NU dan echt?

[lady jane]

ja dribbel zeker. Hij werd erg gepest en we hebben ten einde raad hem

van school gehaald omdat de school de pesters en meelopers niet aanpakte.

Maar elders gebeurde het ook, op scouting, volley, op straat. Hij was "anders"

en kinderen zijn meedogenloos. Ouders ook trouwens want hun kinderen deden niets natuurlijk.

We hebben hem een weerbaarheidstraining laten volgen en ik heb toen de trainerstraining

omgaan met pesten gedaan, in de hoop er ooit andere kinderen in te kunnen begeleiden.

maar omdat wij met zoon er niet echt uit kwamen, kon ik niet integer/objectief andere kinderen

daarin begeleiden natuurlijk. Maar we leerden wel beter omgaan met hem en elkaar, want

wat je ook bij volwassenen ziet is dat uitsluiten overal gebeurt en pesten op de werkvloer komt

helaas ook meer voor dan zou moeten.

Ik ben in die jaren actiever geworden op scholen, zelf nog mee een ieder wijsschool opgericht in

de hoop dat zoon daar beter zou passen, maar dat bleek te moeilijk; alle kinderen/ouders hadden teveel

bagage en er was te weinig expertise en structuur. Uiteindelijk hem op een basisschool in een dorpje verderop

zijn laatste jaar laten doen. En op de middelbare ging het mis.

Voor iedereen waren het tropenjaren en onze relatie stond stil/ging hard achteruit. Dochter kwam ook giga tekort

en zoon heeft een hel van een puberteit gekend.

Van zijn 4e t/m 18e ongeveer. Daarna ging het beter. Hij heeft in 2 instellingen gezeten en daarna was hij eraan toe

om begeleid op kamers te gaan. Sinds 1 juli 2013 woont hij zelfstandig en gaat het echt goed met hem.

Zelf ben ik zwaar depressief geweest, uitgeput en afgedankt, zo voelde het. Het 1e jaar na het stoppen met drinken

was erg zwaar. Ik realiseerde me in dat jaar wel dat ik niet levensmoe was (wat ik wel dacht eerst) maar moe van het leven.

Dat was een soort van keerpunt. Via lichaamsgerichte therapie leerde ik om zonder verdoving alles aan te gaan.

Mindfulness was een soort van integratie daarin en toen ik met mijn fakirmatje weer gezond leerde slapen verdween ook

de fysieke moeheid. het is een heel proces geweest. en ik ben blij en dankbaar dat drank niet eens meer aan de orde is.

foei een heel verhaal, maar ja dat was het ook, geen sprookje, al zit ik nu in de: ik leef nog lang en tevreden fase

[dribbeltje]

Ik stond nog ingelogd zag ik. Dank voor je verhaal, wat een herkenning en wat hebben jullie het ook pittig gehad zeg. En wat super fijn dat je nu staat waar je staat. Ook onze dochter wordt buiten gepest, op clubjes etc.. Daarom is zoeken naar een geschikt clubje zo belangrijk. Gelukkig gaat ze 3 x p. mnd een zaterdag naar een zorgboerderij waar ze beter met dit soort kinderen om kunnen gaan. Maar zelfs daar ging het mis, zo naar! Met ons zoontje gaat het al niet anders en dat lijkt wel dubbel hard aan te komen. Tja, wat is het gevolg van een zus met....en wat is van hemzelf?

Moet zo lezen op school en heb dan weer eens een afspraak, nu met schoolMW. Wat ik mezelf ook erg aantrek is dat hij lelijke dingen tegen me zegt, me probeert te slaan/ knijpen/ schoppen als hij boos is. Dit is dagelijkse kost en ook al doe ik zo mij best te bedenken dat het een kind is, het raakt me toch en ik kan er zo boos van worden. Dat zijn de momenten dat ik mijn geduld verlies maar dat ik ook denk, het interesseert me niet " ik pak die borrel ". Ik sta nog niet zo stevig in mijn schoenen dat ik zeker weet niet te gaan drinken. Ik weet dat er vele momenten zullen komen dat ik er naar snak, en daarvoor heb ik nu eten maar dat is ook niet de bedoeling. Stoppen met drinken kost ook energie en ik probeer goed voor mezelf te zorgen maar vanzelf gaat het niet!

