JoAnn stelt zich ook voor

[huttula]

Jezelf leren kennen..en maatjes worden met jezelf.

Mooi om te lezen.

Zo herkenbaar.

[erik]

Van harte JoAnn73 en zo is het terug, is geen optie.....verder willen we....  Zou zomaar kunnen dat het eetprobleem een patroon is dat lijkt op wat je net doorzien hebt. Geniet van je half jaar nuchter en lekker verder daarna.

[Monster]

Gefeliciteerd met je half jaar clean JoAnn.

[JoAnn73]

Pfff moet t ff kwijt.. stoppen met roken valt toch erg tegen. Dan bedoel ik de periode van de eerste weken waarin je je bizar slecht voelt. En dan bedoel ik waarschijnlijk mezelf want wat ik voel lees of hoor ik weinig terug op Internet. Ik begin er nu ff enorm van te balen dat ik hsp ben. Elk pijntje, elke prikkel, alles komt keihard binnen en ik ben meteen uit t lood.

Gisteren zo vreselijk gebaald omdat ik even een winkel in moest en daar een vriend tegenkwam (winkel afgeladen op zaterdagmiddag, veeeeel prikkels), dus meteen 'schakelen' naar gesprekje, zoon die van alles wil en allerlei dingen vraagt (tussendoor) doe totaal niet van toepassing zijn (uiteraard, het is een kind). Vervolgens kon ik het gezochte cadeau niet vinden. Winkel uit, nog even gepraat en toen was t op.

Maar ook echt OP. En toen was het twee uur 's middags. Ik ben samen met zoon naar huis gelopen, tranen over mn wangen. Ik kon niks meer. Hele middag gehuild (zoon was inmiddels opgehaald) en alles afgezegd (ik had een feest), na heel lang nadenken. Dus om een uur of acht 's avonds ging t wel weer ok.

Als dit nou een losstaand incident was.. Dit gebeurt de laatste weken dagelijks. Ander verhaal, zelfde uitwerking. (Veel) prikkels= irritatie/ machteloosheid/ frustratie= woedeuitbarsting/ jankbui/ drama= kapotmoe zijn/ schuldgevoel naar omgeving/ bleh

Ik weet eigenlijk niet of t nou van t stoppen met alcohol komt, of t stoppen met roken daar achteraan, of de wekelijkse therapie voor mn eetstoornis (die ik tussendoor ook probeer te handelen) maar ik weet wel dat ik er ff helemaal klaar mee ben. Ik ga wel door en val niet terug ofzo, maar ik vind er zo echt geen f** aan. Maargoed, traantjes weg en hup maar weer.

[lady jane]

je hebt dus meerdere manieren gehad JoAnn

dat je die prikkels verdoofde. En pakt ze allen aan nu.

Logisch dat je alles nu driedubbel terugkrijgt. En Lastig ook.

Misschien kun je bij je therapie dit benoemen, vooral de irritaties,

waarmee het begint. Daar zou een sleutel in kunnen zitten om ermee

om te leren gaan vanuit jij als hsp-er.

Mensen die steeds gezonder gaan leven, worden als ze daar gevoelig voor zijn,

ook steeds gevoeliger/allergisch voor alle ongezonde prikkels die mensen nu eenmaal

bij zich dragen. Maar je kunt in nederland geen kluizenaar worden en als je kinderen

hebt al helemaal niet. Er bestaat vast een gebruiksaanwijzing voor je, maar die

moet weer ge-reset worden denk ik. Ben benieuwd naar hoe dat gaat bij jou.

25 oktober 2015 bewerkt door lady jane

[Kastanje]

Heel herkenbaar wat je schrijft.

Wat ik lees is dat je al je vluchtwegen (drank, roken, eten) hebt afgesloten.

Door de vluchtwegen waren emoties, alles wat binnen kwam nog weg te poetsen.

Nu niet meer, geen wonder dat alles nu zo hard binnenkomt en dat je hondsmoe bent.

Ik heb zo'n zelfde fase in de therapie gehad, zo wanhopig.

