Woensdag 19-12-12

[BamBam]

Kuffie, gelukkige verjaardag:present:

[erik]

@bambam,

Ook al was het niet aan mij geschreven, vind het een erg waardevolle post.

[Lytse]

Goedemorgen allen,

Mijn wandeling zit er weer op. Nevelig, maar niet koud.

Nog even over gisterenavond: ik haak dan ook af. Het erop ingaan gooit meestal alleen olie op het vuur. Ik ben wel met een triest gevoel naar bed gegaan.

@ Jackie: ik sluit helemaal bij je aan. Zeker in deze maand die voor veel mensen moeilijk is, moeten we proberen een beetje te relativeren af en toe.

Ik ben altijd bang dat nieuwelingen afhaken door alle irritaties want dat is gebeurd in het verleden.

@ Bam: bedankt voor je posting. Heel leerzaam!

@ Knuffie: gefeliciteerd. Bosje bloemen voor je'

:present::present::present::present::present::present:

Voor allemaal: een prettige dag en maak er het beste van. KMW voor iedereen die het nodig heeft. Ik neem vandaag de eerste niet!

Lytse.

[lavendel1]

Mooi Bambam, hard maar zo juist, voor mij althans

Lytse, dikke knuffel

[huttula]

Zo ben weer terug van de kapper...mijn haar danst weer

Ik vind het ook een mooi stuk van Bambam..dikke pluim

Om van je verslaving af te komen is echt niet makkelijk

en als ik er aan terug denk ben ik er ook niet makkelijk aan gekomen

Ik heb aardig moeten drinken om verslaafd te raken

dus ik moet er ook aardig wat voor doen om er vanaf te komen

En ja het is een zware klus en met zelfmedelijden kwam ik er echt niet

heb me voortdurend bij wijze van spreken een trap onder mijn achterste moeten geven

Heb me vast geklampt aan de kleinste positieve dingen in mijn leven

ook al moest ik ze goed zoeken

En ik heb het gered

Waar ik het grootste deel mezelf mag bedanken

En door in een negatieve spiraal te blijven circuleren kom je er niet

je bent zelf degene die de regie nu in de hand heeft

Go for it

[erik]

Originally posted by: BamBam
Toen ik kind was kon ik dat niet en hoefde ik dat niet. Dingen die me als kind overkomen zijn ervaar ik niet als mijn verantwoordelijkheid. Nu ik ouder ben leer ik te dealen met al die gevoelens die ik in me heb. Veel zaken hadden mijn ouders anders moeten doen. Maar dat deden ze niet. Nu begrijp ik dat zij soms ook maar wat deden en niet wisten hoe ze het anders moesten doen. Ik ben wel beschadigd uit die kindertijd gekomen.
Moet ik nu nog met een vingertje wijzen naar mn ouders? NEE. Ik ben verantwoordelijk. Mag ik nog huilen en verdriet hebben. JAZEKER wel. En dat heb ik soms ook nog.
quote>

Hier zit toch een tegenstrijdigheid in toch? Of bedoel je het dat wat er toen gebeurde niet je verantwoordelijkheid is maar je huidige geluk wel jou verantwoordelijkheid is. Zo zou ik er over denken; ouders blijven verantwoordelijk voor wat er gebeurd is met hun kinderen toen ze kind waren maar wij als volwassenen moeten ons eigen leven zo mooi mogelijk maken.

Niemand anders is er voor ons eigen geluk behalve wij zelf. Hoe we omgaan met de gegeven situatie en er het beste van maken lijkt me idd onze verantwoordelijkheid en dan is wijzen naar betrokkenen van vroeger voor het huidige geluk niet functioneel en het lijkt de verantwoordelijkheid weg te nemen dat een ieder voor zichzelf er het beste van moet maken.

Bedoel je het zo ongeveer?

[lady jane]

Ik ervaar Bam's posting niet als hard,

maar als een voorbeeld van wat ik witte liefde noem.

En idd in het hier en nu zijn wij zelf weer verantwoordelijk voor

het leven en alles wat erbij komt kijken. Op omstandigheden hebben

we soms weinig invloed, hoe we die aangaan meestal wel.