Dribbeltje

[dribbeltje]

Kennelijk word ik niet meer uitgelogd, is wel makkelijker reageren.

Het belangrijkste uit je verhaal Jane is het niet levensmoe maar moe van.....het leven. Dat is inderdaad een wezenlijk verschil!

[lady jane]

klopt Dribbel

(was ook niet uitgelogd)

nu vol levenslust naar het strand

of de plassen rondfietsen

wat een weer weer!

12 maart 2014 bewerkt door lady jane

[dribbeltje]

Was met mij berichtje bezig toen spontaan mijn ouders binnen kwamen vallen....gauw op plaats geklikt en alles weggeklikt. Raar om te voelen dat het bijna een soort van paniek was dat zij dit forum zouden zien. Ben trouwens nog ingelogd....??

Wel voor de eerste keer de tranen laten komen en eens echt antwoord op de vraag gegeven " hoe gaat het?"

Ook weer een stap, hart ging tekeer, wel weer fijn dat ik net in de tuin was gaan zitten met grote zonnebril op. Voelde ik me enigszins beschermd;-))

Moet gaan, helaas werken met dit mooie weer maar ik ga op de fiets dus dat is weer heerlijk!

Geniet allemaal van het prachtige weer en hou het droog! Ga ik vandaag ook weer voor. Nu ook wb de tranen want die hebben voldoende de ruimte gehad vandaag!

Dribbeltje

[dribbeltje]

Nog ingelogd? Snap er niets van. Het zal wel. Gisteren overleefd, was een zeer heftige dag voor mij. Veel emoties en weer veel moeten schakelen voor mijn gevoel. Pas laat thuis ivm een cursus, wie is welk kleurtje, wat betekent dat en hoe zet je dat in in je team/ op je afdeling. Even in het heel kort. En dan is er bij het eten natuurlijk wijn en aangezien ik dit soort dingen altijd wel wat spannend vind is dat een hele fijne afleiding MAAR ik ben aan de spa gegaan. Ook thuis is de behoefte dan groter aan drank, ik stuiter dan nl altijd nog even door als ik intensief bezig ben geweest en intensief was het wel.

Weer een vreselijke nacht, begin er nu wel echt vervelend van te worden.

Moet weer gaan want vandaag weer een lange dag werken. Zit steeds vaker te twijfelen om me ziek te melden maar zolang ik het nog vol hou vind ik dat eigenlijk niet kunnen. Vrijdag weer naar de HA.

Dribbeltje

[RUNNER]

Hoi Dribbeltje. Misschien kun je proberen te ontspannen door een lekkere kop kruidenthee, beker melk, warm bad,

meditatie of speciaal muziekje? Volgens mij kun je op youtube wel slaap- ontspanningsmuziekjes vinden.

Vervelend als je slecht slaapt en zeker als je je er aan gaat ergeren. Als je gewoon kunt liggen en denken:

als ik lig dan rust ik toch, dan zou het minder erg zijn. Je zou ook op yoga kunnen gaan of iets dergelijks.

 

Succes weer!! In ieder geval heb je niet gedronken ondanks de verleidingen. Super goed!!

[dribbeltje]

En nog blijf ik ingelogd staan, ook al klik ik toch altijd op afmelden! Is op zich niet erg maar dan lijkt het alsof ik er ben terwijl ik er echt niet ben en dus niet reageer. Hebben anderen dat ook?

