Vrijdag 11 Oktober 2024

[Claudius]

Goeiemorgen Iedereen

Dagpact

Claudius 

[Claudius]

Vandaag heb ik mijn twee maanden van nuchterheid. Maar  voel ik me daar goed bij? Volgens sommige omstaanders wel. Maar zelf voel ik me niets beter. Integendeel. 

[Yvonne]

Goedemorgen frummers, en goedemorgen @Claudius. 
Ik heb zo het gevoel dat twee maanden droog staan jou inderdaad wel goed gedaan moet hebben, in ieder geval lichamelijk lijkt me. 
Dat jij het zo heel anders ervaart begrijp ik ook wel, het gemis van jouw hond speelt daar een grote rol in (mijn gevoel daarbij, echt weten hoe één en ander in elkaar steekt doe ik natuurlijk niet). 
Ik kan me niet indenken dat de behandelaars erop uit zijn om jou te pesten. Ik hoop voor jou dat er toch wederzijds begrip gaat komen en dat jij beter in je vel gaat zitten... 

Zo, en dan is het nu tijd voor een bakje

[Fonny]

Goedemorgen allemaal!!!🌞☕️

Dagpact:

Claudius👍

Fonny

[Claudius]

7 minuten geleden zei Yvonne:

Ik kan me niet indenken dat de behandelaars erop uit zijn om jou te pesten. Ik hoop voor jou dat er toch wederzijds begrip gaat komen en dat jij beter in je vel gaat zitten... 

Me echt beter voelen gaat pas lukken als mijn kindje weer bij me is. Ik heb weer eens hoofdpijn. En dat wijt ik aan de stress en stress wijt ik vooral aan het feit dat ik zonder mijn hondje ben. Als mijn hondje bij me is slaap ik ook beter. Nu slaap ik zeer weinig. 

[lady jane]

goeiemooiemorgen frummers

[Okkie]

Ik meld me ook weer voorzichtig..

 

Dagpact:

Claudius

Fonny

Okkie

[Yvonne]

Welkom terug @Okkie 
Ik zie dat je hier een poosje niet bent geweest, ging het niet zoals jij wilde dat het zou moeten gaan?
Goed dat je je dan op de dagpact zet. 
Ik zet mezelf er ook op, dan sta je lekker klem, geen mogelijkheid tot meer ....  

DAGPACT:
Claudius
Fonny
Okkie
Yvonne 

[Claudius]

Al twee maanden zonder mijn hondje, hoe houd ik het toch vol? 

[Claudius]

Ik heb Weer hoofdpijn.

[Spud]

Begrip stopt op een gegeven moment, maar ik heb gisteren echt genoten van die  highlight en dat ook nog kunnen delen in de positieve energie die er toen was. Dan is het niet zo erg als het begrip even weg is. 

Ik werd deze ochtend wakker met veel pijn maar een gevoel ook dat ik mijn nek gewoon rust moest gunnen. Mijn huisarts had het erover dat ik niet zoveel ramen moest wassen, die huisarts denkt misschien dat ik een soort van glazenwasser ben? En veel omhoog kijk dus daarom last van mijn nek heb, maar juist het naar beneden kijken is veel pijnlijker en de ramen van mijn klanten kan ik op horizontale hoogte doen dus is juist minder pijnlijk. Ik had het er gisteren nog over met mijn klant en die was ronduit bezorgd over mij. En dat vind ik dan ook weer lastig praten, of gewoon te zeggen nee nu stop ik want nu heb ik teveel pijn.

Dan wil ik toch datgene voor elkaar krijgen, waarvoor ze me inhuren en net dat beetje meer. En juist bij hen vind ik het leuk omdat ze er moeite mee hadden om hulp in huishouding te moeten aannemen. Ze gaan ook altijd even weg als ik er ben, omdat ze het moeilijk vindt dat ze nu gehandicapt is. Maar wat ik dan heel erg leuk vindt is dat ik voorheen, eigenlijk gewoon een doekje over iets moest halen wat in mijn ogen al schoon was en dat ze nu wat meer vlekken laten zitten. Voor mij is dat een teken van vertrouwen. Ik snap het wantrouwen wel hoor, naast het persoonlijke gedeelte van dingen los moeten laten vanwege je handicap en de ervaring met hele malle poetsvrouwen. Mijn collega´s, waar ik soms ook achterover sla van verhalen van klanten. Voor mij voelt het altijd dat ik een achterstand in heb te halen, qua vertrouwen. Maar ik weet ook dat ik meestal ook een rare eerste indruk maak als ik kom. Ik ben gewoon niet doorsnee en ik werk in België, ik heb me in veel dingen aangepast maar mijn Nederlandse directheid, die er in Nederland bij mij ingeschopt is (ik was vroeger meer Belgisch dan nu ik in la Belgique woon)