De rose liefde die de boekjes, de Tv en de hypes in de media ons

leren hoe het "moet" brengen ons vaak in de war. Liefde is binnenkant,

je hart, je ziel en wat je voelt. In tijden van recessie kom je vanzelf weer

op creativiteit, tijd en dankbaar zijn voor kleine dingen uit.

Is het toch ergens goed voor.

En zo kunnen we misschien ook naar relaties kijken en andere niet materiele

zaken.

Ik ben net weer terug van 2 uurtjes in de natuur fietsen en als ik daarna de

boodschappen doe kom ik met simpelere dingen thuis, dan wanneer ik van huis

uit vertrek.

en dan mag ik nu weer fietsen in de sportschool, daarna maar niet naar de ldl meer:)

[Soothe]

Hoi,

Knuffie van harte gefeliciteerd.

Even over m'n schouder kijken!

Yep, de kust is vrij.

Knuffeltje van mij en een virtuele aai over den bol.

Ga goed Knuffie.

Aanp; lettertje

[Rudy]

Lavendel.......wel mooi, dat na gisterenavond men zich hier komt verontschuldigen enzo, maar ik voel me toch steeds triest als ik dat gekibbel lees...zal aan mij liggen, ik word dan precies terug gekatapulteerd in de tijd, toen mn ouders en andere steeds zaten te ruziën....kan daar blijkbaar nog steeds niet tegen en wil altijd verzoenen, ppfff...

------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------

Goedemiddag allemaal.

Lavendel het was vanmorgen dat ik dit bericht las en ik heb nu even de tijd erop te reageren.

Ik lees verder geen enkele reactie en dat verbaasd me.

Mij heeft het wel geraakt.

Wat mij raakt is de manier waarop jij het forum gebruikt.

Niet om aan het 'gekibbel' voeding te geven en onlosmakelijk daaraan verbonden, de zucht naar drank.

Maar om naar jezelf te kijken, je af te vragen wat dat geruzie met je doet, in hoeverre dit je gedrag heeft beïnvloed en waarom dit misschien van betekenis is voor je drank gebruik in in het verleden.

Dicht bij jezelf blijven heeft als voordeel dat je de ander in zijn waarde laat en niet onnodig kwetst.

Zelf heb ik het geruzie vroeger thuis ervaren als onveilig.

Mijn ouders hadden altijd ruzie en maakten het nooit goed.

De spanning was om te snijden en ik was als kind doods bang dat ze ooit eens uit elkaar zouden gaan en ik alleen zou komen staan.

Dat heeft mijn gedrag negatief beïnvloed.

Ik was bang en vaak op de verkeerde momenten op de verkeerde plek aanwezig en kreeg de volle laag die uiteindelijk niet voor mij was bedoeld.

Ik probeerde stemmingen van de gezichten af te lezen maar zat er vaak naast en ging op de verkeerde manier om aandacht zitten vragen.

Eigenlijk wilde ik geen ruzie, maar dat het goed ging met mijn ouders.

Ik werd gevraagd om te bemiddelen en kreeg uiteindelijk de volle laag, ik werd de kop van jut.

Op latere leeftijd kon ik daardoor niet met ruzie omgaan.

En de spanningen die erdoor ontstaat, doorbreken.

t Was de angst voor het verdrietige en pijnlijke gevoel

van vroeger dat ik ruzie ging ontkennen om ten tot slot ten koste van alles de goede vree te bewaren.

Als je ruzie maakt dacht ik, hoor je er niet meer bij en ik wilde er graag bij horen.

Lavendel 't is hopeloos hoe die 'storinkjes' van vroeger je later leven zo dramatisch kunnen beïnvloeden.

Om aan de machteloosheid, het spanningsveld doorbreken, te ontsnappen begon ik te drinken.

Meer dan goed voor mij was.

Ik heb ruim inzicht gekregen in de pijntjes en het verdriet van vroeger en dit ruimschoots verwerkt en daarom verwonderd het mij dat dit thema me nog zo diep raakt.

