Spring naar bijdragen

Maandag 8 december 2014


Ree

Aanbevolen berichten

Natuurlijk wordt het, als je ouder wordt, anders Wijfie. Ik merk inderdaad dat ik heel anders tegen dingen aan kijk dan jaren geleden. Ook realiseer ik me dat ik de verzorging van mijn manneke niet meer aan zou kunnen. Dat was een week na zijn overlijden al.

Maar zolang ik jou lees hier op het forum, lees ik eigenlijk bijna altijd een hele hoop onvrede in jouw leven. Onvrede in je huwelijk, onvrede met J, onvrede toen je zoon samen met zijn vriendin bij jou thuis woonde, onvrede bij de muziekbijeenkomsten en een kerel die je achter je kont hebt hangen, onvrede als je zus komt, vroeger onvrede omdat het huis niet prettig aanvoelde, maar die onvrede zit denk ik grotendeels in jezelf, het is al een tijd veel te veel waar je iedere keer tegenaan loopt en dat stapelt zich maar op. Je raakt het niet kwijt.

Je hebt het er ooit in het verre verleden over gehad dat je zo graag eens even helemaal weg wilt, even op vakantie, even uit die zwarte sombere omgeving. Als je echt denkt dat je daar van opknapt, zou je misschien eens kunnen proberen om er ff uit te gaan. Lekker op vakantie. Ook vriendinnen kun je zoeken waardoor je er wat meer op uit kan trekken. Maar niemand komt zo maar aanlopen, dat zou een stuk gemakkelijker voor je zijn. ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wijfie, nog gefeliciteerd met J! Ik hoop dat jullie een leuke dag hebben gehad (en nog).

 

Somberte, ik heb er wel last van maar eigenlijk nooit langer dan een dag; vaak maar een paar uurtjes. 's Winters wat eerder dan 's zomers. Niets bijzonders dus.

Ik weet dat er mensen zijn, die dat een tijdlang na elkaar hebben. Dat lijkt me niet fijn, om het voorzichtig uit te drukken.

 

Ik ben vanmiddag bij de tandarts geweest en alles nog goed. Ik zie daar nooit tegenop, maar ben wel altijd blij als er niets hoeft te gebeuren.

 

Nu zo sporten.

 

Suikertje gezien; ik weet het ook niet. Maar wel even leuk zo.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Om nog aan te sluiten bij eerdere postings vanavond.

Ik lees op de eerste bladzijde van mijn dagboek begin vorig jaar.

over mijn werk:

af en toe ben ik de vreugde helemaal kwijt. En:

Ik voel me af en toe (geregeld) in zwaar weer zitten. Nooit lang, nooit de hele dag. Toch.

 

Jee.

Ik hoef niet te twijfelen aan mijn beslissing als ik dat lees. En nee, het duurt niet de hele dag bij mij, als ik me rot voel.

Toch?

Ik lees gelukkig ook allerlei leuke en fijne dingen, die ik ook heb opgeschreven.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik kijk met een redelijk tevreden gevoel terug op mijn werkdag.

Nog 3 te gaan en dan heb ik vakantie.

Somberheid, ik weet er alles van. Mij helpt het (al lukt me dat niet altijd) om bewust stil te staan bij de lichtpuntjes op een dag.

Hoe klein ook of vanzelfsprekend voor een ander. Bij mij is het bijv.: lekker koken voor ons of aan tafel zitten eten. Ik kan natuurlijk (gebeurd me nog wel eens) stilstaan bij de keren dat ik niet aan tafel eet, maar dan praat ik mezelf de put in.

En zo moet ik bewust op zoek naar de kleine lichtpuntjes.

Dochterlief net op moeten halen van dansen. Ze is door haar enkel gegaan. Pijnlijk, maar het lijkt mee te vallen.

Dan is de confrontatie met het er alleen voor staan weer heel erg voelbaar.

Goed nu weer op de bank, opslomen en me nog niet druk proberen te maken hoe ik het morgen weer allemaal geregeld moet krijgen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

tja...somberheid...

 

is ook moeilijk te kaderen, moeilijk te benoemen voor mij dan..

soms overvalt het mij ook, net als vandaag, had zoveel zin om zoveel te doen, en uiteindelijk vanmiddag moeten gaan rusten op de bank, was lang geleden dat ik er aan toe heb gegeven maar toch...

 

kan dan nu even boos zijn op mezelf, wilde zoveel doen, niet erg veel gehaald, maar dan zou ik blij moeten zijn met wat gelukt is, gekookt, voor zieke dochter gezorgd...

 

pfff...winter en grauwe dagen :(

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Als je de eisen aan jezelf te hoog, teveel zijn Wijfie, kan je daar ook nooit aan voldoen en zal je altijd ontevreden blijven. Misschien wat minder eisen stellen aan jezelf en inderdaad kijken wat je allemaal gedaan hebt. ;)

Als je valt Kaboutertje zijn wij er om je weer op de arrenslee te hijsen. Kom op meid, doe maar mee, je kan het. ;) 

bewerkt door bolletje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...