Doorzoek de gemeenschap

Dag allen, Ik ben nu al 1 maand nuchter en ik ervaar zo goed als geen positieve effecten van te stoppen met drinken, is dit normaal? Weet, de reden dat ik dronk was omdat dit voor mij de enige manier was om met mijn PTSD en Sociale angst om te gaan. Dus als ik dronk, ervaarde ik die klachten niet zo erg als dat ze nu bijvoorbeeld zijn en voor mij was dat een wonder. Om mijn persoonlijke voordelen / nadelen van te stoppen met drinken even duidelijk te maken: Voordelen die ik ervaar: Minder kosten ( ik spaar uit: +/- 20 euro /week Geen schaamte door te drinken en vaak naar de winkel te moeten gaan achter alcohol Ik herinner me nog wat ik doe s'avonds Geen negatieve langetermijneffecten van alcohol, dus een betere gezondheid voor de lever, hart, bloeddruk, hersenen,.. Nadelen die ik ervaar: Ik sta continue onder stress Meer angstaanvallen en me continue zorgen maken Depressieve gevoelens en negatieve gedachten Moet mezelf dwingen om te eten Insomnia Hevige moodswings Meer twijfels dan normaal, over alles Door te weinig slaap en eten zie ik er ook veel ouder uit (wallen onder de ogen, zwart / blauwe ringen) Ik voel me uitgeput Maag / darmproblemen door meer stress te hebben Minder levenslust Geen vooruitgang in de opleiding die ik doe Geen vooruitgang in mijn huishoudelijke taken Negatieve langetermijneffecten van teveel stress, dus hartproblemen, bloeddruk, hersenen,... Nu wordt er bij mij continue een vraag in mijn gedachten gesteld " wat is nu beter, zoveel stress hebben en niet drinken of wel drinken en dan daar de slechte effecten van ervaren.?" Want stress is ook heel erg slecht voor de gezondheid en kan ook heel wat jaren van je leven "wegpakken". Waarschijnlijk is mijn lichaam achterliggend wel al gezonder door te stoppen met drinken (leverwaarden, hart,...) maar daar merk ik weinig van. En de ideale situatie zou zijn mocht er een alternatief (vervanger) zijn dat me dezelfde effecten geeft als alcohol, maar zelfs middelen voor PTSD en angst helpen mij helaas voor een korte duur en maakten me gewoon suf waardoor ik ook niets kon gedaan krijgen. Ik dronk gemiddeld 3x per week, (bingedrinken, ongeveer een halve fles whiskey op een avond of 2l wijn) en ik had nooit last van katers. Dus de redelijk directe nadelen van alcohol had ik nooit. Ik had wel vaak black-outs, maar ik deed niets stom tijdens die black-outs, waardoor er achteraf geen grote effecten op mijn leven waren. Ik wil hier geen alcohol gaan promoten, want het heeft wel degelijk heel veel nadelen (financieel, gezondheid en dergelijke) maar in mijn situatie heb ik het gevoel dat ik meer schade doe aan mijn lichaam door meer stress en angst te hebben en niet meer te drinken. 4 jaar heb ik nodig gehad om mijn moed bij elkaar te krijgen om te stoppen met drinken, want 4 jaar lang was ik er afhankelijk van en vaak schaamde ik me ervoor. De voorbije maand ging nog vrij goed, omdat ik toen dacht 'ik moet het gewoon tijd geven om positieve dingen te ervaren, tuurlijk voel je je eerst slecht, door de 'afkick' maar nu na een maand begint mijn motivatie leeg te lopen.

Hallo, ik ben Karin Ik ben sinds kort afgebouwd van Lorazepam mbv taperingstrips. Na een week kreeg ik weer vreselijka angst aannvallen en labiel zijn. Ook bij de HAP geweest, nu toch weer terug op 3x 0,5 mg Lorazepam, kwam anders niet meer uit de paniek. Dinsdag weer naar de psychiater om te bespreken hoe verder. Op dit forum las ik over de goede werking van Bacopa, om de gaba-receptoren te herstellen. Heeft iemand van jullie daar ervaring mee? Of andere tips? Zelf heb ik wel gaba geprobeerd, maar hielp niet echt en kan ook juist averechts werken kom ik nu achter. Heel graag hoor ik alles wat mee kan helpen in deze zware strijd! Liefs Karin

