pactdraadje voor baclofen, Refusal en Antabusgebruikers

[Gast]

Gleed er zo in!

[Blekje]

Bij mij ook vanmorgen. Zit vanmiddag weer in een dipje, dus goed dat ik niet kan drinken nu. Anders had ik al bij de winkel gestaan, grrrr. 

[Blekje]

O, en Bol: ik had weer wat op het hobbydraadje gezet. Een foto. Maar daar komt niemand meer . Ben jij ook niet meer met je hobby bezig? Te druk?

[blondie6173]

Vanmorgen in alle vroegte gewoon de refu naar binnen gekieperd hoor... Effe vergeten te melden

[blondie6173]

Effe melden dat ie er weer in zit.

[wimmelt]

Weer geslikt.

[Gast]

En weer braaf geslikt

[Blekje]

Ik zat net je bericht van de dertiende te lezen Loen. Ik herken dat niet lukken met het stoppen en ook dat impulsieve. Bij mij ging ook ineens de knop om waarna ik de refusal heb gevraagd. Dat werkt heel goed als je impulsief bent, merk ik bij mezelf.

En wat voor therapie volg je nu? Het staat vast wel ergens op deze draad, maar het is me echt te veel om allemaal terug te zoeken. Dan raak ik erg overprikkeld. 

[Blekje]

Hi! 

Ik heb heel lang niet geschreven.

Ik gebruik ook weer refusal, maar ik heb het omgedoopt tot Rust.. want dat geeft het echt. Alleen, idd, bijna altijd na een paar weken komt de drang om te stoppen met slikken. Ik zou het heel fijn vinden om een maatje te hebben en elkaar dan per bijv whatsapp te herinneren op de dagen, net eveb die stok achter de deur. Mocht iemand dat fijn vinden stuur me dan een pb.  Begrijp ook dat veel mensen dit te persoonlijk zullen vinden, maar wellicht is er iemand die dit ook aanspreekt. Liefs Lianne

Hallo Lianne,

Wat goed dat je weer refusal gebruikt. Ik weet niet of iemand al gereageerd heeft met een pb in verband met het appen. Maar als dat niet het geval is, kun je misschien regelmatig op deze draad komen om te melden? Wij roepen ook wel eens hoor. 

Mij geeft de refusal ook rust

[blondie6173]

En dr in

[Gast]

Pil zit er weer in

[blondie6173]

En weer... hapslikweg...

[bolletje]

Geslikt.

[wimmelt]

Ook weer geslikt!

[Gast]

Ik ook

[Blekje]

Dank je wel Loen voor het delen. Ik mis dat ook wel een beetje zo'n apart draadje. Ben op het moment ook niet erg in de stemming voor de dagdraad, waar het toch ook wel veel over dagelijkse dingen gaat. Ik kan op het moment ook niet goed op beeldscherm lezen want ik heb veel last van mijn ogen. 

Ik trek me er niks van aan dat mensen erop neerkijken dat je Refu neemt. Het is mijn manier om ervan af te blijven. En je moet hem wel aldoor zelf nemen....

 

Over refu gesproken: ik bedacht net dat ik hem vanochtend vergeten was. En nu wou ik hem nemen, maar ik stond voor mijn medicijndoosje en kon hem gewoon niet pakken   want ik wil eigenlijk drinken. Owwwwww, wat nou weer. Het ging juist zo goed. 

[Monster]

lieve Loen,

Je bent niet dom. Je bent met herstel bezig: kijkt naar jezelf, naar hoe je aan je zelfbeeld werkt, je bent clean en je bent begaan met anderen.

Hoe kan een mens nou op je néér kijken?

Beterweters zouden beter moeten weten.

 

Het kán natuurlijk zijn dat je neerbuigende teksten op jezelf betrekt. Dat je je laat raken omdat je heel diep van binnen óók vindt dat je zonder pilletje pas écht gestopt bent. En dat je hard roept dat je het goed genoeg doet, vooral naar jezelf zo hard schreeuwt dat je goed genoeg bent en doet.

 

Wel lieve Loen,

Ik voel sowieso dat je goed genoeg bent en ik gun je dat je trots bent op jezelf. Op hoe je bent en wie je bent. Wát anderen schrijven of zeggen, pik eruit wat opbouwt en al het andere kan weg. Alles wat ik aan jou schrijf, vertel ik óók aan mezelf. We gaan gelijk op. Trots op ons.

[Blekje]

Ik ben alweer tot bezinning gekomen en heb hem genomen. Heb je een kristallen bol Loen?

 

En zo is het maar net Monster. Je spreekt uit mijn hart

[blondie6173]

Refu zit er weer in

[Gast]

Weer braaf geslikt

[wimmelt]

Per ongeluk weer geslikt, had pas morgen gemoeten maar beter een half teveel dan een half te weinig.

