Klassement

Sugartje het is geregeld kerel het hondje kan gebracht worden, YYYYEEEEEEHHHHHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA wat geweldig lieve kanjers, wat ben ik blij zeg. Heb net de eigenaar gebeld en die was ook superblij, en vond het helemaal geen probleem. Hij zei, als je haar als maatje en goeie vriendin behandeld krijg je zoveel liefde terug. Ze is heel gevoelig voor emoties van mensen. Dus wat wil je nog meer. Sugar je wordt de gelukkigste man van het forum, zeker weten. Zo nu ff naar m'n pb'tjes kijken...... momentje ben zo terug.

Niet naar meeting gegaan, kotsend leek me dat geen goed plan ,dan maar effe hier hangen. Mijn aanbod staat als een huis, bolletje en suikertje... Ik word hier zo'n beetje de dierenbrengster

Ik heb geen trek meer omdat ik de voordelen van drank niet meer geloof. Ik zie geen voordelen meer van drank. De methode van Byron Katie heeft me daarbij geholpen, maar ook allerlei anderen. Eckhart Tolle bijvoorbeeld. En niet door alleen te lezen maar door toe te passen. Ik vind het wat kort door de bocht om A3 nu weg te zetten of hij niks met zijn leven doet of verandert. Hij doorziet toch telkens wat drank werkelijk met je kan doen. Daardoor werkt hij ook aan de oude, verslavingsovertuigingen en vervangt die door andere. Hij houdt van fietsen in de natuur. Ik weet van mijn man wat de natuur met je kan doen. Daar krijg je ook een besef van puurheid. Ik hoop maar dat dit niet te zweverig klinkt voor A3, hi. Blondie, beterschap. Ik heb vannacht gedroomd dat het niet goed met je ging. En dan lees ik nu dat je met knallende koppijn ging werken. Gelukkig ben je weer naar huis gegaan. Fijne dag mensen.

Mogge Rust geeft onrust...dat herken ik Ook toen ik al langer gestopt was. Ik heb een soort mindfullness gedaan in een training en geleerd om rust te vinden in onrust Moet zeggen het was geen makkelijke...alles voelen en niet er voor weggaan..toelaten de onrust zodat het rust kan worden Het waren maar oefeningen van 5 tot 20 minuten...maar deden veel met me. Weet nog dat de tranen rijkelijk vloeide . Zo rot om daardoor heen te gaan. Toch door telkens die minuutjes van stilte te beleven voelde het steeds beter aan..en mocht er zijn wat er was. En is er niks is het ook goed..ik hoef niet altijd wat Als ik nu onrust voel of mezelf voorbij ga...dan ga ik weer evsn in de stilte modus...om weer de rust in mezelf te vinden om vandaar weer door te gaan. Fijne dag

En geeft niet dat ze wat ouder is bol, oud verzorgingstehuis hier, geen drempels en lift

Geen probleem suikertje!

En broertje ze kost helemaal niets want ze heeft niet in ons asiel gezeten dus hoef je haar ook niet te kopen, daar zorg ik wel voor. Als het lukt komt ze gratis en voor niets bij jou in een hele fijne omgeving. O ik lees net het berichtje van onze Blondie. Voor diegene die het niet weten, zij heeft mijn Puck ook hier gebracht, en dat ben ik nog steeds niet vergeten.

Hoi allemaal, Bol zou je het kunnen regelen voor Suikertje?, werd er gewoon emotioneel van, zou toch gaaf zijn? Yogajuf Wat ik geschreven heb vanmorgen, had ik gedroomd en zoals het er stond las ik het in mijn droom, alleen was de schrijver A1 Had nog nooit over het forum gedroomd, en dat ik het nog wist toen ik wakker werd Vond het te leuk en uniek om niet te melden. Nou vanavond laatste avond en nacht thuis, morgenavond weer naar Frankrijk. Sorry de rest ben ik al weer kwijt na hondje voor Suikertje Naam heb ik ook al, klontje, snoepje, droppie Maakt niet uit ook, goed tehuis heeft het 100 procent

Blondie wil wel rijden als ze opgeknapt is.

ja waarom kan dat eigenlijk niet? Als er ergens een hondje welkom is, dan bij jou Suiker. Is er geen lieve frummer met auto die de rit van Bol naar Suiker kan maken? Het houdt me de hele middag al bezig dat jij nog tot mei moet sparen. en wachten dus.

