Liefdes verdriet of alcohol gemis

[Daan3]

Hallo allemaal ik ben met week 7 bezig zonder te drinken het gaat goed, Ondanks ik in een scheiding zit en nog wel goed contact heb met haar ook nog wel gevoel logies naar 13jaar vraag ik mij soms af, soms best vaak laatste 2 week heb ik zin raar gevoel in mijn buik ik dacht dat dit kwam door het gemis van mijn vrouw maar ik begon opeens te denken kan dit gevoel niet de alcohol zijn een graving? Soms betrap ik me er op dat ik denk wat zou een biertje toch fijn zijn tijdens dit gevoel maar ben nooit bezweken. Ik had dit gevoel eigenlijk de eerste 4 week niet en ik merk dat het er nu best wel heel vaak is kan het gevoel ook moeilijk onder woorden brengen, hoe dan ook wil ik niet meer drinken en het zal wel minder worden met de tijd maar ik vind dit toch wel een zware periode.het feit dat de scheiding nog niet eens rond is en mijn ex ook al met haar nieuwe lover op een camping samen woont helpt ook niet echt, toch haal ik daar wel kracht uit  om niet te drinken dan worden mijn emoties veelste sterk en dat wil ik kosten wat kost voorkomen. Ik zet door ik denk dat deze periode van mijn leven de scheiding en stoppen met drank de moeilijkste is die ik ooit heb gedaan. Besef me heel goed dat dit pas het begin is maar het schrijven en lezen hier met jullie helpt enorm txn

Groeten Daniel 

[Pytje]

Welkom Daan. Goed dat je onderkent dat dit gevoel een gemis aan alcohol is. En inderdaad, het zal verdwijnen. Succes!

[Lika]

Welkom

[Lonster]

3 uur geleden zei Daan3:

kan dit gevoel niet de alcohol zijn een craving? Soms betrap ik me er op dat ik denk wat zou een biertje toch fijn zijn tijdens dit gevoel

Het gevoel is de opluchting dat je geen alcohol meer drinkt, en ook niet meer nodig hebt. Een gevoel van blijdschap. 

Als je dat nu eens zou geloven, in plaats van dat je lichaam om alcohol vraagt (wat waarschijnlijk niet zo is), maak je het jezelf een stuk makkelijker. 

Welkom Daan, 7 weken niet gedronken is geweldig goed.

[Gryhe]

Op 31-7-2020 om 07:09 zei Daan3:

Hallo allemaal ik ben met week 7 bezig zonder te drinken het gaat goed, Ondanks ik in een scheiding zit en nog wel goed contact heb met haar ook nog wel .....

Een schrale troost, ik zit in het zelfde schuitje.  Mijn scheiding is nog niet rond, maar woon nog met geheel gezin in één huis. Mijn toekomstige ex-vrouw gaat vaak weg, laat mij achter met de kinderen en gaat op een manier cohabiteren met een vriend van vroeger.  Het is zo lastig en de verleiding naar alcobuddy is zo groot maar ik doe het niet. Ik wil een goede papa zijn, die door alcobuddy veel van kindertijd heb gemist.

Ik voel het gemis van troost van alcobuddy, maar ik ben sterker en trots dat ik doe en lukt. Ik voel het gemis van warmte van mn vrouw, maar besef dat dát al lange tijd er niet meer is. Door drank was m'n levensbeeld irreëel, het belemmerde m'n zicht. Kep veel verdriet van de situatie momenteel, maar zie héél in de verte een positief licht.

Hou vol en sterkte !

[bumperjim]

Klopt de drank belemmert je zicht. En wat voor troost is het nu echt. Je voelt je zielig, je gaat drinken, je voelt je nog zieliger enz. Toen ik stopte (en op een haar na gescheiden was) trok ik na een tijdje de conclusie dat al mijn "problemen" eigenlijk als spaghetti door elkaar liepen en allemaal met alcohol verbonden waren. Haal je de alcohol eruit dan kan je ermee aan de slag.