Ik kan me er  over opwinden dat mensen die refusal slikken laf zouden zijn en eigenlijk niet gestopt zijn met drinken, wat is dat voor een calvinistisch oordeel? Ben je laf als je pijnstillers slikt als je je poot breekt omdat je de pijn zelf niet kunt overwinnen. Ben je laf als je om euthanasie vraagt omdat je ondragelijk lijdt en het niet meer volhoudt? Ben je laf als je suikerziekte hebt en daar medicatie tegen neemt? Verslaving is een ziekte, een hersenziekte wel te verstaan, mag je dat niet met een pil bestrijden? Hoe veel moet je lijden om hier toe over te gaan, 40 jaar in mijn geval? Had ik maar dood moeten gaan aan de drank zodat mijn nabestaanden kunnen zeggen: Opgeruimd staat netjes, hij heeft ons leven en het zijne zelf verpest? Moet ik mijn diepe depressie waarbij ik in een zwarte schaduw leef zelf overwinnen en in geen geval medicatie nemen omdat lafheid anders mijn schande is? Ben ik liever een totale ramp voor heel mijn omgeving dan dat ik tenminste probeer om een pil te slikken waardoor ik en mijn omgeving een dragelijk leven hebben?

En dan de bijwerkingen van e.e.a.: Het valt mij op dat verslaafden vaak angstig zijn voor de bijwerkingen van medicatie en zich ternauwernood afvragen wat de bijwerkingen zijn van het middel waar ze verslaafd aan zijn. Liever iedere ochtend een mega-kater, met koppijn, kotsen en de uiteindelijk leverkwalen en de dood, dan 3 weken lichte slapeloosheid, wat verminderd libido of duizeligheid. Dit niet te willen is naar mijn idee een verkapte  onbewuste mega-smoes om toch weer te willen gebruiken. Natuurlijk weet ik best dat de farmaceutische industrie ons graag ziekt maakt om eraan te verdienen maar we zijn zelf toch wel in staat om uiteindelijk de juiste afwegingen te maken, samen met degenen die de medicatie voorschrijven?

Had men mijn ADD maar herkend toen ik in de 20 was, had ik mezelf maar 20 jaar eerder toegestaan om refusal te gaan slikken , dan had mijn leven er heel anders uitgezien. Pas sinds een paar jaar slik ik een antidepressivum om dit onder controle te houden, precies het stofje wat mijn hersenen het evenwicht geeft om wat rustiger te worden. Had ik dat met mn toch al zo drukke kop er zelf nog bij moeten doen, of was het beter door te zuipen om die broodnodige rust te creëren. Ik slik nu 10 maanden een halve refu om de dag, dat houdt mij van de drank af en geeft mij ruimte om mijzelf verder te ontwikkelen in plaats altijd maar bezig te zijn met hoe kom ik van die drank af! Had ik daarnaast met mijn drukke hoofd ook nog de taak erbij gehad om het gevecht tegen de drank zelf te winnen? Dankzij de medicatie heb ik nu een leven waarvan ik in het verleden nog niet eens durfde te dromen. Eindelijk na 45 jaar vechten ben ik dankbaar dat ik in een tijd leef waarin dit mogelijk is en niet middeleeuws eindig als een nietsnut en een zatlap.

Natuurlijk is het proces voor iedere verslaafde anders, dat begrijp ik natuurlijk ook wel, maar vanuit mijn ervaring weet ik nu dat er sommigen zijn die het allemaal zelf kunnen, maar ik weet ook dat het merendeel van de verslaafden uiteindelijk weer terugvalt , getuige de massa's die zich hier aanmelden en uiteindelijk, na korte of langere tijd in het niets verdwijnen. Natuurlijk is dit geen pleidooi om maar meteen bij de eerste tekenen van ziekte een pil te slikken. Het gevecht tegen verslaving levert ook iets op. Het is ook gevecht tegen hebzucht in het algemeen en, als het werkt, je ook een zekere mate van spiritualiteit oplevert, alle hebzucht is vaak de oorzaak van ellende. Maar bij de meesten van ons is de kracht die ervoor nodig is om zonder hulp of medicatie te overwinnen, juist door het gebruik, niet voldoende. Dat is geen schande, niet iedereen is een heilige, de meesten van ons niet. Ik schaam mij er niet voor dat ik mijn verslavin(gen) niet helemaal zelf overwonnen heb en uiteindelijk ervoor gekozen heb om dit met enige chemie op te lossen. Ik erken dat ik het zelf, ook met professionele hulp niet kan. Is mij daarom een normaal leven mij misgunt? Ik ben er van overtuigd dat medicatie zin heeft, ook al is het om tijdelijk rust te krijgen waardoor je aan het probleem kunt werken zonder verstoring. Dit zal vast een hoop reactie oproepen, maar dat is dan ook precies de bedoeling. Ik hoop dat anderen geen gevecht van 45 jaar nodig hebben om tot dezelfde conclusie te komen en op tijd tot de ontdekking komen dat na vele terugvallen het gevecht hopeloos genoemd mag worden en medicatie de goede optie is.