We moeten inderdaad een andere manier van ontspanning hebben, ik sport wel maar meer uit verplichting, anders word ik nog zwaarder en sporten maakt toch het stofje endorfine ( zeg ik het nu goed?) aan dat ik heel hard nodig heb. Anders zak ik verder weg en dat kan echt niet! Ik raak er helaas niet ontspannen van, muziek daarentegen vind ik wel plezierig maar vooral overdag kan ik daarvan genieten. ' s Avonds is me dat snel teveel. Yoga heb ik een aantal maanden geprobeerd maar dat werd hem ook niet. Thee ook geprobeerd maar dan moet ik er ' s nachts zo vaak uit om te plassen?? Koffiezakjes, die van Nescafe met een stroopwafel is dan wel weer lekker....maar niet voldoende voor die ontspanning. Slik al enige tijd melatonine, 3 MG , dit helpt om in slaap te komen maar ik word zo snel weer wakker en lig dan echt uren wakker, eigenlijk gewoon tot de ochtend. Maak me er nu te druk om en dat werkt averechts, dat weet ik! Ga liggen piekeren, plannen maken, op de wekker kijken, de volgende dag doornemen, bedenken of ik er even uit ga voor dat ene glaasje. Weer op de wekker kijken, me ergeren aan een snurkende man naast me. En ga zo maar door. Ben zelfs zo gek dat ik echt schaapjes ben gaan proberen te tellen.......

Ben nu alleen thuis en heb echt trek, al vanaf thuiskomst of eigenlijk al de hele dag. Ga zo maar weer aan de koffiezakjes hazelnoot met een stroopwafel, of twee....

Hoe kan het dan nog een strijd in mijn hoofd zijn als je besluit niet meer te willen drinken? Sta ik er dan toch niet voldoende achter? Het blijft vreemd dat ik er zo in blijf hangen.

Dribbeltje

[RUNNER]

Koffie... met cafeïne? Stroopwafel... met suiker? Dat zijn inderdaad dingen die energie geven, ik zou ervan gaan stuiteren!!

Ik zou echt geen koffie meer drinken na 18 uur, trouwens ook geen groene of zwarte thee (alleen kruidenthee) en dan natuurlijk

niet zoveel dat je moet plassen, maar bijvoorbeeld 1 kop om 19 of 20 uur en 1 voor het slapen gaan. Er zijn speciale theeën om te slapen

(met kruiden erin waar je van ontspant). Zoals je ook in bad kan gaan (of douche) met olie die ontspant (lavendel geloof ik?).

Als je wat wilt eten, neem een appel of een wortel, komkommer... tomaat. Helpt meteen om niet zwaarder te worden. Twee vliegen! 

 

Ik denk dat het niet vreemd is dat je er zo in blijft hangen, ik weet niet hoe lang je hebt gedronken en hoelang je gestopt bent, maar dat is

niet zo 1, 2, 3 weg. Bij mij ook niet. Voelde me de 1ste 1,5 maand sterk, daarna begon ik te twijfelen en weer te verlangen...  

 

Enfin. Ik hoop dat je lekker wat uurtjes zult slapen vannacht!!!    

[dribbeltje]

Gisteravond laat was ik uitgelogd, open ik net het forum en sta ik weer als vanzelf ingelogd?

Wel bijtijds mijn bed in, zet de t.v. aan en het eerst wat ik hoor is een dame die iets vertelt over haar moeder die alcoholiste was. En toen was ik weer extra blij dat ik weer niet gedronken had. Wat een sterke dame trouwens!

Maar ik heb toch geslapen van een uurtje of 12 tot half 5, was ik heel blij mee. Ik ga het vanochtend ook bespreken met de HA. Ik wil geen slaapmiddelen gezien de verslavingsgevoeligheid. Ik heb genoeg problemen!

Tja, die koffie ...nou Ja....is niet echt koffie dus weet eigenlijk niet of er cafeïne in zit? Daar dus eerst maar eens mee stoppen, die thee heb ik nog wel in huis maar een alternatief voor die stroopwafels, ben al van de chocolade naar de stroopwafels verhuisd maar ik word niet echt blij van wortels...;-)) wel goed voor de lijn, dat klopt!

