billy1981

Het kan denk ik van alles zijn, maar het kan ook niks zijn. De lever heeft een belachelijk goed herstellend vermogen gelukkig, maar dan nog kan er iets mee zijn. Ga gewoon naar de huisarts en dan liever gisteren dan morgen. Het valt bijna altijd mee. En valt het niet mee, dan des te beter dat je zo snel mogelijk hoort hoe het gefikst kan worden. Dit antwoord wilde je denk ik niet, maar het lijkt me voor jou het verstandigste. PS Wat goed die drie maanden!!

En mooie prestatie natuurlijk die 6 jaar @reboot!!

Die persoon zei dat waarschijnlijk met de beste bedoelingen, maar ik ben heel benieuwd wat zijn/haar antwoord zou zijn op jouw vraag: 'waarom dan?' :-)

Nou @Roberto ik wil het niet voor je invullen, maar het lijkt erop dat je denkt dat je jezelf zo goed kent en er geen oplossing meer is. Dat je je eigen diagnose en conclusie hebt getrokken. Als leek qua kennis over jouw situatie en jou als persoon zou ik denken: probeer eens een opname. Ik weet dat ongevraagd advies hier niet de bedoeling is, maar het lijkt me misschien wel de enige oplossing en ik hoop dat je het jezelf waard vindt om het te overwegen.

Op naar het volgende weekend, nou deze zondag is snel voorbij gegaan :-) Wel fijn voor je dat vooral die zaterdag een trigger is en het op de zondag op een lager pitje staat.

Goedemorgen Nienes! Want het is natuurlijk gewoon een goedemorgen met een nieuw dag en nieuwe kansen voor ons allemaal en niet in de laatste plaats voor jou. Ik ben heel benieuwd waar dat geheime alcoholistenprotocol staat waar ik niet van op de hoogte ben :-) Wie zegt er dat je opnieuw moet beginnen? Iemand die je dat probeert wijs te maken, heeft er volgens mij (met alle respect, of naja nee laat dat respect maar weg) weinig van begrepen.....Je gaat gewoon verder en je leert van gisteren? Wie heb je teleurgesteld? Wij supporten je en leven met je mee, maar je doet dit natuurlijk maar voor 1 persoon. (spoiler: het is niet je buurman en ook niet achterneef). Pak vandaag de draad weer op! Neem vandaag de eerste niet net zoals de meesten hier dat vandaag niet zullen doen. Probeer een beetje lief voor jezelf te zijn, aan gisteren kan je niks meer veranderen. Als ik alleen maar terugdenk aan de dagen dat ik me had voorgenomen niet te gaan drinken en toch gezwicht was, zou ik nu een stoel in de hoek van de kamer zetten, daarop gaan zitten naar buiten kijken, depressief worden door zelfmedelijden en verhongeren. Maar even zonder gekheid, kop op he! Als het allemaal zo makkelijk was, bestond dit forum niet. Pak jezelf bij elkaar vandaag, de uurtjes zullen voorbij vliegen en voor je het weer word je morgen weer met een nieuw fris hoofd wakker. Huphup!

Ik liep vooral vast op de ='s, maar die zijn nu gelukkig verdwenen!

Zijn er meer mensen die hun hersens breken over de wiskundige formule die @bolletje over dit draadje heeft uitgestrooid?

Zoals @lady jane altijd zegt: Simple comme bonjour.

Ja @Dune het wordt ons niet echt makkelijk gemaakt zullen we maar zeggen...... Gelukkig weet je dat je je waarschijnlijk met het uur beter gaat voelen. En net als met alle voorgaande dagen zal deze ook voorbij vliegen. En dan ineens is het morgenochtend. En dan sta je morgenochtend op en dan denk je: hee dat is snel gegaan. Want gister was het nog wachten op morgenochtend en nu IS het morgenochtend. En dan ben je blij met je nieuwe dag en meld je je in het nieuwe dagdraadje en gooi je trots die antabus erin!

Goedemorgen allemaal! Antabus/refusal, voor mij bleek het een wondermiddel. Ik weet niet wat voor doses je hebt @Dune maar misschien kan je vanavond (als je vandaag natuurlijk niet drinkt) een halve dosis nemen? Als je het 'voor de zekerheid' uitstelt, kan je zomaar weer een dag, week, maand verder zijn. Niks persoonlijks maar zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten :-) ikzelf zou namelijk nog even doorgaan met sjoemelen. Raap jezelf lekker bij elkaar vandaag!

Let's so this!

Welkom Stan, wat goed dat je je hier meldt! Het klinkt alsof je de bekende 'rock bottom' hebt bereikt en daarmee het besluit 'nu of nooit'. Hier inchecken is een mooie start en AA bezoeken (al bespeur ik met frisse tegenzin) is ook zeker een goede start. Ik sluit me aan bij de suggestie van Nienes. Heb je wel eens medicatie overwogen? Ikzelf ben 42 en net als jij 20 jaar lopen aanrommelen met m'n alcoholgebruik. Een jaar geleden 'weer' gestopt en aversiemedicatie (antabus/refusal) de eerste maanden ter ondersteuning en als stok achter de deur. Het was voor mij een regelrechte eye-opener. Ik had de 20 jaar daarvoor die optie nooit overwogen, het klonk als iets voor de 'echte' probleemgevallen.....Naïef van me natuurlijk. Ik had nooit durven dromen dat het bij mij zo goed zou aanslaan. Een half jaar lang braaf de medicatie geslikt en daarmee kan een basis worden gelegd om de gewoonte uit te bannen of te laten slijten. Het zal per persoon verschillen hoe lang zoiets duurt, maar ik heb sindsdien letterlijk geen seconde meer een craving gehad. Ik weet dat ik op m'n hoede moet blijven, dus ik bezoek nog een praatgroep en heb een online-clubje, maar die basis is gelegd door de medicatie. Zomaar een suggestie. Succes!

