smart

8 km gelopen, lekker. Morgen weer! Ik moet mezelf maar een hartje geven dan.....

Duidelijk! Stokers moet je niet belonen vind ik. We zijn hier idd voor andere zaken!

Wat goed Mootje: zet door! Super

Hee ja! Ik zie het kiemen ook! Mooi is dat. Erbij gaan zitten in stilte en in vertrouwen. En laten komen wat komt...

Ik doe mee! Goeiemiddag, Jannigje, ze laten jouw mooie planten toch wel heel? Wat leuk zo dicht bij je op het balkon! Ik kocht gister een vogelhuisje op een stok; ben benieuwd of er iets in gaat gebeuren. Nog wel grijze luchten hier, met soms een lente moment. Straks uit logeren, nog wat boodschapjes doen. Heb een fijne dag allemaal!

voor de laatste gast slaap zacht.

Die Gerrit!! Waauw man!

Bikkel!

update Ik heb sterk wisselende dagen gehad, met dus ook nare. Raakte het vertrouwen in het afbouwen van de ad wat kwijt; ben nu nog heel voorzichtig. Sensaties die ik had waren niet voor de poes; best agressieve gedachten, als flitsen. Niet zoals ik ben gewoonlijk. Beetje eng soms. (eenmaal was ik in een flits dichtbij wat men zegt over ad: een plotse idiotie. Echt naar!) Doen stofjes in de hersenen dat? Zo voelde dat wel!! Ik realiseer me dat mijn manier van schrijven vanuit de rede is doorgaans, minder vanuit de emotie. Maar de emotie is er wel; het is meer: hoe geef ik/je die prijs, hoe maak je die mooie/heftige/moeilijke/tevens warme kant kenbaar in je schrijven... aangezien dat de manier is , met woorden hier. Als dat gaat om problematische dingen dan is dat toch vanuit de rede, bij mij. Mij tref je niet huilend overstuur aan; hooguit meld ik dat ik heb gehuild. Het mooist voel ik me als ik huil en dat schrijf. Eerlijk. Ik herken in alle frummers wel iets, van hoe ik ook ben; dat is grappig.... Mijn benadering is dus de mijne, daar ben ik me van bewust. En het is een beperkte. Ik kan mezelf omarmen, om mezelf geven, maar ben/voel kwetsbaar jegens de ander, die daar het zijne en hare van denkt. Niets vreemds tot zover. ik zoek gewoon verbondenheid. Ben geschrokken vandaag, over hoe graag ik de huiskamer als veilig hebben wil! Wat ik wil: jemig!! ... En dus... wat ik nog los heb te laten..... aan willen... aan maakbaarheid. En elke dag weer een nieuwe in te gaan... te mogen leren en me verbazen en dankbaar te kunnen zijn met wat er is - ondanks veel gemis. Hoe zou het met Jacc zijn? Zomaar een vraag. Ik heb ook zorgen over iemand hier nabij die slecht ligt na een hartaanval. En Bol? En wat is mij gegeven? Moet ik niet eindelijk es stoppen met roken; of is het al te laat!? (heb er knap last van) We doen onszelf wat aan... het leven, nooit voorspelbaar - zet ons steeds weer op een ander been. En soms ben je te laat of is het leven domweg bijna op? Ik weet het niet. Ik let op .. en meer kan ik niet. En - zoals vandaag- realiseer ik me dat het een feest is om te leven en koop ik me een nieuw kleed voor op de vloer en een paar tuinmeubelkussens. En ik kijk de tuin in en zie violen, de start van de hosta, het vogelhuisje en de rozenboog die uitlopers heeft en ik hoor de vogels die er ook veel zin in hebben Genieten! Doen! Maar met zorg voor je/mezelf en met mededogen.... nou, zo sluit ik de dag af voor vandaag.... en niets dan dromen rest ons....... campral gestopt. Nu 2 x 4 druppels olie. Halve ad. Nee slaappatroon wijzigt niet. Nog steeds slaap ik tot 11 uur. Of ik nu bijtijds slaap of niet.

Lieve Nadia: hoe gaat het nu? Heb je de draad weer opgepakt? Vertel erover he, blijf schrijven! Ik vergeet niet dat je heel kort voor mij de draad oppakte en stopte. Jij was daadkrachtiger dan mij: je deed het! Toen-ergens in november. Mooi. Niets ten nadele van mezelf - ieder zijn eigen weg, maar het is zo mooi om je te volgen... en ik hoop dus dat je je hebt herpakt. ??