En ik zit inderdaad nog op het wachtbankje voor een therapeut! Kijk daar ook naar uit, want dat ik het niet alleen red zo heb ik gemerkt.

Moet weer gaan.

Dribbeltje

[Snoek]

Goed dat je niets hebt gedronken dribbeltje!

 

Klopt wat ze zeggen over cafeine. Laatst toevallig gelezen dat koffie een maximale vewerkingstijd heeft van 8 uur. Als je om half twaalf gaat slapen, dan is het dus slimmer om vanaf half vier geen koffie te drinken. Maar ik snap heel goed dat het als vervanging ook fijn is. Net als de stroopwafels. Stap 1 is in ieder geval niet drinken en daar ben je goed op weg.

 

Succes bij de huisarts vandaag!

[dribbeltje]

Dank je Snoek!

Even iets heel anders, ik weet dat er een aantal dierenliefhebbers onder ons zijn. Ik moet zo met onze katertje naar de DA om hem te laten castreren maar wat ik wil vragen is het volgende;

We hebben een buurtkat, 3 huizen verderop en die terroriseert onze kat. Hij hoeft maar een stapje buiten te doen en wordt flink aangevallen, ook maken ze ruzie ' door' de ramen heen, vliegen ze echt tegenop. Die ander wordt zelfs zo brutaal dat hij nu met dit mooie weer ook naar binnen vliegt. Wij gunnen de kat ook een buitenleven maar hij wordt alsmaar banger. Alle tips zijn meer dan welkom!

Dribbeltje

[dribbeltje]

Dat wist ik niet, zal ik de vraag nog kunnen verplaatsen?

Heb het net ook gevraagd bij de DA maar die meiden daar wisten het ook niet.

Ik ben zo nerveus voor de HA, zo stom....

Vandaag dus vrij en ik zit echt te wachten op de zon maar het is hier nog vreselijk mistig en zelfs koud!

Dribbeltje

[Dylan]

Dribbeltje: Je hebt waarschijnlijk ergens (buiten het forum) de optie ingesteld: Automatisch inloggen bij aanmelden (o.i.d.). Klinkt wat verwarrend omdat op deze site aanmelden hetzelfde betekent als inloggen.

 

Op zich is dit helemaal niet erg. Zodra je afmeldt ben je ook uitgelogd. Ook na een bepaalde periode van inactiviteit op het forum zien anderen je niet meer als zijnde ingelogd.

Alleen zodra je na afmelden of pc uitzetten daarna de site opnieuw laadt/bezoekt ben je automatisch weer aangemeld. Niet echt iets om je zorgen over te maken dus.

[dribbeltje]

Dylan, bedankt! Dan is het gewoon lekker makkelijk dus.

Terug van de HA, had me van alles voorgenomen maar zij was vooral aan het woord. Ik kon weer eens alleen huilen. En dat voor iemand die nooit huilt, huilde moet ik zeggen, ze heeft me naar huis gestuurd met de vraag of ik aan de antidepressiva wil? Bijkomend voordeel is dat je dan niet mag drinken! Maar ja mijn man mag ook drinken met zijn medicatie en doet dat ook rustig en daar went je lijf gewoon aan. Dus het is niet zoals met baclofen waar ik wel over lees. Vlg haar is het niet iets waar je aan verslaafd kan raken.

En voor het slapen, wandelen, wandelen en nog eens wandelen...Dat mijn lijf nu steeds zo op hol slaat hoort erbij, heeft ze aan de hand van een tekeningetje uitgelegd , wat er in de hersenen gebeurd. Klonk aannemelijk. Een gesprek met mijn leidinggevende staat ook op het lijstje maar die beste man is er nog maar enkele maanden en dat zie ik niet zo zitten. Ga ik over nadenken.

