Spring naar bijdragen

Vragen en verhalen over je huisdieren.


bolletje

Aanbevolen berichten

Ik ben aan het breien en zei nog dat ik dat nog net niet met de kat op schoot deed. Gisteren kwam hij onder mijn breiwerk gekropen en nestelde zich lekker in op schoot. Lekker warm.

Mijn kat kan alleen op het balkon komen. Er staat voor hem de hele dag een bakje droge brokjes klaar en 's avonds krijgt hij een schaaltje natvoer. Vindt íe echt lekker. Soms vreet hij dat zo snel op, dat het er later weer heerlijk langs dezelfde weg uitkomt. En dan is het in 1x echt MIJN kat, kan ik die zooi opruimen. Vind ik niet erg, hoor. Je moet er maar iets voor over hebben, he.

En 's nachts ligt hij op het voeteneinde, 's morgens gaat hij op mijn buik liggen en soms naast me op het kussen om mijn oren schoon te likken. Ja, echte verwennerij met die rauwe rasptong van hem. ;)

Soms zou ik hem wel wat aan willen doen, als hij weer over m'n toetsenbord kuiert en mijn PC op tilt slaat. Maar vaak niet. Ik zou die haarbol op poten niet willen missen.

 

Ree

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Die is mooi geworden, Ietjefietje. Mijn creatie is een stuk minder, zie zelf al wat ik fout heb gedaan, maar ik ga het gewoon nog een keer proberen.

Kun je me misschien vertellen hoe ik de tekening dan hier krijg? Bij email kun je een bijlage sturen, maar hier weet ik niet hoe het moet.

 

Ree

 

Ik heb een instructie-draadje gemaakt in Werking-Forum in het algemene forum hoe je een plaatje kunt plaatsen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

ploffie wat een moppies, om hebberig van te worden :)

 

Ree, wat een heerlijkheid he, zo'n harige kruik tegen je aan: ook ik zou niet zonder die mormels kunnen!

 

Wat betreft het schrokken en kotsen: denk eens aan voedselverrijking.

Verstop de brokjes, of heel kleine beetjes natvoer.

Is ook goed voor de psyche van de kat, lekker jagen voor een maaltje.

Van wc-rollen kan je ook leuke voerpuzzels maken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Ploffie, Dank je wel. Ik ga het binnenkort uitproberen. Kijken of ik die mooie creatie kan laten zien, hihi.

JaNina, ik leg wel zo hier en daar wat brokjes in de kamer. Ik heb ook zo'n bal waar je brokjes in kan stoppen, maar daar is dat gekke beest bang van. Het is een grote kater van een dikke 6 kg, maar niet echt dik. Het beestje kan die kilo's wel hebben. 

Soms komen er duiven op het balkon. Dan ligt hij klaar om te springen, maar als we de schuifdeur open zetten, zodat hij er echt op kan jagen, is de lol voor hem er snel van af. Kijkt íe nog een keer en dan rent hij snel de gang op. Ja, een echte waakkat zal het nooit worden :D.

En MijnGerrit, ik denk dat ik eigenlijk wel blij ben dat onze kat niet echt op die duiven springt. Ik zou die prooi ook niet graag binnen willen hebben, maar het lijkt me ook niet zo lekker om te zien hoe hij dat fladderding naar binnen werk, haha.

Blondie, heb je ook huisdieren? Zal vast ergens op deze draad staan hoor. Ben af en toe een beetje makkelijk uitgevallen. ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Ree,

Leuk dat je ernaar vraagt.

Ik heb inmiddels alleen nog een hond, een heidewachtel, genaamd Boots.

Een jachthondje, maar daar is hij voor afgekeurd omdat ie bij het minst of geringste trillend als een espenblad wegduikt, bij ieder ietswat hard geluid verandert ie in een angsthaas.

Voorheen ook 2 witte katten gehad, maar die vonden het bij de buren gezelliger sinds de honden in huis kwamen.

En de buurtjes vonden het ook erg gezellig, dus zij hebben de katten overgenomen.

Ik heb ook nog een andere hond gehad, een kruising Hollandse herder-bordercollie maar die brak het huis en Boots volledig af omdat hij zijn energie niet kwijt kon.

Heeft gelukkig een mooi huisje gekregen in België bij een boerderij waar hij alle ruimte heeft die hij nodig heeft.

Mis hem nog steeds (Jim) maar voor hem is het beter. Hij is daar veel gelukkiger!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ha Blondie,

 

Dan kan Boots bij mijn kat gaan zitten. Is ook zo'n angsthaas. Nu al wat minder hoor, maar zeker in het begin dook hij bij het minste of geringste geluidje weg.

