Een leven vol alcohol

[bumperjim]

9 uur geleden zei Mormel:

@bumperjim:  

(Misschien dat jij daar input over kunt geven, maar ik hoop oprecht dat ik niemand hier negatief beïnvloed door mijn constante hervallen en de berichten die ik plaats. Daar vrees ik soms wel voor.)

 

Nee, integendeel wat mij betreft, ik heb meteen geen dorst meer 🤣 

[bumperjim]

6 uur geleden zei Lonster1:

Om ook maar een duit in het zakje te doen: je schrijft dat je wat jou betreft niet oud hoeft te worden. Denk ook aan de kwaliteit van leven. Een nare ziekte oplopen voordat je oud wordt is ook geen fijn vooruitzicht. Dat geldt voor mij ook als belangrijke motivatie.

Ja, je hoeft maar een paar alcoholisten in je direkte omgeving op tragische en bijzonder pijnlijke manier voortijdig de pijp uit te zien gaan om voorgoed te genezen... nee nou lieg ik, maar het helpt wel bij het stoppen. 

%s om %s bewerkt door bumperjim

[Mormel]

@lady jane: die stemmingswisselingen heb ik al zolang ik me kan herinneren, komt daarbij dat sociale situaties mij enorm veel energie kosten. Om een simpel voorbeeld te geven: gisterenavond en deze ochtend gingen goed, vervolgens was mijn vrouw hier van half tien tot de middag omdat we een levering bloembollen hadden die we moesten verdelen aan de personen die deze besteld hadden. Tijdens het wachten op de klanten hebben we aan tafel een spelletje gespeeld, dus niets zwaarwichtige gesprekken of zo, gewoon fijn en lachen. Wel, om half één lag ik terug in mijn bed, ramen dicht, rolluik naar beneden, complete stilte en duisternis omdat mijn energie op nul stond. 

Mijn normaal gedrag bij sociale situaties de afgelopen decennia was drinken omdat dit mij de energie gaf om deze te doorstaan, maar dat probeer ik de afgelopen maanden niet meer te doen. Gevolg is wel dat ik de voorbije maanden in principe enkel nog mijn woning verlaat voor het noodzakelijke (boodschappen, werk, afspraken) en mijn wandelingen. 
Op dit moment ben ik dan wel aan het solliciteren naar een tweede baan zodat ik meer uren heb, maar als daar wat sociaalcontact bij komt kijken heb ik nog geen flauw idee hoe ik het kan volhouden zonder drank. 

[renaldo61]

Heb je het wel ooit geprobeerd? Lange tijd geen alchohol te gebruiken? 

[Mormel]

Op 19-10-2025 om 07:37 zei renaldo61:

Heb je het wel ooit geprobeerd? Lange tijd geen alchohol te gebruiken? 

Sorry voor de late reactie. Sinds ik echt startte met drinken op mijn vijftiende is de langste compleet nuchtere periode ongeveer zeven maanden geweest. In die zeven maanden zakte mijn gewicht van 105kg naar 74kg, deed ik een massa overuren en had ik aan het einde een compleet te renoveren woning gekocht zonder ook maar enige ervaring te hebben met verbouwingen. 

Bijna één week zonder alcohol en tabak en het gaat vrij goed. Vooral de tabak levert de nodige craving. Het is handelbaar, maar hoop wel dat het mildert de komende weken. 
Voorbije dagen veel zitten nadenken over vorige zaterdag. Als dat al het gevolg is van twee uur aan mijn partner te besteden, hoe ga ik dan in hemelsnaam terug voldoende kunnen werken om niet meer afhankelijk te zijn van een ziekte-uitkering? Stel dat ik het drinken volledig onder controle krijg en partner met stiefzoon terugkeert: hoe groot is het risico dan dat ik herval omdat het gezinsleven te druk is voor mij? Moet ik dan zelf nu al niet bij mijn partner aangeven dat ze zich moet openstellen voor andere mensen? 

[bumperjim]

1 uur geleden zei Mormel:

Stel dat ik het drinken volledig onder controle krijg en partner met stiefzoon terugkeert: hoe groot is het risico dan dat ik herval omdat het gezinsleven te druk is voor mij? 

Je praat erover alsof het een kans op regen is, maar je hebt dit zelf in de hand. Als het gezinsleven te druk is, creëer dan de mogelijkheid om pauzes te nemen, je terug te trekken en vooral praat erover. 

[renaldo61]

1 uur geleden zei Mormel:

Sorry voor de late reactie. Sinds ik echt startte met drinken op mijn vijftiende is de langste compleet nuchtere periode ongeveer zeven maanden geweest. In die zeven maanden zakte mijn gewicht van 105kg naar 74kg, deed ik een massa overuren en had ik aan het einde een compleet te renoveren woning gekocht zonder ook maar enige ervaring te hebben met verbouwingen. 

