Alcohol eist zijn tol....

[huttula]

Laat maar...kan wel een belangrijke wezen.

[Anette69]

Moet zelf, weet alleen even niet meer hoe ....

[Gast]

Anders maar PB-en met iemand, even bellen?

Sterkte!

[lady jane]

[Gast]

Anette?

Voor onder de riem:

[Anette69]

Jet zit vandaag op dag 153.

Dat maakt bij mij dag 173....

Eigenlijk interessert t me weinig.

Zit in een foute fase, van soms niet meer willen voelen.

Zwevend tussen hoop en angst.

25 september 2015 bewerkt door Anette69

[lady jane]

des te meer eer

heb je later van het droog doorkomen van deze dagen Anette

je doet het toch maar mooi, juist nu ook.

en mèt drank zou de fase ook fout zijn, en zou wat je wel voelde

minder echt zijn, het is niet anders.

Gelukkig gaat ook deze fase weer voorbij.

[Gast]

Fijn om even van je te horen.

 

Jij bent Anette, je drinkt niet meer en dat heb je toch maar mooi gedaan.

Je bent tegen een aantal dingen aangelopen van jezelf en daar ben je mee bezig. Dat is dapper en knap.

Je hebt genoeg aan jezelf, je bent niet afhankelijk van anderen om je leven zin en inhoud te geven. Dat maak je zelf wel uit.

[JoAnn73]

..Wat Jane zegt..

5 maanden schijnt tricky te zijn. Wel blijven doortellen hè.. sterkte en probeer iets te zoeken wat je leuk vindt? Boswandeling? Zwemmen met je Kids? Ik zeg maar wat hoor! *roosje*

[huttula]

Anette..jou dagen intresseren mij wel

[Anette69]

25 weken vandaag...

[Gast]

Een jubileum in weken! Goed gedaan Anette.

Op naar het halve jaar. Dat klinkt goed toch?

 

Gaat het verder een beetje? Aan het weer kan het niet gelegen hebben.

[huttula]

Joepieeeee Anette ..kanjer

[Anette69]

T was een bijzondere avond gisteravond.

Ex- vriendje kwam nog iets terugbrengen.

Mooie gevoelens en gedachten gedeeld.

Er zit nog zoveel, zo'n bijzondere aantrekkingskracht....

Pijnlijk en mooi tegelijk.

Slecht geslapen dat wel . Tegen half 1 viel ik in slaap en om kwart voor 4 weer wakker geworden.

Was t de maan?

Ik betwijfel t ......

[Monster]

Reuring.

Emoties.

Annette, saai kun je je leven momenteel nog stééds niet noemen. Stug doorgaan dan maar, ik doe met je mee!

 

de volgende keer dat ik 's nachts door het huis loop te dwalen op zoek naar roggebrood of een rode maan of op zoek naar een leukere droom dan ik had, dan zal ik aan je denken

[huttula]

Mooie gevoelens en gedachten gedeeld

Met een ex....hoe bijzonder

Het overkomt jou.

Moet wel heel speciaal gevoel zijn

Mooi dat je dit mee mag maken

[Anette69]

[Anette69]

Langzaam aan klim ik weer omhoog en kom ik wat terug in mijn kracht. Was best een behoorlijke dip.

Herken je dat, dat je in een dip kunt raken omdat je iemand anders sterk ziet zijn? Niet dat je het de ander niet gunt, maar het kan zon spiegel zijn, je eigen zwakheid van dat moment wordt dan zo benadrukt....

Maar voel me sterker. Heb mooie gesprekken met collega's en vrienden , net of ik op een ander level van communicatie beland ben. T is meer open, minder angst voor de kwetsbaarheid.

Denk dat ik meer en meer mezelf aan t worden ben en dat voelt fijn. En weet je..... Vind mezelf best Oke ...

Wat was mijn zoektocht ook weer..." .thuiskomen bij mezelf" ... Denk dat ik eindelijk op t goede paadje wandel ......

En verder?

Heb me opgegeven voor de ouderraad van de middelbare school van puberzoon. Maandagavond eerste vergadering. Nieuwe mensen, nieuw uitdaginkje, wat positieve energie op doen.

En vandaag? Vandaag was er zomaar een collega die me achter in de 30 schatte , lol, terwijl ik toch 46 ben.

She made my day

[huttula]

Mooie ontdekkingsreis

[lady jane]

Je bent ook oké Anette,

meer dan dat zelfs

je bent toppie

[Anette69]

Vandaag weer eens regressie therapie gehad..... Zucht.... Vind t zo niet fijn

[Anette69]

.

1 oktober 2015 bewerkt door Anette69

[Monster]

HUH?

46?

