Smart

[Claartje]

Goedemorgen smart.. wat een inzicht toon jij in jezelf zeg.. je schrijft ook heeeeeel duidelijk dat je stemming direct beïnvloed wordt door je drinken . Dat je er somber en slachtofferig van wordt...

Dat weegt toch niet op tegen het drinken ?

Wens je veel sterkte

[Nadia]

Fijn weer wat van je te horen!

[erik]

Was al zo stil rondom jou. Goed dat je er weer bent. Frustratie en protest.....fijn he dat je door je felle reactie erop gelijk beseft hoe je persoonlijke triggers werken.

[huttula]

[kruidenthee67]

[Sita2]

Lieve Smart,

 

Fijn je te lezen. Dapper dat je ons zo laat meekijken in je denken. Ik herken die slinger in het denken heel goed. 

Ik hoop dat je ervoor gaat! Je bent zoveel waard.

 

Liefs Sita

[Sita2]

 

Sita, jouw verhuizing lijkt me ook niet niks?!! Hoe doe je dat allemaal? Laat je het weten?

 

Slaap wel.

 

Lief! Ik heb net ook een update geschreven op mijn eigen draad.

 

Hoe ik het tot nu toe doe: heel de dag keihard werken om er iets van te maken en dan in de middag mijn eerste drankje nemen om de rest van de dag te ''redden''. Er is veel verdriet en frustratie bij komen kijken omdat er veel tegen zat. Door maar door te blijven pakken en mede dankzij mijn man die ook doorpakte met allerlei regelzaken, komen we nu in rustiger vaarwater. Mijn jongste moet volgende week al naar school en we hebben nog geen vakantie gehouden, dus dat gaan we deze dagen een beetje proberen te doen voor hem (en onszelf natuurlijk).

 

Sita

[Sita2]

Hai Smart, hoe gaat het met je?

[smart]

Ergens op een dag, eergisteren? schreef ik over loslaten. Het moet, maar ik wil het niet echt geloof ik, en kan het ook niet.

Ik had nog niet op Etty haar vraag gereageerd: het lukt me niet en het tast mijn gezondheid aan! Zo voelt dat. Het zou wel moeten geloof ik, loslaten.

 

Misschien is het slachtofferschap; maar ik voel me ook slachtoffer!

En dat staat de rest (van wat ik van mijn leven kan maken) in de weg nu. (ja dat is wel slachtofferschap toch?)

 

Soms ben ik bang dat - omdat ik een angstige moeder was, die alles goed wilde doen - dit alles zelf gecreeerd heb: een

dochter vol angsten die afstand moet nemen van haar moeder om zichzelf te kunnen ontplooien. Te leren leven zonder angsten?

Echter: daarover niets zeggen.... geen telefoon aannemen, niets beantwoorden.... BAH, dat vind ik oprecht waardeloos en respectloos.

(ben gelijk geneigd te vertellen hoe het was allemaal.... wat ik voor haar deed.... hoe het was... etc)

 

Er zijn dagen dat ik er over praat toevallig, met vrienden en dan laat zich alles zoveel heviger voelen. Toch gaan er ook dagen voorbij dat ik dat Gat niet voel en er niet over na (wil) denken. Dan deal ik er kennelijk even mee. Mijn hulpverlener wil medieeren; wie weet pak ik die kans?

 

Ik had maagpijn, net als eerder toen ik een tijdje niet dronk. Maar omdat ik daarna geregeld iets ging drinken: bleef daardoor de maagpijn weg?

Vorige week dus weer: maagpijn na een week droog. (normaal gesproken sla ik geregeld 2 a drie dagen over en houdt het vrij matig)

Van schrik nu dus weer 3 dagen ietsje drinken, 1,5 of 3. De maagpijn is weg maar ik voel me nog niet jofel.

Ik ben een beetje hypochonder.... heb gegoogled en kwam daar natuurlijk geen fijne zaken tegen...

Kortom, zwaar op de maag...

