Zaterdag 7 februari 2015

[luna1961]

@Blekje,

Bij jou vraag ik mij steeds af wat het antwoord is wat je wilt horen. 

Wil je horen dat het het moet doen. 

Wil je horen dat je het kan (sociaal drinken).

Wil je horen dat je vooral niets moet slikken. Want iedere keer als iemand  oppert dat je juist de refusal moet nemen ga je er tegenin. 

Wil je goedkeuring of juist een afkeuring. 

7 februari 2015 bewerkt door luna1961

[luna1961]

Gecondoleerd Kaboutje. Wat gebeurt er momenteel veel in jouw leven. 

[blondie6173]

Jeetje kaboutertje, sterkte...

Hier mijn ronde met de hond gehad... Koud, maar wel lekker met het zonnetje op de bol.

Nog effe boodschapje doen en daarna wat keuvelen in huis...

Fijne dag allen

[lady jane]

goeiemorgen frummers

 

ik erger me wel eens aan je postings hoor Blekje, maar laat

zoiets nooit een reden zijn hier niet meer te komen en je niet veilig te voelen.

Dat zou gewoon weer een excuus zijn voor je en daar heb je er al genoeg van.

Je hebt je knop nog niet om en bent zoekende, net als ik ooit.

Jouw proces lijkt waarschijnlijk op de mijne en ik word dan gekonfronteeerd met

mijn eigen gejojo jaren terug. Als ik jou lees weet ik weer even wat mijn partner toen met

mij te stellen moet hebben gehad. Dat is niet verkeerd daar weer even bezig mee zijn.

 

Kaboutertje gecondoleerd meis

en vier jouw leven maar een beetje extra

[jowan]

@Jane:  mooi, empatisch.

Ik had een andere context, destijds. Deed het alleen omdat er geen partner, vrienden of familie waren. Dat is een andere insteek.

Maar ik denk dezelfde wens voor een uitkomst. Thnx.

[Yogajuf]

Goeiemorgen allemaal!

 

Hoi Blekje,

 

Wat een geworstel tussen die stemmetjes van je. Lijkt me een heel onrustig gedoe in je hoofd. Ik ben bang dat het zo door zal gaan totdat er een keuze is gemaakt. Met andere woorden: totdat een van die stemmetjes heeft gewonnen en jij denkt dat jij degene bent die bewust de keuze heeft gemaakt om wel of niet te drinken, wel of niet de refusal te nemen, te stoppen of te minderen, of wat dan ook.

 

Let op: ik schrijf totdat jij DENKT dat JIJ de keuze hebt gemaakt. Alleen zal JIJ die keuze niet maken als je zo doorgaat, een van de stemmetjes in je hoofd zal simpelweg het hardst roepen. Waar het om gaat is dat je je beseft dat jij, Blekje, veel méér bent dan die twee stemmetjes. Er is ergens een Blekje die dit allemaal aanhoort in haar hoofd, die luistert naar de stemmetjes, die de stemmetjes beschouwt, maar zich niet identificeert met een van hen. De ruimte waarin het hele gevecht zich afspeelt, dat ben jij. Dat ben je zelf. Het gaat erom dat JIJ, vanuit je zelf, een besluit maakt. En als je eenmaal dat besluit hebt genomen - welk besluit dat dan ook is - kun je verder. 

 