Dit is niet het eindstation, dit gemis vd alcohol. In plaats hiervan moet je nieuwe mechanismen ontwikkelen om met je problemen om te gaan. Vroeger duurde een ruzie met mn vrouw per definitie 24 uur minstens. Tegenwoordig is het binnen een half uur gepiept. Heb ik mee om leren gaan ipv weer een fles te pakken. En een veel minder zielig figuur geworden daardoor. En daardoor weer minder trek in alcohol. Af en toe drink ik. Tijdens de lockdown dronk ik af en toe teveel, was ik weer zielig. Dan merk je direct dat je die zieligheid in feite zelf oproept. Oorzaak en gevolg gaan door elkaar lopen juist omdat het een vaste gewoonte is (was ).

Het is een zaak van lange adem, het gaat volledig in tegen de oude drink gewoonte. Nieuwe gewoonten ontwikkelen, is een zaak van doen en blijven doen. En de illusie van ome alcohol die er altijd is om je geestelijk bij te staan, die laat je verder en verder achter je.

Mij heeft sporten veel geholpen. Ik sport 2 keer per week minstens en maak elke dag een ommetje. Als ik niet sport (lockdown!) krijg ik na een week of twee cravings. Niet dat je daar dan meteen op in moet gaan maar het is beter om een uitlaatklep te hebben.

4 augustus 2020 bewerkt door bumperjim

[Daan3]

Bedankt allemaal ik heb hier echt heel veel aan zijn dubbele tijden mijn vrouw is weg nadat ze 3mnd met een goeie vriend gerommeld heeft woont nu met hem op een camping ik probeer de goeie vrede te bewaren maar das moeilijk liefst ga ik drinken maar daar word het alleen maar minder van, als straks de scheiding er door is kan ik echt vooruit al doet alles erg veel zeer, denk dat deze situatie mij ook enorm helpt met juist niet te drinken, maar deze steun van jullie is echt super heel veel dank daar voor 

[Lika]

Mooi zo! Weet je dat je ook op de dagdraad terecht kunt en heel welkom bent. Schrijf maar van je af. 

En...houd vol, hoe moeilijk ook, juist nu.

[lady jane]

welkom Daan,
hoe sterk jij uit deze scheiding van drank en exgenote komt, bepaal jij.
ik heb het altijd betreurd dat ik pas een jaar na vertrek ook van de drank kon scheiden.
het had me meer dan dat jaar slachtoffer voelen gescheeld.
Maar het was niet anders en uiteindelijk kon ik toch stoppen met drinken, mijn pijnen en
jeugd gaan verwerken en leven op een manier die ik me van vóór mijn drinken herinner.
Beter nog zelfs, want weten dat ik genezen was van de angst mijn leven niet aan te kunnen.
Ik kan het wel degelijk en geniet inmiddels al van 11 jaar voluit leven zonder verdoving.
Zeker niet altijd makkelijk, maar zooo de moeite waard. Ik gun dat iedereen hier.
Mij heeft het forum méér geholpen dat ik ooit gedacht of verwacht had.
 

[Lika]

30 minuten geleden zei lady jane:

 (Bewerkt citaat)

en leven op een manier die ik me van vóór mijn drinken herinner.
Beter nog zelfs, want weten dat ik genezen was van de angst mijn leven niet aan te kunnen.
Ik kan het wel degelijk en geniet inmiddels al van vier jaar voluit leven zonder verdoving.
Zeker niet altijd makkelijk, maar zooo de moeite waard. Ik gun dat iedereen hier.
Mij heeft het forum méér geholpen dat ik ooit gedacht of verwacht had.
 

Lady Jane doet het elf jaar. Ik bijna vier. Maar verder heb ik maar even herhaald wat ze zei. Want zo is het precies voor mij. Dank @lady jane. 

[Daan3]

Jullie zijn allemaal toppers bedankt voor de lieve woorden ik heb er echt veel aan