terugkijk 2010, vooruitblik 2011

[Gast jopie]

ik doe het tegenwoordig wel...af en toe terugkijken. Moet dat perse op 31 december? Nee hoor, t is gewoon makkelijk rekenen. En herkenbaar voor iedereen. Niet meer, niet minder.

Terugkijken, vooral ook omdat je snel vergeet. Snel vergeet wat je wel bereikt hebt, wat wél gelukt is. Of dat nou speciaal bij onze generatie hoort (doe maar gewoon dan doe je gek genoeg) of niet maakt daarbij eigenlijk niet uit...ik herken het in ieder geval wel bij velen van ons: onvoldoende stil staan bij wat je wél goed gedaan hebt, waar je wél gegroeid bent.

Een groot aantal van ons zijn verhuisd...hebben weer een eigen plek.....
Een aantal anderen zijn weer begonnen met werken....
Velen zijn in dit jaar gestopt of geminderd met drinken....
Sommigen zijn hun relatie verloren, of hebben een nieuwe gevonden...

kortom...een draadje daarvoor, voor wie wil. Mijn bijdrage komt later deze avond...duurt even.

[dhen]

Tjemig zeg, 22 maanden droog en ben af en toe nog aan het ontnuchteren.
Het verschil tussen zien wat er is of wat ik dacht dat er was of moest zijn.
Het is ook niet meer, wat brengt het volgende jaar mij, het is wat doe ik er mee
met zo'n fraai mooi jaar voor m'n neus. Het verschil is, ik kan het zelf, er wat goeds van maken
of niet en dat heeft weer te maken met of ik het durf. Ik wil niet gaan drinken omdat ik nu weet
dat ik kan leven zonder, ik ben niet meer bang, niet echt.
Als drank een houvast was om het leven aan te kunnen en als je dan leert dat leven zonder kan
en dan ziet dat wat er is, gewoon goed is omdat het zo zuiver is. Dan denk ik dat ik nooit werkelijk
heb durven waarmaken wat in mij zat. Maar als ik ben wie ik ben dan ben ik iemand en als ik iemand
ben dan ben ik niet bang, want de werkelijke angst is dat ik niets ben. (of niet goed genoeg ben).
Drank zet mij een spiegel voor mijn neus van: je kan het leven niet zonder, je vind het leven te
moeilijk zonder, je bent bang zonder. Niet dat drank dat zegt, ik zeg het, maar drank bevestigt
mijn niet zijn, er even niet zijn, er even niet willen zijn. Dus ik wil niet gaan drinken, elke verslaving
houdt mij weg van mijn durf om mijn leven te leven en te zijn wie ik ben. Ik wil er zijn, voor mij,
voor jou, ook als ik bang ben of als jij bang bent, dan zijn we samen misschien minder bang
of gaan we ergens schuilen totdat we niet meer bang zijn.

Mijn dank aan diegenen waar ik dit jaar soms even virtueel mocht komen schuilen

[Kore]

Dank jullie wel Jopie en Dhen voor het delen...

Deze zomer was ik een beetje ongeduldig,
ik was dan wel gestopt met drinken,
maar verder was er niet zoveel veranderd ( vond ik....)
Tót ik bij een arts kwam voor een invalide parkeerkaart,
die mij voorlas wat er in zijn computer over mij stond te lezen.
Hij verwoordde het: het lijkt wel of over wie ik hier lees
en wie hier tegenover mij zit twee verschillende vrouwen zijn.

De schellen vielen van mijn ogen.
Verdomd, zo wás het......en nu is het totaal anders.....
Mijn problemen gereduceerd tot wat lichamelijke ongemakken,
waar aan gewerkt gaat worden ook nog!

Dat mijn heupoperatie niet doorging, dat mijn hart kuren kreeg,
het verandert helemaal niets aan het gevoel van heel-zijn,
mogen zijn wie ik ben,
met alles erop en eraan.
Vrede met dat wat is, zo ervaar ik mijn leven op dit moment.
Ook als ik hier vanavond alleen oudjaar zit te vieren.