Wat kan helpen: Neem minimaal een half uurtje de tijd voor jezelf. Ga ergens lekker liggen. Begin met jezelf te ontspannen. Jij weet hoe je dat kunt doen. Je kunt je bijvoorbeeld 10 minuten alleen maar concentreren op je ademhaling. Of je kunt misschien naar zo'n ontspanningsfilmpje op YouTube luisteren. Of je gaat gewoon liggen totdat je rust vindt. Als je eenmaal een beetje ontspannen bent, dan roep je de twee stemmetjes op, in je hoofd. Je laat ze opkomen in jezelf, alsof je ernaar kijkt. Jijzelf blijft er buiten staan. Bedenk dat jij de toeschouwer bent, en dat de stemmetjes bijvoorbeeld acteurs zijn, in een film. Het helpt om ze in gedachten een vorm te geven, een gedaante. Geef ze allebei een naam (bijvoorbeeld Pietje en Jantje, of wel-drinken en niet-drinken, of wat je dan ook maar wilt). Blijf ernaar kijken. Kijk hoe ze eruit zien, hoe ze zich tot elkaar verhouden. Is de een bijvoorbeeld groter, de ander kleiner? Bewegen ze? Hebben ze een kleur? Kijk goed hoe ze eruit zien. Dan nodig je ze uit om met elkaar in gesprek te gaan. Luister naar wat ze elkaar te vertellen hebben. Jij, Blekje de toeschouwer, hoeft alleen maar te luisteren. En, wat je ook kunt doen, is ervoor zorgen dat ze elkaar verstaan, dat ze elkaar echt laten uitpraten. Dus zodra de een de ander gaat overschreeuwen, ga je terug naar die ander en laat je dat stemmetje zijn verhaal afmaken. Je bent dus zowel toeschouwer als "relatietherapeut". Het doel is dat die twee stemmetjes elkaar horen en gaan samenwerken, in plaats van elkaar te bevechten. Laat de discussie maar gaan, luister naar wat ze elkaar te vertellen hebben. Zorg dat duidelijk wordt wat ze willen, wat ze verlangen. Misschien wordt je verrast en ontdek je kanten van zo'n stemmetje die je niet kende. Vervolgens kijk je of ze het met elkaar eens kunnen worden, een compromis kunnen sluiten of samen kunnen werken. Misschien willen ze afspraken met elkaar maken. En misschien willen ze nog wel meer met elkaar doen. Vraag dat aan ze, en laat ze dat doen. Alles is mogelijk. Als jij helemaal tevreden bent over de uitkomst van dit gesprek, rond je af en ben je klaar. Onthoud dat je telkens, wanneer je maar wilt, wanneer het nodig is, de twee stemmetjes kunt oproepen in jezelf. En dat je ze kunt aanschouwen, de regie kunt voeren.

 

Misschien vind je dit allemaal vaag gepraat, maar het is een manier om tot een heldere keuze te komen, eentje waar je zelf achter kunt staan. Ik denk dat het de moeite waard is om het te proberen.  

 

Ik moet nu gaan, maar lees je later weer graag.

7 februari 2015 bewerkt door Yogajuf

[huttula]

Mogge

Drank voegd niks toe.

Alles wat ik zoek,tekort kom kan ik ergens in vinden.

dat ergens is niet de makkelijkste weg..van de vlucht in..

Dat ergens is open staan..proberen...ontdekken..ervaren..toelaten..

zelf onderzoeken

Kom er vaak achter dat na dit alles helemaal geen ruimte is voor drank

De vlucht in kende ik al....nu de rest nog

[Antoinnette]

Goedemorgen

 

Blekje, succes en sterkte weer vandaag

 

Kaboutertje, gecondoleerd en sterkte.

 

Heb het goed vandaag

[Blekje]

Dank jullie wel voor je betrokkenheid en uitgebreide reacties. Allereerst Kaboutertje: gecondoleerd met het verlies en sterkte in deze toch al moeilijke tijd voor je.

Luna: je raakt precies de kern van het probleem, realiseer ik me. Ik zit gewoon te wachten totdat jullie zeggen: ga maar drinken hoor. Haha, dat zou nog eens wat zijn. Net als wanneer ik altijd eerst bij mijn man peilde of hij erg teleurgesteld of wat dan ook zou zijn als ik weer ging drinken, roken of wat dan ook. Ik zoek altijd eerst de goedkeuring van anderen voor ik mijn eigen besluit neem, wat dan niet meer mijn besluit is uiteraard.

