Spring naar bijdragen

Een nieuw begin


Akkordeon

Aanbevolen berichten

Goeie morgen!

Dank voor de reacties! Zou idd veel vaker ontspanningsoefeningen moeten doen. Was vroeger een gewoonte, nu een opdracht!? Heb wel zin in yoga, maar kan dit niet combineren met mijn werk. Gewoon fietsen zou ook al leuk zijn, maar dat kan ik niet meer. Knie problemen...

Dag 25 intussen! Gaat best snel!

Daguitstap gisteren met het werk was leuk. Alleen op het einde een beetje mis gelopen. En voor wie het wil weten: Panos in Gent is niet autisme vriendelijk! ( kan ik me best druk in maken)

Straks weer een drukke shift. Eerst vergadering en dan de problemen van gisteren zien op te lossen. Lastig, want ik ben gisteren echt boos geworden. Is in 2,5 jaar nog maar de 2 de keer. En als de afstand kleiner wordt, is het moeilijker werken. Boeiend wel. Want waarom werd ik boos? Omdat een cliënt niet wilde doen wat ik vroeg. Zit waarschijnlijk iets van ego tussen waar ik nog wat mee moet. Maar ook teleurstelling omdat al mijn werk met hem nog niet resulteert in genoeg vertrouwen van zijn kant.

Nu is boos worden een issue voor mij. Ik geloof namelijk dat als ik boos word, ik de zaak niet meer onder controle heb. Ben tevens erg bang van mensen die boos zijn. Als kind, wanneer mijn ouders ruzie hadden, klom ik uit het raam. Probeer dus zelf altijd kalm te blijven. Wat zonder drank duidelijk moeilijker is. Al 3 keer in 24 dagen. Al hadden de eerste 2 keer zeker met ontwenning te maken.

Verder geloof ik ook dat boos worden meer met jezelf dan met de ander te maken heeft. En dat je dus niet het recht hebt je emotionele lading van dat moment over die ander uit te storten. Nu ja, niet dat ik gisteren heb staan roepen.

Wel super lief: mijn collega die de dienstrooster maakt, heeft me stiekem elke donderdag in september vrij gegeven voor de praatgroep! Omdat ik zelden wat vraag en anderen veel meer om minder 'dringende' redenen. Dat vond zij niet juist. Zal niet elke maand lukken, maar ik denk\ hoop dat die groep minder belangrijk wordt door de tijd. Dat het bezig zijn met niet drinken geen dagelijks bezigheid blijft.

En verder gaat het goed! Er komen dingetjes voorbij, maar ik kan er naar kijken en het laten zijn. Zonder er echt in te blijven hangen. Al weet ik van mezelf dat ik hier en daar wat in de kast stop totdat ik naar de psycholoog kan. En dat mag van mezelf. Zolang ik dat bewust doe. Vroeger had ik een gigantische kast met een hoop smerige potjes die op de meest onverwachte momenten open gingen... In mijn huidige kast staan maar een paar potjes. Met een duidelijk label. Om te openen als daar de tijd voor is.

Het grootste is dat van mijn meisjes. Die op 29 maart zijn vertrokken en niet eens willen laten weten hoe het hen gaat... Moeilijk en pijnlijk.

Enfin, vandaag weer een gevulde dag. Morgen nog werken en dan eindelijk 2 dagen thuis!

Fijne dag voor iedereen!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nog zo'n potje is mijn moeilijk spijsvertering. Ben ik er deze week dus achter gekomen dat mijn lactose intolerantie erger is dan gedacht. Zou dus niks melk meer mogen om lief te zijn voor mijn lijf. Begin maar te zoeken naar ee n koekje of een dessert zonder melk. Verder kan ik ook geen citroen of kokos en geen aspartaam... Nu ook geen drank meer. Hoe moet dat nu met een etentje bij vrienden?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

wie niet?

geiten of sojamelk schijnen veel beter

te worden verdagen.

Een koe heeft 5 magen

wij maar één, vandaar ook veel

koemelk intolerantie zei een arts mij ooit.

En op etentjes blijft er heus genoeg over om te drinken hoor.

Er zijn zat mensen die helemaal niet drinken.

Zelf neem ik gerust thee, tonic, zelfs koffie soms.

Ik trek me steeds minder aan van etiquette en luister beter

naar wat mijn lichaam nodig heeft of wat ik lekker vind.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Allergie lastig.

Ik heb een grote lijst van dingen wat ik niet mag hebben,rekening mee moet houden

De rest mag ik wel hebben :)

In het begin is het lastig,toch vind ik me daar een weg in

Alles of niets type die ook nog overal gevoelig voor is.

Als ik me er goed aan hou kan ik het zien aan mijn huid,luchtwegen.

