Klassement

http://youtu.be/TLV4_xaYynY hiervan ga ik helemaal uit mijn plaat....

De 1e Stap "gedaan" lang voordat ik met het Stappenprogramma in aanraking kwam. Ik erkende dat ik machteloos stond tegenover mijn verslaving en dat m'n leven onhanteerbaar,stuurloos was (geworden). Ik gaf voor mezelf toe dat ik verslaafd was en daar kon ik het dan mee doen. Dat schoot niet erg op, dat ging gewoon door. Ik zoop me te pletter, maakte alles en iedereen om me heen kapot en gek. Kon daar echter niks tegenin brengen.. ik moest doorgaan met drinken omdat mijn verslaving dat van me eiste. Soms kon ik even net doen alsof ik zonder drank kon, maar dat hield ik nooit lang vol. Mijn wilskracht delfde/dolf (kan allebei) steeds het onderspit als de verslaving de kop op stak. Ik heb een half jaar in een verslavingskliniek doorgebracht alwaar ik mezelf anders leerde beschouwen. Ik heb geoefend mezelf als mens te waarderen zoals ik ben. Geoefend in de gedachte dat ik geen drank nodig had om te kunnen functioneren. Geoefend in de gedachte alleen maar die eerste te laten staan. Ik heb mezelf zolang van drank kunnen onthouden, dat ik dacht dat drank uit m'n leven was verdwenen. Zelfs tot lang nadat ik uit die kliniek weg was en weer deelnam aan het "normale" leven. Maar verslaving is een sluwe vijand. Toen alles al zo lange tijd goed leek te gaan kwam ik wat dingen in het leven tegen waar ik niet goed raad mee wist. Zonder drank gingen dingen om me heen kapot, kwetste ik mensen.. ik raakte in een soort van paniek en het duurde niet lang of ik zocht "troost" en "verlichting" in een borrel. Tja, toen was het hek van de dam.. nog steeds was ik machteloos tegenover mijn verslaving, nog steeds was mijn leven stuurloos. Nog steeds kon ik zelf het heft niet in eigen hand houden, hoezeer ik ook probeerde mezelf als mens te waarderen.. er viel weinig te waarderen.. alles zat tegen, alles was tegen me, en ik was alleen maar een zielig slachtoffer. Stap 1 kreeg pas waarde toen ik kennis maakte met het Stappenprogramma, toen ik een leidraad kreeg aangeboden in de vorm van elf vervolgstappen. Stappen waarin ik leerde niet op mijn eigen bekende wilskracht te vertrouwen maar op krachten waarvan ik niet wist dat ik ze in me had, op zgn. Hogere machten en krachten. Ik leerde dat ik ook dingen moest en kon aanvaarden die ik onaanvaardbaar had gedacht. Ik leerde dit aan de hand van mensen die ervaring hadden met dit programma, mensen die wisten hoe geniepig ons eigen denken ons weer steeds naar verslavingsgedrag brengt. Pas toen ik me openstelde voor een heel andere manier van denken, van kijken naar de realiteit, niet meer vanuit de slachtofferrol, niet meer vanuit het oogpunt dat alles om MIJ draaide, pas toen kon ik mijn erkenning van mijn machteloosheid en stuurloosheid de waarde geven die nodig is om als verslaafde niet steeds terug te hoeven vallen in "oud gedrag", of althans niet daar naar te hoeven handelen met alle desastreuse gevolgen vandien. Ik ben en blijf een verslaafde, maar door aan de hele cyclus van 12 Stappen te blijven werken, al dan niet op volgorde, kan ik de "noodzaak" om dan maar weer eens wat te drinken omzeilen. Ik moet mezelf eraan blijven herinneren dat ik verslaafd ben, en ik moet mezelf eraan blijven herinneren dat er een weg van herstel is. Regelmatig meetings bezoeken, regelmatig de Stappen doorlezen, regelmatig een persoonlijke inventaris opmaken (Stap 10), regelmatig op dit forum meedoen, het zijn allemaal hulpmiddelen van levensbelang voor mij.

Hoi Daantje, Ik ken het binge drinken niet ( wist niet eens dat het bestond) Maar ik geloof dat het even moeilijk is om te stoppen als voor een dagelijkse drinker. Ik herken wel andere dingen in je verhaal zoals de glazen van anderen in de gaten houden om te checken dat je niet te snel gaat. Hoe onrustig is dat? Want genieten doe je dan niet je van je wijntje... Succes met stoppen en het uitzoeken van je drinkpatroon.

Hey Daantje, Kan me de schrik wel even voorstellen maar wat ben je streng voor jezelf. Je schrijft duidelijk, helder en het leest makkelijk weg dus ook jou lees ik graag. Wat je bij mij bedoelt is me niet duidelijk, wat doe ik in jouw ogen geweldig dan? Behalve het niet drinken kan ik niets bedenken.....;-)) Heb ook the voice net gekeken en ondertussen een toetje, brood en chips gegeten......en dat na een zeer actieve start van de avond. Kan het compenseren echt nog niet laten. Echt zoeken wanneer ik in de keuken struin.....wat zal ik, wat moet ik, nee, NIET drinken maar wat dan wel.....alles beter dan die fles. Blijf schrijven want ook jij wordt gelezen door velen!! En bent dus ook voor anderen HELPEND! Dribbeltje

Hoi Willem, herken me goed in jouw verhaal. De onrust, de lat te hoog voor jezelf leggen, het niet bij 1 of 2 borreltjes kunnen houden. (een is geen en 20 zijn er te weinig). Mij helpt het om bij onrustige momenten een wandeling te gaan maken, of te gaan sporten. Misschien is mindfullness wel iets voor jou! Ik heb het zelf verschillende keren geprobeerd, maar met ontspanning kom ik niet echt tot rust.

Willem misschien heb je wat aan Mindfullness? Willempie komt er wel, en is al heel erg ver ook. Tussendoor je realiseren dat je gaat als een trein, dat mag een Sprinter zijn he. ff relaxed genieten. Gestaag is hier ook een veelgebruikt woord voor. En als je de lat dan toch (te) hoog wilt houden, dan de limbo maar eens leren.

...