 

Nu maar even weer rationeel de kop dr veur: niet teveel gaan draaien in allerlei onzekere scenario's....

 

Er is veel afleiding hier (veel geverfd) en de komende dagen leuke dingen in het vooruitzicht. Dan maar weer eens een week zonder A en kijken wat mijn maag doet. Anders naar de dokter.

 

In november zal ik eens terugblikken op een jaar forum, d.w.z. wat me dit afgelopen jaar bracht.

Ik ben net door de keuringsarts beter gemeld bij het uwv en ga de ww weer in (los van dat kleine baantje wat ik heb en telkens bleef voortzetten). Daarbij heb ik het komende jaar nog begeleiding/hulp van een spv-er.

Tegenwoordig noem ik de somberte eerder moedeloosheid. Ik zou grote stappen moeten maken/zetten om iets te veranderen: emigreren is een optie.

Dat boek wat ik al jaren wil schrijven.... kan ik mezelf enkel maanden afsluiten voor anderen?

Iets resoluuts doen.... kan ik dat?

Ergens denk ik dat dat moet: grote orde op zaken stellen!!! Want ik kom nog steeds niet tot mijn recht. En dat voelt wel als urgent wil ik van de moedeloosheid af!

 

Snapt iemand mij hierin?

 

Ik vind het irritant dat ik bevestiging (lijk?) te zoeken hier.

Mocht er een fijn en gezond tegengeluid zijn: graag!

 

Welterusten!

[smart]

p.s. Onlangs las ik het verhaal van mijn geboortedag. Daar is een boek van: check de betekenis van je geboortedag.

Die van mij staat ik het teken van onzekerheid. Iemand die kiest voor....onzekerheid.  ... een aanleg voor filosofische beschouwingen; niet houdt van vaststaande aannames.

 

Gevoelsmatig vond ik dat altijd okee. Ik hou niet van zelfvoldane mensen die het laatste woord willen. Er is altijd meer.... of anders.

Maar rara.. dan moet ik daar ook de vruchten van plukken dus: heul gekke vruchten dus, in heul gekke kleuren in een ander land, waar het altijd warm is of in elk geval toch wel vaak en waar alles goed is en soms niet.

Maar waar in elk geval elk conflict wordt uitgesproken en de behoefte van alle mensen is om vrede te hebben.

[basta]

Smart, je vraagt of iemand je snapt, en dat doe ik denk ik niet helemaal, wel voor een groot deel.

Ik heb nu vast twee vragen: je hebt dus last van je maag als je niét drinkt? Hoe komt dat dan?

En deze: "Dat boek wat ik al jaren wil schrijven.... "

Wat let je? Met aanleg voor filosofische beschouwingen heb je een mooie basis.

[Monster]

Smart, ook ik snap je wel degelijk denk ik. Je bent niet raar. Je bent geen loser. Je bent eerlijk, een oprechte zoeker. Dat maakt dat ik jouw postings zoek en herlees.

Heb je nu het idee dat je stil staat?

Hebben we niet allemaal grootse plannen gehad, maar ontbrak het aan energie en daadkracht om de dromen tot werkelijkheid te maken? Kwam het door angst voor het onbekende, of door faalangst dat we niet deden waar we over droomden? Bang om een mislukking te begaan, of bang om als mislukkeling ontmaskerd te worden?

Tot zover het gevraagde (tegen-)geluid. Het mee-geluid luidt: Je KUNT het.

Schrijven kan je goed, verwoorden dus........ denken kan je goed, het filosoferen is een genot om te lezen.........je bent ontwapenend eerlijk ........én je hebt iets te melden, te brengen; JEZELF. En dat is prachtig.

Ikzelf zou jouw boek lezen. Maar dan zul je het toch echt zelf aan een uitgever aan moeten bieden.

[kruidenthee67]

Grote veranderingen beginnen met een kleine eerste stap.

 

Emigreren, boeken schrijven...

Zó groot dat je moedeloos wordt, om er aan te beginnen.