Je hoeft een uitgestoken helpende hand niet te voelen, alleen maar te grijpen. Ik snapte in het begin geen bal van wat "men" me allemaal wilde laten doen en laten. Door domweg te doen en laten wat me werd gesuggereerd merkte ik dat ik uit de afgrond werd getrokken. Eenmaal weer boven op de rand van de afgrond kon ik een beetje op adem komen en kwam heel langzaam het gevoel (terug). Langzaam drong tot me door welke warmte ik ontving van de fellows. Ondanks het feit dat ik vaak dacht dat ze me aan het treiteren waren met hun confronterende opmerkingen, dat ze me pijn wilden doen, me voor schut wilden zetten... Ik had dat nodig om me te realiseren dat ik als actief verslaafde altijd dacht vanuit de slachtofferrol. Altijd dacht dat het leven tegen me gericht was in plaats van dat het een liefdevol geschenk was. Met hulp van die uiterst confronterende spiegels kon ik gaan inzien dat ik me kinderlijk gedroeg. Stampvoetend en met een rood, driftig hoofd overal tegenaanschoppend ging ik door het leven, blij als ik een lotgenoot tegenkwam die er net zo over dacht en deed.. konden we samen schoppen. Lekker. Zo heb ik de eerste jaren in de verslavingszorg ook ervaren. Aan de ene kant was ik blij en dankbaar dat er mensen die "er verstand van hebben" naar me luisterden, aan de andere kant was ik zwaar teleurgesteld als dat wat ze me aan het verstand probeerden te peuteren me moeite zou gaan kosten, als ik er iets voor moest doen en zelfs laten, als ik die dingen in de praktijk moest gaan brengen... zónder naar de drank te grijpen notabene!! "Ze" wisten niet hoe moeilijk het was, hoe het was om verslaafd te zijn. "Ze" hadden makkelijk praten, zaten daar alleen maar hun geld te verdienen. En die arme ik moest maar zien hoe hij het allemaal moest klaarspelen. Stomme verslavingszorg... Pas na jaren, toen ik werkelijk geen uitweg meer zag, werd me duidelijk dat ik alleen door me over te geven kon winnen. Ik gaf me over aan de mensen/instellingen/opvattingen die ik altijd als m'n vijanden had gezien. Ik gaf me over aan de (in mijn ogen) meest idiote theorieën en therapieën. Ik gaf me over aan de onbelangrijkheid van mijn eigen leven met al z'n zeepbellen en luchtkastelen. Alles wat zo belangrijk voor me was was juist dátgene wat mijn verslaving in stand hield. Ik had niets meer te verliezen en ook niets meer te verdedigen. Sindsdien heb ik alleen maar gewonnen.

Goedemiddag allemaal, Even getwijfeld of ik wel zal reageren, maar doe het toch maar. jowan, wat weet jij het toch allemaal vreselijk goed voor iedereen Sorry, hoor, maar ik erger me daar dood aan. Agnieta, verteld gewoon wat haar ervaring was in die kliniek Ach laat ook maar..

....en niet in het in verzet gaan tegen mensen die je willen helpen. Niet in het zélf wel oplossen.

Stilte en rust doet je zeer. Misschien toch eens wat meer stilte en rust zoeken, Agnieta. Misschien toch eens naar jezelf luisteren, naar die pijn. Misschien zit daar wel het begin van de oplossing..

Goeie morgen mensen. Goed geslapen maar gisteren in bed nog wel na gedacht over de dag en ben tot de conclusie gekomen dat ik me toch wat minder moet concentreren op Puck. Ik laat me dan zoooo meeslepen en maak me zo'n zorgen dat dit niet meer normaal is, ik ben de hele dag zo gericht op haar, dat de rest er niet meer toe doet. Ik moet mijn dier, dier laten en er geen kindje van maken. Das niet zo makkelijk maar wil wel gaan proberen er op te gaan letten. Verder heeft ze gegeten, hoewel ze zichzelf nog wel een beetje zielig vind hoor. Maar ik heb niet met de hand gevoed maar het eten gewoon neer gezet. Uiteindelijk at ze het zelf op.

