Spring naar bijdragen

Zaterdag 12 mei


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 230
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic


Als je dat weet, Marije
is het dat niet beter om helemaal te stoppen
i.p.v. te minderen ??quote>


dat kan een andere keus zijn ja, maar of het een beter of slechter is ?

ik kies er voor te gaan voor een Marije die de keus voor wel of niet een glaasje wijn niet laat afhangen van zucht.

Mijn vraag is dus niet of ik moet stoppen ipv minderen,
maar naar ervaringen van effect baclofen op de zucht.
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Marije gewoon kappen met die handel meid. kijk nou eens wat je schrijft. Je wilt naar de h.a. om te vragen of hij niet iets heeft waardoor de trek wat verminderd en je toch wat kan blijven drinken. je bent alci. Dat is het.

En als minderen niet kan (dat is ook maar voor weinigen weg gelegd) dan moet je stoppen.

Afscheid nemen van (vriend) alcohol en stoppen. helemaal.

Vecht tegen die drank en niet proberen om toch een beetje te gaan drinken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

O en Marije, wat ik begrepen heb van baclofen is dat het je ondersteund om wat minder trek in drank te krijgen als je wilt stoppen.

het zou dan een stuk makkelijker gaan. Maar wat denk jij, dat als je een paar drankjes op hebt, je dan zo maar kan stoppen? Ik geloof er niets van dat baclofen daar voor dient.

Bij een paar glaasjes slaan de stoppen door ook met baclofen.

De motivatie kan het niet winnen van de trek.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoehawawaha. Ja Cooootju ik ben nu weer zo'n paar uur bezig om wat meer te leren over de jap. koi want er zijn er misschien wel zo'n 100 verschillende met allemaal jap. namen.

Ikzelf heb de Showa (driekleur) en dan heb je ook nog de Sanké.

maar 100 jap. namen onthouden word me toch wat te gortig.:o

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Voor Bollie:

De scharlaken vis

Een oude Egyptische fabel over het gevaar van tevreden zijn

In het midden van de tuin was een mooie grote vijver. De wanden waren bedekt met glinsterende blauwgroene tegels en steeds stroomde het heldere water er in door een ronde stenen pijp om aan de andere kant, tussen de tralies van een donker rooster, weer weg te vloeien. In die vijver leefde een aantal vissen die, dik en vet, tevreden rondzwommen en één klein vuurrood visje. De grote vissen aten alle wormen en vliegen die er te vinden waren en zodra ze zich voldaan voelden, vulden ze alle schaduwrijke koele plekjes onder de lotusbladeren aan de oever. Zo had die arme kleine vis bijna niets te eten en geen enkel plekje buiten de hete zon waar het rustig kon slapen.

Daar het zijn tijd dus niet kon doorbrengen met lekker eten of lui wegdoezelen in de schaduw, verzon het visje allerlei bezigheden om niet al te verdrietig te worden. Het onderzocht ieder stukje van de vijver, totdat het precies wist hoeveel tegels er gebruikt waren voor de reusachtige wand die uit het water oprees. En het wist altijd welke lotusknop nu weer het eerst zou openspringen.

De grote vissen werden dikker en dikker en het rode visje werd steeds dunner. Zó dun dat het op een goede dag, toen het toevallig langs het tralierooster zwom, merkte dat het best door zo'n vierkant gat zou kunnen. Toen het halverwege was bleek het wel een beetje moeilijk en het verloor een paar van zijn rode schubbetjes, maar opeens was het vrij! De vis zwom door een smalle geul die uitliep in een brede rivier. En hij zwom en zwom... de hele rivier af, totdat hij in de zee terecht kwam. En daar vond hij veel dingen die hij prachtig vond, maar ook dingen die hem heel bang maakten.

