Alle activiteit

Wat ik me nu al de hele tijd afvraag: was dit bericht om te lachen of heb je echt zo'n Pyrenese berghond en een kudde schappen? Mocht het zo zijn, knap beest. Op vlak van honden heb ik het wel voor de wat grotere rassen, zeker deze die met een bepaald nuttig doel gekweekt zijn. Toen mijn partner een hond wou heb ik eerst de boot afgehouden, maar toen ik toegaf was wel mijn voorwaarde dat de hond groter moest zijn dan mijn kat. Zo'n keffende Chihuahua is niets voor mij en zeker de soorten als een Engelse bulldog of een mopshondje vind ik simpelweg zielig.

Bedankt voor het delen van je ervaring; dit is al een belangrijke stap. Je bent een heel sterk persoon!

Wat een leuke band heb je met je aanloopzwerver. Wat me wel verbaast is dat je op de weg die je beschrijft zeventig mag rijden. Zelf moet ik verschillende van die wegen (net breed genoeg voor een auto en een fietser) nemen naar het werk en ik ben altijd blij wanneer de wagens wat uitwijken in de kant met aarde zodat ik het als fietser niet hoef te doen. Verschil is wel dat deze allemaal wegen zijn waar je maar dertig mag, op één na waar ze vijftig mogen, het zou me iets te akelig worden mochten ze mij daar met zeventig voorbij scheuren. Ik vind die wie is wie pijler een van de beste dingen aan dit forum. Op de ditjes en dagjes draad worden berichten of topics snel ondergesneeuwd door de dagpacten en hier vormt het zo toch een beetje een coherent geheel. Eigenlijk denk ik dat de meesten het ook helemaal prima vinden als je hier gewoon je gedachten neerplenst in een bedoeling ze voor jezelf wat te ordenen, zonder dat je daarvoor reactie verwacht.

Efkes wennen dat ik hiervoor naar mijn eigen draadje ga en het niet op de ditje en datjes dump en daarmee wellicht weer mensen stoor. Maar eigenlijk is het ook oké, ik vind het gewoon leuk om dingen te delen die ik mooi en bijzonder vind. Maar daar hoeft niet meteen expliciet aandacht aan gegeven te worden of op gereageerd te worden. Omdat het opschrijven, mij al een gevoel geeft dat ik het tenminste gedeeld heb. (ik geloof nu dat ik het beter begin te begrijpen, ruimte maken voor jezelf op een forum En verschil maken tussen waar je echt aandacht voor wil en wat je plomp verloren gewoon efkes wil delen, dus nogmaals mijn dank voor het advies) En nu hetgeen wat ik toch wel bijzonder vind. Ik was boodschappen doen bij een winkel die ongeveer 6 km verder ligt en waar ik een nauw bospad voor door mag gaan. Wel verharde weg, maar zeg maar 2 auto´s kunnen elkaar niet passeren. En sommige automobilisten zijn zo galant dat ze voor een fietsertje als ik ook plaats maken. (dat op zich vind ik altijd al heel mooi om te ervaren dus ik roep altijd dankjewel en steek mijn duim op) Halverwege dat pad, ik denk nog een kilometer van thuis, trof ik mijn aanloopzwerver aan die langs de kant van de weg zat. En heel duidelijk schrok van die naderende auto, terwijl die auto juist uitweek voor hem. En er overduidelijk rekening mee hielt dat hij in zijn paniek weleens voor deze zijn auto zou gaan rennen. (invulling van mij want, ik krijg er ook altijd de kriebels van als ik die kat dat zie doen) En ik weet van die kat, als hij mij dan ook nog spot dat hij zijn omgevingsbesef helemaal kwijt is. Dus pas toen de auto veilig gepasseerd was, durfde ik iets te zeggen. Nou ik weet niet of die automobilist nog in zijn of haar achteruitkijkspiegel heeft gekeken? Maar plaatsvervangend had ik daar evengoed een berichtje over kunnen plaatsen hier. Want vanaf het moment dat ik Robin riep, draaide hij zich om en leek wel een hondje die meeliep met de fiets. Ik vind dat altijd helemaal geweldig! Maar ook reuze stresserend, dan vergeet die domme grote kat heel zijn omgeving en heeft alleen nog maar oog voor mij en tot overmaat ramp, houd hij niet rechts aan maar gaat dan midden op de weg lopen. En moet ik hem corrigeren en richtlijnen geven. Altijd als zoiets gebeurd, is het ook maar twijfelachtig voor mij of het goed gaat? En vraag ik me soms af, als ik zo gebaren zit te geven aan die kat, of automobilisten misschien denken dat ik ze attendeer op die kat, immers ik geef die kat dezelfde tekens als verkeersagent. En op dat moment ben ik zo bezig met die kat, dat ik zelfs vergeet om dankjewel te roepen tegen de automobilist of mijn duim op te steken. Terwijl ik ze dan toch ook wel dankbaar ben, en het bijzonder vind dat ze hun snelheid aanpassen, want ondanks de overstekende herten, zwijnen en vossen, blijft die weg toch een 70 km weg waar iedereen dus ook graag doorgast. Enfin, ik vind het dus bijzonder dat ik zo een band heb met mijn zwerfkat. En te merken, als ik ook op de weg zit, dat automobilisten zich ook inhouden, terwijl er reuze veel mensen zijn die een kat haten. Dat, maar ook, en dat is een stukje invulling van mij, dat ze zich bewuster zijn geworden dat er hier ook meer wilde dieren lopen die spontaan over kunnen steken. Dat omdat ik ze dan verder ook langzaam de weg zie hervatten, terwijl ze daar dus gewoon 70 mogen rijden volgens de borden. Als ik nog dagelijkse autorijder geweest zou zijn, had ik dat dingetje met de zwerfkat en iemand anders echt heel bijzonder gevonden. Maar ja als ik in een auto zit, is mijn grootste angst een dier aan te rijden. Helaas wel gebeurd en dat neem ik mezelf nog steeds kwalijk. Een mens ook niet leuk, maar dan kan je nog wat doen, 112 bellen. Gelukkig nooit gebeurt en hoop ik ook nooit mee te maken. En gelukkig waren de dieren die ik aangereden heb ook meteen morsdood. Want ik moet er niet aan denken dat zo een dier dan ligt te creperen en je niks kan doen. Wat katten en honden betreft heb ik die zelf al genoeg gezien en wel opgehaald. Dus ik weet hoe misselijk het kan zijn. Maar ik wil het leuk houden en effectief merk ik dat de meeste automobilisten in onze straat het rustiger aan doen, en ik zie weldegelijk de kadavers langs de weg verminderen. Dus er is echt wel hoop.

