Klassement

Goedenavond iedereen! Ik dacht 'Ik kom ook even weer aanwaaien'. Ik ben maanden geleden begonnen met AD en werd heel langzaam weer heel erg ziek van die troep. Toen ik het doorkreeg ben ik in één keer gestopt. Voor wie het nog niet weet, niet doen. Ik was zo ziek. Verder drink ik niet meer overdadig. Ik drink nog wel eens een drankje mee (1 hooguit 2), maar ga niet meer door. Vind ik ook niet meer nodig. Alles gaat goed, zeker op het sociale vlak. Vorige week even een huilbui gehad, omdat ik het gewoon te druk had en vriendin kreeg het door en zei dat ik dat gewoon moest zeggen. Nu heb ik het weekend voor mezelf en hoef ik even niet op visite o.i.d. Gisteren ook vroeg in de pyjama gegaan, hapjes gemaakt en cola klaargezet en genoten van de rust. Liefde viel een tijdje geleden al op dat ik leuker ben als ik gewoon lekker rustig op de bank kan zitten met een colaatje dan hyper met een biertje. Toen ik wel even met hem meedronk en halverwege de tweede was zei hij "Madeleine, je gedrag veranderd. Niet dat ik dat minder leuk vind, maar ik vind je rustiger leuker". Oké, grote eyeopener. Verder heb ik weer contact met mijn moeder en haar man, na drie jaar geen contact. Het ging in het begin moeizaam, maar nu is het allemaal goed. Komt misschien ook dat we ook ons eigen leven hebben kunnen opbouwen, i.p.v. altijd maar aan elkaar hangen en daarnaast hebben we leren communiceren. Idem dito voor mijn vader. Ik ben ook druk bezig met werk zoeken en daarnaast ga ik een cursus naaien volgen om te kijken of ik leuke kinderkleertjes kan maken. Niet voor mezelf, maar het leek me leuker om klein priegelig bezig te zijn. Ik ga ook meedoen aan de avondvierdaagse en en en. Heel veel plannen. Feeling good. Heb het laatst nog gehad met mijn moeder over dit forum en verteld dat er weleens werd gedacht dat ik in een verlate pubertijd zit. Vooralsnog gaan we daar nu vanuit. Vooral omdat ik het nu heerlijk vind om 31 te zijn (terwijl ik gruwelde van 30 zijn) en lekker in mijn vel zit... We zullen zien. Ik zal eens even bij lezen op het forum. Ben al een tijdje niet geweest. Groetjes Madeleine

Dagpact: Lotus Blondie6173 letjefietje Wimmelt MijnGerrit Suikertje Doe je ook mee Agnieta?

Hallo allen, Ik meld me ook weer even. Ik lees eigenlijk altijd mee. Reageren doe ik niet. Soms omdat ik de woorden niet vind, soms omdat ik alleen aan het einde van de dag lees of 's nachts en dan de berichten van die dag al weer wat achterhaald zijn. Wil dan geen oude koeien uit de sloot halen. Een leerpunt van mij is mezelf durven uitspreken. Zelf voelen dat mijn mening er toe doet. Dit forum zou dan een mooi medium zijn om te oefenen. Vaak heb ik wel een mening of vind ik ergens iets van maar durf (ook in de 'echte' wereld) dan niets te zeggen. Ik praat dan maar wat mee. Het heeft alles te maken met het me durven laten zien en horen. Ik wil uit mijn oude patroon (van die van een kameleon) stappen omdat dit niet meer bij me past. Bovendien ontneem ik mezelf dan van echte contact met mensen. Want ik ben niet 'echt' in een contact. Tegelijk vind ik het heel erg eng. Angst voor het onbekende. Loslaten wat zo vertrouwd was. Ik neem me dan ook voor regelmatiger iets van me te laten horen hier.

Ik weet wel zeker dat je nu beter voelt als dat je gedronken had agnieta Nu kun je jezelf en anderen recht in de ogen aankijken..ondanks hoe het is gelopen En dat heb je ermee gewonnen

Oh wat ben ik blij, oh wat ben ik blij, niet omdat mijn neus van voren zit maar Suiker komt voorbij!

Hey lieve broer. Ik kan best begrijpen dat het je gisteren veel pijn gedaan heeft, zeker omdat je zelf zo goed bezig bent. Dat kost gewoon heel veel energie, en alles wat daar dan bij komt is teveel. Ik ben blij dat je schrijft "even afstand nemen" want dat betekent dat je terug komt, jippie, want ik kan mensen als jij niet missen hoor Tot binnenkort.

Gaat zeker lukken Blondie. Moghu Vol. Wat een sportmensen zijn jullie zeg. Heerlijk.

