Spring naar bijdragen

Maandag 27 januari 2014


Marc

Aanbevolen berichten

Wijfie, nee geen hele dagen achter elkaar. Ik ben geen dagdrinker. Als ik zin krijg in drank, dan is dat meestal na 20.30u.

Vanochtend stond ik netjes om 08.00u buiten met een sneeuwschep en strooizout. Wij waren gezegend met sneeuw. Mijn buurvrouw van dik in de 70 maakte altijd ons padje schoon, maar nu zij is verhuisd (naar het verzorgingstehuis nota bene) bleef het liggen. Ik ben de enige werkloze, dus vond het mijn taak om het nu over te nemen. Had er zo waar plezier in. :D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

In het noorden schijnen we het getroffen te hebben. Ik was allang blij dat er sneeuw viel, want de waterkou was niet te doen. Het kan beter -10 zijn met sneeuw en mager zonnetje, dan +5 met waterkou en grijze lucht. Maar de sneeuwpret is alweer voorbij. De dooi is ingetreden en sneeuw is grotendeels al weggesmolten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ietje, welterusten! :moon:

Jaap, de huisarts heeft me in de namiddag gebeld, dus we hebben alles besproken.

Ik snap gewoon niet waarom ik er niet om dagelijks 'leed' uitklap, maar wel als het draait om de liefde. Waarom kan ik me niet voorstellen dat iemand van mij houdt om wie ik ben? Waarom doe ik afstandelijk en stoer? Want die huisarts was wel de druppel die de emmer deed overlopen, maar niet het probleem om te blijven drinken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik was dus duidelijk te simpel.

 

Op zich is dat wel logisch, de liefde en je eigen zelfbeeld zijn grote zaken, dagelijks leed is "klein bier" (Ik weet daar even geen andere uitdrukking voor)

 

Volgens mij kunnen mensen slechts van je houden om wie je bent. Meer is niet nodig.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maar als ik mezelf helemaal net niets vind, hoe kan een ander mij dan iets vinden? Doorgaans ben ik goed voor vrienden en familie en een rotmens voor mensen die ik niet mag.  Maar als je van mij moet houden, dan kan ik me dat echt niet voorstellen. Want zoveel heb ik niet te geven, niets eigenlijk.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jammer Nancy,

 

Kennelijk wil je er iets mee.

 

Ik heb een studie niet afgemaakt. Ik zag niet meer waar ik het voor deed. Behalve dan op een gegeven moment toen was het een excuus

om niet iets anders te gaan doen. Ik had een antwoord op de vraag: Wat doe je? Ik studeer. Maar dat was helemaal niet meer. Ik zat veel

achter de computer,dat wel, maar studeren, ho maar.

 

Ik werd in mijn keus om er echt mee te stoppen heel erg in belet omdat ik dan een alternatief moest zoeken en uit zou moeten leggen

waarom ik het niet zou afmaken. Allemaal zaken waarin ik voor mezelf zou moeten verantwoorden. Natuurlijk, die vragen komen, dat is

lastig, maar in wezen ben je aan niemand verantwoording verschuldigd.

 

Toen ik eenmaal de knoop had doorgehakt viel er een last van mijn schouders. Zeker na een tijdje, toen het algemeen bekend was en ik

niet meer de schijn hoefde op te houden. Want dat is vermoeiend hoor.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jullie zijn lief! :heart:

Afgelopen vrijdag stond ik in de supermarkt. Ik moest een pakketje op de post doen en toch stond ik zo maar opeens in de supermarkt terwijl ik niets nodig was. Ik zag hem bij de kassa staan. Heb snel even een croissantje gepakt en afgerekend. Hij was al weg. Ik liep achterlangs, hij voorlangs en toen ik hem trof bij 'de voordeur' even wat grapjes gemaakt. Hij lachen, ik lachen. Dezelfde avond een bericht of ik nog wakker was en of ik langs wilde komen. Kom maar bij mij langs, antwoorde ik. We hebben uren voor de tv dooie films gekeken. Hij vond de film pas leuk toen het einde film was, heb ik ook vaak. Ik zat de hele avond met mijn huispakkie (jaja, hij ziet mijn trui met/zonder gat) en lelijke sloffen tegen hem aan en als ik ging verzitten vond hij dat helemaal niet fijn. Tegen hem aan was de enige mogelijkheid. We zijn halverwege van huis veranderd, want hij miste zijn bank haha en toen ik op een gegeven moment zei weg te gaan gaf ik hem een kus en pakte hij mij vast. Hij wilde niet loslaten. Ik was zo verliefd.

En dan ben ik weg en gaan die radaren werken. Wat als hij niet van alle drugs af is? Wat als hij mij alleen maar gebruikt? WAT als hij het wel echt meent? Ben ik dan nog net zo'n onmogelijke tuthola als voorheen? Men, die radaren van mij maken overuren.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...