Newbie

[Bostonian]

Goedemiddag allen,

2 Februari 2002. Dat wordt hem dan maar. De dag dat ik stop. Was sinds 5 januari gestopt. Afgelopen vrijdag en zaterdag een terugval. Ik was (nee ben) een hele zware drinker. Als het kon natuurlijk, op werkdagen 1 fles rood (soms wat meer) in het weekend meer. Gevolgd was dat ik op zondagnacht en in de ergste gevallen op maandag tijdens mijn werk zat te trekken met mijn schouder door de angst . Komt door de alcohol, I know....

Ben al vaker periodes gestopt, soms maanden, soms weken. En ik ook viel iedere keer weer in de valkuil, och eentje kan wel. Nou niet dus. 
Het ergste vond en vind ik dat ik in de ochtend op de fiets op weg naar werk al weer na begon te denken over wanneer ik weer kon drinken. 
Oh, ik ben helemaal vergeten te vermelden hoe oud ik ben. Ben 42 jaar, gestudeerd, goede baan, gescheiden en geen kinderen. 
Heb ook, eerlijk gezegd, niet al te veel beschamende dingen meegemaakt  1x de kroeg uitgezet en 1x van mijn fiets gevallen. Ik zorgde er dus meestal voor dat iedereen dacht dat ik maat  hield, maar ik dronk het meeste thuis. Dat voorval met die fiets werd afgedaan met: “och dat overkomt ons allemaal wel eens.”

Ik heb hele lieve en redelijk jonge ouders die mij steunen, ook mijn broertje en zusje steunen me  en mijn vrienden uit de Randstad ook. Woon nu weer terug in mijn geboortestreek, na mijn scheiding, maar mijn echte vrienden zullen mij nooit in de steek laten. Daarnaast ben ik coach van een basketbalteam van jongens onder 16 en zit ik eventjes tijdelijk thuis door een faillissement van mijn werkgever.

De afgelopen 4 weken voelde ik me met de dag sterker worden, letterlijk. Ik fitnesste weer sprong weer op mijn racefiets at weer goed etc . En dan zo’n terugval..... Tuurlijk het is “maar 3 dagen (ik begon vrijdagnacht dus net na middernacht donderdag en ging door tot afgelopen nacht een uurtje of 1 .) We gaan er weer voor. Heb altijd 1 dag fysiek en geestelijk last van een kater. Maar heb nog lorazepam liggen. Dat helpt mij bij de ergste symptomen.

Ben al naar de huisarts geweest, ben doorverwezen, dinsdag 11 februari staat een gesprek op de rol. Het is alleen niet de 1e keer. Heb al eens een traject gevolgd, lang en intensief. Ben echter wel altijd blijven drinken al ging het om 1 glas vaak. Weet wel dat was een groot glas. Alleen heb ik nooit echt geluisterd naar die therapie en ik weet ook waarom .

https://www.vn.nl/high-functioning-alcoholic/

Dit was ik. Echt zoveel herkenbaars. Nu niet meer, ik ben een alcoholist. En dat zal ik altijd zijn. Alleen wel eentje die niet meer drinkt.

ik kan nog veel meer schrijven, maar laat het hier even bij. Alvast dank voor het lezen van mijn (onsamenhangend) verhaal.

 

 

 

 

 

[Manou]

Welkom 

[Bostonian]

Dank jullie. Het is slechts een redelijk oppervlakkig verhaal van mijn kant. Vind het gebruik van een forum wat minder (Google is whatching you!) en zit natuurlijk nog middenin mijn ontwenning. Alcohol heeft veel kapotgemaakt. Mijn huwelijk ook, al liggen daar ook andere redenen aan ten grondslag. Ik heb hier eerst een paar weken (nuchter) gelezen de afgelopen tijd. 
AA en dat soort clubs hebben geen zin voor mij. Die ben ik te slim af, vanaf het begin. Ik ben scherp en snel met antwoorden. Mensen zien het ook niet aan me. Ja, het schudden, maar dat was dus op Dinsdag (als het al speelde op maandag) weer voorbij. En op woensdag ben ik dan die toffe trainer en coach. My whole goddamn life was a lie. Goed, bedankt voor alle hulp die jullie mij (zonder te weten) geboden hebben en hopelijk nog gaan geven. Ik heb heel veel bewondering gekregen voor veel van jullie, zonder dat ik jullie ken. De ervaringen die gedeeld worden sterkten me. De afgelopen weken en ook vanaf vandaag weer. Men is hier niet van het beschuldigen of vingertje wijzen. En ondanks dat ik in de gelukkige omstandigheid ben, dat ik veel steun privé heb, is iedere steun meegenomen. Mocht ik iets voor jullie kunnen betekenen, laat me dit dan ajb weten. 
 

gr. 
Bostonian. 

