Jannigje

Ha @dhen, gecondoleerd met het verlies van je man. Vreselijk om mee te maken en nauwelijks te bevatten lijkt me. Ik kan me voorstellen dat de gedachte aan een borrel, ook na zoveel jaar, nog voorbij kwam. Niet drinken kan wel “gewoon” zijn geworden, maar vanzelfsprekend is het blijkbaar toch niet en misschien nooit?. Ik heb veel respect voor de keuzes die je nu, onder deze zware omstandigheden maakt. Ik voel me altijd een beetje (meer) verbonden met jou omdat we allebei op de 24e gestopt zijn, ik wens je heel veel sterkte!

Goedemorgen

Aankomen doet niet alleen de mistletoe-tijd.

Eeehhhh @Reacher, zit er airco in je pak? Volgens mij is het nogal warm down under?! Is onze bestemming eigenlijk al vastgesteld? I am Dreaming of a ???? Christmas.

71 kg.

Ik ga weer graag mee. Geef ik een rondje op 24-12!

Heb het wel gelezen maar doe dit jaar toch niet mee, al vind ik het nog steeds een prima idee.

Dank je wel lieve @Reacher, de thee is erg welkom. Goed doorspoelen maar het sneue lijf. En tóch een cadeautje van de Sint, daar had ik niet op gerekend, altijd fijn.

@nancy en @Lars, heel veel plezier met kinderen en kleinkinderen. Het lijkt me heel speciaal om Sinterklaas met hen te vieren.

Dank je wel Yvonne, ik kan het allebei gebruiken.

Goedemiddag, ik heb de griep. Ik was vergeten hoe ziek je daar van kunt zijn. Zelfs mijn tanden doen zeer.

Succes allemaal, ik hoop volgend jaar weer van de partij te zijn.

DAGPACT: MarQ Moosje Pelle Kohtje Bor Spirit Lars Jannigje

Gefeliciteerd @Lika

Sorry Ivonne, te laat : 71 kg

Ach @Lika, hartverscheurend . Knuffel voor jou

Goedemorgen Dat is mooi @Asterix. Ik hoop van harte voor haar én voor jou dat het hondje haar helpt om uit de diepste dalen te kunnen klimmen. Dat zou wat zijn! Ik gun haar de weg omhoog.

Goedemiddag @Bor, nog gefeliciteerd met je zoon @Lika ik wens je heel veel sterkte. Het lijkt me heel akelig voor je vader, en voor jullie. Ik steek elke avond een kaars aan voor alle mensen die ik ken die ziek zijn en voor alle mensen die er niet meer zijn. Vanavond is de kaars ook voor jou en je vader.

70

Dank je @lady jane

Jawel, dat heb ik wél gedaan! Speculaasjes. Voor wat hoort wat

@Lars, ik weet niet meer of ik jou nu echt gefeliciteerd heb met je jubileum of dat ik dat van plan ben geweest maar vervolgens vergeten. Dus voor alle zekerheid: Gefeliciteerd ,!!

Dank jullie wel voor de felicitaties voor mijn verjaardag. Vanavond hebben bijna 100 mensen voor mij gezongen, tijdens de koorrepetitie. Dat was een bijzondere ervaring, De dag is dus niet ongemerkt voorbijgegaan.

Dank jullie wel Woorden zijn ook lastig, hoeven ook niet. Ik zou zelf ook moeilijk vinden om te reageren met woorden. Maar sterkte en hartjes zijn altijd welkom!

Dank je @smart, lief dat je ernaar vraagt. Ik schrijf al een tijdje nauwelijks, zeker niet hier omdat ik niet steeds negatieve berichten wil plaatsen. Nu kan ik ervoor kiezen om het positieve te melden, maar dat lukt me niet. Want ik heb een dak boven mijn hoofd, ik heb te eten, ik heb geen schulden, ik kan zien en horen. Dus redenen om dankbaar te zijn. Maar ik voel mij niet (zo) dankbaar, ik voel mij angstig en somber en dat duurt maar voort. Mijn inspanningen tot nu toe om gevoelens te veranderen, lukken niet erg. Andere gedachten zouden leiden tot ander gedrag en andere gevoelens. Of ander gedrag tot andere gevoelens en gedachten. Gedachten, gevoelens en gedrag beïnvloeden elkaar, althans dat is het idee. Ik heb mijn gedrag op een aantal punten veranderd, ik probeer anders te denken, maar mijn gevoel “wil niet mee” en dat baart me zorgen. Het leven gaat door, maar ik heb het gevoel dat ik er niet echt deel vanuit maak. Overleven ipv leven. Mijn lijf is ook nog verre van hersteld, ik heb veel en vaak pijn en dat helpt ook niet natuurlijk. In het kort gezegd doen mijn ziel en mijn lijf pijn en dat valt me zwaar. Mijn balkon is in een vrij treurige staat. Het hele gebeuren met de schilders heeft meer dan negen maanden geduurd. Alle planten moesten langdurig worden verplaatst, en heel veel hebben dat niet overleefd. Al met al is meer dan de helft van alles weg, daar ben ik wel sneu van. Tot overmaat van ramp werden ook al mijn mooie hortensia’s ziek en die moesten ook weg. Tja... Maar gelukkig is het koor er nog. Zingen is nog wel wat lastig, ik wist natuurlijk wel dat het een erg fysieke aangelegenheid is, maar nu merk ik pas hoeveel je buikspieren moeten werken tijdens het zingen. En mijn buik is nog niet hersteld, maar goed ik ben weer begonnen. En de Messia’s komen er weer aan. Ik moet een beetje smokkelen en wat vaker ademhalen, dat is te doen, de pijn is minder. Maar ik hoop dat ik volgend jaar weer “als van ouds” mee kan doen. Als van ouds is trouwens totaal geen vanzelfsprekendheid meer, voor zover dat het al was.