Klassement

Heel herkenbaar dit soort gevoelens. De waarheid is altijd een projectie, een projectie afhankelijk van je eigen ideeën, gedachten en gevoelens. Waar ik zelf ook mee worstel. Ik ben nog relatief jong, het was voor mij een lastige stap toe te geven überhaupt een drankprobleem te hebben. Mijn vrienden lachen me uit als ik zeg dat ik een alcoholprobleem heb, ze zuipen zelf net zo hard - maar ze weten niet, dat het bij mij drie, vier keer per week raak is op die manier, als ik er niet gigantisch op let. En weet je, alcohol is maatschappelijk geaccepteerd, maar juist het taboe op het alcoholisme maakt het zo lastig. Een junk die is afgekickt, zal door niemand heroine aangeboden worden. Hij hoeft maar uit de scene te stappen en hij is ervan af, van de sociale druk. Een roker die gestopt is, wordt de hemel ingeprezen. Maar onze collegae, studiegenoten, oppervlakkige vrienden, zullen blijven aandringen nog een glas te nemen. Iemand die geen drankprobleem heeft, kan ten enenmale niet beseffen wat het is, hoe het voelt om niet meer te kunnen stoppen, om die fles maar leeg te móéten krijgen. Ik kan maar één oplossing bedenken: ze de vinger geven. Als ik wil drinken, drink ik. Als ik niet wil drinken, drink ik niet. En daar heeft niemand behalve ik iets mee te maken. Aan het einde van de dag is ieder mens alleen verantwoording schuldig aan zichzelf, aan of hij heeft geleefd naar zijn diepste principes.

Davonart

Ja, op die manier herken ik het: een net iets andere versie schrijven. Ik vind dat Lars het goed kan: hij schrijft totaal eerlijk, rauw, puur, zonder gloed, glans of juist extra deuk.

Veel bewondering voor je hoe je zo intensief alles aanpakt. Ik ga je gewoon feliciteren met anderhalf jaar droog, je bent immers zo droog als je je voelt toch Van harte Annette

Goed bezig Anette❤ Met alles

Ik weet niet precies waarom, maar ik moet grinniken om je bericht. Diepe buiging voor je. Van harte!

Skyer man! Wat knap dat je het zo lang volhoudt, dat is mij nog niet gelukt tot dusverre. En dat als student. Juist als student is het oneindig moeilijk om van de drank af te blijven, omdat iedereen zo'n beetje van je verwacht dat je meedrinkt. Heel erg veel succes de komende tijd!

Vroeger luisterde ik vaak Ramses Shaffy als ik alleen dronk, en zag in hem een voorbeeld als grootalcoholist en levensgenieter. Maar, iedereen wil leven als Ramses, maar niemand wil het einde van Ramses meemaken, weggeteerd door Korsakov, slokdarmkanker en andere (hoogstwaarschijnlijk voornamelijk) door alcohol veroorzaakte ellende. Heel vreemd zie ik hem sinds ik met mijn alcoholprobleem aan de gang ben eerder als motivator om niet te drinken dan als motivator om wel te drinken, en geniet ik nog steeds evenveel van zijn muziek.

Wat ik bedoel, is dat de receptoren reageren op alcohol, maar alvast accommoderen naar een grotere hoeveelheid. Wat ik min of meer bedoelde is dat in bepaalde gevallen na een flinke periode van onthouding het mogelijk is - zij het met buitengewone wilskracht - op een bepaald rantsoen in te stellen, waarna de receptoren zich ook daaraan aanpassen. Zie onder andere de programma's waarbij andere alcoholisten bier krijgen, ook om de schade te beperken, waarbij er gerantsoeneerd wordt. Iets soortgelijks zie je al langer bij heroïneverslaafden. Het punt is natuurlijk wel dat hervatten van het gebruik altijd meer risico's brengt dan het geheelonthouden: bij tegenslag heb je grote kans dat het gezeik weer van vooraf aan begint. Vandaar dat ik, in ieder geval voor nu, ook absoluut kies voor geheelonthouding. Het patroon van overmatig drinken moet uit mijn systeem, en later zien we wel weer verder. Misschien is het leven nuchter wel hartstikke leuk en heb ik helemaal geen trek meer in drank, misschien kom ik wel tot een andere conclusie maar dan heb ik het in ieder geval een tijd droog gehouden en het geprobeerd. Ik herken eigenlijk niet je idee van een steeds hevigere terugval, ik ben nu ongeveer anderhalf jaar, sinds ik besef dat ik een drankprobleem heb, bezig met 'stoppen', en de periodes van abstinentie worden steeds langer en de terugvallen korter en minder hevig. Het afgelopen anderhalf jaar heb ik minder gedronken dan bijvoorbeeld het jaar ervoor. 't Gaat de goede kant uit, maar ik ben er nog lang niet. Daarom heb ik me hier ook aangemeld en tot dusverre bevalt dat uitstekend!

Lars je hebt het moeilijk en je bent geen *. En wat is vrijheid als alcohol je baas is? Maar niet gek dat je hieraan denkt in deze situatie. Trots op je

Maakt het uit welk etiket je er op plakt? Je hebt een fors probleem, je bent verslaafd geraakt. Dat heb je niet voor de lol gedaan. Het is niet jou schuld. Maar nu is het zoals het is. Als je het aanpakt gaat dat je helpen.

Ja, dat ken ik. Dan heb je bewezen dat je makkelijk zonder kunt, en dat het, kortom, allemaal wel meeviel met jou.

Zwolle is toch op het platteland?

Nee, ik ben er niet uit. Ik bedoel eigenlijk met 'mooi schrijven' een mooier verhaal vertellen. Niet de werkelijkheid maar een iets mooiere, interessantere versie. Of een versie die ik fijner vind. Of soms juist negatiever. Snap je dat? Mooi schrijven in de zin van mooie taal, prachtige zinnen vind ik een geweldige kwaliteit. Zoals jij dat kunt Ik check tegenwoordig voor mezelf echt de inhoud. Klopt het bij wat ik voel, vertellen wil? Of wil ik voldoen aan een beeld... En schrijven helpend? Absoluut mee eens! Lezen wat anderen schrijven ook....