Goeiemorgen, Ook hier onrustig geslapen door de onrust op de draad gisteren. Iedereen mag een rottige dag hebben, maar baal ervan als dat afgereageerd wordt op mensen die juist heel kwetsbaar zijn nu in hun strijd tegen de drank. Ik hoop dan ook dat de sfeer vandaag weer respectvol naar elkaar en ondersteunend zal zijn. Afijn, hier nog snel een bakkie en dan mijzelf in mijn tuinbroek hijsen en genieten op mijn landgoed ;-) Dagpact: Lotus Blondie6173

Hola frummers ik meld me weer even. De alco is zo ver uit mijn gedachten dat ik zelfs t forum vergeet. Bovendien werkt mijn tablet niet naar behoren, teksten overlappen elkaar. Ik moet m es na laten kijken . Een warme groet aan vanuit spanje aan alle keien die de alco uit hun leven willen/hebben.

Het allermooiste vind ik Johnny Cash live in San Quentin. De gevangenis waar hij zelf dus ook gezeten heeft. En dan het gejuich en geschreeuw...

Hoi HB, Wens je heel veel sterkte en kracht. Een geode opname plek is per person verschillend..maar laat je goed informeren.. en inderdaad ga met je huisarts praten.. Hierbij een link naar goede zorg die ik ken. http://www.lievegoed.nl/verslavingszorg/ Hamelinken (link hier onder) is een mooie plek..voor rust en helemaal weer opnieuw te beginnen..maar misschien is er iets dichter bij jou in de buurt..dan moet je op boven staande link klikken..Ze gaan hier niet allen de verslaving aan pakken..maar je hele zijn wie je bent word opnieuw ontdekt! Een nieuwe start. http://www.lievegoed.nl/onze-locaties/hamingen/ Groetjes en liefs trijsje

Ik was vooral onder de indruk van de boer die verwachtte van Boedha dat hij zijn problemen op kon lossen. Zou het bijna overschrijven maar daar ben ik te lui voor;-) Edit.. Maar niet te lui om even te kijken of het te knippen en plakken is;-) Het klinkt makkelijk in het verhaal en ik kan het ook (nog?) niet maar ik denk vaak aan dit verhaal. Er bestaat een oud verhaal over een man die de Boeddha opzocht, omdat hij gehoord had dat hij zo’n groot leraar was. Zoals iedereen had ook hij in zijn leven de nodige tegenslag gehad en droeg hij aardig wat problemen met zich mee. Hij dacht dat de Boeddha, een verlicht meester, misschien in staat was hem voorgoed van zijn problemen te verlossen. Hij vertelde de Boeddha dat hij boer was. ‘Ik hou van het boerenleven,’ zei hij, ‘maar soms regent het te weinig en dan mislukt de oogst. Vorig jaar werd dat bijna onze dood. Andere keren regent het juist weer te veel, wat ook heel slecht is voor de oogst.’ De Boeddha luisterde geduldig. ‘Ik ben getrouwd,’ zei de man. ‘Ik heb een prima vrouw. Ik hou echt van haar. Maar soms kan ze zo tegen me zeuren, soms word ik zo moe van haar, en dan loopt de spanning op en krijgen we ruzie.’ De Boeddha luisterde zonder een woord te zeggen. ‘Ik heb ook kinderen,’ zei de man. ‘Leuke kinderen, dat wel, maar vaak doen ze net alsof ik niet besta, en soms …’ Zo passeerden al zijn zorgen en problemen de revue. Tenslotte was hij uitgepraat. Vol spanning wachtte hij op de woorden van de Boeddha die aan al zijn problemen een einde moesten maken. Toen zei de Boeddha: ‘Ik kan je niet helpen.’ ‘Hoe bedoelt u dat?’ vroeg de man verbaasd. Iedereen heeft problemen,’ antwoordde de Boeddha. ‘We hebben allemaal drieëntachtig problemen. Drieëntachtig problemen waaraan we niets kunnen doen. Als je echt je best doet kun je er misschien één oplossen, maar zodra dat probleem verdwenen is, komt er direct weer een ander voor in de plaats. Alle mensen van wie je houdt zullen bijvoorbeeld op een gegeven moment uit je leven verdwijnen, en ook jij zult op een gegeven moment doodgaan. Dit is een probleem, en jij noch wie dan ook kan daaraan iets doen, dus ik ook niet.’ De man werd woedend. ‘En ik dacht nog wel dat u zo’n groot leraar was!’ schreeuwde hij. ‘Ik dacht dat u me wel zou kunnen helpen! Wat heb je aan zo’n leer? Niets, helemaal niets!’ De Boeddha antwoordde rustig: ‘Misschien is die wel goed voor het oplossen van het vierentachtigste probleem.’ ‘Het vierentachtigste probleem?’ vroeg de man verbaasd. ‘Wat is het vierentachtigste probleem?’ De Boeddha antwoordde: ‘Dat je helemaal geen problemen wilt hebben.’