Moet de kids gaan halen, probeer iemand te ontwijken op het schoolplein dus daar zie ik tegenop....zon schijnt nog niet dus kan me ook niet verstoppen achter een te grote zonnebril.

Dribbeltje

[lady jane]

Driubbel het is zeer de vraag of jij depressief bent en AD nodig hebt.

Denk daar goed over na en vraag desnoods of je je arts mag mailen.

Dan kun je je uiten en huilen tegelijk.

Mijn ervaring is dat mijn HA niet tegen huilen kon en mij ook AD adviseerde.

Ik wilde dat liever niet (psychisch ervan afhankelijk worden is voor mij

ook een vorm van verslavend). Achteraf kan ik invullen dat alle verdoofde

emoties eruit moesten toen ik stopte met drinken. het was juist een goed teken,

al was het lastig en ging ik zó diep dat ik dacht er nooit meer uit te komen.

Maar met therapie, Mindfulness en sport/sauna is het wel degelijk gelukt.

Het was wel het langste jaar van mijn leven, maar achteraf de investering

méér dan waard. Maar de HA en de psych. vonden me beiden maar eigenwijs.

Ik wilde echter niet de de AD wéér mijn emoties zouden verdoven en ook mijn

fijne emoties, die ook weer wakker werden, af zouden zwakken. Ik was idd

eigenwijs, maar doe het ook graag op mijn eigen wijze, waarvan ik voel

dat die bij me past en dus ook het meeste kans van slagen heeft.

Voor jou kan het heel anders zijn. Wees selectief en zuinig op jezelf.

Je drinkt niet dus je bent in staat keuzes te maken, niet meteen misschien, maar

wanneer jou dat past. En je therapie zal je daar ook bij helpen, ook daar kun

je overleggen nog over eventuele AD. Houd vol meis!

[dribbeltje]

Ik twijfel zelf ook aan de AD want ook al voel ik me wel erg onprettig, om het netje uit te drukken, ik heb toch het gevoel daar doorheen te moeten. Ik zie het nog even aan, er zijn ook momenten dat ik het echt allemaal niet zie zitten en die momenten zijn wel heel zwaar.

Een aantal jaren geleden voelde ik me ook ellendig, moe, niets meer kunnen, diagnose ; burn-out, alleen stopte ik toen niet met drinken, heb toen ook AD geweigerd. Toen leek het meer werkgerelateerd en heb ik me daar op gefocust. Nu staat alles op zijn kop.

De HA heeft het gesprek geadviseerd om over mijn belastbaarheid te gaan praten, niet over mijn alcoholprobleem. De verminderde concentratie, de vele ' terugkommomenten'. Evt. ruimte creëeren, ik doe nu veel verschillende taken, ben een soort van duizendpoot, was leuk maar nu niet meer bij te benen. Niemand op mijn werk weet van mijn alcoholprobleem en dat wil ik graag zo houden!!

Net gebeld door een moeder van school, die ik van de week niet tegen wilde komen......bijna 45 min. Aan de lijn en ik weet het echt niet meer. De problemen zijn nog groter dan gedacht op school......wat een ellende. En wat kan ik ontzettend slecht tegen me onmachtig voelen. Ik doe altijd iets, en nu weet ik het niet meer. Niets doen is ook geen optie, heb wel weer een afspraak staan op school maar dat levert zo weinig op. Ze zou ' gewoon' naar het speciaal onderwijs moeten en dat is al heel wat als je dat als ouder zegt maar met het passend onderwijs mag dat niet meer. Pas als school aangeeft en kan bewijzen er echt alles gedaan te hebben dan kan je het pas aanvragen. En school doet niet veel dus het is wachten op dat ze echt ontspoort?

Ik wil alleen maar heel veel drinken en me verstoppen en morgen weer verder denken, mijn hoofd knalt uit elkaar. Ik ga maar eens koffie zetten en snickers eten, moet wat hebben !

Dribbel

[dribbeltje]

Zo gelijk maar ooooooh wat moeilijk! Snickers was lekker maar heeft ook niet geholpen!

