Klassement

Ik kom even binnenvallen, wellicht midden in een discussie of iets dergelijks. Nog niet bijgelezen. Zoek gewoon even contact, zit niet zo lekker in mijn vel. Verdrietig, alleen. Ipv me terug te trekken (mijn oude gedrag) laat ik me zien. Nu bijna een week vakantie, afsluiten van een periode (therapie, dochter van lagere school), mijn harde werken om te komen waar ik nu ben. Ik mag loslaten, uitrusten, en dan komt er nu dus verdriet. Er is wat er is. En nee, het hoeft niet weg, kan er mee dealen zonder de drank. Dat is een fijn gevoel. Ook fijn is het dat jullie er zijn.

5 jaar geleden schreef iemand waarom zij dronk. Om dit draadje nieuw leven in te blazen my 2 cents. Er is geopperd om geen levensverhalen te schrijven, die vertroebelen alleen maar en daar sta ik achter. Maar ze zijn er wel. Enfin. Het is ongelofelijk hoeveel boosheid en/of eenzaamheid bezit kon nemen van mij. Maar dat mocht niet van mij. Ik was de vlotte, werklustige en zelfstandige meid die zich niet op de kop liet zitten. Ik wilde de baas worden van mijn eigen leven. (hm, dat is errug goed gelukt maar niet heus) Mijn lat lag véél te hoog, ik werd mijn eigen dictator. "Grace Jones" noem ik dat deel in mij; hard en onvermurwbaar met een zweep in de hand. Mijn kleine ik werd door mijzelf nog kleiner gemaakt en bestraft voor alles wat zij niet aan kwaliteiten in huis heeft en bestraft voor alles wat zij wel fout of onhandig weet te doen. Oordelen over mijzelf (en daarna ook over anderen helaas), niet te zuinig. En daar kreeg ik genoeg van. Ik wilde vrijaf van mijn eigen regime. Even niets hoeven van mezelf. Even geen veroordeling. Even ontspannen. De rest hoef ik vast niet in te vullen. Waar komt nou die veroordeling van mijzelf vandaan? Ik ben niet zo goed afgeleverd. Ik zal het es met God over hebben, want Hij heeft een paar steken laten vallen. Ik wil socialer zijn want dat moet ik van mezelf zijn. Ik wil optimistischer / positiever zijn want dat moet ik van mezelf zijn. Ik Ik Ik ... Ik Need I say more? Goddank ben ik gemaakt zoals ik ben. Van mij was er nog geen. Ik ben goed zoals ik gemaakt ben, de denkfouten die ik zelf ging maken zullen wel aan het licht komen en daar kan ik dan iets mee doen. Mijn gedrag is soms fout, ik ben niet fout. Ik? Wij! Ik ben maar een klein onderdeel van het geheel. Wijsheid is weten dat ik niets ben. Liefde is weten dat ik alles ben. Lao Tsu