Dat is wennen voor klanten, maar als dat lukt is dat fijn. Dus gisteren was het ook leuk.

Nu mijn k ding, ik stond deze ochtend op en mijn nek deed zoveel pijn dat ik besloten heb dat ik de hele dag omhoog of horizontaal mocht kijken. En daarbij hoorde het poetsen bij mijn klant niet bij, want dat is voornamelijk stofzuigen en dweilen dus met je kop naar de grond gericht zijn. Dus ik belde deze klant af en ik hoorde in haar stem dat ze een beetje boos was. Vond ik lastig te merken, want vorige week had ik ook last van mijn nek en toen maakte ze zich nog bezorgd. 

En dat bedoel ik dus met dat begrip ergens altijd stopt. En ik vraag me af, hoe erg is dat? 

In een heel leven, maken mensen leuke en rotte dingen mee, we zijn gedomesticeerd op begrip tonen voor de ander. Maar binnen dat begrip, kunnen er dingen in je leven gebeuren die je helemaal van slag maken of even zelf gewoon hulp nodig hebt. 

Helaas weet ik ook van deze klant wat er gaande is in de familie. Maar dat hoeft niet de reden te zijn, dus ik stop met invullen en me schuldig te voelen. Maar ik maak het bespreekbaar als ik er de volgende keer ben. Toen ik merkte bij de andere klant dat ze plekjes lieten zitten heb ik dat ook ter sprake gebracht en ze ervoor bedankt.

Dus ja ik ben een gekke poetsvrouw, of een te gekke  Als ik B mag geloven. 

 

[Dune]

@Okkie heeeeee daar is ze weer!

hoe gaat ie? Zo goed dat je er weer bent!
welkom terug meis

[Spud]

Nu ik mijn horizontaal dag had vandaag, ben ik gaan vogelen, zonder boekje want dan moet je lezen en buig je je kop. Ik ben gaan luisteren  en kijken. In beweging gebleven zoals de huisarts me adviseerde en eigenlijk stiekem ook wel genoten. 

Want als ik werk heb ik inmiddels al gemerkt dat de meeste vogels alweer op trektocht zijn, maar als je de tijd hebt dan zie je nog wel vogels en hoor je ze ook. Sorry ik kan daar niks aandoen maar daar word ik vrolijk van en voel me ook geen luie donder of iets. 

En ik heb iets grappigs ontdekt, ik verzorg nu 6 en 1 zelfstandige kat, die hier komt als hij wat nodig heeft. Ik maak me nu elke maand druk over die gabbers of ik hun voer wel kan betalen en de dierenarts kosten, omdat ze ouder beginnen te worden. 

En dan kijk ik terug naar mijn leven in de dieren hulpverlening, op asielen werken voornamelijk. Dierenopvang is mijn ding. 

Ik voelde me daar heel goed in, ik was iemand en ik betekende iets. Dat dacht ik toen en ondanks dat ik wel wat in beweging heb kunnen zetten, blijft het een teleurstelling. Als ik nu met mijn kat naar dierenarts moet of aan het sparen ben voor een operatie, sta ik wel even stil bij hoeveel dieren ik gered heb en mee naar de dierenarts geweest ben, hoeveel gruwelijke dingen ik meegemaakt heb van wat mensen dieren aan kunnen doen. 

Dat trok ik wel, het was juist de concurentiestrijd tussen mensen die dieren helpen. Ik was me er altijd van bewust dat mijn dieren daar ten kosten van gingen. Ze zijn zelfs meeverhuist naar mijn werk, het asiel waar ik toen voor werkte. Ik houd kraaien, maar ik ben daar een witte raaf genoemd. Toen begreep ik die betekenis nog niet zo goed, maar het betekend zoiets als laatste redding en dan komt er iemand met energie die komt helpen. 