Ik meld me succesvol af voor de dagpact, kalm en nuchter. Vanavond een klein maar fijne AA meeting bezocht. Ik ga met een goed gevoel te kooi. Welterusten en wellicht tot morgen.

Suiker, wat heerlijk voor je, een hondje. Geniet vast van de voorpret. Agnieta, wees maar gewoon jezelf, met grijze lokjes en al. Zo ben je ook gevraagd door je dochter. Wordt een mooi aandenken, in een tijdschrift. Appie, succes in France en pas goed op jezelf. Welterusten allen.

Fruitvlieg, ik hoop dat je vanavond een fijne avond hebt vol herkenning. De onrust die je beschreef die denk ik te herkennen. Als mijn ongeduld of mijn oordelen of sowieso mijn brein weer de overhand krijgen dan ben ik het vaak weer alléén bezig. Mijn herstel weer zélf aan het doen. Het eerste wat ik dan doe is een meeting bijwonen en soms daarvóór al een maatje bellen. De ervaring dat we het sámen doen is vaak al helpend en leerzaam voor mij. Ik ga niet zeggen dat je er een gewoonte van moet maken. Dat las ik maar ik verwacht dat meetings hun eigen aantrekkingskracht hebben, of niet. Ik ken veel mensen die 2 tot 4 meetings per week bijwonen, maar er zijn ook mensen die eens per maand komen. Of per kwartaal. Iedereen mag gelukkig doen wat hem goeddunkt. Er waren vandaag veel postings over klinieken. Ik ben achteraf héél blij dat ik de mogelijkheid heb gekregen om 9 weken in een kliniek te zijn. Geen gsm, geen internet, geen muziek en één uur tv per avond. 5 uur opstaan en 22 uur lichten uit. Ik krijg niet verzonnen dat iemand daar slachtoffer-gedrag van krijgt, het was voor mij een werkvakantie waar ik me leeg gegeven heb om alles te halen wat er te halen viel. En dat was veel. Bijna alle therapeuten en co-workers waren ervaringsdeskundigen (met dr. Meyer met zijn kapotgespoten heroïne-armen als meest bekende voorbeeld) die mij niets aandeden wat niet leerzaam voor mij was. Ik lees van andere ervaringen dat ik kennelijk bevoorrecht ben. Laat niet onverlet dat ik wel 80 keer heb gedacht: "Wat doe ik NOU weer fout?" Hopelijk had ik mijn bodem bereikt en hoeft het niet nogmaals, dat dan weer wel.

Sowhat het is een witte Jack Russel, formaat worst. Zo nou ga ik ff zitten hoor. Ben helemaal hyper geworden. Zo blij als alles lukt. Heerlijk. Jopske hoewahahahahaha.

Zeilbootbewoner, goed om te lezen dat je de dag droog bent door gekomen. De kop is er af. Nou doorpakken! Succes! Suikertje, Bolletje en Blondie, fijn dat ook dit soort zaken op het forum langskomen. Hoop echt dat het gaat lukken met het hondje. Ik zit nu nog met een glimlach om dit verhaal. AlbertRemmo, Viva la France, geniet ervan!

Zeilboot en AR succes in het buitenland en hou het droog.

Het is hier geen datingsite voor honden hoor, andere kwesties mogen gerust aan de orde komen, voel je niet bezwaard. Voel ik me namelijk wel een beetje

Dan hoor ik wel hoe, wat en wanneer... Ik ben d'r klaar voor

Helemaal hyper hier in het vooruitzicht dat ik 2 mensen en een hond blij kan maken... Moet echter wel in een weekend gebeuren, maar dat moet geen probleem geven neem ik aan...

Nee Sugartje niets ontvangen. Probeer het nog eens. Ik ben superblij en ook erg emo. Gad als dat nu eens zou lukken h'dan zijn er een hoop mensen erg gelukkig. En het moet lukken. Jongen je krijgt zo'n fijn lief diertje, echt. Daar krijg je geen spijt van. Ik heb hier nog een extra kussen liggen en zal wat kalfshoefjes mee geven want die vind ze heerlijk. Nu nog wachten op een mailtje van de eigenaar. en anders eens even kijken of ik hem kan bellen. Momentje.

