Meya; wat wordt mijn aanpak?

[Meya]

Even kort door de bocht: het oude zeer is me niet nieuw Smart, hoe er mee om te gaan blijft een worsteling.

 

Leila: wellicht is het volgende iets. Maak een plannetje voor zo'n situatie (had ik gedaan) en vooraf uit dat dat je plannetje is (heb ik halfslachtig gedaan) en leg tijdens de ruzie uit dat je je je plannetje gaat uitvoeren (heb ik niet gedaan, misschien had ik tevoren een briefje moeten maken en dat overhandigen of zo).

 

Mijn plannetje was eenvoudig: me terugtrekken, tijd voor mezelf nemen en niet drinken.

 

Moet nu de kinderen overnemen, we doen het even om-en-om. Zal de komende uren niet veel tijd hebben hier te zijn. Het meedenken dat jullie doen is heel fijn.

[lady jane]

[Meya]

Adem in, adem uit, adem in... Dat stond op de walkman van dat, in de kappersstoel gestorven, blondje. Toen er nog walkmans waren. En we poep nog met een lange oe schreven.

 

Het schrijven vanochtend en de reacties daarop hielpen. Goed gepraat met mijn vrouw daarna. Voor beide een paar nieuwe dingen. Daar kunnen we mee verder.

[Poppy]

Misschien dat het helpt, maar dat je de behoefte voelt bij spanning en stress en veel oude pijn om je te verdoven kan overgaan/minder worden. Althans dat heb ik wel ervaren. Ik heb vanaf mijn 34ste meerdere echt langere periodes gekend van niet drinken, ook toe ik ernstig depressief werd en ook bij verdriet. Bij b.v. het  verlies van een  dierbare was mijn eerste gedachte niet dat ik wilde gaan drinken, het kwam niet eens in mijn hoofd op of hooguit de constatering dat ik geen drankbehoefte voelde. Ik hoop dat je het gevoel gaat krijgen dat je juist voor jezelf niet meer wilt drinken. En volgens mij helpt het forum jou hier flink bij. Daardoor vlucht je minder snel terug naar het destructieve gedrag, wat je zelf noemt en ook voor mij herkenbaar is. Het gevoel dat het je wel kan schelen omdat jij er potdorie toe doet!

Goed bezig kerel, liefs van Poppy

[Poppy]

Ik bedacht ook nog eens, als er straks weer wat rust in de tent is en jij voelt je weer wat beter...dat je je dan heel sterk en trots kunt voelen dat je deze periode waarin je je heel rottig voelt en het onveilig voelt (denk ik) zonder alcohol hebt doorstaan! Nu nog niet maar later dus.....

[Monster]

Meya, stoer.

 

´Zo. En nu ik. Zoek het uit.´ Dat herken ik er een beetje in........Herkenning. Je bent niet alleen. Al schrijvend heb je de steun al gevonden, las ik. Dat vind ik sterk van je.

 

Oud zeer, waar je van wegliep. Dat komt op je pad komende periode. Ik wens je mildheid naar jezelf en naar je geliefde.

Je hebt kennis zat. Je brein is niet kapot. Maar genezen gebeurt 30 cm lager. En dat gun ik je.

 

Je bent zo mooi bezig, ik volg je want ik kan van jou leren. Je bent een voorbeeld. Dank je wel dat je schrijft.

[Meya]

Onwijze trek een uurtje geleden. Schrik ik toch van. Wat is er aan de hand? Ik denk zou het halt zijn? Honger, ja. En boos ook eigenlijk. Ik moet er weer van lachen terwijl ik dit schrijf. Ik stond namelijk ook eenzaam en moe te zijn.

4/4

[Meya]

Is een goede opmaat voor de komende week. Aanstaande maandag zit mijn 90 dagen plan er op, en dus ook mijn 90 dagen droog. Tijd om een nieuw plan te maken. Daar gaat drinken bij horen, maar ben nog aan het broeden hoe. Net als drie maanden geleden zijn tips welkom, al realiseer ik me dat hier wellicht de ervaringsdeskundigheid van sommigen stopt.

