Sobriety for Life - Dagboek

[Woman]

Tijdens de wandeling zojuist en het ervaren van de rust, kwam ik tot inzicht dat het heel goed en juist is om hondjes te redden maar dat ik dat vanaf nu niet meer in mijn huis ga doen. Tijdelijke opvang kan wel, korte tijd. Omdat ik ouder word en bezig ben mijn toekomst een goede fundering te geven betekent dat ook dat mijn huis een veilige en heilige haven voor mezelf is. Waar ik kan opladen en uitrusten. 

Ik had dit al toegepast op de dansstudio in huis. Deze niet in de woonkamer, maar in een aparte kamer, zodat er geen onbekenden in mijn heilige ruimte komen. 

Hier ga ik nog verder over nadenken. 

 

 

[Woman]

Ik ben weer poosje weg. 

Onrust heb ik genoeg in mijn eigen leven. 

[Woman]

Een nieuw tijdperk is aangebroken. 
Vandaag was ik vroeg wakker, ik heb me voorgenomen dat een uur dansen elke dag prioriteit nr. 1 is. 
Ik ben begonnen met reclame maken voor danslessen dus dan wil ik daar klaar en fit voor zijn, en als niemand zich aanmeldt dan is dat ook oké, dan dans ik fijn zelf. 
Op you tube is zoveel te vinden. Elke avond zoek ik naar een spetterende workout, en die zet ik alvast klaar om af te spelen op mijn tv zodat ik het goed kan zien en goed kan meedansen. 
Vandaag heb ik deze gedaan: 
Echt superleuk. 

Ik voel me nog steeds somber door het verlies van mijn hondje, buikdansen is iets wat goed samengaat met verdriet en rouw. Het maakt emoties los en energie stroomt beter door. 

Het eerste oefenliedje heb ik lang geleden een show op gedanst, met een grote platte mand op ons hoofd met bloemen. Dat is een leuke herinnering. 

Ik ga straks nog 20 minuten rekken strekken, daarna 45 minuten mediteren en dan met de hond een grote wandeling. 

Ik heb visite kaartjes besteld en flyers en kan niet wachten om weer te doen wat ik het allerliefste doe!
 

 

[Woman]

Gister in de vroege avond liep ik door het kleine bosparkje, en zag ik op het wandelpad een hert staan. Het was bladeren aan het eten van een boom. Toen het me aankeek bleef ik heel stil staan en zei ik heel zachtjes gedag. Het liep niet weg, ondanks dat ik een hondje bij me had. Er was ongeveer 4 of 5 meter afstand. Toen ik heel langzaam er naar toe liep met een hart vol liefde bleef het nog staan en rustig eten. 
Ik ben nog een poosje blijven staan en besloot toen niets te forceren, heb weer zachtjes gedag gezegd en met respect omgedraaid en teruggelopen. 
Dat was een bijzonder moment. Die ik nooit zal vergeten. 🙏
 

24 april bewerkt door Woman

[Woman]

Goedemiddag, 

Vandaag gedanst en gemediteerd. Het hondje van de buren blijft vannacht logeren. Dat is gezellig. 
Communicatie daarover gaat niet helemaal zoals ik dat wil. Omdat ze altijd 2 minuten voor vertrek een berichtje sturen of hij bij mij kan, zetten ze mij voor het blok. Als ik niet meteen reageer gaan ze gewoon weg en laten hem hard blaffend alleen thuis. Dat betekent dus dat ik direct moet reageren steeds, dat vind ik vervelend. Vandaag zijn ze naar de groothandel want morgen staan ze met food op Koningsdag. 
Dat wisten ze al eerder natuurlijk, dat ze naar de groothandel moeten voor de voorbereidingen. Nu stoorden ze tijdens mijn danstraining, ik raak daardoor uit mijn flow. 
Als ik dus niet meteen paraat sta krijg ik overlast van het blaffende hondje. Ik zou graag willen dat het iets meer word afgestemd op mijn agenda. Ik dans elke dag van 12 tot 13 uur, daarna pauze en 45 minuten meditatie. 

Ik kan dat wel aangeven, dat ik vaste tijden heb voor de danstraining en meditatie. Maar daarvoor moet ik een juist moment afwachten dat ik het rustig kan bespreken. Ik wil graag als het mogelijk is zo vroeg mogelijk weten wanneer het hondje komt. Hij is altijd welkom, maar ik wil het wel graag weten. 
Hij is zaterdag, zondag en maandag bij me geweest, donderdag, vandaag en morgen. 5 Mei ook weer en dan nog de last minutes tussendoor. 
Ze maken soms een grapje dat het wel lijkt of het mijn hondje wordt, tja dat ligt toch echt niet bij mij. Ik geef steeds aan dat ik geen extra vast hondje wil. Eigenlijk vind ik het een rare opmerking. Als je dat vind blijf je zelf toch thuis of brengt hem naar familie. Ik vraag nooit of hij komt, ze vragen altijd of hij bij mij mag. 

Omdat ik het vandaag al aan mijn water voelde aankomen heb ik vanmorgen boodschappen gedaan, meestal doe ik dat eind van de middag. Beetje raar dat ik mijn schema omgooi voor hun. 
Beetje het gevoel dat het hondje als een stuk vuil word afgedankt. Het gaat mij vooral om het belang van het hondje zelf. Daar blijf ik maar aan denken. 

Toen ik eens vertelde over mijn verhuisavontuur en mijn droomplan om zo dicht mogelijk bij zee te wonen was het enige antwoord wat ze gaven, ja maar wat moeten we dan met het hondje. Best wel een beetje bizar. Zal me niets verbazen als ik over een tijd verhuis dat ze hondje aan me meegeven.....

[Woman]

Goedemiddag. 

Ik heb behoorlijke heftige dagen achter de rug. 
Dit had te maken met het hondje van de buren. Ik ga proberen het te vertellen zonder weer in details te verstrikken. 
Het hondje zou vorige week 5 dagen bij mij zijn waarvan twee overnachtingen. 
Tussendoor, op een dag dat ik heel moe was kwam het hondje ook weer bij mij. Ik had aangegeven dat ik heel moe was. iedere keer als ze hem brengen of halen wordt er een opmerking gemaakt dat hij dan maar bij mij moet blijven, dat ik niet kan verhuizen of dat hij dan maar mee wordt. Toen ik naar binnen liep werd nog even gezegd dat hij veel klachten heeft. 

De hele zaterdagavond ben ik bezig geweest de klachten te begeleiden. Terwijl ik veel te moe was daarvoor. Het hondje liet verzorging niet toe en begon mij te bijten. Hij zou blijven overnachten, dat gaat dan niet. De baasjes waren sushi eten, en toen ik een bericht stuurde dat het niet goed ging kreeg ik een bericht dat ik hem dan maar naar zijn huis moest brengen want zij waren nog op visite bij zoon en schoondochter. 

Dat viel bij mij echt superfout. 

Ik heb de afspraak daarna afgezegd en gezegd dat ze iets anders moesten regelen. Ik moest eerst mijn boosheid laten afkoelen voor verdere stappen. Toen dat was gezakt was er veel onrust bij mij. Grenzen aangeven is iets waar ik moeite mee heb. mensen luisteren nooit, ook niet als je het 7 keer herhaalt. Vroeger deed ik het met een halve fles wijn achter mijn kiezen. Nu moest het zonder. Ik heb de tijd genomen om diep na te denken hoe ik dit het beste kan oplossen. 
Nieuwe afspraken maken, maar hoe dan. 
Ik wilde een mail opstellen maar dat vonden zij niet nodig, dat kan toch ook in een gesprek. Nee dat kan niet want dan belt de zoon, dan wordt het gesprek afgeleid naar een ander onderwerp. Dus ik heb voet bij stuk gehouden en gezegd dat ik een mail ga sturen, dat dat een formele mail wordt, ook over aansprakelijkheid. 

Mail opgesteld. Dat werd een beetje argwanend ontvangen. En wel terrecht. Ik wil dat zulke afspraken op schrift staan zodat ik er op terug kan komen. Het is een bewijs, een disclaimer. 
Gister bij het ophalen van het hondje gevraagd of ze oké is met de mail en of zij iets heeft toe te voegen. Nee. Ik werd niet uitgenodigd om even te zitten ofzo, dus staand in de gang nog wat puntjes extra aangestipt. 
Deze puntjes heb ik vandaag nog weer op de app gezet en gevraagd of ze iets heeft toe te voegen. Ik kreeg een duimpje omhoog. 
Ze lijkt het allemaal niet zo belangrijk te vinden. Dat interesseert me niet. Ik wil afspraken, wat moet ik doen als hij een hartaanval krijgt als hij bij mij is? Hij is 13 jaar, en als hij vaak bij mij is dan is de kans groot dat dat gaat gebeuren. 

En ik weet zeker dat dit nodig is, ik voel aan alles dat er iets gaat gebeuren waardoor dit nodig gaat zijn. 

Heel vervelend dat ze niet meewerken maar nu lijkt het toch gelukt en duidelijke afspraken. 

Puf. 

Ik doe nog eens iets voor iemand. 

[bumperjim]

Ga er maar van uit dat ze de hond inmiddels als jouw hond beschouwen. Dat "je mag niet verhuizen" was een enorme rode vlag. Dit zijn mensen die vrolijk hun zorgen aan iemand anders uitbesteden, die kan je wel een email sturen maar daar hebben ze niks mee te schaften. Neem je de hond mee naar de dierenarts dan mag jij het betalen. "Hebben wij niet om gevraagd hoor". Jij doet op zich niks fout maar zij zijn te egoistisch voor jou  

Ik zou het helemaal afkappen. Ik ben een beetje radicaal want ik heb meerdere van dat soort gevallen meegemaakt, ik doe een hoop voor mensen maar niet voor parasieten. Iig het is goedbedoeld advies. 

%s om %s bewerkt door bumperjim

[Woman]

Jeetje

Je bericht geeft bevestiging van wat ik vanaf het begin voel. 

Het is afschuwelijk, ze laten hem rustig 3 keer in de week van 12 tot 03:00 alleen, en de hele tijd blaft hij wanhopig. Ik hoor dat in mijn huis en ervaar dat als overlast. Ik kan dan niet werken of slapen. 

Om daar iets mee te kunnen moet ik documentatie aanleggen. En eerst proberen ze aan te spreken. 

Dat is wat ik nu aan het doen ben. Eerst mondeling, nu ook schriftelijk. Ik ben begonnen een dagelijks schrijven vast te leggen. 

Mijn zorg gaat natuurlijk vooral ook om het hondje zelf. Als het onweert of met  vuurwerk wordt hij helemaal gek. 

Arm beestje. 

We hebben nu vastgelegd en overeengekomen dat hij niet alleen thuis kan zijn en mijn voorwaarden gesteld als hij hier is. 

Het duimpje omhoog is een akkoord. 

Je antwoord maakt me waakzamer en ik zet mijn hakken steviger in de aarde. Het is een bevestiging van wat ik al wist en de twijfel of ik hier goed aan doe is nu weg. 

Dank je wel, BumperJim. 

 

 

 

[Woman]

Goedemiddag!

Weer een poosje schrijven hier. Er was wel echt temptation om te gaan drinken de afgelopen week. 
Bij dit soort situaties heb ik altijd het gevoel dat ik moet stampvoeten als een bitch om gehoord te worden. Vroeger deed ik dat met een halve fles wijn op, dat ging een stuk makkelijker. 
Ik weet wel dat het leven niet makkelijk is, en als je dat wel verwacht dat het dan juist nog moeilijker wordt. 
Mijn missie is nu een plek te vinden waar ik een beetje prettig kan leven. Dat is hier niet. 

Rond moederdag is het altijd een beetje rare tijd voor mij. Ik dacht vroeger dat dat door mijn moeder kwam of doordat ik zelf geen moeder ben, maar daar ben ik nu wel overheen gegroeid, en toch blijft het een gekke tijd, waarin het lijkt alsof ik geen grip heb op de verandeingen en heel veel moeite moet doen om mijn leven op de rit te houden. 

Vandaag grof vuil dag. Het luik in kruipen en de zooi eruit halen. Rotklus maar wel heel fijn als het is gedaan. Het voelt altijd beter om rotzooi weg te kunnen doen. Beetje met het oog op een komende verhuizing alvast. Je weet nooit wanneer je een optie krijgt op een huis. Ik verwacht pas volgend jaar, dan is het fijn als het verhuis klaar is. Mijn huis kan gezellig en functioneel blijven en toch verhuisklaar. 
Ik weet niet of ze alles meenemen, het zijn ook grote planken van kasten die ik uit elkaar gehaald heb. Een paar zijn wel 2 meter, en volgens mij nemen ze 1,5 meter max mee. 
Dan laten ze die maar staan. 
Aan de slag dan maar. Zo geen zin in, maar ja het moet wel even goed gedaan worden. 

[Woman]

Vandaag verder met het grof vuil. De boel staat nu op de overloop en moet de trap af, zodat ik het morgen buiten kan zetten. 

Gister een mooie fietstocht gemaakt met de hond in een kratje. Een kant op gefietst waar ik nog n iet was geweest. Een culturele fietsroute ontdekt die ik nog verder wil ontdekken. Gegeten en gedronken in een park aan het water. Dat zijn fijne momenten. 

Als ik savonds de hond uitlaat kom ik langs een huis waar de tv zo staat dat je er recht tegenaan kijkt. Hij kijkt porno. 🤢🤮Moet hij zelf weten maar ik hoef het niet te zien. Ik wil de route aanpassen zodat ik van de andere kant kom, dan zie ik het niet. Dat kan  makkelijk en is misschien ook wel een mooiere wandeling die ik iets groter kan maken. 

Onderweg kom ik bijna elke avond een hertje tegen. Ik zeg dan zachtjes gedag en blijf rustig op afstand staan. Dat is zo bijzonder, mijn hart loopt dan over van liefde. 

Terugkijkend naar afgelopen week en herkenning in dezelfde situaties uit mijn verleden, is dit wel een kern van mijn drankprobleem. Boosheid, onrecht en frustratie zijn voor mij alarmbellen waar ik voor op moet passen. Ik trek het me veel te veel aan, ben te laat met grenzen stellen en het is dan heel makkelijk om mijn hoofd in een emmer alcohol te steken en er drie dagen later weer als een verzopen katje uit te komen. 
Continué. We gaan weer verder, stapje voor stapje en proberen op te bouwen. 

Twee kasten besteld, ik wil graag een boekenkast in mijn woonkamer. Die komen dinsdag, dat is leuk, en dat isoleert ook weer wat geluid van de buurman. Zo wordt het steeds een klein beetje beter. 

Aan de slag maar weer. 
 

 

%s om %s bewerkt door Woman

[Woman]

Gister waren de buren weg, het hondje was mee of ze hadden iets geregeld. Ik had voor het eerst het gevoel dat ik de dag voor mezelf had. Ik had extra lekker eten gehaald en al vroeg in de avond voelde ik me erg moe. Ik denk omdat ik me eindelijk goed kon ontspannen. Mijn hondje wat vroeger uitgelaten en vroeg de tv uit. Lampen gedempt en vroeg naar bed met een goed boek. Ik heb lang, diep en vast geslapen tot ver in de ochtend. Het is dan wel heel fijn om uit mezelf wakker te worden in een vredig huis en langzaam de dag op te starten. 

Vandaag verder met het grof vuil en ik wil iets aan sport doen. Beetje dansen of een beetje roeien. Ik had ooit een dagprogramma die heel goed werkte qua energie verdeling en routine. Die wil ik weer oppakken. 

Ik had me aangemeld bij een dating app. Maar dat is het toch ook niet. Dat weet ik eigenlijk ook allang wel. De onrust die ik daar van krijg door valse hoop is echt heel erg heftig. Dus daar ga ik mee stoppen. 
Voorlopig mezelf echt even goed op de rit houden en uitrusten, ontspannen en wat leuke dingen ondernemen zoals fietstochten. Het is zo'n heftig jaar geweest, puf. 
Ik denk dan wel eens hoe deed ik dat vroeger toen ik nog een full time baan had? Nou niet dus, ik woonde op een kamertje en in het weekend met "vrienden" naar de kroeg of naar de disco. 

Genoeg nu, hup, aan de slag. Het is wel weer heel warm, ik had gehoopt de grote klussen voor de zomerhitte af te hebben maar het gaat nu eenmaal niet altijd zoals gepland. Zweten dus vandaag. Ik zie het maar als krachttraining. Rustig aan, goed tillen en een leuk muziekje aan, net als tijdens het sporten. 

 

[Woman]

Ik was een man tegengekomen, in het wild, met wie ik een leuk gesprek had en een leuke klik. Daarna kwam ik hem steeds tegen. De vlinders fladderden om ons heen. We hadden een afspraak gemaakt om met onze honden een wandeling te maken naar een leuk bankje komende zaterdag. Gister zag ik hem en toen had hij een dikke joint in zn hand. 
Nou heb ik nix tegen mensen die blowen, maar op een maandagavond buiten blowen is voor mij wel een red flag. Dat is niet af en toe voor de entertainment een gezellig jointje roken. 
Op de een of andere manier trek ik nog steeds naar mensen toe die genotsmiddelen gebruiken. Blijkbaar hebben ze iets wat voor mij bekend is en wat mij een vertrouwd gevoel geeft. Ik heb zelf 30 jaar geblowd dus dat zit goed ingebakken. 
Ik wil dat niet meer en ik wil ook de verleiding niet meer. 
Ik kon er gister niet van slapen, hoe ik dat nou weer moet aanpakken dan. Ik ga iemand niet vragen om niet te blowen, want dat werkt niet. Dus geeft het mij onrust. 
Ik heb de afspraak voor zaterdag afgezegd met een ander smoesje. Wat niet echt gelogen is. 

Mijn sobriety is topprioriteit en is het allerbelangrijkste in mijn leven.