Ik vertrouw me toe aan 2010.

En ik dank jullie allen voor wat ik hier ontvang.
Het ga jullie goed, of, zoals we als kinderen zeiden:
Veel heil en zegen in 't nieuwe jaar!



Kore

[lady jane]

Voor 2010
Voor 2011

[niwi]

in 2010 kon ik geen reden vinden om te drinken...
in 2011 wil ik geen reden vinden om te drinken....

[lady jane]

maar op 14 juli ben je wel mooi gestopt Fruitvlieg:present:
en de rest kan dus ook alleen maar beter
ik wens je toe dat beter best mag worden!

[ekstertje]

2010 was voor mij geen slecht jaar. Ook geen supergoed jaar dat ook weer niet, maar wat is nu een supergoed jaar? Het was voor mij een jaar van settelen in mijn nieuwe baan en hierin leren en groeien. Worstelen met de boosheid en verdriet om het gemis van mijn ouders waarvan de één niet meer leeft en de ander voor een nieuw leven koos zonder zijn kinderen en familie.
Een jaar van vallen en opstaan rondom alcohol, maar toen al op de goede weg. Heb me in februari 2010 aangemeld hier op het forum nadat ik letterlijk en figuurlijk op mijn gezicht was gegaan...Dit wilde ik niet voor voor mijn gezin en mijn kinderen...Dit moest stoppen!
Heb het afgelopen jaar aardig wat geld uitgespaard door fikse periodes niets te drinken. Hoop dat 2011 een droog jaar mag worden. Een droog jaar die ik stap voor stap ga nemen...dag bij dag:)

Ik ga ervoor:present:


Verder wil ik iedereen van het forum bedanken voor het er zijn voor me:heart:

[rapilos]

Leuk zo,n draadje.
Goed jullie te lezen.

Vorig jaar met oudjaar, zei ik hardop tegen mezelf; 2010 wordt mijn jaar.
Dat is het ook geworden.
Voor mezelf gekozen, wetende dat ik op de oude manier geen 80 wilde worden.
5 maanden later gescheiden,
6 maanden later een eigen huisje.
6 maanden ingewoond bij een familielid.
Echt gevochten voor mezelf..tenminste zo voelt het wel.
LATex, misschien wel verdriet gedaan, maar hem ook tot inzicht laten komen wat drinken betreft.
Nu weer superrelatie, met de man waar ik bij 35 jaar mee getrouwd was.
De afgelopen jaren zijn heel bijzonder geweest, met borstkanker bij mezelf, overlijden van beide vaders,
Hartklachten bij LATex, scheiding.
Intensieve yogaoefeningen om weer bij mezelf te komen.
Ik ga 2011 vol vertrouwen tegemoed.
Zonder drank, want drank stompt af
Het zorgt ervoor dat je niet verder wil denken over wat je nu echt wilt.
Stopt je kop in het zand voor problemen.
Nemen er nog een, om maar niet te hoeven praten of voelen.
Stoppen met drinken, heeft mij heel veel veranderingen en goeds gebracht.
En dat gun ik iedereen.!

[rapilos]

Dank Jopie, wat lief gezegd.
Maar kijk ook eens naar jezelf, wat een prachtig stuk je geschreven hebt.
Realiseer je goed dat je zelf ook heel erg gegroeid bent.
En nu over morgen..4 januari, misschien weer een stukje verandering, vooruitgang.
Ga je goed Jopie!!

[Tobbertje]

O lieve kanjers / strijders / lotgenoten...

Ik heb een brok in mijn keel van al deze eerlijke, open, emotionele woorden die iedereen hier zo deelt...
Beseffend dat iedereen het even moeilijk heeft op zijn eigen manier.
Je hoort soms iemand vertellen over zijn probleem en dan denk je wel eens: Waar maakt hij of zij zich druk over? Maar ik heb wel geleerd dat ieder zijn eigen probleem het ergst is, want dat is wat je tenslotte ook zelf op moet lossen. De een kan dat makkelijk, de ander ziet geen oplossing of uitweg, of krijgt geen hulp als hij of zij dat vraagt.(als hij of zij dat al dúrft...)

