Spring naar bijdragen

Smart


smart

Aanbevolen berichten

Tegenwoordig wordt het voor elke inwoner van Stad Groningen gebruikt, maar denk niet dat iedere inwoner van Stad zich Stadjer voelt. Ben er geboren, getogen en nooit meer vertrokken. 't Is thuis. Smart, ik gooi even wat voor je in het muziekdraadje, voor de heimwee ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

W

 

Uwv gesprek was prima, ben tijdelijk van het solliciteren verlost... pieuw.

Daarna naar hulpverlener. Dat was ook heel fijn. Zij gaat heel erg uit van mijn veerkracht en heeft realiteitszin.

Ik ga de ad ophogen en krijg emdr binnenkort. Voel me serieus genomen.

 

 

 Klinkt goed! Ook spannend!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ga ik onthouden - hoop ik.

Er is veel moois te zien - te horen - ik hou van veel - niet alles- alles wat er te leven valt. Be-leven. En wat me toevalt en wat me treft is gaaf. Vertel er wat meer over als je wilt?

Soms tref ik een programma op teevee en dan ben ik van Wauw. Maar ... zeldzaam toch en toeval. Ik denk steeds vaker dat dat dan maar moet: het toeval of een aanrader! Ging het echt over het schrijvers- vak?

Hetzelfde heb ik met artikelen die ik lees. Een enkele keer een aha gevoel.

 

Op dit moment moet ik weer terug naar zero en rust.

Er is een rare kentering die ik moet pakken. Schrijven en remming, ideeen en rem erop. Totdat het weer stromen gaat. Of de stop als het niet gaat.

Stroom van ideeen is er. Doen is wat anders. Sprokkel-gewijs, maar wel goed. Vind ik dat bezoekje  toch weer belangrijker? enz. Soms wel, maar dat breekt mijn tijd als schrijver.

Gelukkig even niet veel werk... Een zus die belde zei vanavond: jij hebt ook altijd wat. En dat is ook zo. Door mijn vechten mijn leven lang kwam ik ook in rare vaarwaters. Ze liepen doorgaans goed af...  ik vertelde toch dat ik gedagvaard word en mijn caravan in Belgie in beslag wordt genomen? Dat soort van dingen.

(overigens denk ik dat dat mee gaat vallen)

 

Wel zoeken naar schrijven en niet drinken en ik weet dat dat kan. Het is een weg, een avontuur.

Niet iets wat perse moet. Ik zoek geen succes. Meer een innerlijke tevredenheid. Maar die zoete stem zou leuk zijn als die gedeeld en gewaardeerd kon zijn ooit! En dat kan ook via FB of een blog.

 

De site die je me aanraadde daar kwam ik niet ver mee behalve het aanbod van een opleiding en de proefles was wat kinderachtig. Mijn ex heeft een heul oude cursus schrijven uit zijn kast geplukt.... dus ik zit hier met stapels rommel en papieren om me heen.

:)

Tja. Ach maar wie weet? Heb me de gehele avond suf zitten te dichten. Resultaat: hooguit 2 die wellicht iets zouden... kunnen... zijn.... en enkelen om nog flink aan te schaven. En doe ik dat nog? Stoeien moet nog.

Ik voel me enorm geinspireerd door AMG Schmidt maar heb ook gewone overpeins achtige gedichten. Weidlopiger, heerlijk om te doen. Of het leesbaar is...?

Verhalen/hoofdstukken kosten erg veel inspanning en tijd. Die kant mot het wel op.

 

Nu maar es het bed in. Tevreden

Slaap goed en dank voor de interesse!!

 

Kan ik die film nog ergens terugvinden Basta? Tip? Thank you :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:

Wel zoeken naar schrijven en niet drinken en ik weet dat dat kan. Het is een weg, een avontuur.

Niet iets wat perse moet. Ik zoek geen succes. Meer een innerlijke tevredenheid. Maar die zoete stem zou leuk zijn als die gedeeld en gewaardeerd kon zijn ooit! En dat kan ook via FB of een blog.

 

 

Je kunt het Smart. Met of zonder onze dagelijkse bevestiging dat je echt goed bent.

Smart, nou ben je wel degelijk echt goed.

 

Maar wat gun ik je de innerlijke tevredenheid. Is dat eigenlijk niet hetzelfde als de waardering die je zoekt, vinden in jezelf? Uh, dit klinkt toch niet echt nieuw in de oren? Hmmm....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De pennen zijn geslepen
Muziek & Kunst, NPO 2, AVROTROS

Vanaf donderdag 20 oktober om 20.30 uur op NPO 2

 

In ‘De Pennen Zijn Geslepen’, strijden zeven bekende Nederlanders met schrijversambitie tegen elkaar. Om een thriller te leren schrijven, blijven ze niet achter hun bureau zitten. De kandidaten ondervinden ieder aspect van een thriller aan den lijve. Ze bezoeken echte crimescenes en onderzoeken sporen van een misdrijf. Ze raken verwikkeld in achtervolgingen en doen kennis op over de meest vreemde moordwapens. Ze voorkomen een drugsdeal door deel te nemen aan een observatieteam. En ze kruipen in de huid van slachtoffer en dader en worden ook zelf tot op het bot gefileerd. 

 

Voor meer informatie: http://depennenzijngeslepen.avrotros.nl/

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Brrr, klinkt eng en moeilijk, hoe moedig ook.