Eerst zag hij een enorme vis. "Die zou onze hele vijver leeg kunnen drinken en dan nóg dorst hebben," dacht het rode visje benauwd. De grote vis zwom rond met een wijd open bek en verzamelde zijn ontbijt, zoals de visser zijn net langs de bodem van de zee sleept. En daar schoot het arme kleintje, hup, door de wijde keel in de schrikwekkende duisternis van de woelige vissenbuik! In zijn wanhoop begon de rode vis hardop te bidden tot de god van alle vissen. En gelukkig, hoewel hij verborgen was in die donkere buik, hoorde de god hem tóch. En de god zorgde dat de grote vis de hik kreeg, zo hevig, dat het rode visje vanzelf weer in de zee terechtkwam.

Toen vond hij in de heldergroene diepte van de zee een schitterend paleis van rood koraal. Een menigte vissen met blauwe en gouden spikkels wachtte hem op en bracht hem heerlijke vette wormen op parelmoeren bordjes. Ons visje had het zo naar zijn zin dat hij daar best had willen blijven. Maar opeens dacht hij aan de dikke vissen in de vijver. Moest hij niet teruggaan om ze te vertellen over al de opwindende belevenissen die zij moesten missen, gewoon doordat zij te dik waren en niet door de tralies van het rooster konden zwemmen?

Daarom verliet hij de zee en zwom door de lange brede rivier en beleefde nog meer avonturen. Sommige waren net zo mooi als het koralen paleis, andere zo gevaarlijk als het verblijf in de donkere, warme vissenbuik. Hij zwom en zwom... de hele rivier af, daarna door de smalle watergeul tot aan zijn eigen rooster. En door alle opwinding en de vermoeiende tocht was hij zo dun geworden, dat hij nu gemakkelijk tussen de tralies door gleed.

Hij verwachtte dat alle vissen erg verrast zouden zijn hem terug te zien, maar ze hadden niet eens gemerkt dat hij weggeweest was. Het rode visje zwom nu vlug naar de koning van alle vissen in de vijver en riep: "U moet niet zoveel eten en steeds maar belletjes blazen, dikke vis! Ik kan jullie vertellen over alle wonderlijke dingen die mij overkomen zijn aan de andere kant van het rooster. En ik zal jullie leren hoe je dun kunt worden, zodat jullie dezelfde heerlijke vakantie kunnen beleven en net zo verstandig worden als ik."

Op zijn dooie gemak zwom de dikke vis naar het rooster. En toen hij zag dat de openingen tussen de tralies zo smal waren dat hij er nauwelijks een van zijn vinnen tussen kon steken, blies hij twee grote luchtbellen naar de oppervlakte van het blauwe water en mompelde: "Onnozele kleine, rode vis! Ben ik, koning van alle vissen in de vijver, niet veel verstandiger dan jij? Verstoor mijn zoete rust niet met je domme gebabbel. Hoe zou jij tussen die tralies door kunnen zwemmen, als ik er maar één vin in kan steken?" En de dikke vis zwom terug naar zijn schaduwrijke holletje onder de lotusbladeren.

Kort daarna heerste er een langdurige droogte. In de buis vloeide geen water meer en de visvijver zakte lager en lager. De dikke, vette vissen werden banger en banger. Totdat zij, snakkend naar adem, in de modder op de bodem lagen. Daar gingen ze dood, de een na de ander.

Maar de kleine scharlaken vis had een heerlijk leventje in het koralen paleis op de bodem van de zee en voelde zich heel gelukkig.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat mooi Nientje. Zeker een Jap. verhaal hé? Tenminste die sfeer proef ik er een beetje uit, Nederlanders,( Behalve Frodo maar das een Belg) kunnen niet zulke verhalen schrijven.

Coooooo ik ben gek op vissen. het liefst op zee, maar nu ik zo met die dieren bezig ben vraag ik me af of dat nu nog zo is. Weet het niet, maar heb het altijd graag gedaan. Hier zijn veel forellenkwekerijen waar je de hele dag kunt vissen. Niet dat ik ooit iets vang hoor maar het is wel heel fijn.

Moeten we een xtje samen gaan doen.;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Marije, je bent al uitgelogd. Jammer.

In je posting van 8 mei bij "wie is wie"

zeg je letterlijk HELP.

Ik denk dat je hier op dit forum wel

hulp kunt vinden.