Voor mij was 2010 een heel confronterend jaar. Ik wist aan het begin van 2010 al dat ik al heel lang fout bezig was... ik heb leversteatose en dan is het een gegeven dat alcohol gewoon niet goed voor je is.
Maar nee, gewoon doorgaan met die struisvogelpolitiek... En dan kwam ineens het moment voor mij::light: In juni ging ik naar een popfestival met mijn man en stiefdochter... daar heb ik gefilmd... het was geweldig, dat is een feit; vooral omdat het voor onze dochter haar eerste popfestival was, ze ging compleet uit haar dak. Maar toen zag ik een filmpje van mezelf, en ik schrok me te pletter! Een lallende vrouw, die echt veeeel te veel gedronken heeft, zo'n irritant mens... Ik heb zelf altijd een hekel aan lallende dronken mensen maar nu zag ik mezelf daar zo staan en ik zag erg genoeg ook de gezichten van mijn man en dochter... ze probeerden het te negeren, om mij niet voor schut te laten staan, maar dat stond ik al...

En toen was het voor mij ineens duidelijk: DIT MOET STOPPEN!!
Toen is ook de knop omgegaan. Ik ging naar de huisarts en heb hem opgebiecht hoe ik bezig was, helemaal fout. Ik kreeg van hem de tip van ADB en ik heb me dezelfde dag nog aangemeld.
Diezelfde dag heb ik ook bloed laten prikken en de uitslag was dat ik een Gamma GT gehalte had van 260, wat maar rond de 35 mag zijn... Ja, dat had ik wel verwacht maar toch schrok ik dat het zó hoog was.

Mijn man kwam toen ook met de pijnlijke woorden: Als ik nu niet aan mezelf ging werken was hij echt aan het overwegen om te gaan scheiden... DAT WAS DE ECHTE DRUPPEL.
Ineens zag ik het verdriet in zijn ogen en de machteloosheid... hij zei dat hij alles zou doen om me te steunen, hij wilde zelfs niet zijn pilsje in het weekend drinken om het mij gemakkelijker te maken...
Onze dochter was achteraf heel blij dat ik in had gezien hoe ik mezelf kapot aan het maken was.

Dus de eerste helft van 2010 was erg slecht voor mijn gezondheid, voor mijn huwelijk en voor mijn zelfrespect. Ik was een lopende dweil, ik moest mezelf dwingen om het huishouden te doen, te gaan werken, het was alsof ik elke dag de Mount Everest op moest, zo weinig energie.

Maar de tweede helft van 2010... toen ging de deur naar mezelf open, ik werd wakker uit die roes die er elke dag was... ik begon mezelf weer aardig te vinden, ik viel af, ik knapte zienderogen op. De energie kwam mijn lichaam binnen als een frisse wind en ik voelde me net opbloeien als een zonnebloem, van iets heel kleins tot een grote fiere bloem met een frisse kleur en vrolijke uitstraling.
De complimenten kwamen ineens... Wat zie je er goed uit, ben je afgevallen? Maar ik kon maar tegen weinig mensen vertellen waaróm dat dat zo was... Mijn familie en intieme vrienden wisten ervan.

Ik heb in 2010 heel veel over mezelf geleerd, mijn vechtlust, mijn innerlijke kracht, het lef om 'nee' te zeggen. Tegen veel mensen verteld dat ik geen alcohol meer drink, gewoon zelf mijn eigen frisdrank meenemen naar feestjes. Ik bombardeer mezelf altijd tot BOB en dat is ook nog eens comfortabel, ik hoef niet midden in de nacht naar huis te fietsen of te lopen... lekker met de auto.