 

Er zijn ook (niet van de Avro of Tros) voorleesmiddagen op kleine podia van literatuurclubs :unsure:.

Ik zou wel komen luisteren, mits de moordwapens.................................och la maar.

Wat heerlijk om weer een droom, een visie te hebben. Wat heerlijk om bij jezelf te merken dat er een passie is, eentje waar je óók nog es goed in bent en waar dus mogelijkheden zijn.

Jezelf herontdekken en herwaarderen, wie had dat een jaar geleden durven dromen?

 

Vandaag las ik ergens: "Wacht niet op een teken. Het teken waar je het mee mag doen is: intuïtie verpakt in een verlangen. Zet maar gewoon een eerste stap."

uh, I rest my case

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik zag het programma gisteren maar een crimi schrijf ik niet hoor, dat laat ik graag anderen doen. Er kwamen wel wat tips voorbij.

Crimi's kijken is wel heerlijk natuurlijk! Smul ik van. Vooral als het van die langere series zijn.

 

Wat het wel wordt... ? Ik neem er in elk geval de tijd voor. (voorbereiding, mijmeren over, lezen van ander werk, aantekeningen maken e.d.)

 

Wat je hierboven al schetste Monster, over die zelfwaardering, dat is daar wel een belangrijke bij. De allerbelangrijkste zelfs.

In dat opzicht is er veel veranderd hier. Daarover was ik toevallig vandaag in gedachten, na zowat een jaar forum terwijl het

tegelijk nog iets te vroeg is voor een terugblik.

Ik denk namelijk dat de depressie behoorlijk ruimte heeft gemaakt voor het begin van acceptatie.

Mede door op het forum te zijn en denkend over "oordelen" en "niet-oordelen" heb ik het eea kunnen loslaten; in elk geval

wat gemakkelijker te bekijken. (ik bedoel ook innerlijke oordelen...)

Ik heb nog wel eens dat ik me verbaas bij een terugblik op mijn leven, of een enkel aspect ervan, dat ik star en negatief

terug keek, erg vaste patronen daarover had in mijn hoofd. Veel was dan fout natuurlijk, dom of erg. Ik noem maar wat.

Maar als ik beter kijk zie ik nu nuances en heb ik een stukje rode draad weer teruggevonden waar ik mee verder kan.

o.a. De paniek over het werk. Daar ligt nu iets nieuws op me te wachten met de kennis van eerder beleefde gebeurtenissen.

Dat is wel mede dankzij een heel goede hulpverlener die weet dat er een stapeling lag van traumatische zaken, die me nu en dan weer

paniek brengt en bracht ( en dan de wijn erbij/geen goede combi: overleven was dat) en ik ga een halve ad ophogen. Er wordt over gezegd

dat dat net iets meer tegen de angst zal gaan doen, die kleine rotpiekjes zoals ik ze soms ook hier op mijn draadje liet zien.

 

Veel minder drinken heeft me absoluut geholpen om verder te komen. Het is echt heerlijk om me niet alleen meer te voelen, idd omdat ik

het goed met mezelf kan vinden en tevreden ben ik mijn overvolle en rommelige huisje (waar ik me voorheen vaak ergerde aan de zooi

heb ik er nu vrede mee dat ik de boel vol stouw met gezellige frut. Dat ben ik kennelijk!) en wetend dat er ook fijne mensen om me heen zijn.

Ja er is veel veranderd, ook door yoga, ook door AAbijeenkomsten, maar ook door rust en grenzen te pakken die ik nodig heb.

 

Dus zo!

Dank voor jullie lieve aandacht!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ga ik nog even reageren.

Op het gevaar af dat ik mezelf erover be-ijdel: op het werk vindt men mij iemand "die je de pis niet lauw maakt"

(een gezegde hoor moderator) en tot mijn verbazing kreeg ik deze week een bedankje van iemand (FB een vreemde vriend zeg maar) die mij kalmerend noemde, liefdevol en vrolijk.

Over dat kalmerende verbaas ik me, dat is nieuw voor me. Al snap ik het geloof ik wel hoor. Want ik heb iets over me van laten we maar even heel normaal doen met elkaar....

 

Is het zoiets?

En als ik de plank mis sla, dan hoor ik het wel ;)

Heb ik toch mooi even kunnen duiden dat ik mede door dit soort leuke uitspraken mij goed mag voelen...

al weet ik dat ik er niet van afhankelijk mag zijn...... :D

 

De Vreugd is on his way Basta!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De rode lijn is er, maar de stress blijft zich ongewenst aandienen. verwijderd

 

Loslaten moet he?

 

De grootste uitdaging blijft om te schrijven. Maar niet eerder dan wanneer sommige dingen zijn opgelost of kunnen worden bezien met een zekere afstand en

iets goeds in de wereld kunnen zetten. Het werkt niet met de enorme boosheid zoals ik die gister voelde: zo afgewezen te voelen!

 

De afgelopen maand elke week 4 dagen droog. Wat minder dan ik wilde.

 

De dingen die ik in het eenouder-schap niet goed deed gebeurden vanuit onschuld en naieviteit en daar baal ik enorm van.

Het maakt me machteloos. Maar kennelijk blijf ik maar de foute dingen zeggen die zout in de wonde strooien.

 

Maar ik moet ook door.

bewerkt door smart
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...