Dat is me veel waard.

Tis hoe jij er mee omgaat..akkordeon.

De handleiding krijgt niemand erbij...daar is het leven voor uitgevonden.

Op het eind van de rit is je handleiding klaar...missie volbracht.

Goed bezig jij.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goeie morgen,

Het niet drinken gaat goed!

Gisteren me alweer druk gemaakt. Dit keer op de vergadering. Dan nadien toch maar leidinggevende op de hoogte gebracht. Die vond dat ik reden had om boos te worden en helemaal niet over de schreef gegaan was. Was super positief over het stoppen. En heeft in dit soort zaken ook beroepsgeheim. Het kan mijn carrière dus ook niet schaden. Echt een opluchting!

De onrust en de spierpijnen zijn wel lastig ( dat laatste heb ik wel al jaren). Dus ga ik dadelijk naar de sauna. Niemand gevonden om mee te gaan. Dus ik ga alleen. Te bedenken dat ik voor 2 jaar sauna helemaal niet zag zitten! Alweer een overwinning op mezelf!

Vanavond moet ik 2 cliënten aanspreken op gedrag dat me boos maakte.( en wat ook echt fout was) En op een rustige manier. Een hele uitdaging. Want zij worden niet graag geconfronteerd en zullen dus wel boos worden. Ben benieuwd! Ja, mijn werk is meer dan leuke uitstapjes. Gelukkig maar! Heb ook een telefoon met alarmknop....

Fijne dag! ( ga ik er ook van maken!)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Even vergeten te reageren op jullie reacties:

Niet drinken op etentjes is helemaal het probleem niet. Dat gebeurde vroeger ook al regelmatig omdat lief en ik om de beurten chauffeur waren. Het zijn de problemen met eten die lastig zijn. Je kan toch niet vooraf een bericht sturen met verboden ingrediënten? Voor hier thuis heb ik al wel een hoop alternatieven gevonden. Er is soja en lactosevrije melk. Desserts sla in met plezier over, want ik houd zo niet van zoet. Maar sommige vrienden zijn hobby koks. Die graag werken met marinade en sauzen met alcohol of room. Heb ondertussen gevonden dat er medicatie bestaat die de vertering van lactose helpt. Door die te nemen voor het eten, zou er geen buikpijn mogen volgen. Maar gezond kan dat niet zijn, denk ik dan!

Een oplossing is om de vrienden hier te vragen om te komen eten. Kies ik zelf wat er in de pot gaat. Ben alleen niet echt een kok:-(

Momenteel staan er geen etentjes gepland. Problemen voor later dus.

En ook nog: lief kreeg gisteren op het werk een reuze fles duvel voor zijn verjaardag op het werk... Staat nu te blinken op de eettafel. Doet me niks. Ik heb er geen zin meer in. Jammer genoeg hij wel...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Even niet op het forum geweest dus veel te lezen. wat ik eens had met een cliënt, verslaafd aan drugs. Er was een duidelijke klik tussen ons en ik had het idee dat het goed ging met hem. Op het moment dat hij dus toch had gebruikt en de instelling moest verlaten, voelde het alsof hij mij had verraden. Ik voelde me zo teleurgesteld......Achteraf besefte ik dat hij niet mij persoonlijk had verraden maar dat hij zichzelf had verraden. Dat was toen ik nog niet zoveel ervaring had. Later heb ik een meer professionele houding weten te ontwikkelen, waardoor cliënten nooit meer al te dichtbij konden komen. Zonder dat het afstandelijk werd. Ik werd dus ook nooit meer echt kwaad, maar "speelde"een rol. dat gaf meer rust bij mezelf en zo kon ik ook beter de afstand bewaren. Ik ga 2 weken op vakantie dus ben niet vaak aanwezig denk ik .Heel veel succes!  

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ha Hummer,

Bij sommigen heb ik het idd lastig om de afstand te bewaren. Als je al jaren met dezelfde mensen werkt, bouw je toch een band op. Ook vaak lastig om mijn werk los te laten thuis. Echt een werkpunten. Nochtans ken ik daar technieken voor maar ik pas ze niet toe...

Gisteren ontdekt: sauna alleen is best leuk. Als is het volgens mij nog leuker als ik daarbij niet op de tijd hoef te letten omdat ik nog naar het werk moet.

Kreeg daar nog wel een inzicht. Jaren geleden had ik een periode dat ik gelukkig was. Alleen, zonder partner. Drie jaar geleden zijn de laatste resten van mijn laatste depressie verdwenen toen mijn relatie met lief begon. Eindelijk was er iemand op de wereld die van me hield! Dat had ik echt nodig. Waardoor mijn geluk afhankelijk was van de relatie. Gevaarlijk ( met een lief dat 20 jaar ouder is en een ongezonde levensstijl heeft). En lief vond het ook niet zo leuk dat ik eigenlijk afhankelijk was. Nu heb ik dus het gevoel dat het over is. Ik zie hem nog even graag. Ben super blij dat hij er is. Maar ik heb terug de kracht om op mezelf gelukkig te zijn!