Je hebt altijd wel huisdieren gehad? Ik heb 13 jaar een vogeltje gehad, een sijsje. En nu een kat, die hebben we 8,5 jaar nu. Vogeltje is van ouderdom gestorven. De kat hebben we later in huis gehaald. Want kat en een rondfladderend vogeltje leek ons niet zo'n goede combinatie toen. Achteraf hadden we het voor ons veugeltje (zo heette het beestje) niet hoeven te laten. Onze kat zou het zwaarder hebben gehad met zo'n eng vliegding in huis :D 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Buiten dat ik het nodig had om dichtbij de zon mijn batterij op te laden ben ik toch wel echt een natuur mensje hoor en gekken feiten mensje.

Drama geweest om mijn katten los te laten, zelfs onderweg nog flink gejankt. Tot mijn verbazing ze zelfs een beetje vergeten toen ik daar was.

Schaam me er ook eigenlijk voor nu, voor dat drama van moeilijk los kunnen laten. Omdat het nu ook weer heel raar voelt om in bezit genomen te worden door mijn katten.

Kan me nu best storen dat ze me met 5 lichamen vol bouwen overal waar ik ga zitten. Fijn dat jullie blij zijn dat ik weer terug ben, maar geef me wat ruimte ajb.

Maar waarom ik me echt meer als een natuur mens zie dan als historie mens.

Gewoon omdat ik meer kon genieten van de rimboe waar ik in zat dan van de luxe. Lekker vies worden en je niet druk maken over schoon worden dat doe je thuis wel.

Liefst met een loupe over de grond scharrelen met een locale bush man om nog meer enge beestjes te zien. Niks hebben met het hele verhaal over de revolutie wat overigens prachtig is, maar meer hebben met een eeuwen oude boom waar een laatste opperhoofd aan opgehangen is zodat de Spanjaarden hun zin verder konden drijven.

Hoe ik me heb verbaasd over het feit, hoe makkelijk ik me eigenlijk kon zetten over het dierenleed wat ik zag. Omdat het in feite door de ogen van de bewoners gezien geen dierenleed was. En hoe makkelijk je ook zo´n dier bij de situatie zag neerleggen. Niet uit angst, niet uit overleven maar gewoon zo leef ik.

Toen ik er week 1 was wilde ik me echt ontfermen over alle straathonden die daar lopen. (Spud had weer een dieren project gevonden) Maar na week 2 ging ik beter zien. Die honden zien er gewoon happy uit met het leven wat ze daar hebben. En in feite komen ze ook niks tekort. Ze krijgen alleen niet elke dag hetzelfde te eten als de honden hier. En ja, krijgen bij restaurants soms water over zich heen als ze de gasten storen. Geslagen worden ze vrijwel nooit. Want dan lopen alle toeristen weg. En met sluitingstijd ontfermd elk restaurant zich wel over een stuk of 5 honden. Met eten die de toeristen hebben laten liggen.

Zo was er 1 hond die ik op de foto moest hebben. Helaas door een honden gevecht 1 oog kwijt geraakt endus niet bovenaan de ranglijst en ook niet meer echt betrouwbaar. Maar die hond is de zoon van een hond die een legende is geworden op het stukje strand waar ik was. En daarom mocht hij het restaurant in uit lopen. Zijn vader heeft op een dag een baby geredvan de elektrocutie. Mensen hadden een kinderwagen geparkeerd vlakbij een stroommast en door de wind was er een stroomkabel losgeraakt en hing tegen de kinderwagen aan. Kind lag gelukkig te slapen maar als deze het metaal aangeraakt had zou het onder stroom staan. En toen is die vader van de hond die ik dadelijk laat zien. Bij de wagen gaan janken. Net zo lang totdat iemand in de gaten kreeg dat het niet goed was.

En dat soort verhalen vind ik mooi en blijven bij mij plakken.

Net als verhalen over een politieke gevangenis hoe gevangenen gemarteld werden. Onvoorstelbaar wat mensen kunnen bedenken. Laat iemand een knoop slikken met een touwtje aan. Laat dat een paar uur zitten en trek die knoop er weer uit. Walgelijk! En dan nog een gokje wagen hoelang degene blijft leven.

Of een begraaf plaats, voor ons een verdrietige plek. Daar een plek om bij een borrel en mooie muziek herinneringen op te halen. Rouw hebben ze wel maar gaat gepaard met vrolijkheid. Je moet toch een keer doodgaan. Nou ja dat vond ik dus heel mooi.

