Skip Geplaatst 25 oktober 2014 Rapport Geplaatst 25 oktober 2014 Toch allemaal droog doorstaan! Knap ! Zet m op dribbel Ik ben me er bewust van dat je het meeste alleen moet doen. En dat de verantwoordelijkheid zo'n beetje bij jou ligt. Dat is geen gemakkelijke opgave. Maar droog altijd nog beter toch? ..... dribbeltje reageerde hierop 1
huttula Geplaatst 25 oktober 2014 Rapport Geplaatst 25 oktober 2014 En wat eruit moet..moet eruit Goed bezig..schrijven is oneindig..dribbel dribbeltje reageerde hierop 1
kruidenthee67 Geplaatst 25 oktober 2014 Rapport Geplaatst 25 oktober 2014 Goed gedaan Dribbel... En voor de rest...sterkte met alles... dribbeltje reageerde hierop 1
lady jane Geplaatst 25 oktober 2014 Rapport Geplaatst 25 oktober 2014 Zo herkenbaar Dribbel. Ik weet nog steeds niet of dat dit een man/vrouw issue is of dat het erin sluipt, juist omdat ik(en jij?) alles toch op rolletjes liet lopen en het de ander dus ook wel gemakkelijk maakte?Of dat er uiteindelijk meer aan de hand was/is. Het kan zomaar zijn dat je man het echt niet ziet, niet kan zien bedoel ik dan. heb je daar wel eens aan gedacht? En dan is het de vraag hoe je er misschien anders mee om kunt gaan, zodat de belasting wat van jouw schouders af gaat. Want anders eindig je in een burn out en ben je langer en verder van huis. terwijl jij toch echt de spil bent thuis. Zwaar hoor. En wat me net even door het hoofd schoot; misschien jouw verhaal hierboven eens uitprinten en hem laten lezen als jullie weer eens bijpraten? Niet als aanval, maar als voorbeeld hoe het is voor je. dribbeltje reageerde hierop 1
Monster Geplaatst 25 oktober 2014 Rapport Geplaatst 25 oktober 2014 Dribbel, dribbeltje reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 26 oktober 2014 Auteur Rapport Geplaatst 26 oktober 2014 Dank jullie wel voor jullie reacties! Het verhaal laten lezen vind ik nog wl spannend omdat hij zich zo snel " aangevallen" voelt en al zo onzeker is over hoe hij met de kinderen en de situatie omgaat. Situaties nuanceren, overzien is inderdaad erg moeilijk, wrs onmogelijk voor hem en zeker als de kinderen ruzie maken en schreeuwen/ driftig worden dan ontploft hij. En dat is wel de dagelijkse gang van zaken hier in huis. Ik denk dat hij misschien wel aan het plafond zit w.b. Situaties overzien en ernaar handelen, zaken voor zijn vraagt een antenne die kennelijk bij hem ontbreekt dus ik snap dat dit misschien teveel is. Maar het is een volwassen man en bij zijn diagnose heeft hij hulp aangboden gekregen om met een psycholoog te gaan praten over de thuissituatie. Het is wel zijn verantwoordelijkheid om dan te bekijken wat hij wel kan doen om het thuis prettiger te laten verlopen. dat betekent dus ook je eigen grenzen aangeven en weten waar je zwakke punten liggen. Wat is er nodig om dingen/ zaken anders aan te pakken? Dat wilde hij niet en daar was bij heel duidelijk in. Nu komt er in november wel een gesprek met de psych. En hem omdat ik heb aangeven dat er hier in het gezin wat moet gebeuren. Heb natuurlijk voorgesteld mee te gaan maar de psych. Heeft aangegeven alleen met hem te willen spreken dus prima. Ik hoop dat dit een opstapje is naar......? Toevallig, of niet, las ik een artikel over een moeder met man en kinderen die allemaal ASS hadden en hoe zij dit ervaren, het had echt mijn verhaal kunnen zijn. Misschien laat ik hem dat wel lezen. En inderdaad is dit allemaal veel beter om nuchter door te maken, het kan wrs juist doordat ik nu nuchter ben. En ik snap ook dat het voor mijn man lastig is dat ik steeds een beetje sterker word en veranderingen inzet en dit keer ook echt doorzet. Mijn twijfels zijn er zeker maar ik geef het ook niet zomaar op natuurlijk. Waar ik eerder alles alleen deed, ik gaf hem inderdaad niet eens meer de kans, en hij vond dat prima, deel ik nu meer en verwacht ik ook meer. De tijd zal het leren!