Ik realiseer me ook dat het besluit drank op te nemen in mijn nieuwe plan kan triggeren. Als dat zo is laat me dat dan zeker weten.

[smart]

Ik snap je. Ben benieuwd hoe je hier uit komt!

Succes!

[lady jane]

Ik kan alleen zeggen

bezint eer ge begint Meya

Mijn ervaring helaas mondde uit

in bijna 10 jaar meer drinken

dan voor mijn stopperiode.

Triggeren doet je experiment mij niet

integendeel, blij dat ik niet meer hoef

waar jij nog vóór staat. succes!

[Happiness]

Daar hoort drank bij? Why?

Wil je echt de afgelopen drie maanden opgeven? Ben even confused maar jouw weg weg jouw plan

[leila]

lastig hoor meya, dat heftige trekmoment. wellicht te maken met het feit dat de 3 maanden om zijn en dat je weer " mag"? onbewust toch aan het droogdrinken.

ik blijf je wel volgen, ben benieuwd hoe het verder met je gaat.

succes ermee, kon nog wel eens zijn dat dit moeilijker wordt dan het stoppen, maar de tijd zal het je leren, meya!

[tomtom2]

Ik kan alleen mijn ervaring delen. Ik stond meer dan een jaar droog (15 maanden) en dacht: nu kan het wel weer. Binnen twee maanden was het helemaal mis. Als het sociaal kon, dronk ik weer. Maar ik hak liever mijn handen er nu af dan dat ik weer ga drinken, want voor mij was de geestelijke schade enorm. En achteraf onbegrijpelijk. Dus ik blijf eraf. In ieder geval vandaag..

[tomtom2]

@Gerrit: ik ben wel benieuwd wat er op dat kaartje staat? "sluit me op in een kamer zonder drank" ofzo?

[HappyDays]

Succes meya.

Ik hoop het echt voor jou dat je plan lukt

[Meya]

Dank voor de warme reacties. Ik was vanavond druk dus kijk nu pas. Ik ga heel zeker een plan en een back-up plan maken en dat hier schrijven (zoals ik dat drie maanden geleden ook heb gedaan hier).

[lady jane]

Helaas staan hier geen draadjes van succesvol minderen.

Of helaas, het zegt wel genoeg eigenlijk.

De meesten blijven weg, uit schaamte, of anderen hier

niet willen triggeren? Dat weten we niet want er is geen delen meer.

Maar wat mij bezig houdt is de 90 dagen. Er is een bekend triggerpunt

rond de 3 maanden. En ergens ben je dus al aan het droogdrinken Meya?

Of al die tijd misschien zelfs en was je jezelf aan het bewijzen?
Ik heb het 7 maanden gered en toen weer terug naar af en verder terug eigenlijk.

Ik zou je graag hiervoor behoeden Meya, en realiseer me ook dat dat niet kan.

Wie ben ik om jou deze ervaring af te willen nemen, haha? Ik had m misschien

hard nodig zelf. Alhoewel ik jarenlang weer dronk na de stopperiode.

Maar de hulpverleners uit de verslavingszorg zeggen niet voor niets dat je minimaal

een jaar niet moet drinken, wil minderen een kans van slagen hebben.

Ga jij hun ongelijk bewijzen? Of hun gelijk?  moeilijk moeilijk Meya, ik zou nu niet

graag in jouw schoenen staan eerlijk gezegd. Wat vindt je vrouw ervan? En je kids? En jijzelf?

[huttula]

Onwijze trek.

90 dagen erop zitten

Missie geslaagd

En nu plan Drank erbij?

Vragen om rottigheid

Je bent nog verslaafd en hunkert naar drank Meya

10 % kan sociaal drinker worden nadat hij lange tijd droog staat,verwacht niet dat jij erbij hoort zei mijn verslavingsarts tegen me.

Het is het proberen niet waard.

Zelfs van die 10% krijgt vroeg of laat zijn terugval.

Ik heb mijn verslavingsarts gelooft ..ik wist het eigenlijk al toen ik stopte.

Ik kan niet meer drinken

Ik ken geen mate.