Niet de toeristische opgepoetste gebieden.

IMG_1615_zps3e5388f7.jpg

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb naar een link gezocht voor een kennis, omdat ie die niet geloofde dat honden hun behoefte doen langs de noord-zuid as van de aarde. Oftwel met hun kop naar het noorden of zuiden. Toen bedacht ik me dat het ook leuk zou zijn om die links hier te plaatsen.

 

http://www.nu.nl/wetenschap/3667245/honden-poepen-in-lijn-met-aardmagnetisch-veld.html

http://www.scientias.nl/honden-laten-zich-tijdens-het-poepen-leiden-door-het-magnetisch-veld-van-de-aarde/

 

Nou weten we dus waarom honden rondjes draaien om hun as om hun behoefte te doen. :)

 

De vraag is waarom ze die dat willen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Spud,

Het valt soms niet mee om de natuur haar gang te laten gaan, terwijl het eigenlijk vaak wel beter is. Hoe meer dat wij mensen ons ermee gaan bemoeien, hoe meer er mis kan gaan, denk ik.

Ja, en als je dan zo'n lief, klein, hulpeloos beestje ziet, is het toch moeilijk om die zo alleen achter te laten. Zou ik ook problemen mee hebben.

We hebben een kitten uit het asiel meegenomen zo'n 8 jaar geleden. Had de kattenziekte, maar is er goed bovenop gekomen. Het beestje was ook ergens moederloos alleen gevonden.

 

Nu gaan we verbouwen en onze kat is al zo schrikachtig. Als iemand een tip heeft om het beestje er goed doorheen te laten komen, laat maar weten.

We wonen in een appartement en onze badkamer wordt verbouwd. Overal troep dus, en harde geluiden. Iets waar hij het echt niet op heeft.

Hopelijk gaat het allemaal goed.

 

Groetjes,

 

Ree

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mijn tip Ree zou zijn laat het dier z'n eigen gang zoveel mogelijk gaan en geef er niet teveel aandacht aan. Mocht het te erg worden dan zou je hem in een kleine donkere ruimte kunnen zetten. Klein en donker omdat dat meestal rustig maakt. Maar anders gewoon laten ervaren, das het beste voor het dier. ;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Spud, natuurlijk is het goed om een moederloos kitten in leven te houden.

Als je in je eentje zo'n flessenkindje groot brengt, kweek je idd een kat die later grote kans maakt met verlatingsangst te gaan kampen, en die helemaal op jou is gericht.

Er bestaan echter door het hele land stichtingen, en ook wel asiels, die werken met opvanggezinnen.

Als je zo'n kleintje aan kan leggen bij een adoptie-moepoes, met stiefbroertjes en zusjes, is er geen enkele reden waarom je geen psychisch volwaardig katje zou krijgen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat vergeet ik nog bijna Ree: zorg voor voldoende vlucht- en verstopplekjes waar de kat zich veilig kan terugtrekken.

Veel katten waarderen het bijvoorbeeld wel als je een kastdeur op een kier laat staan, en er een fijn warm kleedje in legt.

Succes!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Spud, wat sneu voor de kat dat die haar maatje kwijt raakte! Maar als ik het zo lees heb je de opvoeding uitstekend ter hand genomen, en liggen de latere problemen dus niet daar aan.

 

Wat betreft de feliway: ik denk niet dat het gebruik daarvan de oorzaak is dat een relaxte kat op schoot ineens agressief wordt. Wat daar wel de oorzaak van is valt op afstand niet te zeggen: pijn, overprikkeling, er zijn diverse mogelijkheden.

Feliway is zeker geen wondermiddel, maar voegt toch altijd wel iets aan rust toe in een stressvolle situatie.

 

Je hebt de gewone feliway, een synthetisch vervaardigd feromoon wat katten afgeven bij het kopjes geven.

Dat is verkrijgbaar als plug-in verdamper voor in de kamer, en als spray voor in het reismandje.

Dit is de meest gangbare toepassing.

 

Dan heb je nog feliway friend, een vervanger voor het feromoon wat bevriende katten afgeven als ze met de flanken langs elkaar strijken.

Katvriendelijk werkende dierenartsen gebruiken dit soms op de handen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Da k jullie wel voor de tips. We hebben wat verstopplekjes gecreeerd en 1 van ons is altijd thuis om de boel in de gaten te houden. (Dat de kat niet naar buiten vlucht).

Kreeg net een telefoontje van mijn man dat het beestjeop een stoel is gaan liggen, en er tot op heden niet vanaf is gekomen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...