Bij de meeting zag ik een jonge vrouw. Ze kon nét niet mijn dochter zijn. Wel mijn jongere zus. Nakomertje dan.................

Dat was Annette.

 

Wat ben jij mooi opgedroogd. Zo jong en glad gebleven.

 

kappe nou Monster, ze heeft het wel begrepen

[Anette69]

Naar zee

Even terug naar mezelf

In de stilte

Op zoek naar antwoorden.......

[Anette69]

Dag 188

Na veel twijfels besloten toch maar mijn verhaal hier weer neer te zetten. Pijnlijk maar misschien goed om toch van me af te schrijven.

Twee weken gelden kreeg ik een appje . Ex vriendje kwam nog iets brengen . Spannend om hem weer te zien, ook moeilijk, begon net een beetje op te krabbelen zo'n 3 weken nadat hij t uitmaakte . Uitmaakte omdat hij met zijn gevoel in de knoop zat en er zoveel in zijn leven speelde dat hij t allemaal niet kon verwerken, het gevoel had dat hij mij tekort deed en dat niet wilde...

Hij kwam binnen en het was er weer, dezelfe magie als op de dag dat we elkaar hadden ontmoet. En de magie bleef, tijdens het praten, het delen van muziek, herinneringen en gevoelens. Echt heel speciaal.

S avonds kreeg ik nog een appje : hoe fijn en warm en lief hij t vond en speciaal. Dat t veel met hem gedaan had, hij liefde en warmte had gevoeld.

De woensdag daarna volgde een nieuw ap gesprek. Hij had veel nagedacht , t was zon bijzondere mooie avond geweest . Hij had het gevoel dat hij die avond weer zijn oude ik had ervaren en aan mij had kunnen laten zien. Wat een unieke mooie warme vrouw ik was...

En wilde graag opnieuw afspreken, zaterdag, naar de film , voor mij koken , mij verrassen.

Droomde ik? Niks gesloten man met gevoel op slot!

Zou het dan toch nog..... ?

Denk dat blij niet t goede woord is als ik mijn gevoel van toen moet omschrijven.

Deze man zat nog zo in mijn hart, zoveel gevoelens. Hij wist dat en zocht toch t contact .

Een dag later bleek hij zich vergist te hebben , had toch de kinderen op zaterdagavond, baalde enorm maar afspraak konniet doorgaan. Hoorde ook echt aan zijn stem dat hij enorm baalde.

Teleurgesteld hij maar ik ook , enorm teleurgesteld.

Ik stelde hem voor t een dag door te schuiven. Zondag waren we ook allebei kinderloos. Dat was goed.

En toen werd t stil.....

2 dagen lang niets gehoord.

Een fout onderbuikgevoel borrelde boven.

Zondag ging ik naarnhem toe.

Ik kwam binnen en voelde t direct...... Afstandelijkheid, een muur.

Er was voor mij geen doorkomen aan wat ik ook probeerde.

" ik kwam niet zo binnen als de zondag ervoor" zei hij," geen idee hoe t kwam , misschien dat hij zich niet openstelde" , zo concludeerde hij zelf al.

Ja dat deed hij inderdaad niet en t voelde als een klap in mijn gezicht.

In de loop van de dag trok hij de conclusie dat hij niet dacht dat onze relatie een kans van slagen had....

Aantrekken, afstoten. 3 meter opgehemeld en 4 meter weer naar beneden gegooid.

Heb hem gevraagd of hij er wel 1 moment ooit bij stil heeft gestaan wat dit met mij doet. Hoe dat voelt om van hoop weer teruggedonderd te worden. Of hij zich wel realiseert wat ik voor hem voel en wat dit met mij doet.

Nee, deze man heeft daar werkelijk nog geen moment bij stil gestaan. En dan kan je nog zo met jezelf in de knoop zitten. Is dat een reden mij zo te bezeren, en zo met mijn gevoelens om te gaan?

Ik voel me op mijn hart getrapt, zo vreselijk genegeerd in mijn gevoelens, zo geraakt door degene waar ik mijn hart zo voor open heb gesteld......

Mijn ogen zijn door de vele tranen wel opengegaan.

Lamgeslagen eerst, maar terug aan t opkrabbelen.

Ik verdien dit niet en dat weet ik.

Ik weet dat ik hier weer sterker uit kom, heb t eerder meegemaakt

" I've been there, done that "

Nee, geen alcohol. Soms wil ik de pijn niet voelen en lijkt de greep naar de drank verleidelijk. Maar door t te ervaren van de pijn weet ik ook dat ik dit nooit meer wil. Ik mij nooit meer zo laat behandelen , door niemand.

10 oktober 2015 bewerkt door Anette69