Klassement

Wat goed dat je de stap hebt genomen weer hier terug te komen op het forum. Ik ben sinds korte tijd hier en heb al veel steun gehad van de reacties op het mijzelf voorstellen. Ik denk wel dat je professionele hulp nodig hebt, ik dacht ook altijd dat ik het zelf wel kon (schaamde me er eigenlijk voor dat ik dat niet zou kunnen) maar kwam na de zoveelste kater tot de conclusie dat ik hulp nodig had. Ik ben geen type om op vaste tijden in een praatgroepje te gaan zitten, dus toen ik eindelijk de moed had verzameld om naar de huisarts te gaan en zij mij de internetbehandeling van Tactus via alcoholdebaas.nl voorstelde leek me dit wel wat. Er was even een wachtlijst, maar na ruim een week kreeg ik bericht dat de behandeling kon starten. Ik heb hier veel baat bij gehad (en nog steeds) en zit nog steeds in het programma. 10 mei ben ik begonnen met allerlei vragen en opdrachten en persoonlijk contact met een hulpverlener om inzicht te krijgen in mijn drinkgedrag. Dit heeft er tot geleid dat ik 21 juni helemaal gestopt ben met alcohol. Wel de aanbevolen medicatie (moet wel via de huisarts) gebruikt en gebruik nu Campral om de behoefte aan alcohol tegen te gaan. Het gaat heel goed, ik heb tot nu toe nog geen druppel gedronken en ga me steeds beter voelen! De behandeling wordt door de zorgverzekering vergoed, voor de medicatie geldt wel een eigen bijdrage. Ik zou het zeker proberen als ik jou was! Heel veel succes!

Je kunt ook eens kijken bij voorbijalcohol.nl waar ze onder meer een gratis online cursus van 7 dagen aanbieden. Die heet "het onderzoek" en staat onder E-courses (http://voorbijalcohol.nl/online-cursussen/).

Mijn nieuwe reis... Mijn wereld staat op zijn kop. 3 mooie maanden uiteen gespat. Eind februari ontmoette ik hem , G Lief, mooi, charmant, een man van de wereld, een man die me weer t gevoel gaf dat ik leefde. Appen, bellen, veel en vaak. Soms een ontmoeting. Soms, voelde t niet goed, "verdween" hij uit beeld. Was hij ineens onverklaarbaar onbereikbaar. Mijn onderbuikgevoel zei me dat t niet klopte, dat er iets niet goed zat, maar ik wilde t niet zien. De aandacht, het fijne gevoel, wilde niet zonder. 2 weken geleden een dagje Amsterdam gedaan met hotelovernachting, geweldig..... Tot het moment dat ik er achter kwam dat ik niet de enige ben met wie hij dit soort nachtjes doet. Ben de afgelopen maanden veel met hem bezig geweest, veel te veel, mijn gevoel genegeerd en mijn grenzen aan alle kanten overschreden, voor de zoveelste keer. Ik zal jullie de details besparen maar het avontuur is ook financieel niet zonder gevolgen gebleven. Vorige week ben ik aangesproken door een bevriend psychologe, ze maakt zich zorgen om mij en denkt dat ik hulp nodig heb. En dan valt ook voor de eerste keer de term 'relatieverslaving'.... Het is alsof ik een klap in mijn gezicht krijg en tegelijkertijd gaan mijn ogen open. Inmiddels heeft er onderzoek plaatsgevonden bij een verslavings kliniek en ben ik officieel " relatieverslaafd " verklaard. Een behandelplan van 12 weken met 3 bijeenkomsten per week moet mij gaan helpen om mezelf terug te vinden en niet meer steeds te verliezen in de ander. Ik ben bang en tegelijktijd ben ik er zo aan toe.... Het lijkt of ik hier niet meer thuis hoor, in een ander hokje ben geplaatst, om uiteindelijk thuis te mogen gaan komen in t hokje anette. Ik ga een blog beginnen , eerst voor mezelf, en als het wat beter met me gaat, zal ik t wellicht met jullie delen. Voor nu ' het vooral vers en veel en moet ik t zelf nog een plekje geven... The start of a huge and important journey to find myself....