Ik heb ook nog wel wat papieren staan akelei...

Even AR vergeten, maar fijne tijd in la douche France!

Heb pb gestuurd bol, dank akelei

Hallo Frummers, Ik heb een My life story dagboek besteld. Als kadootje voor mijn harde werken. Zo trots erop.

Ben stil van alle berichten, Geen idee hoe bolletje er in staat, wacht wel af. Beetje emo door jullie betrokkenheid. Wat zijn er toch lieve mensen.

Raps

Veel sterkte samen wijfie. Duim voor je en hoop dat het meevalt Breng beestje maar hier bolletje

Rapske kusje erop???? Even een stevige arm om je heen lieverd. Wijfie ik vind dat je heel erg goed bezig bent nu. Fijn om te lezen meis. Finniks ik speel ook graag comp. games, maar wat er ook gebeurd, rond 17.30 stop ik. Dan maak ik het eten klaar en wil het journaal zien. Das een vast patroon, daar houd ik me aan, en heb geen moeite met stoppen. Misschien jezelf een bepaalde tijd gunnen om te gamen en dan ook inderdaad te stoppen. Zo hier vanmiddag weer geschilderd. En wat doen de vrouwen het goed zeg, ik ben trots op ze. Verder heb ik de stap ondernomen om eens te informeren hoe nu verder met het hondje dat ik in opvang heb. Nou gaat de man afstand doen van haar en gaan ze zoeken voor een nieuw tehuis. Waar ik moeite mee heb is dat ze bij ons op het asiel komt te zitten. Weer ergens anders, dus wil ik eens kijken of het niet anders kan. Van de andere kant wil ik geen maaaaaanden met het diertje hier zitten, omdat we binnenkort weer verder gaan met de verbouwing. Vind het moeilijk en omdat ik gisteren met Puck nogal wat spanningen heb gehad, voel ik dat ik best erg gevoelig ben, en gauw wil huilen. Maar goed alles is tijdelijk, dus dit ook. Zo nu frieten hier.

Ik ga vanavond naar mijn duizendste NA meeting. Ook dát hou ik bij in een hoekje van mijn agenda, net als het aantal dagen dat ik op aarde vertoef, het aantal dagen dat ik "droog" sta, het aantal dagen dat ik niet rook.. Niet dat het nou zo belangrijk is, maar ik vind dat gewoon leuk. Dat bijhouden laat me overigens wel zien dat ik wel wat heb moeten doen om van m'n drankobsessie af te komen, tevens laat het me zien dat zelfs duizend meetings me bij lange na nog niet "volmaakt" hebben gemaakt. Ik heb nog altijd het gevoel dat ik meetings nodig heb om mijn ziekte verslaving onder een zekere mate van controle te houden. Ik heb betreffende mezelf veel dingen gevonden/geleerd en ik ben nog naar veel dingen op zoek. Duizend NA meetings. Daarnaast nog honderd en één meetings van andere 12-stappen fellowships. Zeven jaar. Had ik niet geluisterd naar de suggesties die andere herstellende verslaafden me aan de hand deden, had ik het allemaal beter geweten dan die gekke mensen die ik daar allemaal tegenkwam, had ik me niet opengesteld voor al die in mijn ogen (wereld)vreemde mogelijkheden, had ik me al die jaren alleen op mijn eigen wil en kennis moeten verlaten, dan was ik er óf al niet meer geweest óf ??????? Tja, het is gelopen zoals het gelopen is en het loopt zoals het loopt. Ik heb me met mijn verbintenis aan het 12-stappen programma een geschenk gegeven dat ik gaandeweg mijn herstel steeds meer ben gaan waarderen en elke dag ben ik dankbaar voor het feit dat dit programma bestaat. Een eenvoudig spiritueel, niet religieus programma waar we allemaal gebruik van kunnen maken, ongeacht leeftijd, ras, sexuele geaardheid, levensovertuiging, geloofsovertuiging of gebrek aan geloofsovertuiging.

Zoek alleen nog redacteur voor boek, meer prater dan schrijver

Schrijf er ooit nog weleens boek over... 1 ding heeft het me wel opgeleverd, dat nooit weer, dus geen alcohol. misschien was dat wel bedoeling.