Skip Geplaatst 26 oktober 2014 Rapport Geplaatst 26 oktober 2014 Voor een ander kan het sowieso bedreigend zijn om een verhaal te lezen wat ook over diegene gaat. En het zal ook bedreigend aanvoelen dat we hier die dingen met elkaar delen. Ik heb mijn man ook stukjes voorgelezen ( op een dapper moment) en die gingen ook over hem maar hij hoorde ook alleen de dingen die hij kan horen en wil horen ( net als alle mensen zien en horen wij alleen de dingen die we begrijpen) Het kwam in ons geval niet goed over waardoor frustratiebij mij en irritatie bij hem ontstond. Een verhaal wat over een ander gaat maar wat wel dichtbij de jouwe komt is denk ik een goed idee. Dan hou je het een beetje neutraal en heb je toch het onderwerp te pakken Je gaat goed dribbel ! dribbeltje reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 27 oktober 2014 Auteur Rapport Geplaatst 27 oktober 2014 Dankjewel MG, eigenlijk vind ik stiekem ook wel dat hij geluk mag hebben met mij. Maar misschien zijn we niet voor niets bij elkaar? Maar ergens vind ik niet dat ik dat mag denken, alsof ik zo geweldig ben. Nee dus, we zijn met z' n tweeën maar kennelijk zorgt zijn beperking ervoor dat ik een tandje bij moet zetten. Maar ik denk dat het hem net zoveel energie kost als mij ook al zijn/ lijken de taken verre van eerlijk verdeeld. Misschien is mijn les wel dingen laten gebeuren, loslaten waar het kan natuurlijk want ik ben echt een leeuwin wanneer het mijn kinderen aangaat. Die komen bij mij echt op nr. 1! Kost het ons zoveel energie om met de kinderen om te gaan dat er geen ruimte meer is voor ons? Eerder dronken we samen en dat voelde als ons moment, het leek dan alsof we leuke gesprekken hadden. Het was meer, nergens over hebben, niets voelen en dus even samen ontspannen, samen drinken gaf een band en die is nu weggevallen en dat is lastig. Ook voor hem of misschien wel juist voor hem? Vanmorgen bij zoontje gekeken in de klas en waar ik zo naar uit keek liep weer eens uit de hand, start was goed totdat hij een opdracht niet begreep, gooien met boeken en dus beland in een boze bui en weglopen. Wel een dubbel gevoel, eerst schaamte toch wel, zeer ongemakkelijk, maar daarna vooral heel verdrietig en onmachtig om hem zo te zien. Iedereen die je aankijkt, er wat van vindt, juf die zegt dat het kennelijk te maken heeft met mijn aanwezigheid. Lastig en frustrerend om weer zo'n proces in te moeten gaan. Want dat gaat mij natuurlijk te langzaam. Hij bleef maar zeggen dat zijn kin zeer deed, gisteren flink gat dat geplakt is bij de huisartsenpost. ik merk dan dat ik last heb van " er zal ook eens een keer iets prettig verlopen, het is ons niet gegund etc." Niets helpends aan maar soms ben ook ik gefrustreerd en stiekem stik jaloers op al die ouders waar het wel goed verloopt. Gewoon kunnen genieten van je kind, niets meer dan dat! Dat is eigenlijk het enigste wat ik wil.
Yogajuf Geplaatst 28 oktober 2014 Rapport Geplaatst 28 oktober 2014 Gefeliciteerd Dribbeltje met je 3 maanden!
dribbeltje Geplaatst 28 oktober 2014 Auteur Rapport Geplaatst 28 oktober 2014 Dank je wel Yogajuf! Wel een mijlpaal voor mij.......jippie! Yogajuf reageerde hierop 1
lady jane Geplaatst 28 oktober 2014 Rapport Geplaatst 28 oktober 2014 Hier ook even een feli, je kunt nooit genoeg bloemen hebben he hup Dribbel!
kruidenthee67 Geplaatst 28 oktober 2014 Rapport Geplaatst 28 oktober 2014 Hey Dribbel, Je houdt het goed vol, top!
dribbeltje Geplaatst 28 oktober 2014 Auteur Rapport Geplaatst 28 oktober 2014 Dank, dank! En nog een dank!
huttula Geplaatst 28 oktober 2014 Rapport Geplaatst 28 oktober 2014 ook jij kan het. dribbeltje reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 29 oktober 2014 Auteur Rapport Geplaatst 29 oktober 2014 Krijg steeds meer vertrouwen in het ADB worden en toch is het nooit meer drinken een " dingetje" ....in mijn hoofd !