En Yogajuf, het is helemaal geen vaag gepraat. Ik vind het heel helder en heel zinvol wat je schrijft en ik ben er erg door geroerd. Ik heb meteen de daad bij het woord gevoegd, wat goed uitkwam omdat ik even alleen ben en heb mijn lievelingsmuziek opgezet. Een uitvoering van Canto Ostinato voor twee pianos. Twee stemmen dus, waar ik naar ging liggen luisteren. En die hadden heel wat te vertellen. De eerste, melodieuze stem valt het meest op en die vertelt me hoe mooi en helder het leven is zonder alcohol en hoe je dan helemaal tot je recht kunt komen, zonder depressies. wanklanken en lekker je eigen gang kunt gaan in harmonie met jezelf en je omgeving. De tweede, de begeleidende stem is wat moeilijker te onderscheiden, maar continu aanwezig en is de basis voor de muziek. Zonder de begeleidende stem kan de eerste niet tot haar recht komen. Maar die begeleidende stem zegt me dat het moeite kost, hij beweegt zich in de onderste regionen en heeft een zwaar leven. Hij moet alles staande houden anders valt de schoonheid van de eerste stem weg. Ze vullen elkaar prachtig aan, maar ik geniet het meest van de bovenste heldere melodieuze stem. En als ik daar helemaal in opga kan ik die tweede stem ook accepeteren voor wat ie is: een aanwezige noodzaak, maar ik hoef me er niet bewust mee bezig te houden. Het is genoeg als hij er is. Ik realiseerde me dat de verslaving dus altijd aanwezig zal zijn. En dat is nu juist waar ik me altijd tegen verzet heb. Ik wilde niet verslaafd zijn, ik wilde het probleem niet. Maar ik realiseer me nu ineens dat dat een onmogelijkheid is. Verslaving is niet te genezen. Net als diabetes. Je moet er alleen op een bepaalde manier mee leren omgaan. Misschien is dit mijn gevecht al die jaren geweest, het niet accepteren van mijn verslaving, maar het weg willen hebben. Daarom verloor ik het altijd van de drank. Misschien helpt het me als ik mijn verslaving zie als iets dat nu eenmaal bij me hoort en ook een functie kan hebben doordat het me ook doet beseffen hoe fijn het is om niet toe te geven aan de zucht, maar hem lekker zijn ding laten doen daar ergens onderin en fijn te blijven luisteren naar de wonderschone melodie van het leven dat ik er van kan maken.

Ik heb na de muziek meteen de refusal genomen. 

Dank je wel Yogajuf voor dit prachtige advies.

Vandaag heb ik wel extreem veel trek. Nu nog nu ik de refu genomen heb. Dat kan een nawerking zijn van de EMDR. Dat heb ik eerder ervaren dat juist het probleem waar je aan werkt na zo'n sessie versterkt wordt en je klachten heftiger terug komen. Dat is eigenlijk een goed teken, omdat dat betekent dat er in je hersenen iets in gang is gezet en andere verbindingen gelegd worden. Ik vind het heel interessant om te volgen hoe het in zijn gang gaat. Ik heb deze therapie ervaren als een heel sterk instrument. Voor ik hier ging lezen stond ik zelfs op het punt om een slokje van mijn man's whiskey te nemen of te kijken of ik nog een reactie kreeg op de refu van vorige week. Toch beter dus dat ik hem nu weer genomen heb.

[huttula]

Blekje ..

[Antoinnette]

Blekje, zware bevalling he, maar hulde voor je eigen besluit.

 

Misschien idee om refusal onder begeleiding in te nemen. Noem maar wat.

 

Ik ben ook zeker niet verlost van trek, integendeel, maar weet ook dat drinken het niet beter maakt, integendeel.

 

Dus vandaar toch refusal en geeft me beetje rust.

[Blekje]

Ik vind die begeleiding toch wel een beetje ver gaan. Voelt wel heel erg alsof ik gecontroleerd moet worden

[jowan]

@blekje:  Kun je het zelf alleen, dan?

[Antoinnette]

Jij wordt niet gecontroleerd Blekje, je moet JEZELF onder controle houden.

 

Niemand dwingt je tot iets, je moet het zelf willen, maar kan wel hulpmiddel zijn.

 

Lees je postings terug van afgelopen week en zie hoe moeilijk je het hebt.

 

Lees me goed, ik heb wijsheid niet in pacht, maar heeft me wel geholpen.

[Antoinnette]

Ik heb alleen goede bedoelingen en spreek alleen voor mezelf

[Blekje]

Tja dat is natuurlijk ook wel weer waar. Ik ga erover nadenken. Misschien eerst kijken of ik nu de knop zo omgezet heb dat ik het eerst zelf kan. Voorlopig voel ik me heel raar dizzy. net als toen ik een hogere dosis refusal had. Toen had ik 500 mg twee maal per week en ik was er gewoon helemaal raar van. Soort van stoned. Mijn psychiater schrok daar zo van dat ik het niet meer mocht slikken. Maar later vroeg ik er weer om en daarom heb ik nu de halve dosering en dat ging goed. Maar nu voel ik me weer zo raar. Misschien omdat ik het nu onregelmatig gebruik? O, of omdat ik vanmorgen toch nog een lorazepam heb gehad? Maar die heb ik afgelopen weken wel vaker gehad als ik ook de refu had geslikt Snap er niks van.