En in september kwam onze nieuwe hond... Zij heeft ook een stuk van mijn leven gered.
Ik heb een doel, ik moet naar buiten, ontmoet mensen, maak een praatje, wandelen is goed voor lichaam en geest. Ik betrap me erop dat ik vaak loop te filosoferen in mezelf als ik een uur of 2 met de hond op pad ben. Geniet van de natuur, van de kleine dingetjes in het leven.

De feestdagen zijn heel fijn verlopen, raar zonder 'al die drank' maar wat fijn om geen kater te hebben!
Ik heb ik 2010 ontdekt hoe fijn en energiek een leven zonder alcohol is, en dat had ik nooit geweten als ik hier niet terecht was gekomen, want dit forum heeft het grootste aandeel in mijn eigen succes...

Daar wil ik iedereen voor bedanken uit de grond van mijn hart.
En ik wil 2011 verder gaan op dit pad samen met jullie. We zullen nog wel eens vallen, maar we staan weer op en lopen door. Niemand is perfect. Maar ik probeer mijn alcoholvrije leven dag voor dag te leven, dat heb ik ook geleerd. De lat te hoog leggen is ook heel verraderlijk, kleine stapjes... dat is het veiligst.

SAMEN STAAN WE STERK, OOK IN 2011!!

Liefs, ToPPertje:present:

[lady jane]

ToPPertje: Wow:sun:

[Annemieke]

2010 was voor mij een jaar net zoals de vorige jaren. destructieve, hopelozen, wanhopige, vol van alcohol jaren. Heb me vaak een grote loser gevoeld. en vergeefs geprobeerd mn dromen na te jagen.
maar het liep elke keer op niks uit omdat ik geen eigenwaarde had ( heb)

Maar nu is het ECHT klaar. Ik weet waarom ik elke keer weer de fout inging. en dit jaar gaat dus wel mooi mijn jaar worden. ga mensen verbaasd doen staan!! huh?? die Annemieke waar nooit wat van terecht zou komen? Heeft ze wat van haar leven gemaakt? Hmm de wonderen ziijn de wereld nog niet uit..

Zou leuk zijn om dat te horen maar ik doe het toch in de eerste plaats voor mezelf. Omdat ik het waard ben om gelukkig te zijn en gezond door het leven te gaan.. Ik ben al tientallen keren gestopt maar het is voor het eerst dat ik het voor mezelf doe. En daarom gaat het deze keer wel lukken. In ieder geval morgen....

Ik voel en WEET dat het me gaat lukken.. Samen met God en de hulp van andere mensen kom ik er wel!!

Liefs...

[Sara]

Joop, Dhen, Kore, Rapi, Toppertje...........en allen die hier zo open hebben geschreven:
wat mooi, wat goed, wat ontroerend.
Zit met tranen in mn ogen en weet even geen woorden te vinden.
Jopie bedankt dat je deze draad begonnen bent.
Hoop ook in 2011 samen met jullie verder te gaan, onszelf en elkaar beter te leren kennen.
Durven vertrouwen op onszelf en op onze toekomst, hoe die er ook uit mag zien.
Dank jullie allemaal.

[Kore]

Ik sluit mij helemaal aan bij Sara,
wat fijn dat we elkaar hier kunnen steunen!!!
Ieder op onze eigen manier...
Ik hou van jullie:heart:

En ja Annemieke, het maakt zoooooveel uit
of je het voor jezelf doet
of voor een ander....alles!!!

[meiske]

Hoh Jopie,

wat een goed idee, al durfde ik nooit terug te kijken;)
Ik heb de moed bij elkaar geraapt


Tjonge 2009 febr gestopd met de drank, een maand ervoor
was m,n neef overleden hij is maar 52 jaar geworden
die heeft zich letterlijk doodgedronken, en dat was voor mij
de doorslag om te leren stoppen met drinken,
ook wilde ik eerst minderen maar ja dat ging niet,dus toen maar radicaal,gestopd

De eerste 8 maanden waren een hel echt wel,
Ohhhh wat had ik het moeilijk,
want alles wat ik met drank kon wegstoppen ,tja dat kwam los in m,n dromen
levensecht.
De incest op 12jarige leeftijd( dat was het ergste)
en de belofte aan m,n moeder dat ik het toch maar niet vertelde
want ja de schande, die belofte heb ik ruim 50 jaar in stand gehouden,
zelfs tegenover m,n eigen man,zelfs manlief die dacht dat ik vrijwillige sex had gehad voor hem
en ik kan je vertellen dat was heel zwaar,

maar ook verdere onverwerkte emotie,s zoals overlijden van dierbaren een zus op 56 jarige leeftijd
een neef met zelfmoord die nog maar 57 jaar was in 2009

tja en dan sta je daar met een belofte aanjezelf om geen alco meer te drinken

heb menigmaal met een glas wijn voor m,n neus gezeten,maar altijd weer weggekieprd
want ik dacht dan daar moet je wel doorheen,met drank word het alleen maar erger
en ik was (ben )bang dat ik dan opnieuw in die molen terecht kwam.
en dat wilde ik absoluut niet ,
Maar ik had de ondertussen ook een internet begeleider van de ADB
en die heeft me vaak door moeilijke momenten heengesleept,
want je kon altijd overdag aankloppen wat ik als heel positief heb ervaren.

Maar na Okt 2009 ging m,n leven in een rustige vaarwater,
ik had er niet zoveel moeite meer om de drank te laten staan
En ik begon het los te koppelen het verleden ,heden en toekomst
alles afzonderlijk van elkaarte zien, en het beetje bij beetje te aanvaarden

ondertussen kreeg ik er ook nog een Lactose-Intolerantie bij, wat ook niet makkelijk was en isook dat heb ik aanvaard, ook al kan ik heel veel dingen niet meer eten
maar het is net als bij de drank AANVAARDEN daar ben ik toch het meest bij gebaat

2010 was een heerlijk jaar voor me


Dus met dank aan de ADBInternetbehandeling,dit forum,mn manneke
En natuurlijk Aan mezelf heb ik het droog gehouden:D

Dus ga ik met frisse goede moed en met alle vertrouwen in mezelf 2011 in

[Tobbertje]

Pfoe, Meiske...

ik heb met tranen in mijn ogen jouw verhaal gelezen... heel heftig!
Maar wat een moedig mens ben je, je mag heel erg trots op jezelf zijn..
Ik vond het ook een supergoed idee van Jopie om deze draad te beginnen.
Het is niet gemakkelijk maar als je zo eens de balans opmaakt van een jaar... dan zie je dat we allemaal eigenlijk heel veel bereikt hebben en overwonnen hebben.
We durven nu écht naar onszelf te kijken en conclusies trekken van wat er met ons gebeurt.
Ik vind het schrijven in een dagboek ook altijd wel fijn, maar dat is echt privé... dat leest niemand (als het goed is..)

Maar hier schrijven we ook hele persoonlijke, intieme, pijnlijke, blije gebeurtenissen op die we met elkaar durven te delen en dat is mooi, want daar kan iedereen uitpikken wat voor hem of haar herkenning of erkenning geeft. Dit is echt zo mooi, de kracht van lief en leed met elkaar te delen en zo met zijn allen proberen om een doel te bereiken. Samen kunnen we zoveel bereiken...
En als je dan terug kijkt zie je dat het niet voor niks is...

Samen staan we gewoon hartstikke sterk!

Bedankt meiske, dat je dit wilde delen...
en Jopie, bedankt voor dit geweldige draadje de starten!

Jullie zijn allen kanjers!

Liefs, Tobbertje >> ToPPertje:D

[lady jane]

Dank meiske
echt wel!