Miss: ik sta niet droog. Toch weet ik van het oefenen en het merendeels droog zijn dat dit ZOOO loont! Ik heb niet zoveel recht van spreken. Maar ik weet wel dat drank niets toevoegt. Doe het maar... gewoon... en je komt er achter!!

Doe maar Lars! Doe het goede voor jouw-zelf. Meer kan niet En wanneer stuur je foto's van je woningkje? Je nieuwe home?

5 gasten: allemaal welterusten gewenst!

Worden draadjes tegenwoordig korter na zulk gebeuren? Tegelijk denk ik: hm ik wilde op dat moment iets geheel anders kwijt... en die ruimte was er niet meer. Ik was even echt uit mijn doen. Voelde me besprongen. Ik koester een veilige huiskamer. En ik hoop dat te vinden. Hannah wens ik toe dat je je welkom zult blijven voelen maar niet los van de toevoeging dat ik hoop dat je je voorstelt hoe jouw "binnenvallen" op anderen kan overkomen. Als je je zorgen maakt dan mag dat best in andere woorden. En aandacht voor jezelf : ik zou het prettig vinden als je die aandacht pakte, op een opbouwende manier. Mij maak je vaak aan het schrikken. Je bent er nooit en in eens: boem! Volgens mij is het forum van/voor iedereen die het nodig heeft.

Je kunt er enkel maar doorheen gaan, tijd uitzitten en afleiding zoeken. Veel slapen is goed! De beloning komt altijd pas veel later...

Ik zit te trillen op de stoel. Bahh Soothe durft meer te zeggen dan ik. Ik wil graag negativiteit van me afhouden. En dit heeft Jane niet verdiend bovendien! Kom later weer langs hier.... ik reageer niet, niet, niet

de koe mag soms eens bij de hoorn gevat!

Nou, lekker dan weer. Nee, ik heb geen begrip voor deze uitbarsting van Hannah. Het grieft me. Het is niet logisch om vanuit de verte rekening met elkaar te houden, dat kan gewoon niet. Tijdenlang ben je niet in de buurt maar als er een mep uit te delen valt dan kom je voorbij. Ik schrok me rot. Dit geeft helemaal geen pas!

Wat goed dat je erdoor kwam!!

Hoihoi, Dromen ja....... wat kan dat toch een intensief werkje zijn! Ik was met wordfeud bezig vannacht. Maar.. het moet wel leuk blijven natuurlijk Hopelijk horen we gauw hoe het verder gaat met Bolletje. Bol, zet hem op! Na die buien van gisteren lijkt het ineens weer lente! Heerlijk. Straks de tuin maar es in. Dat zeg ik nu wel..... moet ook nog gordijnen strijken... Gutteguttegut.... aan de gang dan maar. fijne dag!

Om jezelf grinniken terwijl je schrijft. Helend ja! Een milde glimlach... zelfspot? Ja, zolang er geen zweepje is (zei Monster zoiets niet?) en je lief bent voor jezelf! Ik vind jou een verschrikkelijk lief mens! Zorgvuldig ook. En ik hoop voor je dat je het schrijven verder oppakt want ik denk gewoon dat dat goed is (ook voor anderen die het herkennen). Ik schreef uiteindelijk vaak met drank erbij en nu lukt het me niet meer (want geen drank). Vaak gedichtjes over uitreiken naar de ander... zoeken naar verbondenheid, herkenning, maar vaak ook over leegtes en tasten in het duister. In de sfeer van "niemand zijn en alles" soms tot het nihilistische toe. Een bodem.... Nu met het ouder worden is verbonden voelen, ondanks het leven alleen, steeds waardevoller geworden. En koester ik de mensen waarmee ik dat gevoel heb

Spannend!!! Positieve spanning... brengt de goeie energie! Focus op het goeie

Welterusten! Duim voor alle nuchteren, incluis mijzelf!

Jeetje wat erg voor Bol! Meestal herstelt de spraak snel. Fijn dat je haar zelf te pakken kreeg! Straks AA, met meer dan 2 personen, best spannend eigenlijk.... In huis het eea gedaan d.w.z. de wasmachien heeft veel gedaan: "lang leve de wasmachien!" Beetje ramen gelapt.... eerder sopje stond ernstig koud te worden.. Zo maar es een hapje eten: kipstukjes, gemengde groente en aard. Jullie ook: eetze!!

och, was dit de geit die dat zei?