Bijna één week zonder alcohol en tabak en het gaat vrij goed. Vooral de tabak levert de nodige craving. Het is handelbaar, maar hoop wel dat het mildert de komende weken. 
Voorbije dagen veel zitten nadenken over vorige zaterdag. Als dat al het gevolg is van twee uur aan mijn partner te besteden, hoe ga ik dan in hemelsnaam terug voldoende kunnen werken om niet meer afhankelijk te zijn van een ziekte-uitkering? Stel dat ik het drinken volledig onder controle krijg en partner met stiefzoon terugkeert: hoe groot is het risico dan dat ik herval omdat het gezinsleven te druk is voor mij? Moet ik dan zelf nu al niet bij mijn partner aangeven dat ze zich moet openstellen voor andere mensen? 

Ik ben geen professionele hulp. Je stelt nu allerlei vragen waar ook professionele hulp geen pasklaar antwoord gaan op geven. Ik weet ook niet wat jij belangrijk of onmogelijk in je leven vind. Met tabak heb ik geen ervaring, maar waarschijnlijk zoals bij andere verslavingen helpt het je niet. Misschien moet je eerst sommige verslavingen onder controle krijgen? 

[Mormel]

9 uur geleden zei bumperjim:

Je praat erover alsof het een kans op regen is, maar je hebt dit zelf in de hand. Als het gezinsleven te druk is, creëer dan de mogelijkheid om pauzes te nemen, je terug te trekken en vooral praat erover. 

Je hebt gelijk. Omdat het al zo lang moeilijk gaat, begin ik het bijna als een natuurwet te beschouwen dat het moeilijk zal blijven gaan en vergeet ik soms dat ik er zelf invloed op heb. 

Over mijn vrouw en stiefzoon zit ik in dubio. Een zekerheid is dat ik ze graag zie en dat ik het fijn vind om tijd met hun te spenderen, net zoals ik het heel fijn vind om hen te verzorgen en hen te zien lachen; daartegenover staat wel dat ik ook prima alleen kan zijn, hen niet mis en hun afwezigheid nu mij ruimte geeft om aan mezelf te werken. 
Eigenlijk weet ik totaal niet hoe mijn vrouw hierin staat daar ze elk gesprek daarover uit de weg gaat. 
Voor mij is het in feite eenvoudig: we zijn getrouwd dus dat betekend dat ik hun altijd zal blijven ondersteunen in de mate dat het mogelijk is (zelfs als mijn vrouw wilt scheiden denk ik niet ooit nog een relatie aan te gaan), waarbij dus altijd mijn deur blijft openstaan en zij mijn erfgename blijft. Zelfs als zij nu een andere relatie krijgt zou dit voor mij niet hoeven betekenen dat we scheiden. Want zoals ik eerder al heb geschreven, ik noch mijn broer zullen ooit kinderen hebben, dus wij hebben liever dat het huis en de rest naar haar en mijn stiefzoon gaan dan naar de overheid. 
Is het vreemd om het zo zakelijk te zien?

[bumperjim]

4 uur geleden zei Mormel:

Is het vreemd om het zo zakelijk te zien?

Ik vind het niet vreemd wat je zegt. Ik hoop dat er toch binnenkort eindelijk een gesprek komt 😁

[Mormel]

3 uur geleden zei bumperjim:

Ik vind het niet vreemd wat je zegt. Ik hoop dat er toch binnenkort eindelijk een gesprek komt 😁

(Het volgende heeft weinig met alcohol te maken, maar mijn draadje dus nananenana 🤪 Het gaat terug over alcohol na de volgende smiley)

Dat hoop ik ook want ondanks dat ik voor de problemen zorgde meen ik toch ook een beetje recht te hebben op wat duidelijkheid. Waarschijnlijk gaat niemand hier iets over kunnen zeggen door het verschil in wetgeving tussen België en Nederland, maar wil het wel kwijt voor de volledigheid.
Ergens is mijn vrees dat ik en mijn broer ons huis niet gaan kunnen behouden mocht mijn vrouw doorzetten met de scheiding en het hard willen spelen. 
Reden daarvoor: vlak nadat we getrouwd zijn in gemeenschap van goederen heeft mijn vrouw haar huis verkocht met redelijk wat overwaarde. Mijn broer en ik zaten toen in de laatste fase van onze verbouwing waarbij de achterbouw en de tuin nog aangepakt moest worden. Normaal verbouwden mijn broer en ik op het ritme van het geld: eerst sparen, dan uitgeven. Mijn vrouw echter drong erop aan om alles in een keer aan te pakken, ik heb mij laten overhalen en zij heeft toen het laatste deel van de verbouwing betaald met als afspraak dat ieder 1/3 zou betalen. Natuurlijk staat daarvan niets op papier en heeft zij zo eventjes 65 000 euro geïnvesteerd in een huis waar ze geen eigenaar van is. 
Met de 1/3 regel in gedachte, hebben mijn broer en ik dus een schuld van 44 000 euro bij haar, waarvan niets op papier staat. Mijn zorg is dus dat ze bij een scheiding dit bedrag direct gaat opeisen. Dat we haar terugbetalen staat voor mij buiten kijf, ik ben enorm correct als het geldzaken betreft, maar op dit moment kunnen wij geen bijkomende lening dragen om dit terug te betalen. Ergens denk ik, dat wanneer ik het hard speel zij naar haar geld kan fluiten want getrouwd in gemeenschap van goederen, winst was na de trouw dus in gemeenschap, niets op papier; maar dat wil ik niet, want ik wil het beste voor mijn vrouw. Daarom ook dat ik al sedert zij begin dit jaar vertrokken is, maandelijks enkele rekeningen voor haar betaal zelfs al zorgt dit ervoor dat ik zelf moeilijk rond kom. 

