Spring naar bijdragen

Zondag 20 Oktober 2024


Aanbevolen berichten

Jij ook een goedemorgen Jane... 

@Wendy75, ik las in het dinsdagdraadje dat het nog niet helemaal liep zoals jij wilde... 
Wordt vandaag dag 1? Of misschien toch dag 2? 
Kom op en kop op, kom op het dagpact staan, dat zou een mooi begin zijn. 
En ga bedenken hoe je dat stemmetje in je hoofd het zwijgen op kunt leggen.... 
 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik woon in een wooncorporatie nu. Toevallig woont mijn halfzus hier ook. 

Ik koos voor deze woonvorm, zij  ook. Toevallig.  Min of meer. Dat delen we. We blijken meer te delen, en het is fijn te ontdekken wie zij is, hoe zij kijkt naar onze gemeenschappelijke vader, hoe zij kijkt naar mij, die baby die hun gezin uit elkaar leek te  scheuren. Zij de oudste van de eerste vijf, ik de oudste van de drie daarna.

Vandaag vierde zij haar verjaardag. Met haar kinderen en kleinkinderen en wat losse vrienden..  En ik was uitgenodigd. Zou voor het eerst haar kinderen zien, Mijn nichten en neven, denk ik, maar ach, wat zegt het allemaal. 

Ik ben compleet "van de waps"  van de eigenheid van die kinderen. Van het zien dat ik ergens bijhoor, en zij bij mij horen, of ik  het nou leuk vind of niet. De humor die past, de taal die klopt, de mond die eigen is en de ogen die je kent. De eigen snuitjes. 

Vandaag heb ik, voor ik thuis kwam, 6 biertjes gekocht. Niet goed, misschien, maar voor mij wel ok: ik ben in de war. En mijn ratio gat me niet helpen. En ik ben nog steeds niet in staat dat goed aan te vliegen zonder alcohol. Ik ga aan mezelf voorbij. Aan wat ik ikzelf echt belangrijk vind. Want dit moet, en dat hoort. Jullie kennen het wel. Trots ben ik er niet op, maar delen wil ik het wel. Want ook dít is alcoholisme. Ooit hoop ik dat beter te kunnen, anders. 

Dus, wat ik u schrijf is onder invloed. 

Het raakt me die drie mooie mensen te zen, te herkennen, terwijl ik ze niet ken. Het raakt me te merken dat we dezelfde humor hebben. Ik zie mijn (half)broer, die  niet meer leeft, in één van de neven. 100% hetzelfde koppie. Maar hij leeft, en mijn broer niet.  Em hij ís niet mijn broer. Ik kan niet zeggen dat het zeer doet, want dat is niet zo......maar oeh... ik zag mijn broer. 

Ik voelde ook "eigenheid".  Iets dat ik niet ken, of althans niet echt. Eigenheid is het horen bij elkaar, ook al weet je niet of je elkaar mag of niet, past bij elkaar of niet. Eigenheid is dat oordeelloze stukje. Ik ken dat niet. Ik heb er geen mening over, ik kén het domweg niet. Maar vandaag zeg ik het, voelde ik het!

Nou ja, ik kan nog heel veel schrijven, maar het wordt al snel alco-blaat. Maar ik ben in de war. En dat is ok. Denk ik. Ik heb nooit een familie gehad. En langzaam krijg ik een familie. Maar begrijpen, snappen, doe ik het nog niet ( maar dat zal de alcohol nu ook zijn).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve jopie. Las je stuk net voor het slapen gaan en ben een beetje bezig geweest zo, met je.
Maar zoals ik je altijd las, ken je wel degelijk familie. Via je kinderen, kleinkinderen heb je zelf
een bolwerkje opgebouwd, dat alles omvat wat je nu ook ontdekt in die van je eigen generatie.
Met hun/haar kinderen en kleinkinderen. Terwijl jij jouw ding deed, deden zij dat ook.
Wat een verrijking om daar nu deel van uit te mogen maken (op je ouwe dag, oudje:heart:).
En daar hoort helaas ook pijn bij, gemis. Verdriet. Je kunt niets echt inhalen. Maar wel selectief
er misschien nog aan deelnemen. zag vannacht je filmpje, dat is de echte jopie dacht ik nog, daar
in de natuur. Verbonden. zonder verwarring (?!)

bewerkt door lady jane
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...