nou eh, zo leuk ben ik ook niet hoor zonder drank
maar met drank soms wel en soms regelrecht een ramp
dan kwamen alle verwijten die ik al voelde
er als gif uit
en dat gebeurt nu helemaal niet meer
ik denk het amper nog
en ben eerder geneigd oorzaken van iets ook bij mezelf te zoeken
en er dan wat mee te doen,
na het nodige uitstellen natuurlijk.
maar ik merk wel dat ik lijfelijk weer 10 jaar jonger lijk
meer geniet van smaken en de natuur
kleine subtielere dingen belangrijker vind dan grote uiterlijke
of materiele dingen. Ik zal ook wel moeten want bezit weinig meer.
Maar de paniek daarover is weg.
ik begin weer vertrouwen te krijgen
en als dat even weg is, tja dan pak ik iets zoets
onder mijn alcoholverslaving zat duidelijk een gat dat gevuld moet worden
Of ik daar ooit van af kom weet ik niet, maar ik mag nu van mezelf
dat gat vullen, wel bewust en niet obsessief en doorvreten, maar
als ik weer in rustiger vaarwater kom, dan ga ik daar ook wel weer een stap
in zetten.