Moet weg, dochter halen....

[dribbeltje]

Gisteravond naar het theater met een vriendin, echt een hobby maar ik had geen zin. Knop om en toch gegaan, wel raar dat zij niet op de hoogte is van wat er met mij speelt. Natuurlijk is wel op de hoogte van het reilen zeilen in het gezin maar niet wat dat met mij doet . Ook weet zij dat ik het stoppen met alcohol moeilijk vind maar niet dat ik echt verslaafd ben. Was ook de avond niet naar dus veel over andere dan dingen gepraat en dat was op zich gezellig maar het bleef voelen of ik een toneelstukje aan het opvoeren was. Na de voorstelling nog wat gaan drinken, thuis om de verleiding zo klein mogelijk te maken maaaaaar ze bleef vragen over de boosheid van de kinderen. Ik heb er toen zelf voor gekozen om een biertje te pakken, rosé ...waar ik helemaal niet van hou maar dat deed er niet toe. Ik heb het bij 2 gehouden en het is nachtwerk geworden voordat ze weg ging. Heb dus geen last van de alcohol, in de vorm van een kater bedoel ik dan.....

Moet stoppen.

Dribbel

16 maart 2014 bewerkt door dribbeltje

[Kurkdroog]

Misschien haar dan toch op de hoogte brengen van je verslaving en dat je wilt stoppen met drinken? Zo hou je natuurlijk een gelegenheid om uit te glijden makkelijker in stand...

Heb ook het idee dat ze betrokken is bij je gezinssituatie. Ze vraagt erover door dus het is iets wat ze wil begrijpen of iets waar ze zelf ook mee worstelt misschien? Merk het in mijn omgeving ook dat er een aantal mensen zijn die wat meer doorvragen over mijn stoppen en dan blijkt dat ze er zelf ook mee bezig zijn. MIsschien kan ze een steun voor je zijn.

[dribbeltje]

Ik probeer te bekijken waar het mis ging, als ze niet met mij mee was gegaan weet ik zeker dat ik naar bed was gegaan, het was ten slotte al half twaalf. Ik was ook echt erg moe maar ik vond dat niet zo gastvrij, iets wat ik heel belangrijk vind! Maar tegelijkertijd weet ik dat ik dan niet goed voor mezelf aan het zorgen ben, zij kan meestal uitslapen en ze weet dat dat bij mij anders is. Ik durf dan eigenlijk niet te zeggen dat ik te moe ben en mijn bed in wil. Dat nee zeggen is wel een dingetje ...om het voorzichtig uit te drukken.

Ben weer eens een heel stuk tekst kwijt....lang leve de i-pad....

Het zal wel ergens goed voor zijn. Moet zo alweer weg.

Dribbel

[Snoek]

Ha Dribbeltje!

 

Je hebt heel wat te stellen zeg. Maar ik denk dat je ergens ook wel beetje aardig en mild voor jezelf kan zijn. Probeer ergens ook de leuke dingen in te zien. Je bent weggeweest met een vriendin, iets leuks gedaan. Toch in de verleiding gekomen en het tot maar twee weten te beperken. Kom op! Met waar je vandaan komt, maak je volgens mij toch ook flinke sprongen. Dat het lastig is is duidelijk, maar er gaat ook veel goed en dat moet je niet vergeten. Juist als je de verlichting van alcohol niet hebt moet je ook oog houden voor de mooie dingen lijkt me.

 

Verder ben ik het wel met andere eens dat AD wat ver gaat. Volgens mij is het logisch dat je wat down voelt. Doordat je veel alcohol drinkt, maakt je lichaam vanuit zichzelf minder dopamine aan. En het duurt even om dat weer op orde te krijgen. Je kan dat volgens mij wel verlichten me AD, maar daar moet je dan uiteindelijk ook weer van af toch? Wellicht wat meer sporten? Blijf ons in ieder geval op de hoogte houden!