Lavendel, bedankt dat je erover bent begonnen.

[Soothe]

Diesel hoi,

Ik lees allemaal 'enge' zaken.

Sterkte met je gezondheid kerel.

Houd het toch maar bij een 0 %tje.

Lijkt me beter.

Een groet.

[Rudy]

Sorry Borr over het hoofd gezien:present:

Knuffie herinner ik me uit een ver verleden, maar toch gefeliciteerd.

Mijn boodschappen staan te ontdooien op het aanrecht, dus werk aan de winkel.

Tot een volgende en pak de eerste niet.

[Rudy]

Witte liefde, mooi gezegd.

Als het maar niet iets is, als smeltende sneeuw.

[Rudy]

Hey Soothe mooie man.

Het Kerstmenu al klaar?

[Rudy]

Sofie veel succes met je schrijfwerk.

[Lenie]

middag mensen.

niets zinnigs te melden.

lig overhoop met mezelf ( nee nee ik drink niet)

dus alleen maar even mee lezen.

fijne middag

[Soothe]

Hoi Rudi,

Ouwe cuisinier.

Eigenlijk nog niet.

Ben er nog niet zo mee bezig.

Gelukkig komen er nog een paar dagen

om één en ander uit te werken.

Mijn hoofd staat er niet erg naar.

Misschien dat het nog bijtrekt.

Ga goed Rudy.

[Rudy]

Wat mij er aan herinnert dat ik ben vergeten de ossentong te bestellen.

Bedankt Soothe:rose:

[erik]

Originally posted by: borretje
Nu heb ik sterk de neiging mijn excuses aan te bieden
omdat mensen er last van hebben van wat ik geschreven heb?

Laat ik dan maar zeggen dat ik niemand pijn wil doen,
noch kwetsen.
quote>

Dit herken ik!!! Maar ik weet ook niet of ik me nu aangesproken moet voelen of wie er nu precies bedoelt wordt. Zo duidelijk is dat helemaal niet die perceptie van last hebben en wie zich dat wel of niet in welke mate moet aantrekken. Ik zat vandaag ook van moet ik nu wel of niet sorry zeggen omdat ik wat later op de avond wat overhoop lag met mensen.

Jezelf als slachtoffer of dader zien, iemand die ageert of reageert met slechts als doel opkomen voor jezelf.

Laat ik gisteren ook maar afsluiten met zeggen dat ik niemand pijn wil doen,
noch kwetsen. Omdat de aanleiding wat mijn fittie betreft, in het rookdraadje zat en niet hier heb ik daar uitgebreider gereageerd. Maar ik lees dus ook hier dat mensen last van de sfeer hebben en wat de perceptie van mijn aandeel daarin ook mogen zijn...sorry als ik als negatieve actor gezien werd. Juist de herinnering die mensen hebben aan een niet fijn thuis vroeger is niet iets wat ik graag debet aan ben.

[lavendel1]

Rudy, jou posting voelt als een warme mantel op mijn schouders, dank je.

Het is fijn om gezien te worden.

Borretje en Erik natuurlijk en iedereen gewoon! !

[Lenie]

ik gooi het er wel uit!!!!

heb even niemand met wie ik het er over kan hebben nu..

de man van m'n moeder heeft lymfatische leukemie... eergister vastgesteld.

ik maak me er druk om, bah!!!

hij kan er oud mee worden hoor ( hij is pas 77)

maar toch, ben me een ongeluk geschrokken.

[huttula]

Ik wil ff zeggen dat het vandaag een forum is waar je trots op kunt zijn

Want een alcohol probleem is toch echt wel serieus werk om ermee te stoppen

en met gekissebis onderling kom je niet echt verder

Ik heb dagen gehad dat ik dat ik de draad hier las

en dacht ,tis dat alcoholvrij ben anders had ik er zo 1 losgetrokken

Dus houd vol zo

Ik hou wel van een beetje meer diepgang

Maar ja wie ben ik

[huttula]

@lenie..kan me voorstellen dat je geschrokken bent en dat je je hier heel erg druk om maakt

Ik ken de ziekte niet..heeft hij veel pijn?