Misschien heb je er nu niets aan maar: het gaat over. Volhouden dus, maar ook gewoon een niets doen dag inlassen.

En laat de tranen maar stromen; liters heb ik gehuild en nog soms. Ik noem het smeltwater.

Mijn ervaring is dat je alleen dat op je bordje krijgt wat je aankunt, ik heb regelmatig gedacht dat ik zou verzuipen in alles wat er was. Gaande weg ontdekt dat dit niet gebeurd. Dit mede doordat ik een fantastische therapeut had die me dat steeds voorhield, ik hoop dat je in de therapie ook je wanhoop over alles wat is ter sprake kunt brengen. Delen, jezelf uitspreken (zo is het voor mij), geeft ruimte en een eerste stap tot helen.

Petje af hoe je nu alles in 1x aanpakt.

[Akkordeon]

Hoi,

Heel herkenbaar, al die prikkels.

Ik heb ooit een techniek geleerd om hier beter mee om te gaan die voor mij wel werkt. Als je wil probeer ik het uit te leggen via pb.

Al geef ik toe dat ik nog steeds blij ben als ik alleen thuis ben...

Sterkte!

[Gast]

Je bent een bikkel, Joann. Zo voel je je niet op het moment

Sterkte, hou vol!

[huttula]

Ook heel herkenbaar en eigenlijk ook niet gek dat dit gebeurd.

Je bent bezig met 3 groten aan te pakken.

Iets wat al jarenlang heeft gespeeld.

Keer je nu de rug toe.

Alles wat je onderdrukte met van alles moet je nu aan wennen zonder te doen.

Ja en dat valt tegen...komt binnen.

En ja tranen in overvloed om alles weer te resetten.

Ik zelf heb dik een jaar gehuild om te herstellen.

Nu ben ik stabiel..komt bij mij ook nog soms hard binnen..maar kan het nu hendelen.

Goed bezig jij.

Loop niet voor je tranen weg...ze zijn van jou en jou herstel

Ik vind je een kanjer

25 oktober 2015 bewerkt door huttula

[JoAnn73]

Ben heel blij met de reacties, dankjewel

[Monster]

JoAnn, respect.

Ik heb geen tekst.

Je ziet het toch allemaal maar, hoe het werkt bij jou. En je gaat stug door. Heel moedig ben jij!

[Indigo]

 

 

JoAnn, kanjer, beetje verlaat, maar een bloemetje voor jouw half jaar clean!! Dik verdiend!

 

Ook al is het een een rollercoaster aan emoties, je wandelt toch maar stevig door op jouw weg. Sterke vrouw!

[JoAnn73]

Zoooo, gezellig zittend in die achtbaan zie ik dat het even de verkeerde kant op gaat. Het is hier eigenlijk het draadje niet voor maar bij Eten De Baas zit niemand.

Laten we bij t begin beginnen: ik heb een schildklierafwijking (Graves, auto-immuunziekte) en heb nu voor de tweede keer een jaar medicijntherapie gehad. Dat betekent dat je na een jaar abrupt moet stoppen om zo te kijken of je schildklier weer uit zichzelf gaat werken. Het is dus vorig jaar na 3.5 jaar weer misgegaan. Schildklier slaat dan op hol, je voelt je ziek en mag dan weer aan de medicijnen.

Waar het om gaat is dat ik nu mede dankzij het niet roken (denk ik) en het stoppen met medicijnen (denk ik) en de stress van alles daaromheen (gaat het dit keer wel goed?) eruit zie als een Michelinpoppetje. Een soort opgeblazen versie van mezelf. Ik mag me niet wegen van de therapie en heb dat wel gedaan (ergens toch het idee van: 'als je nou gewoon even kijkt, zal je zien dat het heus wel meevalt'). Ik schrok me dood. Ok niet echt want ik leef nog, maar sjeemig wat kan ik hier slecht tegen. En dan komt het gevoel natuurlijk van: omg, maak je niet zo druk blabla, er zijn veel ergere dingen blabla, en zit ik mezelf helemaal vast te denken.. En dan krijg ik me toch een eetbui.

