Dinsdag 26 januari 2010

[jacc]

sorry voor de uitroeptekens, niets met drank te maken maar ik ben heel erg kwaad en heb inderdaad zin om een borel te nemen

[geertjegeert]

Dhendro,

Erg mooi verwoord...... jij noemt het geen gat, geen leegte maar.....ruimte hetgeen positiever overkomt.

Ruimte kun je vullen, in een gat kun je vallen.

Toch denk ik dat beide woorden in deze discussie voor hetzelfde staan.

Een ding: Er is geen gemis zeg jij, er is een zijn.
Ik ervaar wel degelijk een gemis, een gemis wat mijn leven tekende en tekent.
Ik ben in een eenzame situatie opgegroeid en vanuit die situatie heb ik me als volwassene niet voldoende kunnen ontplooien.
Ik kom er nu steeds meer achter dat ik een bindingsprobleem heb waar ik niet meer vanaf kom, ik zal daar mee moeten dealen.
Leuk of niet, het is zo en dat leverde en levert voor mij een gemis op (en pijn, verrekte veel pijn).

Maar de gedachte aan....ruimte....is spannend, een gelukgevend spannend.

[jacc]

met 2'en wel te verstaan

[lady jane]

Mona,
het niet zonder moeite
gelukkig maar, anders was het zo vanzelfsprekend
dat je probleemloos zou kunnen gaan jojo-en
nu waardeer je het beter als je je steeds beter gaat voelen en slapen
en dat komt echt waar, maar kan langer duren dan jij zou willen.
Iets wat jarenlang geweld is aangedaan en ontregeld
heeft ook tijd nodig om te helen
Geef je lijf die tijd
en geef je lijf het niet drinken
en leef per dag: vandaag geen alochol!

Jacc, vertel ? als je wilt natuurlijk..........

[jacc]

pff ja graag want dit zit me erg hoog! buurvrouw komt op bezoek dus ik ben straks terug

[VM1]

Susje, Desi,

Reputatie!!!!! Ken der alles van!

[bolletje]

Geertje wil je iets meer over dat bindingsprobleem schrijven. Iets uitgebreider.

[alaine]

Witte, dank voor de slinger gisteren; en Dhendro voor je feli's.

Ik heb ze net pas gezien (gisteren alleen 's ochtends gezien en de laatste blz vanonchtend op advies van Geertjegeer; lang geslapen na nachtdienst).

Overigens lukte het me alweer niet vanaf mijn werk mee te doen met de discussie (kon eerst wel; nu geeft-ie dan error). Misschien een nieuwe firewall?
Straks de berichten van vandaag lezen.

[Mona]

Alaine, ik wilde je aldoor nog bedanken voor je heldere antwoord in mijn "wie is wie".
Fijn om die herkenning te vinden, maar ook het voorbeeld wat je aanhaalde is regelmatig door mijn hoofd gegaan.

Jane, jij ook bedankt, ik had het even nodig.

Het gaat weer..... Trek en drang overwonnen!

Het is fijn om hier te zijn en te lezen dat het niet bij iedereen over rozen gaat.
Jacc... van je afschrijven helpt enorm, he?

[Alf]

Dhen
Ik kan vaak veel met je teksten
maar nu niet....
Zinnen met Er is geen.. daar kan ik niet veel mee
Te stellig
Voor mij is er wél leegte, het is subjectief
En natuurlijk zijn daar ook de emoties
Er is ruimte, maar ruimte is altijd begrensd
er is altijd sprake van beperkte bewegingsvrijheid
en die marge verschilt per persoon,dat klopt
Zo ervaar ik het..
Er is wel degelijk gemis en dat weet ik,
als ik het soms ervaar, dan weet ik weer wat ik
altijd gemist heb.
Ik kan niet alles voelen en doen
en ben niet compleet en zal
het ook niet meer worden.
Dat is niet zielig, het is een feit
Ik kan er hooguit mee leren omgaan
het herkennen, het een plek geven.
Ik probeer er met mijn beperkingen
wel alles uit te halen, althans daar streef ik naar.
De paralympics van het leven.