Ik heb een mega leuke ervaring gehad, als wennen aan leidinggevende zijn en voor 3 weken het asiel te beheren.

Vooral, het komen te staan voor zieke dieren die je moet opsluiten om ze goed te kunnen behandelen en daar totaal geen ruimte voor was in dit asiel. Dus ik mijn brein moest gebruiken. En de materialen die ter beschikking waren.

Zo heb ik de kudde schapen maar tijdelijk geparkeerd in het bejaarden tehuis voor hanen, daar een beschutting geknutseld van de materialen die ter beschikking waren. Om elke dag 2 maal het oog te druppelen van dat schaap dat was gepikt door een haan. Dat schaap had een klein bokje gekregen, wat nogal baldadig was ze zal deze waarschijnlijk beschermd hebben. Is wel goed gekomen en uiteindelijk nadat ik vertrokken ben is dat rammetje gecastreerd maar maakte de vrijwilligers toch nog steeds bang dat ze hem weggedaan hebben.

En dan Ozzy het varken, onder mijn leiding met goed vinden van mijn bazen, hebben we bloed laten trekken. Dat is lastig, want varkens hebben een speklaag dus het is die naald er met bruut geweld instoten en maar hopen dat je een ader hebt, en daarnaast kan het varken dan doodbloeden. 

Dus behalve naast dat ik Ozzy in een wurggreep moest houden, was dat niet zo leuk maar ik moest gewoon weten of hij besmettelijk ziek was omdat er ook andere varkens met hem rond liepen.

Gelukkig was het een bacterie op zijn longen en niet besmettelijk voor de andere varkens. Ik had ook niet geweten hoe ik Oz op had kunnen sluiten hoor. Maar het is echt een onderzoek geweest en je dierkunde vergroten. De eerste dag, ontweek Ozzy me, hij was nog niet vergeten dat ik hem met zo een snuit ding omhoog getrokken had.

Dus gewoon binden en appeltjes voeren en heel veel sorry zeggen. 

Dus dag 1 van de medicatie, het was een poeder, dus die had ik in het kroosje van de appel gestopt en toen hij in de appel beet vloog natuurlijk alle poeder weg. Het moest 2x per dag, dus in de avond besloot ik dat over een appel te bestrooien en hem dat dat te geven. Ging met 2 delen goed maar toen had hij mij door. 

Ik heb gewoon 2 weken lang, elke dat moeten verzinnen hoe hij dat medicijn binnen zou kunnen krijgen. Ik heb daar een verslag van gedaan op de website en dat hebben ze gebruikt toen Ozzy uiteindelijk toch is gestorven. Maar ik heb dat varken er gewoon door gekregen tijdens mijn toezicht als verantwoordelijke. Hij leerde mij om na te denken en creatiever te zijn.

Hij was mijn maatje, ook toen mijn bazen niet zo blij met me waren.

 

Waarom deed ik dat? En verwaarloosde ik mijn dieren en mezelf?  Omdat ik altijd wel een beetje spanning zoek, als het lang goed gaat wordt ik ongedurig. En omdat ik niet tegen onrecht kan, en ik liever opkom voor een dier die niet voor zichzelf kan praten. Dan een mens die wel voor zichzelf praat En je later gaat zeggen wat je allemaal verkeerd gedaan hebt en zegt hoe fout je eigenlijk was. 

Pfff daar kan ik niks mee, dus laat me lekker met dieren bezig zijn, ik merk aan hen wel of ik wel lekker in mijn vel zit of niet. Maar nu gewoon met mijn eigen dieren en geen verwaarloosde, afgestane of mishandelde

 

Mijn dieren heb ik uit het asiel leven gehouden, mensen doen daar hun best maar hebben geen tijd om elk dier zoveel tijd te geven daar gaat het dan ook vrij vaak mis helaas

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

;                

[Claudius]

Nog steeds hoofdpijn , gewoonlijk gaat de ergste hoofdpijn voorbij na het nemen van wat paracetamol. 

[Claudius]

@Spud Goed van je inzet voor de verwaarloosde dieren.