Meya...trek en plan met drank gaat niet samen.

Dat weet jij ook.

Wil je de uitdaging toch aangaan

Wacht dan nog een tijdje dat je trek geheel er niet meer is.

Maak het jezelf niet moeilijker dan dat het is.

Succes Meya

[Indigo]

Meya, wie ben ik om hier wat over te zeggen... Kan alleen uit mijn eigen ervaring spreken. Rond drie maanden enorme trek, weet niet wat er gebeurd was als ik hieraan toe gegeven had. Was voor mij erop of eronder, ook heel vaak gelezen over dit triggerpunt. Voor mij staat er vast dat er 'iets' gebeurde in mijn hoofd, laatste heftige craving toen gehad.

Plannen mag je veranderen, bijvoorbeeld: ik gooi er nog eens drie maanden bovenop ; ) Om nóg wat sterker in je schoenen te staan. Drinken kan altijd weer, elk moment, de schappen wachten geduldig. No rush.

 

Wat je ook besluit Meya, deel vooral, ik lees je graag 

[Meya]

Ik heb jullie reacties op een rijtje gezet in een Word documentje en zit verdorie weer eens in tranen voor dit forum. Kan het niet laten stromen want ik ben op de sportschool waar mijn kinderen huppelen bij de streetdance les. Blijkbaar vond ik het enger dan ik dacht om hier te melden dat ik weer drinken ga. Jullie bezorgde, adviserende en steunende reactie betekenen veel voor me. Mijn doel is alcohol de baas te worden. Jullie steun daarbij was de afgelopen maanden erg belangrijk en ik ben blij dat ik uitgenodigd blijf om hier te delen. Ik zou het erg vinden dit forum te verliezen. Ik ga in op een aantal vragen en opmerkingen. Niet in de laatste plaats om mijn gedachten te ordenen en me voor te bereiden op de volgende stap in mijn adb.
 
Het komt op dit forum niet veel (niet?) voor dat mensen bewust weer gaan drinken. En jullie reacties zijn ook overwegend bezorgd. Toch doe ik volgens mij niet zo heel raar. Toen mijn vrouw me in oktober ernstig aansprak op mijn alcohol gebruik twijfelde ik over mijn aanpak. Ik las hier op het forum en op de site van Tactus en las onder andere het volgende:
 

Als u twijfelt over stoppen of minderen (http://www.alcoholdebaas.nl/Stoppen,-minderen-/Wat-ga-ik-doen-.aspx)

U wilt: 

• helemaal stoppen met drinken
• minder drinken
• voorkomen dat u weer terugvalt in overmatig drinken
• een periode stoppen met drinken en daarna matig drinken
• eerst proberen minder te drinken, maar wanneer dat niet lukt, helemaal stoppen met drinken 

Wat u kiest beslist u zelf. Het is belangrijk dat u achter uw keuze staat: dat vergroot de kans op succes. (...)

Er is geen pasklaar antwoord op de vraag wat gemakkelijker is: stoppen met drinken of minderen. Soms is het eenvoudiger om eerst een periode - bijvoorbeeld drie maanden -helemaal niet te drinken. Daarmee raakt u namelijk die ingesleten gewoonte kwijt.

 

 

Dat is precies wat ik aan het doen ben en daar komt ook de termijn van drie maanden vandaan. Ik gooi dus voor mijn gevoel ook geen drie maanden weg. Ik heb juist enorm veel over mijn alcoholgebruik geleerd en ben niet van plan daar mee te stoppen.

 

 

 

Lay out

13 januari 2016 bewerkt door Meya

[Meya]

Feitelijk is dat voor mij op dit moment inderdaad het belangrijkste Lila, inzicht krijgen. En tegelijk mijn eigen smoezen mijden.