Of zelfs bang, omdat je vantevoren al bedenkt dat het toch niet lukt.

En die angst zorgt dat je niks doet, verlamt.

Dat is wat ik uit je verhaal lees, en als zodanig ook herken. Voor mezelf.

 

Ik denk dat ik goed snap wat je schrijft.

 

Mijn mee-geluid voor jou is:

 

Zet een stapje.

Gewoon het eerste stapje.

De rest volgt.

Doen.

 

Succes!

 

Zet je mij ook op de lijst voor je boek  ?

[huttula]

Hou het klein...begin bij jezelf❤

[Claartje]

Wat zij ☝allemaal zeggen..

Hoe is het vandaag ?

[smart]

Ik was erg geraakt door jullie berichten!!

De huilbui die erop volgde gaf weer wat ruimte voor zinvolle gedachten die me weer wat steviger lieten voelen. Heerlijk: die ruimte weer even zo te voelen...! (lang niet zo gehuild)

Vervolgens zou ik daar dieper op in willen gaan, maar de waan van de dag gaf me die gelegenheid nog niet. (bezoekjes, werk)

Bovendien werden er meerdere aspecten voor mezelf eventjes wat meer helder, ook later nog:

 

het klein houden Hut: ja dat was even nodig om te horen. (beginnen met eigenwaarde weer beter te gaan voelen - mezelf - goed kijken)

Stilstaan Monster? Ja. En onrust voelen over zaken waar ik nog niets mee doe, of niks mee kan (nog). Ja bang zijn.... ook.

Thee: verlamming. Ja. Terwijl ik de afgelopen dagen direct al weer wat meer vaste grond voelde van waaruit.... ik andere keuzes (weet) kan maken. Doen!!!!!

 

En Basta: maagpijn na 6 dagen droog staan had ik eerder; ben daar erg van geschrokken het is een nare pijn. Ik hoop nog dat het

een zomergriepje was die wat op mijn spijsverteringskanaal zat. Het beste is om het weer opnieuw te gaan proberen.  

 

Claartje: gister was het okay en vandaag was ook een goede dag (ik heb een volle late dienst gedraaid sinds lang en dat ging me goed af. Bovendien werd ik 35 jaar geschat (serieus!) door een bejaarde client terwijl ik 63 ben, dusse..... hahaha, mijn dag kan niet meer stuk  )>> nou ja... het zegt ook wel weer iets over de bejaarde; slechte ogen wellicht?

Weet je wel hoe inspirerend het is om mensen als jij te lezen die er domweg helemaal voor gaan?? Tnx.

 

Maarre: bovenal geniet ik zo van het verbonden voelen met anderen/jullie, op het moment dat er gereageerd wordt (op het hele forum overigens). Ik bedoel dat dat toch de kracht is van een forum!

 

Ik realiseer me (die bevestiging nodig te hebben) dat. Dat raakt me erg.

De effecten op anderen (mij) zijn veel groter dan je zou denken...

Sja, mijn achilleshiel... (en voor het gemak denk ik dan dat dat voor anderen ook zo geldt? Wat vinden jullie daarvan?)

 

Verder is het jegens mijn dochter zo dat ik ERG boos ben versus / haar mis / om haar geef / mooie herinneringen heb.

Misschien help ik mezelf door duidelijker voor mezelf de gevoelens van gemis even te parkeren en meer te kiezen voor het Boos zijn en andersom. En dat niet af te keuren en niet als dilemma te blijven zien. In beide gebieden moet ik "apart" even volop mogen Zijn. Zoiets. Dat scheelt al een boel. Het moet niet door elkaar lopen want daar word ik gek van.

 

(durfde ik hierboven echt te schrijven dat ik bang ben??)

 

 

Hmm.

Liefs, smart

 

 

ps: goed artikel gelezen (Trouw van vandaag) over de zelfhulpboekenhype en het egocentrisme wat er door kan ontstaan. Ik kon me daar wel in vinden.