Ik hoop dat je nog lang op me in de achtervolging blijft @SoberMummy! :-)

Heel mooi gedaan Nienes! Die duivelse interne dialoog.....Ik verloor hem in de praktijk altijd. En ik denk dat je een hele goede strategie hebt toegepast. Het 'bandje vooruitspoelen'. Je weet hoe het gaat eindigen en hoe ellendig dat voor je gaat zijn. Keep it up!

Hoi @Annewiep1 Welkom hier! Ik heb me hier ook eens 10 jaar geleden aangemeld en 5 jaar geleden en nog wat recentelijker. Bij voelde dat dan als een stap die ik gezet had, en stond mezelf (onbewust?) toe om op m'n lauweren te rusten. In het begin was er wat interactie, maar als nieuwkomer is dat lastig. De harde kern hier is misschien een beetje 'ons-kent-ons' voor nieuwelingen. En ze zijn er ook aan gewend dat iemand zich vol goede moed meldt en met stille trom weer vertrekt. Misschien kan een zekere regelmaat je helpen door bijv. elke dag even in te checken op het dagdraadje. Ik zou je wel aanraden om met een plan van aanpak te komen voor je drankgebruik. Als het te vrijblijvend is, loopt het volgens mij meestal niet goed af. Dit geldt in ieder geval als ik naar mezelf kijk. Er zijn inmiddels genoeg hulpmiddelen, meetings, trajecten bij instellingen, aversiemedicatie. Heb je iets dergelijks al eens een kans gegeven? Succes!

Tis mij ook wel eens aangeraden: therapie om de dieperliggende oorzaak te ontdekken. Ik ben bang dat we weinig gaan vinden :-)

Denk niet dat dat meestal opgaat hoor. Volgens mij gaan mensen juist op zoek naar de 'oorzaak' van het drinken om daaraan te gaan werken of om erop te kunnen reflecteren. En niet per se om dan voortaan te kunnen zeggen: ik drink nou eenmaal want: etc.

Goed gedaan! :-)

Het zou zomaar kunnen dat dit dan de rock bottom is geworden die je nodig hebt. Ik zou me heel goed voor kunnen stellen dat je motivatie nog nooit hoger is geweest dan nu. Ik denk een sterke basis om flink aan de slag te gaan. Ik wens je hier heel veel succes rust en wijsheid bij! En hopelijk ben je er ook van bewust dat het zwaar gaat worden, als op de duur de motivatie misschien wat minder wordt. Of als je man op een gegeven moment weer een glas neemt. Of als je toch weer iets ontdekt waar je niet blij van wordt. Nu een gedegen plan maken om je ook alvast op die momenten voor te bereiden is denk ik heel erg belangrijk. Jouw herstel staat nu voor jou met stip op 1. Misschien zelfs nog vóór je kinderen en zeker vóór je man denk ik. Je relatie met hen heeft de grootste kans van slagen als jij de weg voor jezelf naar boven inslaat. En dan zou het zomaar kunnen dat je daar egoïstisch voor moet zijn júist in hun belang. Blijf hier vooral komen, lezen en schrijven. Je kan hier steun bij ons vinden en van ons leren en wij op onze beurt ook weer van jou. Wat ik me nog wel afvraag: Waarom heb je dat restje wijn leeggegooid in de koelkast en niet gewoon in de gootsteen? (Sorry)

Hoi Steven, Die stijgende lijn, dat klinkt positief maar waar baseer je dat op als ik vragen mag? Ups en downs, waar wil je uiteindelijk naar toe? Ik vermoed naar helemaal niet meer drinken, heb je daar een plan voor? Het ontwennen van je lichaam kan heftig zijn, maar een extreem geval daargelaten kan je bij alcohol in een paar dagen veilig afbouwen naar de nul.

Wat een heftig verhaal Hans. Hulp lijkt me zeker aan te raden, dit klinkt als een crisissituatie. Ben je al bij de huisarts geweest? Kan je nu iemand bellen wellicht? Dit lijkt me een hele onveilige situatie voor je hele gezin.

Hoi Anneke, Wat een enorm nare situatie voor jullie allebei. Vooral als jullie al zoveel jaren met elkaar delen. Logisch dat je in je zoektocht op dit forum komt, maar ik vind het lastig om met een reactie te komen waar je 'iets aan hebt'. Ik raad je aan het draadje te lezen ergens hieronder 'mijn man heeft een alcoholprobleem'

Je rijdt er doorheen omdat je ze niet ziet. Of je weet wel dat ze er zijn, maar je kijkt de andere kant op. Dat zou ook kunnen...En dan is het inderdaad belachelijk hoe snel het allemaal kan gaan....Probeer dat maar eens uit te leggen aan een 'normale drinker' (tip: probeer het ook maar niet) Wat mij helpt als drank ook maar 2sec in m'n gedachten komt, speel dat bandje maar eens een paar dagen vooruit. Ik weet hoe dat plaatje eruit ziet en dat gun je echt niemand. Dan zijn die 2sec weer snel voorbij.

Eenzaamheid. Precies het woord ook wat past als ik aan mijn drinken terugdenk.