Ik heb 20 jaar proberen te minderen...

het werd alleen maar meer.

Er zijn heel veel ervaringsdeskundigen hier....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Deze is voor Co (de rest kan scrollen als het te lang is)

Lucilla

Een Venetiaans sprookje over een prinses die niet kan lachen

Er was eens een koningsdochter die last had van zwaarmoedigheid. Haar vader hield heel veel van haar en liet niets onbeproefd om haar op te vrolijken. De poppenspelers, de goochelaars, de dansende honden, de ezel die een glas wijn leegdronk, ze hadden echter stuk voor stuk geen succes. De prinses was mistroostiger dan ooit.

In zijn wanhoop kreeg de koning een merkwaardig idee. Hij gaf opdracht voor het paleis een fontein te bouwen, waaruit niet het gebruikelijke water stroomde, maar vloeibare olie.

Daar zouden dan allerlei nieuwsgierigen op afkomen, zo dacht de koning. Ze zouden op de glibberige grond uitglijden en vallen en de treurige prinses zou eindelijk eens kunnen lachen.

De fontein werd gebouwd en somber nam prinses Lucilla met haar gevolg plaats op het balkon.

Als eerste kwam een oude vrouw voorbij. Ze bukte zich en begon de opspuitende olie met een spons op te nemen. Die kneep ze dan weer uit in een vaatje dat ze op haar rug droeg. Een van de soldaten van de wacht dacht een geintje met haar uit te kunnen halen. Hij richtte zijn boog en vuurde zo'n welgemikt schot af, dat de pijl het vaatje in duizend stukken sloeg. Een regen van scheldwoorden daalde op de grapjas neer, maar die was ook niet op z'n mondje gevallen. Ze maakten elkaar wederzijds uit voor rotte vis, raakten zelfs handgemeen en glibberden ten slotte al tierend en vechtend midden door de olieplas. De rok van de oude vrouw vloog daarbij omhoog, zodat haar blote achterwerk tevoorschijn kwam. Bij deze aanblik brak de prinses uit in een onbedaarlijk geschater en daarmee was de ban doorbroken. Het krasse wijfje schudde haar tegenstander echter van zich af en riep de prinses met boze stem toe: "Als straf voor je spot zul je je echtgenoot op het kerkhof moeten zoeken!"

Direct werd ze door de soldaten ingerekend en het paleis binnengesleept, waar een verklaring van haar werd geëist.

"Vergeef me, majesteit," begon ze. "Toen ik daarstraks werd uitgelachen, heb ik een voorspelling gedaan die volstrekt onmogelijk is. U moet namelijk weten dat ergens op een dodenakker de edele prins Taddeo ligt begraven. Een boze fee heeft hem de dood in gestuurd. Op zijn grafsteen staat geschreven dat alleen een vrouw die erin slaagt binnen drie dagen een hele emmer met haar tranen te vullen, hem van deze verschrikkelijke vloek kan verlossen. Dan zal hij uit de dood opstaan en haar tot zijn koningin maken. Wie kan er echter zo veel tranen vergieten?"

Lucilla nam zich stilletjes voor het onmogelijke te proberen. Uit de schatkamer stal ze een buidel met goud en nog voor het aanbreken van de dag verliet ze het paleis.

Ze liep en liep en ontmoette ten slotte een vriendelijke fee, die haar graag bij zich had gehouden. Toen Lucilla zich echter niet van haar voornemen liet afbrengen, wees ze haar de juiste richting en gaf haar drie geschenken mee: een noot, een kastanje en een spintol. Ze zei er de volgende woorden bij: "Deze drie dingen zullen je helpen als je in moeilijkheden komt. Gebruik ze echter nooit lichtvaardig."

Zeven jaar lang trok de prinses de wereld door, tot ze uiteindelijk het graf van prins Taddeo vond.

Daarnaast hing de emmer al klaar aan een boom. Lucilla pakte het ding en huilde en huilde, tot ze na twee dagen al zo veel tranen had vergoten, dat er nog slechts een klein randje ontbrak. Uitgeput als ze was, viel ze in een diepe slaap.

