Het niet drinken gaat goed, het went; al komen er korte flitsmomentjes voorbij. Kort genoeg om te weerstaan!
Verder is een ontmoeting met R nog niet echt in zicht.
Dat vind ik een lastige... ik voel me zuster Clivia die het allemaal wil organiseren, wil zorgen.
Dat tegenover iemand die behoorlijk ziek is, maar ook onafhankelijk is, grenzen aangeeft. Tegelijk is dan
zo'n virtuele verliefdheid een proef op de som, met vele kilometers om te overbruggen.
Ga ik mee in zijn staat van zijn? Blijf ik genoeg bij mezelf?
Bij Lars werd dat ook al beschreven: het kost best veel energie!
Ik was vroeg uit bed getuimeld en ga strak nog een uurtje slaap pakken!