[Meya]

Mijn plan op 23 oktober 2015 was:

 

• de draad weer oppakken met afvallen
• die dag de eerste niet nemen en dat 90 dagen vol houden om de gewoontes te doorbreken, terugval niet erg, wel hier melden en opnieuw beginnen met tellen
• die zondag meelopen met Loen
• mezelf met het die week uitgespaarde geld belonen
• kijken of ik wat kan met de onderliggende thema's (agressie, tijd voor mezelf) en als dat niet lukt daar hulp bij zoeken, anders is de missie kansloos
• na drie maanden kijken of ik gewoon kan drinken
• als dat niet werkt, en dat kan ik me zomaar indenken, een nieuw plan maken
• Spud vragen hoe ik dit plan kan opleuken en ontbraven.

 

 

 

Voor  nu maar eens een eerste versie voor het nieuwe plan opschrijven (vanaf 18 januari tot en met 17 april):

• geen restricties op hoeveelheid of soort drank;
• bewust oude drinkgewoontes mijden;
• opletten wie er de baas is, ik of het glas en daar op reflecteren (waarom en hoe anders?);
• verder gaan met het onderzoeken van onderliggende thema’s (niet aan mezelf toekomen, boosheid, vermoeidheid);
• verder met afvallen en fit worden;
• uitwerken en thematiseren van mijn draadje tussen oktober 2015 en januari 2016;
• tussen evaluaties van mijn drinkgedrag na elke maand;
• na drie maanden beoordelen of ik zelf vind dat mijn gedrag problematisch is en die vraag stellen aan mijn vrouw en omgeving;
• als het drinken problematisch blijft dan een jaar en zes weken niet drinken.

Tips, advies en kritiek zeer welkom.

 

 

typo

13 januari 2016 bewerkt door Meya

[Kohtje]

Meya,

 

je hebt je plan getrokken en laat je niet ompraten om het anders te doen dan je voor ogen hebt. Snap het helemaal. En ik denk dat dat

ook de beste manier is, je eigen plan volgen, je eigen ervaringen opdoen. De waarschuwingen hier zijn ook erg begrijpelijk. Ik zou je zelf

ook willen waarschuwen, zelfs je plan willen ontraden... maar.....

Ik weet dat ik, toen ik een jaar of tien geleden een klein half jaar in een verslavingskliniek had "gezeten", helemaal blij was dat ik een half

jaar van de drank af was. Ik had toen nog niet gehoord van de ziekte verslaving. Ik dacht toen nog dat ik met wat ik in de kliniek aan nieuwe

vaardigheden (ook sociale) had geleerd, ik de rest van m'n leven veilig zou zijn.

Na anderhalf jaar leek het erop dat ik nooit meer zou gaan drinken. Toen kwam er een moment waarop ik dacht dat ik met een beetje

nadenken best wel verantwoorde hoeveelheden zou kunnen drinken. En die gedachte liet me niet meer los. Ondanks vele, vele, vele waar-

schuwingen, veel voorbeelden van anderen (ik ging wekelijks naar een zelfhulpgroep waar dit dilemma zich regelmatig afspeelde) moest en

zou ik "bewijzen" dat ik best matig en gecontroleerd kon drinken. Het was mijn onbewuste drang naar alcohol die mij deze gedachte ingaf.

Om nu een lang verhaal kort te maken: dit liep faliekant uit de klauwen.

Het heeft me daarna blauwe knieën opgeleverd van het vallen, opstaan, vallen, opstaan, vallen, etc... om uiteindelijk te moeten erkennen

dat ik niet kon drinken.. als ik veel dronk maakte ik alleen maar brokken, als ik weinig dronk, dan werd dat als vanzelf veel drinken en dus

ook weer brokken maken.

 

Wat ik wil zeggen is dat ik waarschuwingen genoeg had gekregen, voorbeelden genoeg had gezien en diep in m'n hart ook wel wist dat ik

niet anders was dan andere verslaafden, maar dat mijn ziekte verslaving, waar ik overigens pas veel later over leerde, mij liet denken, en

zelfs wist te overtuigen dat ik wél mijn drinken onder controle kon houden.

Maar dat ik dat zélf moest ondervinden. Echt helemaal zelf. Niemand kon mij ervan overtuigen dat ik verslaafd was.

 

Ik kan niet anders dan je eerlijkheid naar jezelf toe te wensen. En zo min mogelijk brokken. Voor je omgeving en voor jezelf.