Kohtje schreef dat je niet in verzet moet gaan tegen mensen die je willen helpen, ammehoela, als men van tevoren gemaakte afspraken niet na komt, word ik kwaad. Nu nog kwaad op sommige mensen. Private instelling, geld verdienen, 1 begeleider op 20 mensen gedurende weekend, kom op. Stop ermee, woest, hondje opgegeven voor die lui. Hoop in mei geld te hebben om er 1 uit asiel te mogen krijgen.

En wat gebeurde er met jou tussen dat eerste en tweede bericht?

Goedemorge, weer een nieuwe week, het zwemmen was toch wel ff lekker, ik moet het gewoon doen.

Helemaal mee eens Bol. Ik ga ook voor de rest van mijn leven. En lief dat jullie me zo in de gaten houden. Hij zit er weer in.

En toen?

@A3: ik proef een groot ego......Als je alleen stopt op basis van wilskracht, verandert er verder niets aan jou of je leven. Dat heet droogdrinken, geloof ik. Je zou een andere, zinvollere invulling aan je zijn en aan je leven moeten kunnen geven. Dat kan met een 12 stappen programma. Wilskracht is eindig en daar waar wilskracht even iets zwakker is of stopt staat de verslavingsziekte weer lachend om het hoekje te wachten om je weer de ellende in te sleuren.

Sorry jowan, ik kan een enorme muggenzifter zijn. Ik hoor deze opmerking wel vaker. En elke keer probeer ik dan daadwerkelijk zelf uit wat ik lees. En ook elke keer zie ik dat, als ik met mijn wijsvinger wijs mijn duim ook diezelfde kant op wijst.. Ik zie dan altijd maar drie vingers mijn eigen kant op wijzen..

@Blekje: je hebt maar één verslaving en dat is een ziekte in je hoofd, waar je overigens niets aan kunt doen dat je hem hebt, waarschijnlijk. Je kunt echter wél wat aan je herstel doen, daar kun je je verantwoording voor nemen. Verslaving is een ziekte, géén middel. Sommige ziektebeelden zijn procesmatig, andere "middel"matig. Een eetverslaving hoort bij de eerste, en een drankverslaving tot de tweede soort. Er is maar één oplossing: stoppen met gebruiken. En de vrijvallende tijd en middelen inzetten voor je herstel naar de toekomst en het "ongedaan" maken van de schade die je hebt aangericht in je verleden. Dat vergt zelfreflectie, inzien en de moed hebben naar je eigen bijdrage te kijken. Dus allereerst dat wijzende vingertje naar anderen of situaties of omstandigheden weglaten maar naar jezelf kijken. Daar waar er een vinger naar een ander wijst, wijzen er drie naar jezelf....... Edit: nav opmerking Kohtje: drie vingers ipv vier.....

En weer thuis. Kort dagje. Rest verschoven naar vrijdag. Duik mijn mand in. Vanavond weer fris en fruitig voor meeting. Misschien idee voor jou Agnieta

Zeilbootbewoner, die hoop kun je alleen zélf gestalte geven door vandaag niet te drinken. Alles valt of staat met jouw eigen acties. Niet je situatie, niet je privé-dingen brengen je aan het drinken. Dat ben je zélf. Dat vertrouwen om vandaag de eerste niet te nemen dat je hebt is een mooie basis. Basis.... vertrouwen alléén is niet genoeg. Actie brengt je door de dag. En actie kan ook betekenen: NIET DOEN!!!

dat heb ik gedroomd, en de forummer was A1 nou vraag ik je

Mooi pact..mooie lijst...ben er trots op

Ha ha Fruit, bij mijn laatste date ben ik van narigheid de Primark in gevlucht.... Ik doe het nu gewoon niet meer. Dat scheelt een hoop geld.

Hots.. Raak! Vandaag valt alles op zijn plek De vader van "mijn" kinderen Stond plots na zes jaar voor mijn neus Als oude maatjes koffie gedronken en bij gekletst Trots op elkaar, hoe we het ooit samen hebben gedaan Alsof ik opnieuw open breek Zo bijzonder Zo gewoon Dankbaar.