[zoermuis]

Ik word gek van allemaal die lui die denken dat je je reputatie hoog moet houden van bv mijn werk. Werkte in de omliggende banken en iedereen kende me daarvan. Ze vergeten zo gauw dat je ook een mens bent. Ik hoor nu na een jaar zo vaak nog. Hoe heb je DAT op kunnen geven. Ik kon niet meer met alle regeltjes en mijzelf. Heb bewust afscheid genomen om beter voor mezelf te zorgen. Niemand die dat snapt. Wat status toch belangrijk is voor mensen. Maar voor mij niet meer! Ik heb een schat van een man en 2 kids. Dat is samen met mijn gezondheid mijn eerste prioriteit. Dan maar geen extra inkomen.

[jacc]

@Jane en Isa, buurvrouw is weer weg.. Ik had gesolliciteerd, niet dat mijn hart in die functie lag maar ik moet het 4 per maand doen volgens het UWV. Dit was 10 januari, Ik hoorde maar niets, was behoorlijk pissig daar over (2 vriendinnen hebben hier ook op gesolliciteerd en ook nooit antwoord gehad!) en heb ze een mailtje gestuurd met de opmerking dat ik het erg onprofessioneel vond dat ze geen antwoord gaven. Hun reply:
Hier zijn wij niet zo dol op. Succes

Nou wat moet ik hier nu mee, op reageren of niet, ik ben momenteel zo kwaad ook al wil ik deze baan niet, ik heb gewoon nu het gevoel dat ze me als oud vuil behandelen!!

[zoermuis]

Jongens ik ben nu echt depri. Kan er niets aan doen. Sorry.

[jacc]

desi: join the club maar daarom juist gaan we niet aan de zuip!!!!!

[zoermuis]

@Jacc: Je hebt gelijk. Maar ik ben zo depri nu.
Ik vind het schandalig dat ze niet reageren. Maar dat doen ze waarschijnlijk op niemand. Beschouw je niet als oud vuil!

[Alf]

Jacc
Je hebt de betreffende personen voor onprofessioneel uitgemaakt
En daar had je natuurlijk gelijk in, maar daar
kunnen veel mensen niet tegen om dat te horen
het is forse kritiek en een aantasting van integriteit.
Want jevindt deze aktie onprof, maar ze zijn
misschien helemaal niet onprof.
Ik denk dat het in zo'n geval beter is om het bij jezelf te houden,
dat je het jammer vond dat je geen antwoord kreeg en dat je
graag had willen weten waar je aan toe was.
Hoogstens had je nog naar het waarom kunnen vragen, maar 'waarom' vragen zijn
ook niet de beste vragen.....

[zoermuis]

Ik heb goed praten. Zelf kan ik me niet verzetten tegen praat en onwerkelijkheden. Kan echt niet tegen onrecht of bedissel van mensen. Een Allergie misschien??????

[Alf]

quote:

---

Originally posted by:

Desi

Ik heb goed praten. Zelf kan ik me niet verzetten tegen praat en onwerkelijkheden. Kan echt niet tegen onrecht of bedissel van mensen. Een Allergie misschien??????

---

Ik kan absoluut niet tegen ongelijke behandeling
Is ook weer iets uit het verleden..
Kan het plaatsen
maar de bijbehorende emotie is
om bang van te worden...
Veel onderdukte agressie..

[Mona]

Desi, anderen weten het altijd zo goed......... Om moe van te worden! Geld en status zijn niet altijd het symbool om gelukkig van te zijn of te worden.

Jacc, ik vind het eigenlijk wel heel goed van je dat je zo een reactie gegeven hebt. Zij mogen iets flikken, jij blijkbaar niet. Bah! Kan me voorstellen dat je pisnijdig bent!

Zo, weer een uur voorbij. Lekker! Ik blijf even lekker online hier, het helpt me echt door de moeilijke momenten heen.