[Meya]

Hou je vast, komt nog een lap tekst aan :

 

@ Smart, Lila, Happydays, Indigo,  dank voor de steun. Ik blijf delen, graag (ik zal daarbij wel het accent leggen op waar het niet goed gaat, dat past op dit forum en daar heb ik zelf ook het meeste aan denk ik).

 

@ Lady Jane, ik hoor en begrijp je zorgen. Ik deel die zorgen bovendien. De afgelopen maanden hebben me ondubbelzinnig geleerd dat er wat mis is met mij en alcohol. Ik beloof, vooral mezelf, dat blijf ik aanpakken.

 

@ Happiness, wellicht is de verwarring weg nu je de lijn in mijn aanpak ziet. Ik gooi voor mijn gevoel geen maanden weg, ik leer me suf. En nu ik dit schrijf realiseer ik me hoeveel fitter ik de afgelopen weken opstond. Geen nauwelijks sombere gedachten meer. Dat wil ik niet kwijt.

 

@ Leila, hebben de heftige trekmomenten wellicht te maken met het feit dat de 3 maanden om zijn en dat je weer " mag"? Ja, ik denk dat dat meespeeld. Tegelijk had ik gisteren echt 4/4 HALT. Vier maanden geleden wist ik niet dat er zoiets bestond als ‘trek’, laat staan dat het getriggerd wordt door HALT.

 

@ Leila, ‘dit kan moeilijker worden dan het stoppen de afgelopen maanden’. Ja, daar ben ik me van bewust en ik vind het eng.

 

@MijnGerrit, LJ, Tomtom, Huttula, ‘Wat jij gaat doen, kan voor mij niet’. Daar ben ik me van bewust van en vind ik erg. Al weet ik ook hoeveel sterker jullie geworden zijn door die constatering. Dat gun ik en bewonder ik. Ik sluit niet uit dat ik over enige tijd hetzelde zeg. Maar dat wil ik dan zeker weten.

 

@MijnGerrit, ik zal een rampenplan overwegen en met mijn vrouw bespreken. Vooralsnog schat ik in dat ik dat niet nodig heb. Ik heb nooit stiekum gedronken en ben niet van plan daar mee te beginnen. Eventuele rampen zijn voor vrouw, vrienden en frummers zichtbaar. Overigens twijfel ik er niet aan dat ik me voor hulpverlening en zelfhulpgroep zal melden als ik dit niet getackled krijg.

 

@ Hub, ja, ik heb me ook aan jou opgetrokken, en soms onwijs gelachen over hoe je dingen opschrijft. Volgens mij stopt dat niet. Jij bent niet klaar, ik ben niet klaar. Wellicht wordt mijn weg langer door de keuzes die ik maak, maar we moeten toch onze eigen keuzes maken (eigenwijs, zelluf doen... )

 

@ Huttula, ‘Je bent nog verslaafd’. Dat weet ik oprecht niet zeker Hut. Dat ik regelmatig hunker  naar drank staat vast. Maar als ik de lijstjes van Tactus scoor (http://www.alcoholdebaas.nl/U-en-alcohol/Verslaafd-.aspx) dan kom ik daar niet uit als verslaafd en maar net aan als misbruiker.

@Huttula ‘10 % kan sociaal drinker worden nadat hij lange tijd droog staat’. Ja, en dat percentage is nog lager bij mij want ik ben man, ouder dan 40, heb alcoholproblematiek in de familie en heb aardig wat problemen op mijn bord (het lijstje haal ik onderaan http://www.alcoholdebaas.nl/Stoppen,-minderen-/Wat-ga-ik-doen-.aspx). Toch wil ik er voor gaan. Al was het maar om voluit zeker te kunnen zeggen dat ik stoppen moet. Bij zo’n besluit past volgens mij geen halfslachtigheid. Dan moet de knop echt om, zoals ik hier veel heb gelezen. Je schrijft: ‘Meya...trek en plan met drank gaat niet samen. Dat weet jij ook.’ Het antwoord is feitelijk dat ik dat simpelweg nog niet weet. In die zin sta ik echt aan net begin.