Ik kan me voorstellen dat het je raakt

Tis ook niet het meest fijne nieuws wat een mens kan overkomen

Vooral als het zo dichtbij is

Wat je wel erbij vertelt is dat hij er wel oud mee kan worden

dat is dus wel weer positief nieuws

[Lenie]

nee Huttula, hij heeft geen pijn gelukkig.

hij merkt eigenlijk niets.

hier wat info..

Chronische lymfatische leukemie (CLL)

CLL wordt soms bij toeval vastgesteld bij bloedonderzoek. Patiënten zijn vaak ouder (boven de 50). In het beginstadium heeft de patiënt soms helemaal geen klachten. Uit bloedonderzoek blijkt de aanwezigheid van grote aantallen volwassen uitziende lymfocyten, terwijl enkele lymfklieren en de milt opgezet kunnen zijn. Soms is behandeling niet direct nodig. Als behandeling wel nodig is, worden medicijnen voorgeschreven. De patiënt kan die gewoon thuis gebruiken. Voor de rest kan worden volstaan met dagbehandeling (toediening van bloedtransfusies, chemokuren en bestraling). Gewoonlijk ontwikkelt CLL zich langzaam in een aantal jaren. CLL is ongeneeslijk, maar niet altijd dodelijk. Bij veel oude mensen met CLL is er uiteindelijk een andere doodsoorzaak dan de leukemie waaraan zij leden.

[Lenie]

als je het zo leest dan ben je geneigd te zeggen: ooooh, valt mee.

mij valt het me koud op m'n dak.

m'n moeder vertelde het even tussen neus en lippen door toen ze een kerststukje kwam brengen.

dat was ook gespeeld...ik zag dat ze het er heel moeilijk mee had.

pfff

[Kohtje]

Originally posted by:

Maar hij heeft geen verslavingsproblematiek. Ik wel.
Dat zal het verschil zijn, denk je ook niet?quote>

Mijn omgeving, zowel mijn vrouw als mijn familie, maar ook kennissen, vrienden, etc.. had het meeste last van mijn drinken. Zelf was ik regelmatig wanhopig, ziek, niet in staat te doen wat ik moest/wilde doen maar ook bij tijd en wijle hoopvol en optimistisch gestemd, als ik weer eens besloten had dat ik het te gek had gemaakt en zou stoppen.

Het vervelende is dat na verloop van tijd, ik de enige was die in dat optimisme, die beloftes aan mezelf geloofde. Mijn omgeving had die hoop en dat geloof al lang opgegeven. Dus als ik even "vrij" nam van mijn verslaving werkte ze bij mijn omgeving gewoon door.. die adempauzes voor mezelf hoorden gewoon bij mijn ziekte. Mijn omgeving kreeg geen adempauzes.. die was voortdurend op haar hoede, leefde voortdurend in onzekerheid en angst.

Verslaving wordt daarom wel een familieziekte genoemd. Daarom zijn er ook zelfhulpgroepen en fora voor familieleden en andere naasten van (alcohol)verslaafden. Veelal goedbedoeld en onbewust zijn zij degenen die de verslaving bij de verslaafde mede in stand houden door er zelf mee bezig te zijn (lees: aan onderdoor te gaan..) Ze worden meegesleept in een patroon van ontkenning, verhulling, liegen, bedriegen, (zelf)bescherming en gaan aan hun eigen welzijn grotendeels voorbij.

Mij werden destijds de ogen geopend toen mijn vrouw plompverloren de strijd opgaf, aan iedereen die ermee te maken kreeg vertelde dat ik alcoholist was, me op een flatje zette en me zelf mijn leven liet leiden/lijden/regelen...
Zij is nu net zo lang in herstel als ik.. ik heb het drinken opgegeven, zij heeft de zorg voor/om mij opgegeven. Ik heb mijn eigen leven (opnieuw) gevonden, zij het hare. En samen hebben we het nog nooit zo fijn gehad.. maar samen zijn we ook met ons herstel bezig, want we hebben samen de ziekte verslaving..