[jacc]

isa, ja dat heb ik gedaan met mijn mail, het blijkt me nu dat als je in een dorpje woont iedereen iedereen kent, als je niet hetzelfde geloof hebt of geen geloof, mensen je tolereren maar meer ook niet..

[alaine]

Suus, is mirtazapine niets voor jou? Is op recept van bv. je huisarts.
Dat is een antidepressivum waardoor je slaap ook verbetert ('s avonds starten); bovendien niet verslavend.

Mona, graag gedaan. Voor mij ook prettig om zo bij jou herkenning te vinden.

[dhen]

Hoi Alf, ja ik bracht het stellig, daar heb je gelijk in, maar het is mijn beleving.
Zet voor elke zin; ik ervaar geen, ipv er is geen. Ik geloof echter in een compleet zijn
van mezelf met mijn bagage. Mijn mogelijkheden is mijn bewegingsruimte, Alf.

[zoermuis]

@isa: Verstandelijk weet ik dat ook allemaal. Maar mijn gevoel maakt me kapot. Ik wil altijd rekening houden met anderen. Wil geen ruzie of onenigheid. Wordt ik bang van. Komt uit mijn vorig huwelijk denk ik.
Vaak denk ik inderdaad dat is jullie probleem maar innerlijk wroet het en speelt me op. met alle gevolgen vandien.Moet leren omgaan met dat probleem anders nekt het me. Ik weet het.
BV het ontkennen naar Paul toe terwijl ik weet dat hij met mij erover wil praten kan ik moeilijk loslaten. Het leidt tot problemen want ik doe hem tekort en mezelf. Als ik het vertel is er weinig aan de hand. Als ik ontken dan gaat het mis. En net hij kan ik niet missen.

Desi

[dhen]

Hoi Geertje, ik noem het ruimte omdat ik dat zo ervaar. Ik heb ook gemis, pijn, verdriet
en leegte, gebrek aan liefde uit mijn jeugd, mishandeling, ziekte en typ de waslijst maar vol.
Maar daar achter zit ik, het ongeschonden kind, vrij, compleet, lief. In mijn pijn ben ik begrensd,
het gemis roept beperkingen op, met die beperkingen kan ik niet omgaan en ik wil vluchten.
Tot op de dag dat ik mij omdraai en stop met wegrennen. Ik kijk, ik denk, ik voel en ik zie waar ik
voor wegloop; is die pijn zo zwaar dat ik alleen maar kan vluchten? En wat dan?
Vluchten tot in de dood, de vergetelheid? Weet je hoe bang ik was, bang voor mezelf,
bang voor de pijn in mij, bang dat daar een mensje zit die niemand lief vind maar die ik
vooral zelf niet de moeite waard vind.

Maar er is niet zoveel pijn meer, er is niet zo veel gemis meer want daar waar ik dacht
leegte te vinden is mijn (bewegings) ruimte, ik kan leven met dat gemis, ik kan leven met die pijn,
ik kan er wat moois mee doen. Er is ook nooit alleen maar pijn, verdriet; ergens zit vreugde.
Ipv in de pijn ten onder te gaan kan ik er opbouwende dingen mee doen. Juist omdat ik het ken.
Lief zijn voor het beschadigde kind, tolerant zijn, accepteren, het juist als kracht gebruiken,
samen met mijn niet-pijn gevoelens, en op een gegeven moment hoort het geheel bij me
zonder verdediging en dat is mijn zijn.

De lucht is het mooist gekleurd als de zon net opkomt of als die ondergaat.
Een altijd blauwe lucht is uiteindelijk maar saai (wie staat er ongeschonden in het leven).

[Hermie]

Jacc zo'n reactie van het bedrijf meteen doorsturen aan je contactpersoon bij het UWV!

En volgens mij vertelde Suus vanmorgen over het niet open kunnen krijgen van haar portier van de auto. Insmeren met of vaseline of talkpoeder. Vocht krijgt zo geen kans om te bevriezen en voor sloten bestaat er zoiets als slotontdooier. Moet je het natuurlijk niet in de auto bewaren zoals ik de laatste keer deed;)