[Tobbertje]

Lieve Jopie:heart:

Jij hebt door dit draadje te starten heel veel mensen aan het denken gezet, en dat je dus eigenlijk even pas op de plaats maakt en écht kijkt en ook daadwerkelijk zíet wat er met je gebeurt en aan je veranderd is... Zo in de dagelijkse beslommeringen sta je daar niet bij stil. En het stoppen of minderen met drinken lijkt misschien heel moeilijk en dat is het soms ook maar je ziet ook al die dagen dat het daadwerkelijk gelukt is. En als je dat dan afzet tegen de tijd dat je elke dag 'gewoon' dronk, dan zie je nu hoe goed je bezig bent.

Ook al heeft iedereen misschien zijn uitglijders en terugvallen, je hebt toch altijd wat gewonnen... Ik heb vanaf half juni 2010 van de pakweg 200 dagen er toch óver de honderd NIET gedronken en de andere 100 dagen bezig geweest met minderen en een enkele terugval...
Dus ik heb voor mij persoonlijk heel veel bereikt, en als je dat beseft vindt je ook weer kracht om door te gaan.

En vooral hier met al deze lieve mensen is het geen marteling maar een weldaad om te stoppen.
Zoveel lieve woorden en bemoedigingen... Het voelt gewoon goed om hier te komen schrijven en lezen...

Nogmaals: dank je wel! Hier mevrouw chauffeur Jopie:
voor jou!:present::present::present::present::present::present:

Liefs, Tobbertje:heart:

[Kyon]

Wat een mooie terugblikken van jullie. En wat is iedereen toch gegroeid!
Super om te lezen. Weer een bewijs dat alcohol echt een hoop kapot maakt.

Ik hoop volgend jaar ook zo'n mooie terugblik te kunnen schrijven. Heel waardevol en motiverend dit draadje.

[meiske]

Ook ik heb al jullie verhalen gelezen,

Wat een verdiet en pijn zit erachter
en wat zijn we dan sterk, echt wel:D

Het was gisteren de eerste keer dat ik bewust ging terugkijken
in m,n verleden, en ja pffffffff

heb met spanning afgewacht wat het zou doen bij mij,
en vooral of het triggerde,
had de meeste angst voor de nacht (dromen)
maar nee, heb gewoon geslapen en niks gedroomd:D

dus weer een hele overwinning voor me,
en ja ook ik ben er nog niet denk ik,
zal wel altijd alert moeten blijven, maar dat vindt ik
niet erg.

Lieve mensen bedankt voor jullie lieve reaktie`s

En voor het delen ervan superbedankt:present:

En Jopie bedankt voor dit geweldige draadje,
je hebt er heel wat goeds mee losgemaakt:present:

Overleven doe ik nu dus niet meer , het wordt wel steeds makkelijker

Een hele warme knuffel voor all:heart:

[lady jane]

Welkom in de wereld der volwassenen Fruitvlieg:heart:.
Ik heb ooit gelezen over je vriendin en hoe zwaar je het
ermee had. Niet dat het zo slecht uitpakte in drankgelagen.
Oh zo begrijpelijk en toch niet de juiste weg he. Kan erover
meepraten hoor, heb het jaren ook zo gedaan. En het duurt lang
eer de beloning voor het niet drinken komt, vind ik soms. Alsof ik
daar recht op zou hebben. Ik wil immers ook geen straf voor het wel drinken?
Het feit dat je in het ziekenhuis zou willen liggen om aan alles te ontsnappen is
net zo'n vluchtweg, een die gezonder lijkt dan de drank, maar natuurlijk ook geen
oplossing geeft. Die zit toch meer in de weg die je nu gekozen hebt (ook al lijkt
het een noodzakelijk kwaad soms). 6 maanden is een mooie periode Fruitvlieg:heart:
veel kracht voor jou en je vriendin in voor en tegenspoed!

[lady jane]

Mooi te lezen Jopie:heart:

[Susana]

Jopie...wat mooie om te lezen...een verhaal vol inspiratie en hoop.

[smart]

Wat een mooi verhaal Jopie.
Ik ben verschrikkelijk blij voor je en dit geeft menig burger moed!

xxx Cathy

[witte]

Prachtig Jopie
bedankt voor het delen
Echt zo mooi om te lezen