Dagpact: Mormel MaryArt Yvonne renaldo61 Emmy Fonny 🌞 Alesto 👋🏻

Hihi, gelukkig las ik even terug, want ik wilde exact hetzelfde boek aanprijzen als bovenstaande. Hebben jullie ook een traantje gelaten bij het einde? toevoeging op traantje gelaten, in dit geval heb ik het boek geluisterd en op het einde heb ik even mijn werkzaamheden losgelaten, me even terug getrokken van de mensen en het volledig binnen laten komen. Als ik echt geroerd ben door iets vind ik het wel prettig als ik mijn tranen dan ook even de vrije loop mag laten gaan zonder te hoeven uitleggen of te verantwoorden. Voor mij geeft dat een bevestiging van dat ik nog wel kan voelen zeg maar.

Net de documentaire op netflix gekeken aka charly sheen! Ben onder de indruk !

Ja dit dus! Tevredenheid produceer je zelf tussen je oren, ook in 2025 nog steeds.

@knakker: wat je schrijft over tevredenheid en geluk, zo sta ik er ook in. Al talloze keren een discussie gehad omdat het streven naar geluk volgens mij doelloos en eindeloos is, net zoals ik Disney verantwoordelijk acht voor het hopeloze romantische beeld dat sommigen hebben van liefde. @lady jane: over drinken had ze op voorhand gezegd dat ze niet zouden blijven als ik gedronken had. Ik val haar ook niet lastig met mijn doelstellingen op dat vlak omdat ik de voorbije jaren vaak genoeg gefaald heb. Of haar leven nu een heel stuk lichter is, dat weet ik niet zo zeker. Ze is net enkele maanden uitgevallen op het werk en ik weet dat ze nu vrij stevig ondersteund wordt door haar familie; eigenlijk ziet haar leven er nu grotendeels terug uit zoals het was voor ik haar leerde kennen. Toen viel ze ook elk jaar meerdere maanden uit met een depressie en leunde ze erg op haar ouders. Heb dit al eerder geschreven en het is misschien lastig om te vatten maar zolang ze hier woonde hoefde ze zich eigenlijk weinig aan te trekken van het huishouden daar ik dit grotendeels deed ondanks mijn alcoholprobleem. Ben nu wel aan het contempleren over een opmerking die ze gisteren maakte. Ze vroeg zich af of het wel zo verstandig was dat ik dadelijk een tweede job zocht en of het niet beter was om eerst te streven naar een langere periode van stabiliteit. Begrijp wat ze zegt en het klinkt mij ook verstandig, alleen ben ik enorm bang dat ze mijn ziekte-uitkering zullen schrappen. Zo meteen maar een mailtje sturen naar mijn traject begeleidster en haar input vragen.

Ik voelde me op 0,5 mg stabiel. Hoe dat is gebeurd weet ik niet. Maar ben achteraf veel te snel afgebouwd. Ik ben in een sleur terechtgekomen van overmatig piekeren en zorgen maken veroorzaakt door gedachtes die ik voorheen niet veel last van had. Mijn arts wil het op deze manier behouden en zegt dat ik door heen moet. Ik wist de berekening niet wat u beschrijft. En volgens de ggz arts was ik al op een langzaam tempo bezig. Ik heb pas over 4 weken weer een afspraak staan en ga dit zeker weer bespreekbaar maken.

Los van dat de samenleving het niet zou accepteren, zorgt een totaalverbod voor een gat in de criminele markt, dus nee, geen goed idee. Wat wél goed en uitvoerbaar zou zijn is dat alcohol alleen in een slijterij, cafés en elders in het uitgaansleven te verkrijgen is. Dus niet meer in de supermarkt, snackbar e.d. Een beetje zoals het nu is met tabak.

Vergaderingen vermijd ik zoveel mogelijk, zeker als er geen duidelijk doel is. Wat ik graag doe als ik wat van plan ben en ik heb instemming nodig van deze en gene, ik stuur de info per mail en ik vraag is het OK of moeten we hierover vergaderen? Meestal krijg je dan van 1 iemand een suf antwoord terug dat ze deze week geen tijd hebben voor een vergadering. Dan wacht ik nog een dag of 2-3 en als het stil blijft dan ga ik vrolijk doen wat ik van plan was. Dan moeten ze maar wat scherper zijn 🤷🏼‍♂️😜

Goedemorgen, Doe ook mee aan het dagpact. Deze week van het jaar altijd moeilijk, maar wil absoluut niet drinken. En dat vergaderen: wat een drama meestal. Vreselijke hekel aan, maar het lijkt er bij te horen.

Dagpact: Mormel MaryArt Yvonne renaldo61 Emmy

Dagpact: Mormel MaryArt Yvonne renaldo61

Goedemorgen frummers. Een bakje om de dag te beginnen... Ennu @renaldo61, niet wegblijven hoor!!!

Dagpact: Mormel MaryArt Yvonne

Misschien begonnen jullie beiden niet over de toekomst om de sfeer niet te bederven? Is er over jouw drinken gesproken? Kon jijzelf eventueel beginnen? Ik kan me zo indenken dat beide onderwerpen nauw samenhangen? Kennelijk is het leven van je vrouw een heel stuk lichter nu, denk je eens in hoe het voor haar is dat ze nu, in jouw bijzijn zo kan lachen. En dat zoon vaker contact wil.

goeiemooiemorgen frummers

Dagpact: Mormel MaryArt

Mogge. Midden in de week heb ik zomaar een weekend van drie dagen. Wat een luxe. Ik ben er ook wel aan toe geloof ik. Gisteren sukkelde ik tijdens een vergadering in slaap. Hilariteit alom. Maar het was ook wel een erg saaie vergadering. Ik heb nooit goed begrepen waarom zoveel bedrijven menen dat het echt nodig is om vaak met het voltallig personeel te vergaderen. De beste lopende organisaties waar ik heb gewerkt gaven veel vertrouwen en vrijheid aan hun werknemers en hadden een minimum aan vergaderingen.

Ik lees helemaal geen zelfmedelijden maar een kwetsbaar verslag van een mooie avond. De frustratie dat er niet over jullie toekomst werd gesproken snap ik, maar ik denk dat jullie in deze fase nu meer baat hebben bij een kalm en vriendelijk samenzijn. Zulke gesprekken overschaduwen een mooie avond vaak terstond met verdriet, verwijten of ruzie. Rustig aan. Geniet van wat er nu weer is. De rest komt later. En focus nu gewoon op je eigen leven. Tevredenheid is volgens mij zo ongeveer het hoogst haalbare waar je zelf nog een beetje invloed op hebt. Daarbij is het een prachtige voedingsbodem voor meer. Geluk is een incident. Daarnaar streven pakt doorgaans averechts uit.

Verwijten en zelfmedelijden, daar kan je de kachel niet mee aansteken. Kijk vooruit. Ik lees melancholie maar ook hoop. Sterkte 💪🏻💪🏻💪🏻💪🏻💪🏻

Ja hier wel maar op t werk wordt het niet gewaardeerd als je suggereert dat er van alles beter kan en moet. Dan krijg je meestal terug "dan mag je t lekker zelf organiseren", wat weer mijn vermoeden bevestigt dat de chef een slepende burnout heeft maar het zelf niet wil weten en zoveel mogelijk geheim probeert te houden. Kmw en zo 🫤