Verwijderd

Ik had hierover ook iets geschreven op een andere draad. Plaats het hier ook even omdat het hier wellicht meer op zijn plek is: ....Jou schrijven deed me stilstaan bij mijn gevecht tegen alcohol, beter gezegd het gevecht tegen mezelf. Ik kwam een boek tegen ('Nou nog eentje dan') waar ik zo ontzettend veel aan heb gehad. Niet dat ik me in alles kon vinden, in tegen deel. Maar een aantal visies / meningen en motto's waren voor mij een eye opener. Ik zag een uitglijder, een mislukte poging, mijn verslaving als iets dat maakte dat ik een mislukkeling, loser, trut was. En dan ook nog eentje zonder vertrouwen in mezelf, geen doorzettingsvermogen, gebrek aan inzicht....Ik heb dat op een gegeven moment (door het lezen van het boek) losgelaten. Ben gestopt met het veroordelen van mezelf, voor mij maakte juist dat het makkelijker om te stoppen met drinken / ADB te worden. Ik zette even de bril op van een boeddhist. Mijn verslaving ben ik gaan zien als een symptoom van een veel groter probleem. Nl dat ik dacht dat ik niet goed genoeg zou zijn zoals ik was / ben. Om dat negatieve geloof in mezelf , deze frustratie dragelijk te maken zocht ik de troost in de alcohol. Nou je voelt hem al, door gelukkiger te worden, gleed ik alleen maar meer af. Nu zie ik een verslaving, mijn verslaving ook niet meer als een gebrek aan inzicht, te laat om hulp vragen. Neen voor mij is een verslaving het vluchten in zelfafwijzing. Het mezelf niet goed genoeg vinden zoals ik ben. Dat is misschien ook wel de onderliggende confrontatie met mezelf wanneer een ander een uitglijder of terugval heeft? Door op te houden met het mezelf veroordelen dat je verslaafd ben, kun je stoppen (ADB) worden? Maw ik heb het gevecht met / tegen de verslaving opgegeven en het motto: "Ik ben goed zoals ik ben en de alcohol houdt me af van dit besef" daar voor in de plaats gezet. Amaai wat voelt het goed om mezelf aardig, goed en leuk te vinden ipv mezelf af te wijzen. Had ik een uitglijder / terugval / mislukte poging dan zag ik dat niet meer zozeer als een mislukking, of mezelf als loser, trut...Maar als een noodzakelijke passage naar vrijheid. Ik moest (leren dealen) met mijn gevoelens. Gevoelens van eigenwaarde, zelfrespect, faalangst, boosheid, teleurstellingen. Wat jij zo mooi schrijft 'het gevecht met jezelf'. Jezelf als persoon niet afkeuren, maar het drinkgedrag. Jij zelf bent als persoon goed, de drank weerhoud je om dat te zien of te doen geloven.

Ik zit al een hele tijd te puzzelen over dit onderwerp maar ik heb gewacht met het maken van een draad totdat ik er lekker de tijd voor had. De eerste weken nadat ik gestopt was met drinken zei ik steeds tegen iedereen: 'Ooit heb ik wel een reden gehad om te drinken, maar nu gaat het al jarenlang heel goed met me. De oorspronkelijke reden is er niet meer, het is nu alleen nog de gewoonte van drinken waar ik me van los moet maken.' Twee weken geleden waagde één van de begeleiders van mijn opleiding het om deze stelling in twijfel te trekken. Ze zei: nu ben je bezig met afkicken van de gewoonte, maar daarna kom je uit bij de onderliggende reden waarom je drinkt. Ik was pisnijdig op haar en sprak haar tegen in alle toonaarden. Maar toen wist ik al dat ze gelijk had want zo kwaad word ik alleen als ik iets per se niet onder ogen wil zien. De dagen daarna was ik erg verdrietig en merkte ik inderdaad hoe eenzaam ik me weer voel nu ik niet meer drink. En dat is voor mij het onderliggende probleem, ik heb me van heel jongs af aan zó intens eenzaam gevoeld dat het niet te dragen was. Ik vluchtte in boeken, fantasieën en droomwerelden en toen ik goed en wel de leeftijd had om alleen op pad te gaan begon ik met drinken. Ik deed alles om het voelen van die pijnlijke eenzaamheid te vermijden. Het gaat hier trouwens niet om letterlijke eenzaamheid, want ik had ouders, een broer en zusjes en het was helemaal niet zo'n rotgezin. Nee, ik dàcht dat ik alleen op de wereld was en ik voelde me compleet afgescheiden van de anderen. Nu weet ik dat die eenzaamheid te maken heeft met hele oude pijn en dat ik die pijn niet meer ongedaan kan maken. Dus als volwassene moet ik die pijn onder ogen zien, en leren dealen met die eenzaamheid. En dan gewoon onder de mensen zijn zonder dat eenzame gevoel weg te drinken. Een enorme uitdaging waar ik nog jaren mee vooruit kan. Nu ben ik ook benieuwd naar wat jullie dieper liggende reden is om te drinken. En dan bedoel ik niet de rampen die je meegemaakt hebt, maar het gevoel dat je hebt over jezelf of over de wereld. Het gevoel dat je niet kunt verdragen en daarom weg wilt drinken. Of vinden jullie het niet belangrijk om te weten waaróm je drinkt? Dat kan natuurlijk ook en dan ben ik daar ook benieuwd naar. Veel liefs van Satja

