Spring naar bijdragen

Ik ben


Quinn

Aanbevolen berichten

Hoe is het contact tussen jullie in deze situatie?

 

Bedoel je toen ze hier was? Op zich wel redelijk, zij het wat onwennig. 't Is raar om niet echt betrokken te zijn bij elkaar, maar onvermijdelijk, omdat je nou eenmaal niet veel weet van de dagen van de ander. Ze verwijt me niets, dat doe ik zelf wel. Sowieso heeft ze het natuurlijk nooit gemakkelijk met mij, maar nu zit ze ook nog eens semi alleen met twee kinderen, die niet altijd even gezellig zijn. Vanochtend was ze hier nog even (ze sliep in de buurt) en nu is ze onderweg naar huis. Extra eenzaam hier nu dus. Maar ja, voor haar waarschijnlijk ook. Heb sterk in de verleiding gestaan om mee terug te gaan, gisteren al, vandaag ook, maar nou ja, zoals ik gisteren ofzo schreef voorlopig zit ik hier geloof ik op de goede plek. Niet gek worden Quinn, niet gek worden.

 

Ha Quinn, nu moet je weer tegen ons aanmopperen.

Nou, doe dan!!!

 

Mopper ik teveel basta? Want dan ga ik een poosje alle positieve dingen van het leven hier opsommen. denkt even na

 

 

Maar, ik drink niet. O ja, annekedote tussendoor; heb een beetje gekibbel gehad van de begeleidende medemens hier. Het is niet de bedoeling dat anderen de was van meneer Q erbij doen. O. Beetje jammer. Vond het net zo'n prima regeling.

 

Is er nog iets van die lekkere taart over??? om maak ik geen kans op een stuk.. omwille van te vaak afwezig op het forum??

 

Lieve, die taart was binnen tien minuten op. En de enige reden dat het tien minuten heeft geduurd, was dat ik tussendoor vriendin moest zoenen. Anders had je natuurlijk een stukje gemogen Quinn doesn't share food! Vriendin vond het al een wonder dat ze een hap kreeg.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nee. Er is veel verzet, ik ben kwaad en ik wil hier helemaal niet zijn. Alleen is het alternatief zoveel slechter, dat ik hier wel moet zijn. Van mezelf. Terwijl ik dat niet wil. Een constante tweestrijd in feite, nog steeds. Ik weet niet goed hoe ik het kan omschrijven. Wil ik meewerken? Ja, natuurlijk wil ik dat, want ik wil beter (hoezo beter? ben ik ziek dan?) worden. Wil ik meewerken? Nee, natuurlijk niet, want ik zie het nut niet. Een soort dreinend kind en vermanende ouder in één persoon. Jawel, er blijft wel degelijk wat hangen van therapie. Vanmiddag bij de psycholoog gepraat over verzet, woede en onmacht. Want ik ben een stuk verder dan dit, ik weet waar mijn woede vandaan komt en ik weet wat mijn automatismen zijn. Nu "alleen" de woede nog ombuigen naar iets constructiefs en nieuw gedrag aanleren, nieuwe automatismen waar ik nu veel meer aan zal hebben. Ik haat onmacht, controleverlies, regels van anderen te moeten volgen, doen wat me gezegd wordt. Het is voor je eigen bestwil heb ik veel te vaak gehoord en er kwam nooit iets uit dat in mijn belang was. Heb samen met psych een lijstje lopen schrijven. Ja, toch weer schrijven. Maar heb wel het gevoel dat ik daar wat aan ga hebben, als een mantra.

 

Wat is mijn belang? Beter worden. Hier sterker uitkomen.

Wat is daarvoor nodig? Meewerken. Luisteren. Geduld hebben. En desnoods fröbelen.

Dus? Niet dwarsliggen, wel kritisch blijven.

 

Het papier vol krassen was overigens een zelfportret. Vet cool. (voor de duidelijkheid: ik vind het helemaal niet vet cool, ik sta hard m'n best te doen om niet te gaan janken en me gewoon in volle lengte groot te houden).

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...