lady jane Geplaatst 29 oktober 2014 Rapport Geplaatst 29 oktober 2014 gelukkig blijven er altijd "dingetjes" Dribbel anders werd het zo saai in het leven he. dribbeltje reageerde hierop 1
Skip Geplaatst 29 oktober 2014 Rapport Geplaatst 29 oktober 2014 Dat " nooit meer" uit je hoofd zetten hoor. Gewoon negeren die gedachte. Vandaag niet ! Hou je daar maar aan vast. Dat is het meest dichtbij en te overzien. En elke dag groeit je vertrouwen ..... Daar kun je nooit teveel van hebben:) dribbeltje reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 29 oktober 2014 Auteur Rapport Geplaatst 29 oktober 2014 Heb het zwaar, plotseling iemand dichtbij die eerdaags gaat overlijden, gaat ineens heel snel.....dus als ik hier even niet ben dan lukt het me gewoon even niet. Het forum doel ik dan op......ADB krijgt nu ineens een andere lading!
kruidenthee67 Geplaatst 29 oktober 2014 Rapport Geplaatst 29 oktober 2014 Hoi Dribbel, Sterkte...hou het droog, je weet dat het niks toevoegt. En hou het 'overzichtelijk'...dag voor dag, Zoals Gerrit zeg, morgen ben ik het ook niet van plan, denk ik zo. Per moment de bewuste keuze maken. Je doet het goed! dribbeltje reageerde hierop 1
huttula Geplaatst 29 oktober 2014 Rapport Geplaatst 29 oktober 2014 (bewerkt) Dribbel..ik ben gestopt met drinken...wist dat ik nooit meer kon drinken. heb er ook geen moeite meer mee..eigenlijk zo blij met nooit meer drinken En toch ben ik nog steeds bezig met alcohol...ook na 3,5 jaar is voor mij nog geen dag zonder woord alcohol voorbij gegaan Het zij zo..misschien dat het nog slijt..het woord Dribbel..emoties,het moeilijk hebben mag..niks mis mee Huil als je moet huilen schreeuw als je wilt schreeuwen lach als je wilt lachen deel als je wilt delen Sterkte 29 oktober 2014 bewerkt door huttula dribbeltje reageerde hierop 1
lady jane Geplaatst 29 oktober 2014 Rapport Geplaatst 29 oktober 2014 kracht komt puurder als jij nuchter blijft Dribbel het komt zo nauw allemaal nu dribbeltje reageerde hierop 1
dribbeltje Geplaatst 30 oktober 2014 Auteur Rapport Geplaatst 30 oktober 2014 Ik ga er natuurlijk voor maar ineens is daar de trek weer sterker of eigenlijk het gevoel dat verdoofd wil worden! Moet gaan werken, met mobiel op zak!
dribbeltje Geplaatst 31 oktober 2014 Auteur Rapport Geplaatst 31 oktober 2014 Ga ik ook niet doen, mijn lijf werkt tegen of mee, ben ziek, voel me ellendig, ongelofelijk verkouden, zware hoofdpijn en alsmaar niezen en keelpijn. Stoom me een ongeluk maar het lijkt niets te doen. Drank heb ik nu niet eens zin is dus dat is een bijkomend voordeel maar ik mag nu niet naar het ziekenhuis en dat vind ik wel erg naar. Ik ga morgen echt wel of ik nu beter ben of niet want misschien is dat wel de laastste keer en mijn kinderen willen ook afscheid nemen. Voor nu maar 3 uurtjes werken en vanmiddag een gesprek op school maar verder doe ik helemaal niets. Zou vanavond een feest hebben maar dat ga ik afzeggen! Eiegnlijk ben ik ook gek dat ik ga werken eigenlijk maar ik moet naar een gezin en dat vind ik zo naar om af te zeggen want ik kom daar njet voor niets natuurlijk.
lady jane Geplaatst 31 oktober 2014 Rapport Geplaatst 31 oktober 2014 je lijft geeft een signaal af Dribbel weinig weerstand betekent vaak dat je moe bent of ergens iets tekort komt. lekker aanvullen dus met dribbeltijd. niet feesten maar rusten, saunaaien, of buiten wandelen en de herfstluchten opsnuiven. En ter geruststelling, in de Hospice zat ik met 2 vrijwilligers en alledrie waren we snipverkouden; een troost: de gast ging toch al dood. Klinkt cruer dan ik bedoel uiteraard, maar je snapt het wel he. afscheid is belangrijker dribbeltje reageerde hierop 1
kruidenthee67 Geplaatst 31 oktober 2014 Rapport Geplaatst 31 oktober 2014 He Dribbel, rustig aan.... Je weet het wel, goed voor jezelf zorgen.. soms zo moeilijk... dribbeltje reageerde hierop 1
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden