Pact...

[Tobbertje]

Hallo lieve pacters...

Het is helemaal fout gegaan met mij, echt heel erg fout...
Gisteren hadden we een communiefeest, ik had me voorgenomen niet te drinken, maar dat is niet gelukt... ik heb 6 glazen bier gedronken... op zich is dat voor wat ik gewend was niet veel, maar toen ik naar huis ging heb ik mijn slaappillen ingenomen. Ook geen ramp maar er is iets in mijn hoofd gebeurd... Blijkt dat ik mijn man (die overigens heel erg dronken was) heb beschuldigd van vreemdgaan..?!?!... en een klap in zijn gezicht heb gegeven...?!?! en dat weet ik niet meer, en ik weet ook niet waar ik dat vandaan haalde, er is geen enkele reden om dat tegen hem te zeggen. Toen zijn bij hem de stoppen doorgeslagen, heeft me mijn nek dicht willen knijpen en een klap gegeven. Daarna heeft hij een ruit uit de deur geslagen... met alle gevolgen vandien. Hij was buiten zichzelf van woede, riep dat hij wilde scheiden...

De buren hoorden het tumult en de buurman heeft me mee naar hun genomen en hij heeft mijn man weten te bedaren... Hij bloedde hevig aan zijn pols maar vertikte om naar de dokter te gaan.
Het zag er uit alsof er een kleine slachtpartij had plaatsgevonden.

ik ben tot mezelf gekomen bij de buren, flink wat water gedronken en gerookt als een ketter, maar mijn lieve buren hebben gedaan wat ze konden.
Tot overmaat van ramp was de hond weggevlucht, die zijn ze nog met een groep gaan zoeken.
Gelukkig hebben ze haar gevonden, ze was helemaal van streek.

ik kan niet bevatten dat dit is gebeurd, maar dit is voor mij echt de limit. Zo kan het niet langer.
Vannacht op de logeerkamer geslapen, en vanochtend was het alsof er iemand gestorven was, zo'n sfeer.

Wel met mijn man rustig gepraat over wat er gebeurd is en dat dit niet meer langer kan.
Ik heb maar zitten smeken om naar de dokter te gaan met die wond maar hij vertikt het...
Tja, dan houdt het op...

Gelukkig heeft hij zich bedacht, en wil niet scheiden maar samen knokken. De laatste kans.

die ga ik grijpen; dit had nooit zover mogen komen.
Ik heb me nog nooit zoooo ellendig gevoe ld, qua gevoel, die kater dat is niet erg, maar de emotionele kater is veel erger... Dus lieve mensen... zo zie je maar het bewijs: DRANK MAAKT MEER KAPOT DAN JE LIEF IS...

Sailor, ik hoop dat jij nog goed gaat, en ik ga nu vechten, ECHT vechten.... voor mijn relatie en mijn gezondheid. Het is 5 voor 12... Hoog tijd!

Ik vond dat ik dit toch moest delen met jullie, ik ben niet perfect, zal het ook nooit worden maar die @#$%^&-alcohol gaat mijn leven niet meer verknallen.

Dag 1 droog...

Liefs, van die stomme Tobber:(

[Lenie]

Tobbert....

ik jank me ogen uit me kop nu....wat een vreselijke ervaring.
ik hoop echt uit de grond van m'n hart dat dit voor jou de "knop"is...
ik wens je heel heel heel veel sterkte...en kop op he!!!!...GA ER VOOR!!!!

een heeeeeeeele dikke kus van mij!!!

[sailor]

jemig tob,hèftig!
maar we gaan er weer voor hè?

[Kohtje]

Hoi Tobbertje,

Weet je, ik schrik niet eens echt van dit soort berichten. Natuurlijk is het allemaal vreselijk en hoop je dat jou dit soort dingen nooit gebeuren. Maar ik herken zoveel van m'n eigen gedrag en black-outs in dit benauwende stukje. En ditzelfde soort ervaringen hoor ik ook zo vaak van andere verslaafden. Ik zat ook zo gevangen in allerlei nachtmerrie-bezorgende situaties. Vaak voelde ik me juist zo benauwd en bedreigd doordat er reakties kwamen op mijn gedrag waar ik zelf helemaal niets meer van wist. Ik was ook zo paranoia en beschuldigde mensen van dingen die alleen in mijn verstoorde brein tot stand waren gekomen. Ik was elke dag bezig mezelf te vernietigen en mijn omgeving ernstige schade toe te brengen.

Ik kan er nu gelukkig met een nuchter en (weer redelijk) gezond verstand op terugkijken en ben reuzeblij dat ik me elke ochtend de vorige dag weer helemaal voor de geest kan halen. Ik hoop dat jij en je man samen een weg vinden om lief en leed met elkaar te delen in plaats van elkaar kapot te maken. Zonder drank zal dat wellicht een stuk makkelijker gaan. Ik kan vertrouwen dat ik geschonden heb niet terugKRIJGEN, ik kan het alleen terugVERDIENEN door mezelf te veranderen.

Belangrijk voor mij was mijn eigen rol in al m'n ellende te onderzoeken en toe te geven dat ik zelf alles veroorzaakte en moest veranderen. Ik moest af van mijn instelling dat alles altijd de schuld was van anderen en van bepaalde omstandigheden. Dat kon ik niet alleen, daar had ik hulp bij nodig. Met hulp en steun van anderen ben ik een aardig eindje op weg en er zijn weer mensen die van me kunnen houden en die me weer als volwaardig lid van de maatschappij beschouwen. Ook al ben ik (gelukkig) bij lange na niet perfect.

Tobbertje, de eerste die zal zien dat jij een goed mens bent is misschien wel je hond. Mijn vorige hond was ook wel eens bang voor me door al m'n tumult, maar hij kwam ook altijd weer bij me terug omdat hij door alles heen ook altijd de Kohtje zag die hem uitliet, eten gaf, een aai over z'n kop, een knuffel. Honden zijn vaak mijn grote voorbeeld geweest als het ging om het aanleren van onbaatzuchtigheid, onbevooroordeeld zijn, kortom: nederig zijn..

Sterkte, Tobbertje. En maak er wat van. Je kunt nu al meteen beginnen. Mooi toch?

[bolletje]

Tobbertje.

Keer op keer moeten we onze kop flink stoten voordat het tot onze hersenen door dringt dat we NIET meer kunnen drinken, NOOIT MEER.
We zetten zoveel op het spel, het verlies van man, kinderen huis en haard, en nog blijven we door gaan. Hoe vaak moeten we nog op onze bek gaan voor we echt, diep van binnen, en voor ALTIJD, weten dat we niet meer kunnen drinken. Alcohol is vergift voor ons.
En over een tijdje, wanneer het weer ver achter ons ligt, denken we vaak, och ééntje kan toch geen kwaad? Ik heb het zelf in het verleden al zo vaak meegemaakt. En hup daar ging ik weer binnen een mum van tijd, plat op m'n bek.
Is die tijd nu bij jou echt gekomen Tobbertje? Ik heb het jou ook al vaak horen zeggen, en iedere keer weer gaat het toch mis. Dit is geen verwijt hoor want voor het zelfde geld kan ik zo maar weer aan de beurt zijn maar ik zou zo graag willen zien dat je het eindelijk eens langer vol houdt. Dat je met het grootste gedeelte van het forum, ook kunt zeggen, ik heb het al een hele tijd vol gehouden, en ik ga er nog steeds voor. Ik sta nog steeds voor 200% achter m'n besluit om nooit meer te drinken.
Slikte jij nu Refu. of Anta? Als dat niet het geval is zou ik daar maar eens aan gaan denken. Dit geeft echt veel meer rust en zekerheid.
Je kunt je man inschakelen om te vragen of hij toezicht wil houden. Dan betrek je hem er ook bij en heeft hij het gevoel misschien dat hij mee helpt aan jouw groei.
Kom op joh, je kunt het, zeker weten. Kom iedere dag op het forum en vertel hoe je je voelt. Dan pas ben je eerlijk naar jezlef en kun je samen met ons werken aan een prettig en goeie toekomst voor jou en je man.
Ik gun het je. Ga er voor meid.

[bolletje]

Fruitvlieg een opgestoken duim hebben ze niet aan emotion anders had ik je die graag gegeven.

[Susana]

Tobbertje...heel herkenbaar jouw verhaal...mijn hele weekend was altijd verpest door de drank, ruzies, herrie, niet weten wat ik had gedaan volgende dag, schaamte gevoel op maandag en ik kan zo door gaan.
Alcohol is niet de moeite waard, de paar uurtjes dat je plezier hebt door de roes moet je betalen met emotionele pijn....ik heb daarom besloten om mijn leven nuchter te leiden en wat een heerlijke gevoel om te kunnen heel trots iedereen kunnen aankijken en aanspreken, kunnen helder handelen, kunnen zijn wie ik echt ben.
Ik wens je veel succes met je beslissing, het begint is moelijk maar de beloning is de moeite waard.
Ik kan je aanraden een film dat heeft me geholpen om mijn beslissing te nemen: The Shift, het gaat niet zo over alcohol maar het gaat hoe je kan een shift geven aan je leven.
Lieve Tobbertje zegt stop tegen de drama en kies voor het leven die je verdient, kies voor jezelf.
Liefs,
Susana

[ekstertje]

Tobbertje,
Wat ga je eraan doen? Wat ga je nu anders doen? Pak iedere hulp aan die je kan krijgen want zo kom je er niet.. Ga naar de huisarts en leg je probleem voor en vraag om ondersteuning.
Zo glij je af ondanks iedere poging die je onderneemt. Niet opnieuw denken dat je het zelf kunt. Dat heb je geprobeerd. Gun jezelf een gelukte stopervaring!

Sterkte:present:

[niwi]

stoppen met drinken is 1 zaak, een droog en nuchter leven is echter een andere zaak....
Jarenlang heb ik gevochten tegen de drank en iedere keer verloren.
Tot op het moment dat de totale vernietiging nabij was...moest ik nederig, tegen over mezelf,
bekennen dat ik niet kon drinken en dat was het moment van de totale overgave.
Het moment dat ik moest besluiten, om in leven te blijven, om definitief te stoppen met drinken
en dan alles te doen en laten wat mogelijk was om dat doel te bereiken.
en dat betekent ook, bewust er mee bezig zijn, iedere dag weer opnieuw en dat
ook proberen door te geven aan anderen, want alleen heb ik het nooit gekund.
Vandaag dag 8.519

[lady jane]

Tobber, ik voel me machteloos en boos tegelijk,
het stadium van hier uit komen huilen is voorbij.
Hier dagelijks komen, professionele hulp zoeken en de
verantwoordelijkheid voor jou en je relatie nemen, met
medicatie, relatiegesprekken/therapie en inzien dat die
drank excessen een uiting zijn van wat er onder al lang is.
Zolang je daar niet aan werkt en blijft drinken, zul je communie, feesten
stress, enz altijd als excuus blijven gebruiken. je leest dat mensen hier met je
begaan zijn, er veel in herkennen en de meesten redden het. Door te doen!
Je man heeft hetzelfde probleem en jullie versterken het en houden het in stand samen,
terwijl je van elkaar houdt, ergens is dit toch dieptriest en niet nodig.
Moeten er eerst doden vallen?
sorry als ik het dramatiseer, maar ik zie drank soms als een drama en wat het doet
met ons als we er niet mee om kunnen gaan, als een soort van vernietigingswapen,
een sluipmoordenaar. Ik hoop en bid dat dit de laatste keer was en je de knop om kunt zetten nu.

[Mupke]

Ik kan me volledig bij Jane aansluiten.
Af en toe lees ik hier Tobbertje. En dan nu deze uitspatting. Met fysiek geweld van beide zijden. Enorm verontrustend vind ik dat.
Morgen ben jij / is hij of zijn jullie een berichtje in de krant.

In je (nog niet zo) oude berichten lees ik over Campral, over een internetbehandeling. En ik ken Tobbertje vooral als degene die steeds haar onderschrift aanpast. Met weer nieuwe datums van terugvallen en nu echt droog.

Dat de drank je de vernieling in gaat helpen lijk je wel ergens te begrijpen. Maar wat gaat je volgende stap zijn? Want Campral en i-net behandeling is het niet voor je.
Wijzen naar de omstandigheden gaat je problemen niet oplossen. Doet me heel erg denken aan een zin die Fleur in de dagdraad plakte (uit een nummer van Nickelbak): Are we having fun yet?!!

[sailor]

Tob,en alle medeweggebruikers!
morgen nog èèn poging! als dat niet lukt ga ik naar een prvèkliniek,ben bang dat het reguliere circuit mij zo langzamerhand uitgekotst heeft! my god,heb wat instellingen gezien! en nog valt het €0.20,- niet! (kwartje dus)
Ex en kinderen willen mij nooit meer zien! huis kwijt,banen kwijt etc.etc. maar we gaan er toch weer voor tob?
Hoef geen commentaar hoor,moet dit zelf uitvechten,maar misschien een duwtje in de goede richting voor de starters,twijfelaars onder ons?
DRANK MAAKT MEER KAPOT DAN JE LIEF IS!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Lenie]

ik zeg...kom op!!..en sterkte!!!

[Tobbertje]

Hier meld ik me weer eens, lieve pacters:present:

ik weet dat ik veel goede raad krijg en ook flinke uitbranders (terecht)... We zijn toch met elkaar begaan want we weten allemaal dat de alcohol een sluipmoordenaar is.

