Jannigje

Geen puf gehad om vandaag te lezen. Ik volsta nu maar met: welterusten, slaap wel

Niet weer zo'n heel warme dag vandaag, gelukkig, ik voel me beter als de temperatuur niet stijgt boven de 25 graden

Goedemorgen

Bedankt Sita en Bor Tot mijn verbazing kon ik het nog bijna helemaal meteen meezingen Zat blijkbaar nog ergens diep van binnen opgeslagen.

"'K wil terug naar de kust" van wie is dat ook alweer?

@Harp, dank je voor je reactie. Ik vreesde het al. Ik heb er al een paar jaar last van. Vorig jaar heb ik twee hortensia's in quarantaine gezet aan de voorkant van mijn flat, het mocht niet baten. Nu zitten die rotbeesten al in alle hortensia's . Er valt niet tegenop te vegen!

Goedemorgen allemaal. "Ik kan meer dan ik aankan", komt mij ook heel bekend voor. Geldt voor mij zo langzamerhand ook wel. Alleen blijkt het achteraf, terugkijkend. Vooraf denk ik nog vaak dat "ik het niet aankan", met alle onzekerheid en angst van dien. Succes Jopie! Nadia, jij had het gisteren over de struik met de "wollige hoe heet ie ook alweer luis"? Ik heb er ook last van, bij mij zitten ze volop in de hortensia 's. Heb jij een goed remedie tegen het gespuis? Of iemand anders?

Net terug van de sportschool, 2 uur gewerkt, genoeg voor vandaag. Binnen nu 25 graden. De zon begint nu op mijn balkon te komen, dus moet ik mijn heil ergens anders zoeken. Gelukkig is het niet benauwd. Stond ik opeens op de kiloknaller! Hint, onbewust?

Ik kwam zomaar weer hier terecht, dat was niet de bedoeling. Hoewel het wel weer een goed ideee zou zijn. Hmmm

Wat goed Suikertje! Fijn voor je

Akelige nacht achter de rug, ik word heel onzeker door alle dingen die me de laatste tijd overkomen (vallen, sleutels en andere dingen kwijt en dan natuurlijk alle fysieke en daarbij komende psychische zaken) Ik probeer erbij te blijven, maar het lukt niet. Teveel stresss. Niet vergelijken: ik weet het maar kan het moeilijk laten. Het helpt me niet, trekt me naar beneden, maakt me somber..... en toch dringt het zich steeds aan mij op. En "natuurlijk" trek ik altijd aan het kortse eind. Vandaag proberen iets van de dag te maken, op mijn manier. En dan niet verongelijkt zijn

Goedemorgen

Het hoeft niet meer! Mooi is dat.

Hoe is het met je?

Wat Lika zegt Skyer, geweldig.

Dappere vrouw! Ga jezelf inderdaad maar liefdevol begeleiden, ga ik voor mijzelf ook proberen.

Ik probeer het nog even, wil niet dat het waar is. LAAAARRRRRSSSSS, hoor je me? Nee? Ja? Kom je ajb terug?

Oude auto's hebben soms een emotionele waarde.

Sowhat en Lika: GGM = Goed Gedaan Meisjes

Neerlands hoop in bange dagen, de ANWB.

Sorry, even klagen. Dat is beter dan drinken, dus: Wat een mooie dag had moeten/zullen worden werd nogal een drama. Ik ging vandaag naar mijn vriendin in Drenthe, voor een paar dagen, even bijkomen na alle gezondheidsperikelen en stress. Perfecte timing, Geweldig weer, lekker buiten ( zij hebben een heel grote, prachtige tuin). Afijn, ik was niet de enige die bedacht dat het ergens anders wel eens prettig en leuk en mooi zou kunnen zijn. Dus, file van hier tot Tokio, nou ja, van Naarden tot Amersfoort en daarna nog een stuk. Afijn, bijna een uur later dan gepland, jawel, heerlijk in de tuin. We gingen naar een bijzondere markt. Heb je je sleutels? Sleutels, o kreun, nee he? Jawel, mijn huissleutels in geen velden of wegen te bekennen. Denk terug Jan!!?..... Niets, nada, blank!! Vriendin met reservesleutels, was zweefvliegen, zo bleek. God zij dank kon haar dochter, die op het punt stond naar een naar een babyshower te gaan (echt, ik verzin het niet) kon nog net even naar het huis van mama rijden en mijn sleutels onder de drinkbak van de hond leggen, buiten. Dus ik moest terug! Ik was er net een uurtje! Balend, mopperend op mijzelf, bijna huilend afscheid genomen. Brandt er opeens een mooi oranje lampje, hoort na 2 seconden uit te gaan. Neen, het brandde lustig verder. Ik in de achteruit terug naar mijn vriendin. De ANWB, natuurlijk. Door de schrik het verkeerde nummerbord doorgegeven. Nee mevrouw, die auto kennen we niet. Afijn, gecorrigeerd. AH, ja die kennen we. Hij komt eraan hoor, tussen nu en 90 minuten. Natuurlijk. Ik bleek spekkoper, hij was er na 60 minuten. Alles doorgemeten, ergens een stekkertje uit en er weer in, en jawel het lampje was uit. ( ik heb een oude auto, wist niet dat daar ergens stekkertjes in zaten) Dus naar huis, geen file, wel Loeiheet. Ik ben aan het klagen, dus dit mag. Oude auto = geen airco. Ramen open dus en de muziek hard aan en meezingen. Je moet wat. Ondertussen proberen de fantasieën te beteugelen, die in golven over mij heensloegen, van wat er allemaal zou kunnen gebeuren en mogelijk ook was gebeurd als ik de sleutels in het slot zou hebben laten zitten. ( hele foute zin, maar ach, ik ben aan het klagen) . Ik dacht " ik ga me vanavond bezatten, ik ben het letterlijk zat" Mijn hele huis natuurlijk leeggeroofd, alles vernield, in woon per slot van rekening in een risicobuurt. NEE Jan niet doen. Weer hard zingen . Reservesleutels gehaald, ja ze lagen er. Bibberend naar boven. En daar hingen ze, gewoon in het slot, niet gezien of rustig laten hangen. Ierdeen bellen, appen, bedanken. Dat bezatten was natuurlijk een stom idee, dus ik heb heel veel echte jasmijnthee gemaakt. Wat een Hemelvaartsdag.

Lika

Asterix geen woorden voor wat jullie mee- en doormaken.

Denken lost niet altijd alle vragen en onzekerheden op.