Nu hield zich op dit kerkhof een boze heks verborgen. Deze sloop naderbij en liet snel nog eens vier dikke tranen in de emmer vallen. Daarmee was hij vol en was de betovering verbroken. Het graf opende zich en daar verscheen prins Taddeo in al zijn glorie. Hij voerde zijn vermeende redster in triomf naar zijn kasteel, waar nog dezelfde dag de bruiloft werd gevierd.

Toen Lucilla wakker werd en zag wat er was gebeurd, brak haar hart van verdriet. Ze kreeg echter een idee en trok naar de stad, waar ze haar intrek nam in een herberg die in het zicht lag van het paleis. Vanaf dat moment vertoonde ze zich dagelijks op het balkon, zodat de jonge koning Taddeo haar wel moest opmerken. Dat gebeurde ook en hij werd tot over zijn oren verliefd op haar.

Het kon niet uitblijven, of de kersverse koningin merkte al snel wat er aan de hand was. Ze verwachtte inmiddels een kind en zei dreigend tegen haar echtgenoot: "Als ik je nog één keer naar die meid zie loeren, dan sla ik zo hard met mijn vuisten op mijn buik, dat ons kind het niet overleeft."

Taddeo was geschokt en waagde het niet meer nog een blik op de herberg te slaan.

Aanvankelijk was Lucilla er heel bedroefd over dat ze haar aanbidder niet meer te zien kreeg. Toen schoten haar echter de geschenken van de goede fee te binnen en ze brak om te beginnen de noot open. Er fladderde een kleurrijke papegaai uit, die naar het raam vloog en de prachtigste melodieën begon te fluiten. In een mum van tijd sprak de hele stad over het wonderbaarlijke dier. De koningin liet haar man roepen en zei: "Die vogel wil ik hebben. Als ik hem niet krijg, dan timmer ik op mijn buik."

Taddeo stuurde spoorslags een bediende om de papegaai te kopen van de vreemdelinge. Die zei echter slechts: "Zeg maar tegen de koning dat ik de vogel niet wil verkopen, maar dat ik hem het dier graag ten geschenke wil geven."

Zo gezegd, zo gedaan. Vier dagen later brak Lucilla de kastanje open. Daarin bevonden zich een hen en twaalf kuikentjes, stuk voor stuk van zuiver goud. Het meisje zette het hele stel goed zichtbaar voor haar raam, waar ze al snel het gewenste effect hadden. De dreigementen van de hebberige koningin logen er niet om en ook de boodschapper van koning Taddeo liet niet lang op zich wachten. Met dezelfde edelmoedigheid werd het gevraagde hem geschonken.

Er verliepen enkele dagen en toen brak Lucilla haar spintol open. Daaruit kwam een snoezige pop tevoorschijn, gekleed in kostbare gewaden, die een gouden draad spon. Het was zo'n prachtige pop, dat iedereen in de stad haar wilde zien. Natuurlijk had de boze koningin nu geen rust meer. Ze achtervolgde haar man ermee en uit angst om het leven van zijn kind, stuurde hij opnieuw een dienaar naar Lucilla. Voordat deze echter van de pop scheidde, gaf ze haar een geheime opdracht mee.

Nauwelijks bevond de pop zich in het paleis, of de koningin werd overvallen door een onbedwingbaar verlangen om verhalen en steeds meer verhalen te horen. Taddeo moest uit zijn hele rijk vrouwen die mooie verhalen kenden naar het paleis ontbieden. Op lange rijen houten banken zaten ze met z'n allen te kwebbelen op de binnenplaats van het kasteel. Het was zo'n gesnater en geklets, dat horen en zien je verging. Tenslotte hield de koning het kabaal niet langer uit. De vrouwen kregen wat proviand mee voor onderweg en werden weer naar huis gestuurd. Slechts drie van hen mochten aan het hof blijven, waaronder de mooie Lucilla. Zij werden naar de tuin gebracht om de koningin met hun verhalen te vermaken.