Net kwam de buurman ff langs...zat in een dip zonder buurvrouw Hij is gelukkig weer een stuk geruster naar huis gegaan Geeft me ook een fijn gevoel dat je voor iemand even wat kunt betekenen..gewoon er zijn voor de ander

het kan samen gaan Jen voor mijn exgenoot kon ik het niet voor mijn dochter wel. en het duurde even eer ik besefte dat ik het ook voor mezelf kon.

Ik ben, gedeeltelijk door de drank denk ik, een relatie kwijt geraakt. Twee zelfs, maar de tweede was minder diepgaand. Niet dat ik dat op dit ogenblik betreur, want, hoewel mijn verhalen misschien op iets anders wijzen, ik hou van mijn huidige man. Toch denk ik niet dat je adb moet worden voor een ander, of voor je relatie. Eerder uit respect voor jezelf. Of liefde voor het leven. Of goesting om er iets van te maken.

Ietje, als je man van dit forum weet is het misschien een idee dat jij het stuk vd partner van Lytse leest en het hem daarna laat lezen. Misschien helpt het je eerlijk naar jezelf te zijn waardoor je ook eerlijk naar hem kunt zijn. Een goede relatie verdient eerlijkheid. Dit kan als jij eerlijk bent naar jezelf. ik lees steeds de deur op een kier bij jou. Het is hoog tijd die vicieuze cirkel te doorbreken voor eens en voor altijd. Of wil je nog 10 jaar doormodderen, dat kan ook.

Al mijn stoppogingen in mijn eentje, jee wat een gevecht. En ik ben geen watje. Hoe veel deed ik er voor, en de schaamte dat het wéér fout was gegaan..........Hoeveel heb ik gevloekt en hoe verbitterd was ik en ik werd steeds stiller, ik beloofde maar niks meer want stel dat het wéér................en omdat het stoppen steeds stiekemer werd, niemand mocht weten hoeveel moeite het kostte want ik kon ALLES..............en het drinken weer stiekem want ik had gefaald...................leuk leventje hoor, ontspannen drankje erbij , pffff

Dat zou ik nou nooit durven, koken voor vreemden. Wat ik maak is óf lekker maar ziet er gewoontjes uit, óf ziet er niet uit óf had ook lekker kunnen zijn gezien het uiterlijk.

Ietje goed van jou om het direct te schrijven. Zo veel mensen houden van jou, ook op dit forum, nu jij zelf nog.

Hallo iedereen, Ik stel mezelf even voor. Ik noem mezelf hier Ranja. En ja, ik drink teveel. Zo, dat is er alvast uit. Ik heb altijd al van een wijntje gehouden, maar dat gaf nooit problemen. Dat was goed in de hand te houden. Tot er iets afschuwelijks gebeurde. Onze wereld stortte finaal in. En ik probeerde mijn verdriet te dempen met alcohol. Was niet goed. En nu wil ik terug naar gewoon sociaal een drankje drinken. Ranja

Goed van je te horen Suikertje. Therapie is investeren in jezelf en in de kwaliteit van je verdere leven. Voor mij is het al weer zo'n 20 jaar geleden dat ik 2 jaar in therapie ben geweest. Ik pluk er nog steeds de vruchten van. Succes.