[dribbeltje]

Het wordt wat saai maar het gaat hier slecht, gistermiddag/ avond een dieptepunt. Mijn zoontje is me naar de keel gevlogen, hij stond op de gang ( op visite) vanwege het slaan van zijn zus waar hij niet mee stopte na een waarschuwing. Toen ik hem weer wilde ophalen, wilde ik even met hem praten, hij stond inmiddels op de trap zodat ik niet door de knieën hoefde. Hij werd weer zo boos dat hij zijn twee kleine handen echt om mijn hals/ keel kneep. Hij is 6 !! Ik heb hem van de trap getrokken, stevig aan zijn arm en hem een klap op zijn billen gegeven. Ik was even de controle kwijt. Heb hem daarna de jas en schoenen aangedaan en naar de auto gebracht. Ondertussen zijn zus gezegd dat ze snel haar spullen moest pakken en dat we weg gingen. Dag geroepen en weggereden. Wel rustig maar zo onmachtig en verdrietig en met maar 1 ding in mijn hoofd, thuis ga ik me helemaal vol drinken en ik meld me ziek op mijn werk. Hij bleef in de auto zijn zus slaan, haar voorin gezet en toen trapte hij door de stoel naar mij. Al schreeuwend hem gewaarschuwd en gezegd dat ik hem anders uit de auto zet.

Gelukkig moest ik eerst voor de kinderen zorgen, met mijn zoontje proberen te praten maar het enige dat hij zegt is dat als hij zo boos is HIJ moet vechten/ anderen in elkaar wil slaan. Huh? Samen gehuild, voor de 1 ste keer, hij schrok daarvan zag ik en kroop bij mij op schoot. Ik hebnkg sorry gezegd voor het slaan en zeggen dat ik hem uit de auto zou zetten. Inmiddels was mijn man weer thuis , kort en zakelijk mijn verhaal gedaan en toen snel met de i-pad mijn bed in zodat ik niet zou gaan drinken.

Nu voel ik me nog verdrietig, maar vooral onmachtig.

Moet gaan, want ik ga natuurlijk wel gewoon naar mijn werk!

Dribbeltje

[lady jane]

ach Dribbel. wat een onmacht.

het samen huilen raakt me,

soms is dat even nodig.

en wie weet levert het nu meer op

dan het samen boos en gefrustreerd zijn.,

we zijn mensen he en huilen hoort daarbij!

[dribbeltje]

Genoeg is genoeg zou je denken maar het houdt niet op hier. Uit mijn werk de kinderen opgehaald, zoals meestal boos. Er was weer wat voorgevallen maar de ervaring leert dat ik daar zo min mogelijk op moet reageren. Lopen we langs het water zegt min dochter " ik wil in het water springen, dan verdrink ik en ben ik dood" Ik ben rustig gebleven en gevraagd waarom ze dood wil, ze haatte haar leven. Verder niet op ingegaan. Het is niet de eerste keer dat ze aangeeft dat ze haar leven haat, wel de eerste keer dat ze dood wil. Ze is pas 8! Ik wil niet overdreven reageren en het zwaarder maken dan dat het is maar dit vind ik toch echt zorgelijk. Ik weet ook even niet wat ik moet doen, zeggen kinderen dit soort dingen wel vaker als ze boos/ verdrietig zijn of maak ik me terecht zorgen. Niet dat ze dit gaat doen maar wel een schreeuw om hulp lijkt me!

En IK, ik wil nu echt alleen maar heel veel drinken, maar dat lost niets op en maakt het probleem alleen maar groter maar wil zo graag niets voelen, al is het maar voor een paar uurtjes..!

Sowhat, ik denk dat je gelijk hebt maar ik durf niet zo goed aan te geven dat ik het niet trek op het moment, daarnaast vind ik stiekem dat ik het werk en thuis gescheiden moet houden en ik kies ervoor te werken en kies voor een gezin