Ik durf niet veel meer over mezelf te vertellen, omdat ik misschien dan wel té openhartig ben, of té optimistisch als het goed gaat... ik weet het ook niet.

Ik vecht en dat is het. Mijn man steunt me om niet te drinken en dat is voor jullie misschien zoiets als: ja, zo kan ik het ook... maar dat scheelt wel een hoop... voor mij in ieder geval wel. Hij heeft er geen moeite mee. En dat gewelddadige incident van afgelopen maandag... tja, dat is gebeurd, fout, maar ik kan het niet omdraaien. Verder gaan...

Sailor, weet dat je altijd je ei hier kwijt kunt. We (ik) hebben altijd een luisterend oor. En we proberen elkaar er doorheen te slepen.Goede beslissing van je om echt naar een privékliniek te gaan! Ik wou dat ik me die luxe kon permitteren. Maar bij mijn werkgever staan flinke bezuinigingen op stapel dus ik kan het me gewoon niet veroorloven om die stap te zetten want dan ben ik waarschijnlijk mijn baan kwijt. Dus ik moet echt zelf vechten... maar ik probeer het nog steeds.

Ik ga verder niks meer over mezelf vertellen; ik probeer ermee te 'dealen', ik blijf naar oplossingen zoeken. Als de internetbehandeling me niet afdoende helpt ga ik verder...

Liefs. Tobbertje:present:

[fleurtje]

Lief Tobbeding

Wat ik niet zo goed begrijp is dat je zelf aangeeft dat het je het ook normaal vindt dat je flinke uitbranders krijgt maar dan toch ook weer stilletjes in je schulp kruipt.
Dat is echt de bedoeling niet..
Ik weet het niet maar misschien ben je op een bepaald moment naar dit draadje afgezakt omdat ditjes en datjes iets teveel van het goede voor je was. Kan ik inkomen. Misschien was dat ook voor Sailer het geval.
Ik merk ook dat jullie hier heel wat steun aan elkaar hebben en jullie lief zijn voor elkaar. Wat echt mooi is.
Maar met lief kom je niet altijd een eind. Vandaar denk ik ook de meer hevigere reacties. Maar er zat ook veel waarheid in volgens mij.
Je zegt dat je man je steunt in het niet drinken maar waarom moest ie dan de laatste keer zo drinken gaan? Natuurlijk heeft ie recht op een drankje als ie zelf geen probleem heeft. En misschien was het ook eenmalig en kwam het eerder nooit zo uitgesproken voor. Ik volg het verhaal te weinig om het te weten.
Ik verwijt je man heus niet van jouw uitspatting, verwijt hem zelfs de zijne niet maar je zet ergens neer dat je man je steunt en anderen zouden denken 'ach ja zo kan ik het ook'. Dat klopt niet zo..Ik kan me niet voorstellen dat iemand zo zou kunnen denken.
Blijf gewoon lekker je verhaal hier doen. Dit is een soort Sailer/Tobbie draadje.
Laat je niet kisten door die drank hoor!
Je moet echt de knop omdraaien voor je je leven op een mooiere rail kan zetten.
Je kan het, daar ben ik zeker van

[Mupke]

Tobbertje, het is natuurlijk nooit mijn bedoeling geweest om ervoor te zorgen dat je hier niet meer zou gaan schrijven. Echt niet! Want ik ben er van overtuigd dat het een functie voor je heeft.
Ik heb er dan ook lang over nagedacht of ik het wel zou doe, dat schrijven. Maar ik lees hier af en toe en ik zie heus wel dat de periodes waarin je niet drinkt er zijn. Soms weken achter elkaar. Top! Maar aan de andere kant lees ik van de uitspattingen en die lijken in heftigheid juist toe te nemen. En dan volgt vaak van jou een opmerking als: dit is echt mijn laatste kans! Of: nu ga ik er echt voor! Tot het volgende incident. Hoe langer je niet gedronken hebt, des te erger is het als je het wel weer doet, zo lijkt het. En dat vind ik echt heel erg verontrustend. Misschien vergis ik me, maar het lijkt of je je grenzen steeds verder verlegt. Als het niet anders gaat, dan gaat het een keer vreselijk mis.

Dus nogmaals, niet om je te kwetsen of je weg te jagen, maar echt uit zorg heb ik mn vorige bericht geschreven. En deze ook. Ik hoop dat je het zo kunt zien. Feel free om te blijven schrijven.

