Een nieuw begin

[Akkordeon]

Eerste wandeling zit erop.

Vroeg ik me onderweg plots af waarom ik studies van dochter wil betalen die me niet wil zien en geen respect voor me heeft. Die een unief kiest zo ver weg dat ze op kamers moet en 2 masters wil halen.

En daarvoor mag ik dan niet meer buiten komen?

Ergens klopt er iets niet...

[Akkordeon]

Net het centrum aan de lijn gehad. Ik mag starten. Ze weten alleen nog niet in welke groep. Dus ook niet wanneer ik mag starten.

Ik sta wel op beide wachtlijsten nu, waardoor hun uitstel van beslissing me geen extra wachttijd oplevert.

Een startdatum was wel fijn geweest...

[Jeanne]

Goed om te horen dat je kan starten. Hopelijk weet je ook gauw wanneer!

 

Als je naar die activiteit wilde, omdat je 'Lief' wil ontlopen en je het gevoel hebt dat je je weg laat jagen zou ik het niet doen.

 

Als je er zin in hebt en denkt dat je er plezier aan zal beleven, zou ik wel gaan.

 

Ik vind het niet vanzelfsprekend dat je de studie + huisvesting van een dochter betaalt die geen contact met je wil. (op zijn zachts gezegd)

[hummer]

Hoi Akk. Ik snap je dilemma met het "studiegeld". Ik heb ook heel lang cadeau"s, geld met kerst en verjaardagen "bewaard of gestuurd. Tot ik er achter kwam dat het allemaal niets uithaalde. Mijn dochters gaven er niet om. Heb het zelfs een keer terug gekregen. Ik zou nu je het zelf zo hard nodig hebt het gewoon gebruiken. Het is jou geld en door jou bij elkaar gespaard. Jammer, maar helaas. Hun keuze hun consequentie. 

 

Fijn dat je mag starten met de behandeling, zie het als een investering in jezelf!

 

Met "lief", tja, lastig, maar laat je niet zo behandelen, wat kan je gebeuren als je hem laat weten dat je niet op deze manier door wil. Misschien nu juist de tijd om knopen te hakken. 

 

Het alleen zijn is voor mij ook benauwend, maar ik ben er achter dat het komt omdat ik nooit alleen ben geweest zonder verdrietige omstandigheden. Ik ga binnenkort naar Rotterdam verhuizen, daar ga ik aan de slag met het alleen zijn, ondanks het feit dat mijn "lief" en ik elkaar gewoon blijven zien en dus de relatie in stand blijft. 

 

Een lieve knuffel van mij! Morgen kan alles ineens weer anders zijn. 

 

Vandaag drinken we niet!

[Indigo]

Fijn dat je 'toegelaten' bent! Hoop dat het voor jou heel veel gaat bijdragen! 

[erik]

Ff snel een reactie op mijn werk. Toch even de uitslag zien. Wat goed dat de behandeling door gaat.

[Akkordeon]

Dank jullie wel voor de reacties!

Gisteren heb ik 'lief' gevraagd om te vertrekken. Ik kan de manier waarop hij mij behandelt echt niet meer aan. Intussen is ook gebleken dat ik door het systeem hier nog 400 euro minder uitkering krijg zolang hij hier woont. Ik kan hem dus gewoon niet meer betalen.

Hij reageerde niet echt leuk. Hij zei namelijk geen woord meer. En heeft op de bank geslapen. Toen ik hem vroeg of ik boven een bed zou zetten totdat hij iets gevonden heeft, zei hij dat dat niet nodig was. Denk dus dat hij snel weg zal zijn.

Het doet echt pijn. Iemand die je zo graag ziet en het moeilijk heeft de deur wijzen. Maar ik kan dus niet anders.

Zelfzorg heet dat. Goed van mij.

Er zal hier dus nog heel wat gehuild worden de eerste dagen.

[erik]

Wat een moedig besluit maar tegelijk ook verdrietig voor je dat het zover heeft moeten komen. Dat het goed is wat je gedaan hebt al zal dat de eerste tijd vast nog niet zo voelen. Jezelf toestaan om daar verdrietig over te zijn en dat het pijn doet. Dat zal best een tijd naar voelen.

 

Sterkte

[huttula]

Zelfzorg daar begint het mee ❤

[JoAnn73]

Sterke beslissing al doet t pijn. Sterkte met het verdriet.

[hummer]

Sterk besluit Akk. respect! Het zat eraan te komen, nu maar hopen dat hij snel weg is dan pas kan je echt verder.

 

Goed je morgen te zien

[Akkordeon]

Gipsy vroeg nog naar het verschil tussen de groepen.

Ondertussen kreeg ik telefoon dat ik voor 3 groepen op de wachtlijst sta.

1 is voor de minder zware problematieken. Daar hoor ik in omdat ik uit een werksituatie kom. Daar zitten ook de meer verbale mensen.

Groep 2 is voor zwaardere problematieken en werkt gestructureerder en met het valkuilmodel. Waarom je in je leven telkens dezelfde fouten maakt en daar ook uit komen.

Groep 3 is vooral voor mensen met trauma's . Die heb ik ook. Maar de meesten daar stellen automutilatie gedrag. En dat doe ik dan weer niet.

Er is ook een groep 4 voor verslavingen. Maar daar vinden ze me niet gepast voor. Omdat ik mijn verslaving al zelf onder controle heb gekregen. Gelukkig maar. Want daar eisen ze een buddy die je steunt en regelmatig mee op gesprek komt. En zo iemand heb ik helemaal niet...

[Akkordeon]

Ook nog: dank voor de reacties!