En dan is het cirkeltje weer rond. En daar kan elke verslaafde zich wel in herkennen denk ik. Maar ik wil zooo graag uit het cirkeltje stappen. Geloof dat het tijd nodig heeft. Maar ik ben zo bang af en toe. Bang dat ik dit patroon niet kan doorbreken.

Heb gelukkig vrijdag weer therapie. Ik ga er mee aan de slag. Moest t even kwijt..

[Akkordeon]

Dat moet echt lastig zijn om mee om te gaan! Zo je best doen en moeilijk in de spiegel kunnen kijken.

Ik hoop dat je kan blijven zien dat je echt goed bezig bent! Niet drinken, therapie. Doe je allemaal voor jezelf en om vooruit te komen. Proficiat!

En doordat je spreekt van een afwijking, veronderstel ik dat je daar zelf niet veel aan kan doen. Vreetbuien zullen niet helpen, lijkt me. Maar een super streng dieet maakt je dan toch ook eerder ongelukkig dan mager?

Ik hoop van harte dat de therapie je hierin kan ondersteunen!

Sterkte! ( en gooi die weegschaal weg en koop leuke kleren die bij je lijf passen)

[JoAnn73]

Volgens mij heeft het niks te maken met 'er geen zin in hebben'..MG, want het is als t goed is hetzelfde patroon als de andere verslavingen. Een kwestie van heel alert zijn, niet in huis halen, jezelf afleiden. Precies zoals we de vorige twee hebben genekt.

In die therapie leer ik triggers herkennen. We hebben het vooral over hoe een dag verloopt voorafgaande aan een eetbui of een stressmoment/ teveel prikkels, zoals laatst die zaterdag die compleet in de soep liep.

Zij zegt altijd dat het wel gaat lukken, omdat ik de patronen ook herken bij het niet drinken. Deze ligt wat dieper maar ook dit wil ik aan de oppervlakte gaan krijgen.

Wat betreft de schildklier: ik denk dat er wel wat positieve invloed op uitgeoefend kan worden met voeding en leefwijze. Dus denk dat ie nu in een wat rustiger vaarwater terecht is gekomen . Ik ga binnenkort aan de slag met een orthomoleculair genezer. Valkuil is dan wel dat ik me eventueel aan een dieet moet houden, dus als dat 'mislukt' dat ik dan weer terugval. Maar dat ga ik vrijdag wel bespreken in de therapie.

Als ik nog bijzonder interessante inzichten krijg dan schrijf ik ze op, misschien kan jij er ook iets mee, MijnGerrit (of wie weet iemand anders ook!)

[Indigo]

Och JoAnn, als je maar een tikkie op de 'gemiddelde vrouw' (en mij) lijkt, dan klopt het beeld wat jij voor ogen hebt voor geen meter met de realiteit. Daarmee wil ik het niet bagatelliseren hoor! Maar jezelf afschilderen als Michelin-materiaal (en jezelf dus 'afkeuren') ik durf het te betwijfelen  ; )

Je weet dat ik twee maanden geleden gestopt ben met roken, en aan de nicotine-vrije e-sigaret zit (mijn fopspeentje, haha). Daar zal ik ook ooit eens vanaf moeten, en dan hoor ik heel graag jouw ervaringen om het vervangende snaaigedrag aan te pakken! Want dat is wat ik altijd deed als ik stopte zonder dit hulpmiddel, heeeel veel snaaien, zucht. 

 

Benieuwd wat de orthomoleculair genezer aandraagt voor oa schildklier! Ben zelf enorm fan van natuurlijke oplossingen, in plaats van chemische middeltjes (genoeg troep in de zin van alcohol en sigaretten gebruikt voor de rest van mijn leven)

Denk zeker dat er heel veel winst te behalen is, op een natuurlijke manier!

[Indigo]

JoAnn, tijdje niet gezien, mis je hier.... Hoe gaat het? 