[Antoinnette]

Heb zelf geen last van bijwerkingen van refusal, dus

 

 

Maar lijkt me vervelend idd.

 

Nogmaals, spreek alleen voor mezelf. Had refusal in huis en had dezelfde twijfels als Blekje. Vandaar overgestapt op hulp. Had het gewoon nodig.

 

Ken mezelf goed genoeg.

[Antoinnette]

Is alleen stok achter deur fruit, geen controle. je doet het zelf.

[Skip]

Jongens het is nu 13 uur en het is nu al een mooie draad !

Dank jullie allen voor het delen ❤

[ProudMary]

Blekje, als je de refusal onder begeleiding neemt is het niet dat je de controle bij een ander legt. Die heb je nog steeds zelf, want het is jouw keuze om het op die manier te doen.

[ProudMary]

En u maar eens een frisse neus halen.

Ben er aan toe.

[Antoinnette]

Controle met refusal, zo noem ik het niet. Als ik echt niet wil, doe ik geen deur open.

 

Schreef gisteren over slecht bericht hulpverlening. Mag nu zelf regie in handen nemen, oftewel moet regie zelf in handen nemen.

 

Begrijp het wel, maar ben wel bang.

[Kohtje]

Raar hoor. Ik wil ook vaak nog alles onder controle hebben maar niet gecontroleerd worden..

Controle-freak als ik ben heb ik het liefst degenen die mij controleren onder controle.

 

Waar ben ik nou eigenlijk bang voor?

Dat dingen soms gaan zoals ik dat niet wil.

Dat ik soms dingen doe die ik niet wil. En die anderen ook niet willen.

Hoewel dat laatste vaak mijn eigen interpretatie is. Meestal willen mensen

niet eens wat van me, maar denk ik dat ik niet aan hun verwachtingen voldoe.

Daar moet ik eens mee ophouden.

 

Dat stoppen met roken gaat niet zoals ik wil.. ik wil gewoon stoppen.

Toch heb ik al weer verschillende sigaretjes gerookt.

Ik wil geen pleisters, geen pillen, geen e-damper, geen niks niet.

Ik wil eigenlijk gewoon nu en meteen van die sigaretten af, zonder daarvoor narigheid te hoeven voelen.

Zonder moeite. Dát wil ik.

 

Maar in geval van verslaving héb ik niks te willen.

Ik heb alleen maar te luisteren naar dat zgn. duiveltje op m'n schouder.

Niet bang zijn voor dat duiveltje.

Niet alles doen wat ie zegt.

Ik moet eens leren naar m'n diepst verborgen zélf te luisteren

en dat duiveltje geen weerwoord geven maar een weerdáád.

Dat anti-autoriteitsgevoel wat zo sterk aanwezig is nu een nuttig tot uitdrukking laten komen.

 

Niet wég met dat duiveltje, maar een ander sterk punt van mezelf toepassen: manipuleren.

Dat duiveltje moet gemanipuleerd worden. Ik moet dat duiveltje wijsmaken

dat ie mij niet moet zeggen wat ik doen moet.

 

Om dat duiveltje te manipuleren heb ik de hulp ingeroepen van een Macht

die groter is dan mijzelf: zelfvertrouwen. Als ik die macht maar een kans geef.

[Kohtje]

Nee, geen faalangst. Ik ben niet báng om te falen, ik heb lichtelijk de pést in dat ik faal.

Dacht dat ik slimmer was en het herstelprogramma wel onder de knie had.

Maar ik realiseer me (gelukkig weer) dat ik het nooit onder de knie zal krijgen.

Dat ik altijd open zal moeten blijven staan voor "lessen".

Openheid van geest moet ik me steeds inprenten.

En het besef dat ik menselijk ben en dus mág falen.

[Jette28]

Mijn eerste dag op het forum, heb het gevoel dat het nu al steunt! Ik ga hier vaak zijn zie ik al! 

Nu lekker een bakje cappuccino en kijken hoe ik de rest van het weekend met de kids ga besteden en zonder glaasje wijn!