Prima timing ook, nu we de laatste 2 weken zo weinig contact hadden door mijn uren en zijn stoppen.

Ik sta weer helemaal op eigen benen! Heerlijk gevoel is dat! En eigenlijk kan onze liefde er alleen maar zuiverder op worden. Mooi toch!

Ik weet nog niet wat ik ga doen vandaag. Behalve dat ik ga genieten van mijn dag vrij!

Fijne dag voor allen! En sterkte voor wie het nodig heeft!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

sauna is meditatie ook

dat kun je uiteindelijk het

beste alleen doen,

zelfs in gezelschap ga ik

vaak wat rondjes alleen doen

en het delen kan dan wel tussen

de rondjes door.

maar ook mediteren in gezelschap

geeft ook een individuele beleving.

heerlijk blijven genieten dus

en steviger in je relaties komen zo.

bewerkt door lady jane
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lees over koken met room. Heb ook wel eens gekookt voor mensen met lactose intolerantie of vega's en dan is alpro cuisine best een alternatief, zeker voor room in hartige gerechten. En met toetjes kan sorbetijs goed, daar zit nooit melk in.

 

Lees over afstand behouden op je werk in de zorg. Bekende thema's; ik kan niet goed niet een band opbouwen of een rol spelen want dan ben ik niet authentiek meer en/of te afstandelijk maar steeds probeer ik duidelijk te houden van het zijn cliënten en dit is mijn werk. Ik ben niet de vriend/mantelzorger. Ik ervaar dat vooral het team belangrijk is. Tijdens de koffie of ons wekelijkse half uurtje is hier speciaal voor. Er over praten en leren van hoe collega's hier mee omgaan. Eerst werkte ik in een team waar niemand dat deed. Op palliatief is het een must en ik merk goed het verschil.

 

Naar de sauna ga ik eigenlijk altijd alleen. Ik ken wel wat mensen in mijn vaste sauna maar ook daar ga ik graag mijn eigen weg. Ken wel veel kennissen die regelmatig naar de sauna gaan maar die gaan dan echt als vrouwen groepje en ja daar hoor ik niet bij. Net als Jane vind ik opgietingen e.d het fijnst om toch alleen te doen. Heb alleen een drempel altijd met eten. Overal die 2p tafeltjes en daar zit je dan alleen. Ik eet dus ook nooit uitgebreid in een sauna, dat vind ik echt niet fijn alleen. Sauna voor het werk doe ik vaak bij de sauna bij sporten (dus gratis) en ja het is een groot nadeel dat ontspannen met letten op tijd. Maak niet graag afspraken na de sauna. Zeg dan vaak iets van wellicht kom ik nog even langs als ik bij iemand op bezoek wil na de sauna. Bouw vrijblijvendheid in zodat ik niet hoef maar kan als ik zin heb.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ha Erik,

Zo is het maar net: in de zorg werk je voor het grootste deel met wie je bent. Heb al wel gemerkt dat ik weinig last heb als cliënten weg gaan. Zolang ze dan echt weg zijn. Nu gaan er stemmen op om mij andere aandacht cliënten te geven. Al beseffen ze zelf dat ik eigenlijk voor hen niet vervangbaar ben. De ene is echt moeilijk begeleidbaar en ik heb de meeste ervaring met hem, de andere heeft lang tijd nodig gehad om me te gaan vertrouwen. Bij een ander moet dat hele proces van voren af aan... Niet goed voor hen. Ik heb gezegd dat ik me zal neerleggen bij de beslissing, en dat ik er helemaal niet blij mee ben.

Gisteren toch een paar lastige momenten: het naaien moest ik stoppen wegens teveel pijn in mijn rug. En blijkbaar kan ik nu zelfs niet meer tegen af en toe een sneetje kaas. Stoppen met drinken moest me beter maken! Niet meer pijn en nog gevoeliger spijsvertering! Was super confronterend! En dan ex die weigert te antwoorden op mijn mail met de vraag hoe het met de dochters gaat. Zij zeggen niks, hij zegt niks. Wat moet ik nu? Ook niks? Zal blij zijn als ik hierover met een psycholoog kan praten.

Gelukkig nog wel een fijne dag van gemaakt. 'S middags even de stad in met een terrasje erbij en 's avonds uit eten voor de verjaardag van lief afgelopen week.