Lucilla was het eerst aan de beurt en het laat zich raden welke geschiedenis zij te vertellen had.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: bolletje
O en Marije, wat ik begrepen heb van baclofen is dat het je ondersteund om wat minder trek in drank te krijgen als je wilt stoppen.
het zou dan een stuk makkelijker gaan. Maar wat denk jij, dat als je een paar drankjes op hebt, je dan zo maar kan stoppen? Ik geloof er niets van dat baclofen daar voor dient.
Bij een paar glaasjes slaan de stoppen door ook met baclofen.

De motivatie kan het niet winnen van de trek.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!quote>



nee..ik heb niet het beeld voor ogen dat ik na paar drankjes makkelijker kan stoppen.
Juist dat ik niet begin.
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Originally posted by: bolletje
Marije begrijp ik het dan verkeerd? Ik begrijp uit jouw berichtje dat je wilt gaan minderen en hoop dat je d.m.v. een medicijn ook minder trek krijgt, waardoor het minderen wat makkelijker wordt?quote>


wat ik met minderen bedoel, is niet drinken..maar bij bepaalde gelegenheden wel sociaal drinken me niet op voorhand gaan verbieden.

Ik heb in ieder geval als doel om door de week niet te drinken.
Niet dus 'drinken maar met mate'

Link naar opmerking
Deel via andere websites

En weer een dag overleefd! 'k ga slapen mensen. De batterijen opladen voor een nieuwe dag vol onzinnige agonie. Als 'k d'eeuwigheid had, was dat goed vol te houden. Nou, g'noeg g'mijmerd!

Truste allen!

ZZZZzzzz... *

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Marije zou het dan niet beter zijn als je eerst eens een poos probeerd om helemaal te stoppen. Vergelijk het met een grote wond. als je die, iedere keer open krabt als het bijna genezen is gaat ie weer bloeden.

Zo zou het met drank ook kunnen gaan. Beter eerst een tijd helemaal stoppen en dan misschien proberen. Maar er is zoveel ander lekkers waar geen alcohol in zit.

Stoppen is veel makkelijker dan minderen, echt. ook sociaal drinken.

Ik ben nu bijna 2 en een half jaar helemaal droog. Ik weet zeker dat, als ik nu 3 pilsjes zou drinken ik nog steeds voor de bijl ga.

Misschien niet de eerste keer maar dan zeg ik tegen mezelf, zie je wel Bol je kan het wel, en de eerst volgende x worden het er 4, nou de rest kan je er zelf wel bij denken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja he Co Venetie, het heeft wel wat. Echt!!!

En grappig maar waar, ik ben ook de foto's kwijt van een romantisch uitje met ex naar daar.

Op Face book heb ik er gelukkig nog een twee tal bewaard de rest is weg.

Oh 10 uur al, ik ga zo maar es slapen. Morgen mag ik lang slapen, wat wil zeggen tot een uur of 10 zelfs.

Ze zijn ondertussen al wel zo groot dat ze op zondag zelf kunnen opstaan en een boterham namen.

Dan kijken ze nog ff tv (viva dysney chanel :Disgust;) en dan om een uur of 10 is het toch wel weer mamaaaaaaaaaaaa...

Maar dus nu in bed met boek.

Slaap lekker allemaal!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

nou..ik weet wel dat er geen alcohol in huis moet zijn !

wel drinken, zou ik op normale manier kunnen bij "sociale controle"

hoewel, nu ik dit zo schrijf, lijkt het alsof ik persé wil kunnen blijven drinken soms.

Ik zie het meer als, ik wil niet "VERBIEDEN" aan mezelf.

Wat jij zegt Bolletje, herken ik zéker ook hoor.

Ik ben sinds ik ha gebeld heb en voor maandag de afspraak heb, erg aan het denken, zoeken, etc. naar wat ik wil en verwacht.

Dit doe ik bedenk ik me nu wel al aantal dagen zonder wijntje erbij.

Misschien zou een ander woord voor stoppen al goed zijn voor me ;)

detox-periode oid ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...