Hoi MijnGerrit, Lukt me nog steeds, ga mijn zesde week in maar ben daar niet zo mee bezig Dagelijks contact met verslavingzorg. Lukt me niet alleen en ben nu ook zover om dat gewoon toe te geven. Gisteren gebeld met kliniek in Leeuwarden. Kan week duren, maar ook 6 weken. Er is geregeld dat er daar ook intensief aan de problemen wordt gewerkt waarom ik steeds weer ga drinken. Zie er naar uit om uitdaging aan te gaan om de strijd met die fobieën aan te gaan. Ik wil je bedanken voor je medeleven en dat je fungeerde als doorgeefluik. haha

Ja het onder controle proberen te krijgen ........ gaat voor mij niet lukken. Ik had daar gister een heel gesprek over. De persoon meende dat ik best deze vakantie kon meedoen en daarna stop je GEWOON weer. Heel lief van hem maar het koste me moeite om het uit te leggen. Was een goed gesprek. Ik kan niet meedoen omdat ik weet dat er daarna een moment komt dat ik me alsnog volgiet, de grote terugval. " ja maar het is toch stom dat je dan zoveel drinkt , dan ben je toch gek, als je dat weet van je zelf, dat je daarna spijt hebt en DOOD ziek ervan bent'. Ja stom en dom heb ik me vaak genoeg genoemd. Ik legde hem uit dat DAAR nu juist het punt zit. Mijn verstand weet het allemaal, maar op dat punt op dat moment is er geen verstand. Dan Wil je alleen maar. En die NIET KUNNENDE WIL wordt lam gelegd na EEN slok drank. Het heeft niks met stom en dom te maken. Het is pas stom en dom als ik nu dat eerste glas drink. Nu weet ik dat ik dat niet moet doen. ' Maar wat doe je dan als je nu een zwaar moment hebt wanneer je voorheen zou drinken' Ik ga met mijn kop onder de dekens liggen en wachten tot het over is. Nee, dank je, ik bekijk het per dag en voor nu, deze zomer vakantie. Ik laat het niet verpesten door drank. Het is een hele klus, maar samen , met jullie en mijn hulpverlening EN mijn refusal ga ik het redden.

Goeiemorgen allemaal, Vandaag start hier de schoolvakantie...een jaar geleden zou dat voor mij betekenen: Lunchen met collega's en vanaf een uur of drie op het terras...dronken de vakantie in, een kater..je eerste vakantieochtend...bleh... Nu niet....heb de baan niet meer ...maar moest er vanmorgen wel aan denken... Er komen zo'n eerste jaar veel momenten voorbij waar alcohol aan gekoppeld was... En ik heb nog ff te gaan voordat mijn eerste jaar erop zit! Fijne dag, goeie vakantie voor vakantiegangers en sterkte voor wie het nodig heeft!

Saved by the bell!!! Goed gedaan Skip!!!

Skip, je hebt je noodplan uit je zak getrokken en overleefd!! Top!

Fourchan een warm dagje de 11e

Fruit, hier denk ik wat anders over, help me als ik een denkfout maak: Tegenover verslaving ben ik machteloos ja, want het is ondanks mijn ijzeren wilskracht sterker dan ik ben. Dus vraag ik hulp aan mensen, instanties, een forum, wat dan ook. Dat is slim, maar daar is openheid voor nodig. En eerlijkheid. Dat is de nederigheid voor mij. Ik probeer inderdaad risico's te vermijden / pareren maar echt onder controle krijg ik het leven niet natuurlijk. Alleen al emoties die opkomen als kak zijn niet te voorkomen. Ik heb tegen verslaving niks te vertellen, maar tegen de eerste zeg ik wel degelijk: "Nee, dit gesprek ga ik niet nog es voeren met mij. Het is NEE. Welke letter in dit woord snap je nou niet?" Daarmee pak ik niet mijn verslaving aan , alleen maar een stukje gedrag, en dát stukje probeer ik inderdaad onder controle te krijgen in alle nederigheid. Want ik ben niet trots dat ik dit gesprek al wéér wou gaan voeren.