!! Help!! Ik ben clonazepam vrij snel afgebouwd, van 3 naar 1mg, en ik kan niks meer. Ik heb de hele dag door hartkloppingen, spierkrampen, extreme overprikkeling voor licht, geluid. Kan iemand mij helpen ajb!?? Ik lees zoveel horror verhalen okk op benzobuddies.com dat het heel lang kan duren. En ook rebound bestaat? Dat je klachten krijgt die je eerst nooit had. Ik voel me alleen, geen psychiater niemand... help me

Beste lezers , Ik wil mijn verhaal met jullie delen en tevens vragen welke adviezen jullie voor mij hebben. Ik heb heel wat gelezen op dit forum en op Internet (bijv Ashton manuaal), maar ook gesprekken gevoerd met hulpverleners, van psycholoog tot verslavingsarts in een kliniek). Maar ondanks dat weet ik nog niet hoe ik het aan moet pakken. Achtergrond Ruim 20 jaar geleden aan de clonazepam gegaan, en de laatste 10 jaar op 2mg per avond gebleven (equivalent van 40 mg valium) Vier jaar geleden kwam daar Venlafaxine bij (antidepressivum) , 75mg En de laatste paar jaar ook nog een paar glazen whisky op een avond. Ook heel wat therapieën ondergaan. Angststoornis en vroeg kinderlijk trauma is de diagnose, en ik snap nu ook waarom ik ooit aan de middelen gegaan ben. Huidge situatie Ik kan eigenlijk vrij makkelijk van de alcohol afblijven is me opgevallen; ALS ik maar in een goede stemming ben. Maar als het even tegenzit, is dat de variabele die toegevoegd wordt. Maar nooit meer dan een paar glazen. Daarmee gaat de ergste spanning eraf en kom ik in mijn - inmiddels geliefde - 'bubbel' waar ik me in kan terugtrekken. Een goede zet die ik heb gedaan 2 maanden geleden is gaan trainen met een personal trainer. Ik heb hem mijn verhaal verteld, en de trainingen zijn ook afgestemd om me beter te laten voelen en zijn fysiek erg zwaar. Maar inmiddels voel ik me fysiek wel een stuk beter en sterker. Uiteraard heb ik wel last van de middelen: emotioneel afgevlakt, suf en duf in de ochtend en - wat ik hier meer lees - allerlei vage fysieke klachten. Vooral last van minder goed kunnen denken, minder scherp. En als ZZP'er heeft me dat al een paar keer een opdracht gekost en is redelijk beroerd voor je zelfvertrouwen. Daarom heb ik besloten om een poosje vrij te nemen. Kan het me veroorloven om een half jaar aan mijn gezondheid te werken. En ik wil het ook graag voor mezelf en mijn gezin van 2 jongen kinderen en vrouw. Zelf ben ik begin 40. De oplossing? Ik heb gelezen en youtube gekeken over tapering, lijkt effectief te zijn maar duurt lang. Ook ben ik bij de kliniek geweest die een afkickkliniek heeft in Schotland (hier ook al eerder genoemd). Zij willen het relatief snel doen, maar ik krijg de indruk dat ze niet heel veel benzo- kennis in huis hebben ? Vragen die ik onder andere heb, waar ik maar moeilijk zelf uitkom: - Is opname effectiever dan tapering ? - Is er een aan te bevelen volgorde van afbouw van middelen ? Kan het tegelijk ? Kliniek zegt van wel.... - Zijn er klinieken die ervaring hebben met mijn situatie ? Ik zal waarschijnlijk ook aan de bak moeten op therapiegebied. - Is hier iemand waar ik een keer mee van gedachten kan wisselen en die mij op weg wil helpen ? Meedenken wordt zeer op prijs gesteld. Wie weet zet het mij op gedachten die ik nog niet eerder langs had zien komen en/of een aanpak die ik nog niet eerder overwogen had. Groet, Alfred

Ik ben gestopt bij Antes met rivotril / clonazepam. De hoogste dosis was 12,5 mg per dag (250 mg diazepam) per dag. Ik merkte tijdens de afbouw dat derealisatie, angsten en initiatiefverlies enorm zijn toegenomen. Ik heb nog nooit zulke heftige klachten gehad. Ik kan totaal niet functioneren. Ik las in de ontslagbrief van Antes dat ik in een goede conditie de kliniek verlaten heb. Ik vraag mij af of mijn derealisatieklachten en initiatiefverlies ooit over mogen gaan.