Vandaag dan maar patronen tekenen in kleine stukjes. Wat ik helemaal niet fijn vind. Als ik ergens aan begin wil ik dat zo snel mogelijk af. Op deze manier zal het lang duren.

Dag 28 vandaag! Gelukkig gaat niet drinken wel goed!

Fijne dag!

PS sojaroom heb ik altijd in huis. Is idd en super alternatief!

bewerkt door Akkordeon
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Niet drinken zou me beter maken.

Mijn huisarts zei tegen mij toen ik ook met dit soort vragen kwam.

Kreeg het antwoord..jouw lichaam heeft tijd nodig om te herstellen.

maar ik doe het toch goed..ben gestopt met roken..drinken..eet gezond..beweeg.

Mijn lichaam had ik een krot van gemaakt.

Na het stoppen was ik bezig om er wat moois weer van te maken.

Eerst een goede fundering gelegd dat was gezond bezig zijn.

Een verbouwing van een krot kost ook tijd..tegenslagen.

Toch alles is het waard geweest...

Er staat weer een mooi huis..wat nog ingericht moet gaan worden

Positief blijven bekijken wat je nu hebt en waar je naar toe wil.

Af en toe achteruit kijken om te kijken naar je vordering

Want die zijn er genoeg als je jezelf terugleest

vaak willen we te snel resutaat...kleine overwinningen is eigenlijk veel leuker. :)

Op de verbouwing akkordeon..goed bezig

bewerkt door huttula
Link naar opmerking
Deel via andere websites

28 dagen al! Dat is toch fantastisch?

Wel heel naar dat je niets van de dochters hoort. Daar zou je ex wel wat zorgvuldiger mee om mogen springen, maar ja , je kunt hem niet veranderen. Hopelijk bijt je je er niet te veel op vast, je zou er wiebelig van kunnen worden.

Ik vind het erg fijn om te lezen dat het gestopt zijn zo goed gaat. Sterkte met je gezondheid!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wel, dag 28 was vreselijk. Fysieke en emotionele pijn streden om de voorrang. Niks patronen tekenen. Van het bed naar de bank en weer terug.

Ik begrijp dat mijn lijf moet herstellen. Maar moet het daarvoor zo achteruit?

Hopelijk vandaag beter. Had zo uitgekeken naar 3 dagen vrij.

Misschien weet ex niet eens hoe het met de meisjes gaat. Ik hoor mijn zoon niet uit als hij daar op bezoek geweest is. Maar ik hoor wel in wat hij uit zichzelf vertelt dat ze daar leven als op hotel. Denk niet dat hij ze veel ziet. En communicatie was nooit zijn ding. Misschien toch nog maar eens rechtstreeks proberen met een mail...

Zit nu te wachten op tel van zoon die met het vliegtuig gaat landen. Blij dat hij weer terug komt vandaag!

Fijne dag!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Een fikse verkoudheid heeft waarschijnlijk niets met drank te maken, maar zal er in combinatie met het ontgiften wel voor zorgen dat je je nu slecht voelt.

Ik denk dat als de verkoudheid zijn loop heeft gehad, je je een stuk beter zult voelen.

Het ontgiften van je lichaam duurt langer dan een paar weken. Dat zal ook per persoon variëren, denk ik.

Voor mezelf heb ik nu na bijna anderhalf jaar het idee dat dat wel klaar is. Na een handvol weken niet meer te hebben gedronken begon ik me al stukken beter te voelen en daarna ging het heel langzaam.

 

Rust en zon is altijd goed, geniet ervan!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat is verschillend per persoon.

Mijn zelfzorg was jarenlang heel slecht.

Werken,roken ,drinken en slapen bestond mijn leven grotendeels uit.

Mankementen had ik niet..althans voelde ik niet

Toen ik stopte met roken en drinken kwamen alle mankementen naar boven.

En dat was veel..ook psychisch zat het niet goed

Was het ene verholpen kondigde het andere al weer aan.

En mijn huisarts maar zeggen herstel van een lichaam in mijn toestand heeft heel veel tijd nodig.

Ja maar zoveel tijd?

Ik begon hem bijna niet meer te geloven.

Toch naar een jaar of 3 voelde ik veranderingen in de pijnen..mankementen

Het vierde jaar was psychisch heel zwaar

En nu...ik ben er weer :)

Niet geheel zonder mankementen..maar toch

Mijn huisarts zei altijd..je bent net op tijd gestopt..om blijvende schade te ondervinden.

Daar heb ik me ook maar aan vastgeklampt

Dus ja het kan lang duren.

Opgeven was geen optie.

Waar ik vandaan kwam wou ik niet mee naar toe.

Hoop dat je hier wat aan hebt ..Akkordeon

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...