[JoAnn73]

Gaat goed hier hoor! Mooie ontwikkelingen op therapie-gebied (heus wel confronterend en leerzaam). Orthomoleculair-technisch (haha) gaat het ook goed. Ik hou nu al weken een dagboek bij, om zo te zien waar de triggers vandaan komen en om mijn feitelijke eetpatroon te analyseren.

Misschien wel niet boeiend voor mensen die echt met adb bezig zijn..

Inmiddels weet ik wel dat het gewoon een verslaving is die in mijn beleving hetzelfde behandeld kan worden. Je moet alleen wel even inzien dat dat zo werkt. En dat 'even inzien' heeft me wel wat jaren gekost, maar hee i'm getting there!

Aan de andere kant wil ik er niet teveel mee bezig zijn, juist de focus op andere leuke dingen leggen, zo ben ik ook alcohol de baas geworden.

Dus gaat allemaal goed, maar het is de tijd van het jaar hè, lekker een beetje terugtrekken onder een dekentje op de bank. Niet teveel afspraken maken en mijn energie steken in dingen die ik echt leuk vind (of dingen die echt 'moeten')

Heb t goed allemaal!

[Indigo]

Alle verslavingen worden stuk voor stuk getackeld door JoAnn. Way to go girl! 

Fijn om je toch even te lezen, geniet lekker van je dekentje  : ))

[huttula]

Ik vind jou groei wel intressant.

Groeien doe je als je verslaving(en) overwint.

Wat maakt de overwinning zo waardevol.

Mooi hoe alles ontwikkelt en steeds verder jezelf leert kennen❤

[Monster]

JoAnn, respect. Wat een stappen heb je gezet. Voor drinkers is deze maand misschien moeilijk, voor eetproblemen is december één lange lakmoesproef. Heel veel succes deze maand. Ik ben trouwens heel blij dat je weer schrijft.

[JoAnn73]

Poeh gaat al een paar dagen niet zo lekker.. Door moeheid en wat verwarrende emoties ben ik weer een beetje zoekende.

Is dit nou de 8 month itch waar ik wel eens wat over heb gelezen? Ik kan het nu ff nergens vinden, is er iemand die er wat informatie over heeft? Ik wil deze periode zonder kleerscheuren doorkomen!

[smart]

De teleurstelling, wanneer je na zo lange tijd zou gaan drinken, kan maken dat de draad erna oppakken weer veel moeilijker wordt.

 

Hoe werken jouw gedachten als je je zo voelt?

Is er ander troostgedrag voorhanden? Een groot bos bloemen? Een weekendje weg?

 

Ik zie bij anderen (zelf ben ik nog niet zo ver) dat Straight zijn helpt. En gewoon weten dat je ook hier doorheen kunt komen!!

Wens je veel sterkte!!

[Indigo]

Mmmm, ik zelf heb alleen een 3 month itch gehad. En natuurlijk na 10 maanden plotse verstandsverbijstering waardoor ik 1 maal gedronken heb. Lieve JoAnn, stink er niet in! Je voelt je vreselijk als je een keertje onderuit gaat plus al je motivatie weer bij mekaar schrapen.

Vandaag niet, das het enige wat telt. En kom af en toe op de arrenslee, als je het moeilijk mocht krijgen? Of stuur me een berichtje. Je wilt t écht niet, geloof me! Been there, done that. Bah

[huttula]

Ken het wel van telkens als ik in rustige vaarwater zit er weer van alles maar boven komt.

Gevoelens.. gedachten...vermoeidheid voelen van de vorige overwinning.

Ff geen rust kunnen vinden.

Totdat het volgende aankondigt waar ik me nog mee bezig moest houden.

Er zit zoveel van binnen dat nog niet te aandacht heeft gehad die het nodig het om..."los te laten"

Ik druk het maar niet meer weg...wacht dat het zich aankondigd.

Vermoeiend..dat wel

Waneer houd het op.

Geen idee...zoveel jaren onderdrukt

Zal ook de nodige tijd hebben

Ach en drank het voegt niks toe.

Zoekende...misschien juist niet doen

Wat gebeurt er als je niet zoekt?

Is ook weer een ervaring.

En zo kom je misschien ook weer verder.

Succes