In comes the momma.
Heb al genoeg over mijn moeder geschreven zodat het duidelijk zou moeten zijn dat ik daar geen gevoelsband meer mee heb. Sinds kort weet ik dat ze terminaal is en sinds vorige week weet ik ook dat de chemo enorm zwaar is voor haar. Hierdoor lijk ik waarschijnlijk een slechte zoon, maar mijn focus ligt op de erfenis. Mijn broer en ik zijn enige erfgenaam en ik weet dat er een aanzienlijk bedrag klaar staat daar het nog maar enkele jaren geleden is dat we onze oma begraven hebben en mijn moeder een deel van de verkoop van haar huis geërfd heeft. Dat wij erven van mijn moeder is 100% zeker want ondanks onze moeilijke relatie is dat iets dat mijn moeder al meermaals herhaald heeft. 
Heel zakelijk: mocht mijn moeder morgen het loodje leggen, is er genoeg geld om mijn vrouw terug te betalen en dan nog wat. Sorry als dit heel hard klinkt voor mijn moeder, maar mijn focus is mijn broer, mijn vrouw en stiefzoon. 

(Waarschijnlijk heeft niemand hier iets aan gehad, maar als er mensen zijn met input, dan hoor ik het graag. Zal nu terug overgaan naar het onderwerp van deze site. 🤔)

Straks zal het een week zijn dat ik nuchter ben en iets minder dan een week dat ik niet meer gerookt heb, dat is wat ik zou willen dat ik kon schrijven. Gisteren kreeg ik mijn loon en 's avonds zat ik er weer met drie liter wijn en tabak. Niet door een echte drang ernaar toe (wel voor de tabak), maar meer door een verlangen om het terug te voelen. Maakt het mij zwak? Waarschijnlijk.
Eigenlijk gingen de voorbije dagen goed. Geen behoefte om te drinken, wel enorme craving naar tabak. Het slapen was wel een puinhoop. Ik sliep maximaal twee uur aan een stuk maar wel op verschillende momenten van de dag. Dat is ineens ook de reden dat ik hier nu zit om 2u30. 
Daarstraks heb ik na de aankoop van drank, tabak en boodschappen enkele openstaande rekeningen betaald waardoor mijn saldo weer op nul staat en het weer een week duurt alvorens er de kans is om iets van beide te kopen. Bijgevolg begint later vandaag weer mijn nuchtere periode en zaterdag de rookvrije periode. 
Ontbreekt het mij aan ernst om beide aan te pakken, waarschijnlijk. 
Ergens ontbeer ik de intrinsieke motivatie om echt door te zetten. Ik weet ten volle dat het schadelijk is voor mijn lichaam, ik besef hoezeer het mij in financiële moeilijkheden brengt, heel die riedel en toch blijf ik ernaar teruggrijpen omdat ik in de grond weinig belang hecht aan mijn leven. Eigenlijk weet ik niet zo goed hoe verder te gaan. Het meest aangename van mijn dag is het moment dat ik in bed kan kruipen en kan slapen. Er is geen verder verlangen meer. Ja, er zijn momenten van tevredenheid (enkele maanden geleden zelfs even een geluksgevoel), maar het leeuwendeel van mijn bestaan is gevoelloos, kijkend naar wat er rondom mij en in de wereld gebeurd, louter observerend, niet deelnemend. 
Ergens benijd ik mensen met een bucketlist. Geef mij morgen 10 miljoen en er zou eigenlijk weinig tot niets veranderen aan mijn leven. De geldzorgen zouden verdwijnen maar er is eigenlijk niets dat ik dadelijk kan bedenken wat ik zou willen doen. 
Nogmaals: voor zij die gedreven zijn om nuchter door het leven te gaan, laat dit je niet beïnvloeden. 
Misschien is dit niet de juiste plaats voor mij.