Hoi allemaal, Ben nieuw op dit forum dus stel mij even kort voor. Mijn naam is Bas en ben 26 jaar oud. Blowen speelt als een rode draad door mijn leven de afgelopen 10 jaar. Het begon leuk, na school af en toe op de middelbare school met wat klasgenoten blowen. Nog onschuldig en heb me diploma zelfs stoned behaald... maar nu ben ik 26, zit thuis zonder baan met een uitkering waar ik me dood voor schaam en heb veel last van angst, onzekerheid en schaamte. Woon sinds 4 jaar op mezelf in een groot studentenhuis en sindsdien ben ik steeds meer achteruit gegaan. Begon mezelf te isoleren en deed de hele dag vrijwel niks. Bankhangen en onrustig 'nagelbijtend' domme filmpjes kijken. Ben 6 keer naar een afkickkliniek geweest omdat ik er echt graag vanaf wou. Daar bloeide ik vrijwel elke poging helemaal op. Een leuke groep mensen om mij heen die vaak dezelfde soort problemen deelden. Maar het vaste patroon was altijd als ik thuis kwam ik me al snel weer eenzaam en alleen voelde! Ben ook erg klein voor me leeftijd en hier ook altijd onzeker over geweest... ik denk gewoon zoveel na word er gek van.. Nu 2 maanden terug een maand naar America geweest waar mijn vader sinds 2 jaar woont met zn nieuwe vrouw. Was even goed afkicken de eerste 3-4 dagen maar begon me daar als snel beter te voelen. Maar nu 3 weken terug en weer langzaam in mijn oude patroon gegleden... zit nu met angst op de bank en dacht ik wil graag mijn verhaal eens doen. Misschien hebben jullie tips want ik zit er echt diep doorheen... ik blow ongeveer 15 euro (3-4 joints) weg per dag. ik ben ook weer bezig met het zoeken naar een vaste baan want dan verdien ik dubbel zoveel als mijn uitkering... maar alles gaat gewoon ZO moeizaam. Trouwens ook die maand nuchter in America ging alles moeizaam.. alsof ik in een droom leefde en de tijd vloog voorbij zonder eigelijk veel gedaan te hebben.. wat kan er toch met mij aan de hand zijn? Hoop dat er mensen zijn die me hiermee kunnen helpen of tips hebben, of mensen die hun eigen verhaal hier kwijt willen. Alvast bedankt en groetjes Bas

Hoi Martin7 hier, Heb een ruim 7 jarig durende haat liefde relatie met het middel rifotril/clonazepam, gebruik het af en aan, soms een tijdlang dagelijks, soms een paar maanden niet. ik heb ooit een angst voor het universum ontwikkeld en daardoor verlies ik elk contact met de aarde, dwz het contact met de aarde is de angst, omdat ik mij dan een tuimelend element in de oneindige leegte voel. Neem ik een clonazepam tablet van 0,5mg dan normaliseer ik weer, neem ik een paar dagen niets dan wordt de angst zo overheersend dat ik in een angstpsychose meegesleurd wordt. Ik heb vaker onder begeleiding van een psychiater een afkick poging gedaan, vaak met behulp van een anti depressivum. Dan lukte het mij wel eens op wilskracht en anti depressivum een half jaar of drie kwart jaar van de clonazepam af te blijven, maar de angst voor de 'aarde in het universum' bleef altijd diep in mij doorborrelen. Ben sinds 2015 in en uit bij de reguliere en niet reguliere zorg geweest voor een scala aan problemen, waar ik goed bij geholpen en begeleid ben, en nu ben ik eigenlijk als laatste horde nog gebonden aan de bovenbeschreven en langslepende angst en middelgebruik. Ik heb mijn leven na jaren van struggle in ieder geval opgeschoond van stoorzenders, alcohol, roken, drugs, stressrelaties en verkeerde overtuigingen. Vergeleken met vroeger leid ik zeker het laatste jaar een monnikkenbestaan, en dat bevalt mij uitstekend, ik zou nooit weer terug willen, al ben ik tegenwoordig er wel wat meer aan toe wat nieuwe mensen toe te laten in mijn leven. Morgen ga ik weer maar mijn huisarts, voor de zoveelste keer maakt niet uit, voor een doorverwijzing naar Psyq, want behalve afkick van clonazepam, is het losraken van mijn omgeving en de realiteit misschien een dieper gelegen stoornis dat mogelijk een ander medicijn nodig heeft of behandeling? Af en toe wens ik wel eens een half jaar vrij te kunnen nemen van mijn werk om ergens in een natuur resort of klooster af te kicken, en te reconnecten met natuur en medemens. Heeft iemand daar ervaring mee, met het afkicken op een door mij gewenste manier, ergens in de natuur met begeleiding in een groep? Bedankt en groeten, Martin7

.