Vrijdag 18 januari 2019

[Kohtje]

5 minuten geleden zei Jannigje:

Dank je. 

Ik ben nog bij een psychologe, maar bij haar kan ik niet blijven, om verschillende redenen ( financiële en organisatorische). Ik vind het heel erg, want ik heb nu echt het idee dat ik op de goede plek ben, bij een goede therapeute, maar helaas. Dus ik moet weer op zoek naar iemand die verstand heeft van chronische depressies en bij wie ik voor langere tijd kan blijven.

Sja... dat kan er ook nog wel bij... 't is te hopen dat je dan maar snel zo iemand vind en dat je je daar vertrouwd gaat voelen.
Ik vind het fijn dat je zo af en toe toch even wat van je laat horen. Vaak zijn het geen prettige berichten maar ze komen van een waardevol lief mens.
Jou lezen maakt mij mild. Zulke 'zachtmakers' heb ik nodig om niet teveel in de cynisch/sarcastische hoek terecht te komen... dank je wel daarvoor.

[Lika]

@Bor wat lees je goed en wijs. Je beurt me op. Ik krijg kracht van je. Fijn!

[Lika]

Overigens ervaar ik door alle gedoe ook dat grenzen stellen iets beter lijkt te gaan. Omdat het moet?

Ik heb een nieuwe bril. Wat kijk ik lekker....;-)

En ik lig al in bed. Moe, maar trevreden.  

[Jannigje]

2 uur geleden zei Bor:

Jij ook.

Ik heb de laatste tijd erg het gevoel in "dienst te staan", ik ben erg "nodig" overal. Dat is niet alleen een gevoel gebleken maar ook wel degelijk de waarheid. En ik, een mens van alles of niets, grensverleggend type kan ineens grenzen leggen. Geleerd omdat ik wel moet anders ga ik zelf (mede) aan onderdoor. Dit wordt mij niet continue in dank afgenomen maar dat hoeft ook niet, pijnlijk kan dat wel zijn voor mij, soms (vaak). :. maar voor de ander ook, zo kennen "ze" me niet altijd, of ik draaide wel weer bij naar hun verlangen, en nu ineens niet meer.

Toen ik gister tegen mijn schoonvader zei dat mijn man niet zo aardig is altijd tegen mij, frustraties e.d. afreageert op mij, zegt hij; "Famke dan is het goed". Ik zeg; Wat is dan goed pa? Zegt die man van 85 "Dan doe jij het het goed want als naasten zich kunnen uiten tegen jou; dat doen ze meestal alleen tegen hun meest geliefden die ze kunnen kunnen vertrouwen".

 

ik geloof dat ergens wel..dus ik denk dat ik ook best wel lief ben.

Mooi @Bor

Ik denk (en vind) ook dat jij best wel lief bent 

18 januari 2019 bewerkt door Jannigje

[Anne1234]

@Sonnetje, ik schrijf nog maar kort mee op dit forum en weet nog niet hoe alles werkt. Wil er dus meteen bij zeggen, ik weet je verhaal niet, wel naar gezocht bij de wie is wie. Wel weet ik wat van pammetjes. Ben zelf een jaar na mijn traumatische ervaring begonnen met maximaal 3x10mg oxazepam. Dit liep uiteindelijk op tot 90mg per dag dus bijna hetzelfde wat jij nu gebruikt. Ik wil je niet bang maken, maar bij mij eindigde dit er uiteindelijk in dat ik de wekker moest zetten om 30mg te slikken en vervolgens een uur te wachten om uit bed te kunnen komen om naar college of werk te gaan vanwege extreme duizeligheid en paniek. Dit vanwege de korte halfwaardetijd van dit middel. Na een dik jaar werd dit omgezet naar een gelijkwaardige dosis diazepam en die week vergeet ik nooit meer. Wat ik wil zeggen is, verdraag indien mogelijk de angst en probeer zo weinig mogelijk te gebruiken hoe moeilijk dat ook is. Nogmaals het is goed bedoeld en niet om je te veroordelen. Daarbij zou ik graag je verhaal lezen maar heb nog niet uitgevonden hoe ik daarop kan zoeken. 

Wat betreft mijzelf, ik kan ook wel wat steun gebruiken. Zondag met mijn beste vriend 3 glazen rode wijn gehad na 6 dagen droog. Ik was zo blij dat de drang naar meer er niet was, maar sinds zondag drink ik wel elke dag 3 wijntjes en dat wil ik ook niet meer. Reden ik heb vanaf maandag alleen maar op bed kunnen liggen door extreme pijnklachten die ik eens per maand heb en dan duren de dagen lang. 

En ter afsluiting iets positiefs. Ik mag vanaf volgende week het sporten weer gaan oppakken.