[Susana]

Lieve Tobbertje,
Ik wil je alleen aanraden om niet te vergeten de flinke uitbranders, gebruik ze juist om jezelf te herinnering om niet te drinken.
Ik heb ook in mijn leven gehad van die vreselijk momenten, als ik terug kijk kan ik niet geloven wat ik heb allemaal gedaan aan mezelf en aan anderen en dat is juist een van de reden dat ik niet meer drink, ik wil niet alweer dat mee maken.
Ik heb het allemaal alleen gedaan (stoppen met drinken) natuurlijk met veel steun van de lieve mensen van de forum dus als ik kan je kan het ook. Je moet ergens beginnen en we zijn hier om je te steunen om de weg dus blijft open zijn.
Liefs,
Susana

[Tobbertje]

Lieve pacters:present:

Ik heb alles even laten bezinken, veel gepraat met mijn partner, buren, vrienden... en bewust even niet op het forum gekomen. Bezinning was het sleutelwoord voor mij afgelopen week.

Het was een hele rare week... confronterend en heeft me echt heftig wakker geschud.
Het weekend was anders dan anders, we hebben allebei eigenlijk 'ons eigen ding' gedaan.
Mijn man heeft lange wandelingen met de hond gemaakt, ook om na te denken.
Ik heb me aan de schildersezel gezet en aan mijn keyboard; ook om na te denken. Mijn schilderij was erg heftig, de frustratie spatte van het doek... Dat lucht wel op.
Hij heeft beneden 's avonds tv gekeken (horrorfilms waar ik niet van houd) en ik boven de tv aan met zwijmelfilms.
We hebben elkaar gewoon afgelopen weekend ruimte gegeven om te denken of juist even op adem te komen van de heftige uitbarsting op 2e pinksterdag... Daarbij was het zondag vaderdag dus zijn we de hele dag zowat weg geweest. Ook even hele andere gedachten en bij mijn ouders de handen uit de mouwen gestoken.

Dat is achteraf goed geweest om elkaar even rust en ruimte te geven. We hebben gisteren nog eens een heel goed gesprek gehad samen, en duidelijke afspraken gemaakt. Doelen gesteld. Geen ultimatums of zo. We weten allebei dat we genoeg van elkaar houden om onze relatie te redden en knokken samen verder. Wat gebeurd is is gebeurd en dat kunnen we niet meer ongedaan maken.
Loslaten en doorgaan op de goede weg.

Het is goed om jullie reacties te lezen, soms zijn ze hard maar dat geeft niet. Ik weet ook wel dat het is om me te helpen en de ogen open te houden en alert te blijven.

Ik ga doen waar Mupke haar postings mee eindigen: Kijk niet om...

Dus allemaal een dikke knuffel van mij. Ik ben niet perfect, en dat hoeft ook niet. Ik moet alleen 'het monster' bestrijden...

Ik zeg het heel voorzichtig: vandaag dag 7 droog...

Liefs, Tobbertje:present:

[Marc]

Hallo Tobbertje,

Waarom doe je niet wat vaker mee op de dagdraad?

Misschien ga je door wat meer (actief) te communiceren
weer wat minder overmatig piekeren.

[Tobbertje]

Hallo Marc:present:

Dat is een goed bedoeld advies, maar ik zit te weinig aan de pc om die dagdraad te volgen.
Het is altijd een beetje zoeken waar het over gaat. Ja, over vanalles en nog wat, ditjes en datjes.
Niet dat me dat niet interesseert, begrijp me niet verkeerd.
Maar het voelt meestal als een gesprek van een vast clubje of zo, waar ik me dan ineens tussen meng... Misschien is dat een misplaatst gevoel van mij uit, maar ik voel me meer op mijn gemak op één draadje. In dit geval de pact-draad.

Evengoed heel lief van jou om zo mee te denken. Dat piekeren valt nu wel weer mee, ik ga me maar een heel nuttig maken vandaag in het huishouden en zo.

Bedankt voor je advies en belangstelling!

Liefs, Tobber

[sailor]

Houzee,houzee,sailor doet weer mee!

Nu het schip even op een rechte koers zien te behouden!

Tobbertje ook weer mee in de race? toppie!!

[ekstertje]

Sailor en Tobbertje hoe gaat het?

[sailor]

Tobbertje? vliegende storm?
Of net als ik in rustig vaarwater??

Recht zo die gaat!!!

[fleurtje]

Tobbeding...
Waar ben je naartoe???
Gaat alles wel goed?

Ook Sailer gaat weer recht door zee...schip ahoi!..zeil je nog steeds dezelfde koers?...

[sailor]

Tobbertje,heb een beetje goede wind nodig!
het schip ligt een beetje uit koers zal ik maar zeggen!

Hoe gaat het met jou?
Niks gen schaamte hè! dit is het vallen en opstaan draadje waarin je niet aangevallen/veroordeeld wordt!