Nou Maxi, ik was juist zo van jouw stukje onder de indruk,
want in woorden lijkt het wel alsof ik het allemaal zo goed doe,
en dat doe ik nu ook wel eigenlijk, maar ik heb ook veel meegemaakt
met mijn kind(eren) en heel veel moeten rouwen. En ook ik dronk
toen nog. Met het gevolg ook dat mijn zoon met autisme, in zijn puberteit,
mij, in de overgang, volledig in de tang had. Of andersom, dat zullen we nooit weten.
Maar in elk geval zaten ook wij in een nare vicieuze cirkel en moest de situatie
eerst flink escaleren eer we in een spiraal omhoog zaten.
Morgen wordt hij 21 en gaan we samen naar de film en een lekker Surinaams buffetje pakken.
We oogsten beiden nu. En drinken beiden geen drup.
En wat jij schrijft heb ik dus ook ervaren: zonder drank veel geduldiger, milder en sterker.
dus thnx jij, even fijn om daar weer bij stil te staan.