En gelukkig neem ik refusal. Zonder denk ik niet dat het me gelukt zou zijn deze dagen nuchter te blijven. Het innemen van de pil lukt nog wel. Komt dus wel goed.

[Jeanne]

Een moedig besluit! Ik wens je heel veel sterkte met het verdriet dat het met zich mee brengt!

[Meya]

Jeetje! Heftig zeg!

[lady jane]

sterkte Akk

het is een rouwproces

dubbel eigenlijk

om je "lief"en om de drank

Maar er blijft pure Akkordeon over

[Happiness]

Sterkte Akkordeon. Hoe voelt het vandaag?

En wat betreft de wachtlijst: heb je zelf een voorkeur voor een groep?

[Meya]

Ben benieuwd hoe het met je gaat.

[erik]

Hoe werkt dat met die drie inschrijvingen. Is dat een kwestie van kijken waar het eerste plek is?

 

Wat mij zo lastig lijkt aan dergelijke groepen is er puur voor jezelf heen gaan en niet ondertussen al de problemen van lotgenoten teveel aantrekken. Speelt dat punt ook voor jou dat van dingen van andere teveel aantrekken? Ik zou zelf erg moeten waken geen hulpverlener te worden maar mezelf centraal te blijven stellen.

5 november 2015 bewerkt door erik

[Indigo]

Och, het zat er aan te komen....Neemt niet weg dat het zwaar en intens verdrietig is. Kreeg ooit ook te horen, nadat ik bij mijn ex vertrokken was; maar het was toch jouw keus?? Maar die stap maak je niet zo maar, jaren sleutelen aan iets wat maar niet wilde 'werken', dan is er weinig keus... Heel veel sterkte lieve Akk

[Akkordeon]

Goeie morgen,

Gisteren een dagje gemist. Geen tijd gehad... Wel fijn: had een leuke middag bij forummaatje!

Wel moeilijk: het gaat niet goed met mijn knieën. Ik heb terug pijn. Ik weet het wel: zolang ik doe wat de dokter 21 jaar geleden zei, gaat het goed. Maar nu wilde ik dus meer fietsen om geld uit te sparen. Nu blijkt dat er niet meer achter te komen is wat er precies met die knieën gebeurd is toen. En dus ook niet wat er gebeurt als ik me niet aan de regels hou. Pijn, dat voel ik nu. Maar verder? Is het schadelijk of niet? Help ik mezelf richting rolstoel? Of gaat het met trainen wel beter? Moet naar een specialist. Met een wachttijd van 2 maanden. Zal intussen dan toch maar terug de auto nemen.

Wel een voordeel: in dit perspectief is een lief kwijt spelen of niet om kunnen met emoties plots niet zo belangrijk meer...

Dit is duidelijk een periode van verlies. En telkens denk ik dat ik nu wel helemaal onderaan zit. En elke week verlies ik nog meer. Ik word terug gekatapulteerd in de tijd. De dingen waar ik zo blij en dankbaar om was verdwijnen. Ik was zo blij dat ik gewoon pijnloos kon wandelen, dat ik niet meer arm was, dat ik een goede relatie had, een leuke band met de eigen kinderen, een fijne baan,... Allemaal niet meer nu. Wat geraak ik nog kwijt voor het weer bergop gaat?

Wat die groepstherapie betreft, Erik,

Ik kan me inleven in het verhaal van anderen zonder er van wakker te liggen. Ik kan het niet laten proberen te helpen,maar verder kan ik het wel redelijk los laten. Daar zie ik dus niet dadelijk moeilijkheden. Misschien, en ik denk dat dit niet goed klinkt, omdat ik zelf toch wel een van de straffer verhalen bij heb.

Enfin, ik probeer er toch maar weer een fijne dag van te maken

Jullie toch ook?

[Akkordeon]

Fysiotherapeut wist het niet omdat ze geen gegevens heeft over de operaties van 21 jaar geleden.

Wel goed nieuws: wachtlijst van 2 maanden telde niet voor de privé praktijk. Kan dus volgende week al terecht. Al zal daar waarschijnlijk om nieuwe beeldvorming gevraagd worden om uit te zoeken wat er 21 jaar geleden gebeurd is. En moet ik toch terug naar de wachtlijst van het ziekenhuis. Al hoop ik dat de wachtlijst voor beeldvorming dan korter is.

Slechter nieuws: zelfs als 'lief' naar de daklozen opvang gaat, krijg ik zijn domicilie hier niet weg. De wijkagent komt dan nl kijken of hij hier effectief weg is. Maar als zijn spullen hier nog staan... Systemen!

Enfin. Genoeg stof tot piekeren.

[Akkordeon]

Gisteren avond vrij veel pijn. Vanmorgen iets beter. Toch met de hond een klein toertje gedaaan. Slecht idee. Ik kan dus niks meer. Maakt me erg bang.

Vroeger noemden ze het een ongeneeslijke degeneratieve ziekte. Als ik nu kijk op internet noemen ze het een sportblessure die meestal verdwijnt na 4 tot 6 weken rust.

Proberen niet te panikeren dus en braaf rusten tot ik meer info heb van de dokter...

[hummer]

Kan hij die spullen niet ergens opslaan dan? Kost hem een paar centen maar ja, hij heeft een inkomen dus ik zou zeggen.....NIET jou probleem!

 

Probeer het inderdaad rustig aan te doen met je knieën, Beentjes op de bank, boek erbij en ontspannen

[Jeanne]

Ik wens je veel beterschap! Ik hoop dat het een blessure is of in ieder geval iets waar iets aan te doen valt.

Je hebt al genoeg voor je kiezen nu.

Sterkte!