en zo moeten zij van hun kant
de kans krijgen om jou te observeren,
ook in hoe je met butsituaties omgaat
hoe je onder stress reageert, hoe bij
mensen die niet gemiddeld/doorsnee zijn enz enz.
Nou daar is volop gelegenheid voor he, mits er
genoeg mensen zijn☺
Ik ken het nog van toen mijn zoon opgenomen was
ik was er overstuur van soms, en dan kwam ik alleen
op bezoek. Hijzelf had het er ook moeilijk mee
maar kon afsplitsen. En mocht later meer tijd
op zijn kamer doorbrengen, en kreeg een begeleider
die vaak met hem ging wandelen, en onderweg praatten ze.
Daar heeft mijn zoon echt leren praten.
Jaren later zei hij dat die fase een van de belangrijkste in zijn
leven is geweest.