Na alle (pfff) lezen, van Osho tot Krisnamurti, na een opleiding transpersoonlijke therapie en idd dergelijke zoektochten ben ik steeds meer van mening: we moeten meer wortelen: naar de aarde toe, basic blijven, goed ademen (dat wel  )  en ook dus nuchter blijven kijken: Kop dr bij, naar de aarde en ... wat humor kan ook geen kwaad!

 

 

Vooral ook meer inzien dat de ander is als jijzelf...... verbondenheid zoeken.. en vinden (mits je zoekt)

23 augustus 2016 bewerkt door smart

[smart]

Via fb kreeg ik op mijn kop van een Engelsman...

Be responsible for your emotions zei hij.

Dat gebeurt dan ook nog tussendoor... dat iemand merkt dat je in de slachtoffermodus gaat/wat ik soms best doe.

Ik erken dat dan. Ben er niet trots op.

 

Zo blijf ik wat op mijn pad......    

[Sita2]

Ik lees je! Blijf schrijven  

[Claartje]

[quote name="smart" post="994862"

Dat gebeurt dan ook nog tussendoor... dat iemand merkt dat je in de slachtoffermodus gaat/wat ik soms best doe.

Ik erken dat dan. Ben er niet trots op.

Zo blijf ik wat op mijn pad......

Ach een mens is nooit oud om te leren nietwaar en het is soms best eens goed om een spiegel voorgehouden te krijgen.. voor jou.. voor mij.

Zolang je er voor open durft te staan kan je er alleen maar beter van worden nietwaar ?

Ik wens je sterkte met je dochter. Jezelf af gaan vragen of je het als moeder anders had moeten doen helpt je geen zier. Je deed het toen naar je beste kunnen..

[kruidenthee67]

[Mereltje]

Fijn dat je je verhaal hier deelt. Ikzelf heb me ook erg tegen mn moeder afgezet. Dat duurde totdat ik ging studeren en op mezelf woonde. Nu zijn we weer beste maatjes!

Keep the spirit up :-)

[Sita2]

Hoe is het met je Smart?

[erik]

Ik weet niet of je er zoveel aan kon doen Smart dat je dochter is wie ze is. Mijn moeder Is ook heel onzeker gevoelig en serieus en vaak somber. Ze is net zoals ik ben. Mijn moeder zegt had ik maar....was ik maar....maar de appel valt niet ver van de boom. Waar mijn moeder al jong zorgzaam was voor mijn oma en veel teveel zorgen had op jonge leeftijd ben ik dat ook gaan doen naar mijn moeder. Het is zoals het is....

Was al bang dat het met drinken niet naar je zin gaat. Heb niet echt een advies voor je. Ik zou zelf een tijd uit die routine van matig drinken stappen. Je zegt dat je dat niet kan nu maar je hebt het eerder gedaan....zelfde trucje nog een keer...

23 augustus 2016 bewerkt door erik

[smart]

Lieve berichtjes van jullie!

 

Etty, het ging me vooral om de manier waarop... dat vind ik respectloos.

Echter de laatste dagen weer iets anders naar alles trachten te kijken; dat helpt me wel.

Natuurlijk mag ik kneiterboos zijn op haar manier van doen van destijds richting mij. De andere kant is

dat ze een pittig karakter heeft, kanten van haar vader, zakelijker e.d., en "natuurlijk" moet en zal ze haar eigen weg vinden. Heel legitiem!!

Via fb zie ik haar vakantiefoto's en dan zie ik een mooi sterk mens.

 

Trouwens: heeft iemand Zomergasten van jl. zondag gezien? Met Griet op de beeck? Jeetje wat een schitterend mens... heeft me weer aan het denken gezet

over trauma's en het verwerken en overkomen ervan!! Nog niet gezien: kijken hoor, het gaf mij weer een boost!

 

Ik ben even weg nu want ik word gek van mijn laptopletters, die zitten telkens vast.

[Indigo]

❤️