 

@Indigo, je schrijft ‘Rond drie maanden enorme trek, weet niet wat er gebeurd was als ik hieraan toe gegeven had. Was voor mij erop of eronder, ook heel vaak gelezen over dit triggerpunt. Voor mij staat er vast dat er 'iets' gebeurde in mijn hoofd, laatste heftige craving toen gehad.’

 

Ja. Dat. Dat is voor mij een van de hele belangrijke vragen.  Maar ik heb niks verloren als ik over een paar weken besluit om nog een keer vier maanden te stoppen. Wezenlijk verschil is denk ik dat het voor mij niet voelt als er op of er onder. Dit is de eerste keer in mijn leven dat ik bewust bezig ben met mijn alcohol gebruik. Ik heb net het gevoel dat ik op het randje balanceer en mijn vrouw ook niet. Ik heb tijd. En ik ben me bewust van het feit dat dat niet voor iedereen geldt. Minstens zo belangrijk, ik ben me bewust dat ik niet op de oude voet door kan. Anders sta ik binnen afzienbare tijd wel op dat randje.

Daarom schrijf ik hier en luister ik vliegensgoed.

[Meya]

Had je post nog niet gelezen toen ik net mijn reacties-post plaatste Kohtje. Ik vind je tekst ook wel een mooie afsluiter van mijn middag, ik moet de kinderen halen. Eigenlijk staat hier alles in.

 

Meya,

 

je hebt je plan getrokken en laat je niet ompraten om het anders te doen dan je voor ogen hebt. Snap het helemaal. En ik denk dat dat

ook de beste manier is, je eigen plan volgen, je eigen ervaringen opdoen. De waarschuwingen hier zijn ook erg begrijpelijk. Ik zou je zelf

ook willen waarschuwen, zelfs je plan willen ontraden... maar.....

Ik weet dat ik, toen ik een jaar of tien geleden een klein half jaar in een verslavingskliniek had "gezeten", helemaal blij was dat ik een half

jaar van de drank af was. Ik had toen nog niet gehoord van de ziekte verslaving. Ik dacht toen nog dat ik met wat ik in de kliniek aan nieuwe

vaardigheden (ook sociale) had geleerd, ik de rest van m'n leven veilig zou zijn.

Na anderhalf jaar leek het erop dat ik nooit meer zou gaan drinken. Toen kwam er een moment waarop ik dacht dat ik met een beetje

nadenken best wel verantwoorde hoeveelheden zou kunnen drinken. En die gedachte liet me niet meer los. Ondanks vele, vele, vele waar-

schuwingen, veel voorbeelden van anderen (ik ging wekelijks naar een zelfhulpgroep waar dit dilemma zich regelmatig afspeelde) moest en

zou ik "bewijzen" dat ik best matig en gecontroleerd kon drinken. Het was mijn onbewuste drang naar alcohol die mij deze gedachte ingaf.

Om nu een lang verhaal kort te maken: dit liep faliekant uit de klauwen.

Het heeft me daarna blauwe knieën opgeleverd van het vallen, opstaan, vallen, opstaan, vallen, etc... om uiteindelijk te moeten erkennen

dat ik niet kon drinken.. als ik veel dronk maakte ik alleen maar brokken, als ik weinig dronk, dan werd dat als vanzelf veel drinken en dus

ook weer brokken maken.

 

Wat ik wil zeggen is dat ik waarschuwingen genoeg had gekregen, voorbeelden genoeg had gezien en diep in m'n hart ook wel wist dat ik

niet anders was dan andere verslaafden, maar dat mijn ziekte verslaving, waar ik overigens pas veel later over leerde, mij liet denken, en

zelfs wist te overtuigen dat ik wél mijn drinken onder controle kon houden.

Maar dat ik dat zélf moest ondervinden. Echt helemaal zelf. Niemand kon mij ervan overtuigen dat ik verslaafd was.

 

Ik kan niet anders dan je eerlijkheid naar jezelf toe te wensen. En zo min mogelijk brokken. Voor je omgeving en voor jezelf.