[bumperjim]

1 uur geleden zei Bostonian:

AA en dat soort clubs hebben geen zin voor mij. Die ben ik te slim af, vanaf het begin. Ik ben scherp en snel met antwoorden. Mensen zien het ook niet aan me. Ja, het schudden, maar dat was dus op Dinsdag (als het al speelde op maandag) weer voorbij. En op woensdag ben ik dan die toffe trainer en coach. My whole goddamn life was a lie.

Uiteindelijk ben je dan alleen jezelf te slim af  Je durven openstellen, je struisvogelkop uit het gat in de grond trekken, daar is soms tijd voor nodig. Sterkte!

2 februari 2020 bewerkt door bumperjim

[Bob]

Welkom op dit forum. Ik herken veel van je verhaal. Ik werkte en functioneerde ook best nog goed al dronk ik steeds meer. Er waren collega's die duidelijk meer dronken. Toch lukte het niet meer om te matigen en werden de signalen steeds sterker dat ik mijn gezondheid ermee schaadde, onomkeerbaar zelfs als ik zo door was blijven gaan. Dus aan het denken gezet en een besluit genomen, inmiddels ruim 3 jaar geleden. Echt geen spijt van, nog steeds niet. Een nieuwe start.

Naast  AA en "dat soort clubs" zijn er ook andere hulpmiddelen, waaronder dit forum en een aantal goede boeken, maar ook online cursussen. Er is niks mis mee om hulp te zoeken (die je niet door een ander wordt opgedrongen maar die je zelf uitkiest). Zo gemakkelijk is het nog niet om die knop echt om te zetten. Maar dat wist je al.

Succes.

[Bostonian]

Dank jullie Bob en Bumperjim. Ik ga ervoor. 

[Lonster]

Welkom Bostonian.

Inderdaad veel herkenbaars.  

Toen ik in therapie ging, was ik mijn psycholoog ook te slim af. Dat dacht ik toen ook. Maar inderdaad, als je mooie praatjes houdt heb je uiteindelijk alleen jezelf ermee en is er niets slims aan om een hulpverlener om de tuin te leiden. Maar als het je niet past, verdoe je er je tijd. Je moet je wel open willen en kunnen stellen in zo'n setting. Dat toen met mijn psycholoog heb ik ook niet lang volgehouden, ik ben toen naar een haptonoom gegaan en die luisterde niet naar mooie praatjes. Ik moest gaan voelen en dat vond ik doodeng, maar wel nodig.

Nu dus zonder begeleiding, behalve van ons van het forum dan. Succes!

[kruidenthee67]

Welkom!

Dat denk je dan he? Dat je de ander te slim af bent....herkenbaar en niets is minder waar...

Toen ik dat zag, dat ik alleen mezelf daar mee te pakken had, kon ik me 'overgeven'. 

Overgeven aan het feit dat ik een probleem met alcohol heb en het zeker niet alleen hoef op te knappen. Wel zelf. De eerste, belangrijkste stap...de schaamte voorbij en no more lies.

 

Ik nam zelf het besluit te stoppen, maar de hulp die ik kon aanvaarden heeft me tot nu toe op het juiste pad gehouden.

 

 

Ik wens je veel succes!

 

[Sensitief]

Welkom en succes! Herkenbaar verhaal ook. Go for it!

[Bostonian]

Dank jullie allemaal. Nou, de zwaarste dag is achter de rug. Wel met behulp van lorazepam. Misschien zwak, maar liever dat dan tot 5 uur in de middag met mijn schouder zitten trekken.

Wat jullie zeggen klopt natuurlijk. Je hebt alleen jezelf er mee, dus ik zal me echt wel openstellen. 

[Bostonian]

Hadden jullie ook veel last van ontwenningsverschijnselen?

[bumperjim]

Wat bedoel je daar precies mee?

 

[Bostonian]

Nou. Ik ga altijd schudden als een malle en krijg stuiptrekkingen met mijn schouders. Daarnaast angsten. 

[bumperjim]

Nee dat heb ik niet. 
Echte angsten ook niet, wel 's nachts wakker worden met 1 of ander paniekerige gedachte maar dat had ik ook toen ik volop dronk. En 's ochtends zie je daar de betrekkelijkheid dan weer van. 

3 februari 2020 bewerkt door bumperjim