Pff, dat moest er even uit!

19 juni 2015 bewerkt door wimmelt

[Gast]

Wimmelt, dat is een heldere boodschap. Ik ben me er niet van bewust dat er naar de refusal- of antabusgebruikers op zo'n negatieve manier wordt gekeken. En misschien heb ik weleens ergens iets geschreven, dat als zodanig zou kunnen worden uitgelegd.

Zelf heb ik vier maanden antabus gebruikt en niet gedronken. Om mijn huwelijksdag te vieren ben ik toen tijdelijk even gestopt. Uiteindelijk werd het tijdelijk een jaar of vijf.

Ik heb daarvan geleerd dat, in ieder geval voor mij persoonlijk, alleen zo'n middel gebruiken niets oplost. De frummers die hier laten weten regelmatig zo'n pil te slikken, werken echter ook op allerlei andere manieren aan zichzelf (en vaak niet alleen aan de alcoholverslaving) of hebben dat al uitgebreid gedaan. De refusal wordt geslikt ter ondersteuning of versterking van wat er toch al speelt. Dat werkt in een aantal gevallen uitstekend en daar ben jij een voorbeeld van.

En misschien is zelfs het starten met alleen refusal gebruiken ook nog wel een alternatief. Iemand is dan nuchter en zal misschien daardoor toch geconfronteerd worden met andere zaken die misschien spelen en waar tot dan alcohol overheen werd uitgeschonken. Ik weet niet of we daar voorbeelden van hebben.

Voor jou is het momenteel een uitkomst en dat is alleen maar mooi, denk ik. Voor mij is het in deze fase niet nodig, maar wie weet hoe het er in de toekomst uit zal zien? Ik niet.

[lady jane]

Wimmelt, als iemand het nodig heeft

refu gebruikers als laf te bestempelen,

wat zegt dat dan over jou? Niets toch zeker.

Dat het zo hard aankomt bij je, kan wel een

heel andere oorzaak hebben.

Ik heb zelf net op een heel ander vlak

3 x een veroordelende opmerking gehad, wel

persoonlijk gericht. 1e keer dacht ik, van me af laten glijden,

de 2e keer werd ik geirriteerd en de 3e kwamen de tranen.

ik ben er ook nog niet over uit, waarom ik me er toch zo wankel bij voel,

maar ga toch maar in mezelf te rade, en kijken wat ik nodig heb.

Want de ander is en blijft zo, dat gebeurt al jaren en die verandert

niet meer. Ik moet er zelf dus wat mee.

Misschien speelt er bij jou ook zoiets?
En verder is het jammer idd dat er zo laat pas diagnoses worden gesteld,

en is het zonde van jaren die misschien nu verloren lijken. Ook dat herken ik wel.

Maar dan komt Mindfulness me wel te hulp; nu is nu en voor de toekomst

kan ik zorgen dat er zo weinig mogelijk verloren tijd komt.

[Blekje]

Ikzelf heb alleen de ervaring van de AA vorig jaar, toen ik zelf nog geen refusal slikte, dat men vond dat je daar niet thuis hoorde als je dit slikte. Dat vind ik nu erg raar aangezien ik merk dat refusal slikken alleen al soms een gevecht kan zijn. Het heeft bij mij lang geduurd voordat ik het wilde nemen, maar ik ben nu langer droog dan ooit en het heeft bij mij gewoon een vertragend effect. Ik heb dan wel geen ADHD, maar ben wel redelijk impulsief en kan op dit moment nog niet goed omgaan met stress. Daarvoor wil ik dan drinken. Of in ieder geval de refu laten staan. Als ik de refu niet zou nemen, zou ik zeker al bij de winkel staan op het moment dat ik veel stress heb en mijn hoofd verlies. Maar die periodes duren hooguit een halve en soms een hele dag. En dan ben ik weer tot bedaren gekomen en neem hem alsnog. 

Ik heb al veel aan mezelf gesleuteld en ga half juli met de intensieve behandeling bij Tactus van start. En daarna waarschijnlijk nog met schematherapie

[wimmelt]

Ik voel me daardoor niet zo geraakt maar schrijf het t ook voor alle meelezers  om in overweging te geven. Het is helemaal niet zo persoonlijk voor mij maar gun het iedereen om niet zo'n lange weg te hoeven gaan als ik.