tapas

Nou, ik ben ook geen held hoor, pffff, maar kan wel makkelijk praten en als ik zenuwachtig ben al helemaal, dan ben ik een spraakwaterval. dus er valt nog genoeg te knippen hihihihi. Verder was het denk ik makkelijker voor mij om mee te doen omdat ik geen partner of kinderen heb en mijn omgeving er vanaf weet. Ik merk wel dat ik vaak een antwoord begon en halverwege dan zoiets had van.. ehm, waar heb ik het eigenlijk over.. maar dat was volgens de mensen die erbij zaten niet merkbaar en ik kwam helder en duidelijk over (meer dan ik me voelde) fijn dat jullie positief reageren, ik was toch ook wel even bang voor minder positieve reacties.. maarja, inderdaad, hoemeer mensen bereikt worden, hoe beter. En het doel van het tv-item is ook om meer geld los te krijgen van minister Hoogevorst want op het moment staan er heel veel mensen op de wachtlijst en is er geen geld... terwijl gewoon blijkt dat het werkt en dat er mensen bereikt worden die anders nooit bereikt zullen worden. Want in de wachtkamer bij een instelling voor verslavingszorg zitten is geen pretje. Eigenlijk was het ook heel leuk, behalve dat ik vragen beantwoord met mijn rug naar de camera en zittend tegenover mijn beeldschem, is ook gefilmd dat ik aan het tikken ben en dat ik een stukje dagboek intik. Daarna zijn er in huis nog wat shots gemaakt, ik lees de krant op de bank, fluitketel gaat, ik loop naar de keuken schenk thee op, neem de pot mee naar de kamer, schenk thee in, en lees weer verder in de krant. van achteren of wazig gefilmd.. gelukkig had ik smiddags net mijn theepot gepoetst! want die komt wel close in beeld, net zoals mijn hond geloof ik. De filmploeg deed echt heel erg hun best om me op mijn gemak te stellen en we hebben ook veel gelachen. Ik had zelf ook niet gedacht dat ik het durfde.. en ben er vrij impulsief ingegaan.. ik zie het wel... en die schijn kan ik dan meestal een uur ophouden.. dus toen ze wegwaren was ik helemaal gesloopt en heb 2 uur wezenloos op mijn bank gelegen.. bedenkend wat er nou eigenlijk gebeurd was, is toch een soort flits. Nu wordt het nog spannend.. Hoe ziet het eruit? wanneer is de uitzending? die ga ik lekker in mijn eentje kijken en gelukkig heeft een vriendin van mij een dvd recorder dus die gaat het voor me opnemen. Het plan is dat het einde van de week al wordt uitgezonden.. morgen hebben ze de laatste interviews, met nog een client en wat bobo's. tjonge jonge, wat heb ik gedaan...

Borderline is niet alleen grenzeloos qua inname van dingen, maar ook in je activiteiten en het feit dat je je grenzen vaak niet aangeeft. Een ander kenmerk is het zwart wit denken.. of het is goed, of het is fout.. Daarbij mag je natuurlijk geen fouten maken en moet alles perfect zijn. De ene dag voel je je fantastisch en de volgende dag ben je ineens heel depri (vaak ook omdat je die dag dat het fantastisch gaat weer veel te veel doet). Vaak heb je erg heftige gevoelens en wil je die het liefst wegmaken.. met wat dan ook.. Je leven hangt vaak aan elkaar van afweermechanismen. Verder heb je vaak een niet zo realistisch (te negatief) zelfbeeld. Er zijn goeie behandelingen voor, antidepressiva kan je gevoelens wat minder scherp maken, bij sommige mensen werkt een snufje antipsychotica ook heel goed. Verder is het heel goed om gedragstherapie te doen, of de linehan. Therapie moet zich er niet zozeer op richten je verleden te onderzoeken maar vooral op gedragsverandering. bv assertiviteitstraining om te leren je grenzen te verkennen en aan te geven, RET therapie om je gedachten te leren uitdagen en zo zijn er nog meer van dat soort therapieen. Als je met prozac begint zal je je eerst wel waziger en rottiger voelen, dat duurt meestal een maand ofzo voordat je serotoninespiegel zich daaraan heeft aangepast. Dat is even doorzetten helaas. Verder is er veel informatie over borderline te vinden op internet. Als je meer vragen hebt kan je me altijd pb-en

Vorige week las ik op dit forum bij de mededelingen de noodoproep voor mensen die geinterviewd wilden worden voor een TV programma, over de internetbehandeling van Tactus. Ik heb na lang nadenken toen gereageerd omdat ik het zo sneu vond als dat niet door kon gaan omdat niemand bereid was.. dacht dat ik daar niet eens voor in aanmerking zou komen omdat ik nog maar net begonnen was ...en toen ging alles ineens heel erg snel.. meteen een telefoontje terug, dag gehad om erover na te denken, geprobeerd goed na te denken over de gevolgen en met wat mensen te overleggen en toen ja gezegd. Vandaag ben ik geinterviewd over alcohol, hulpverlening, tactus en het forum. De invasie is nu net weg.. en pfff was wel spannend hoor, zowat mijn hele huis werd verbouwd, 5 man sterk. Camera, geluid, verslaggever, redactrice en iemand van Tactus. Ik ben anoniem in beeld, op mijn rug gefilmd en de site van tactus op het beeldscherm. Er werden een berg vragen op me afgevuurd en ik heb deze beantwoord. Ik heb vooral aangegeven dat de rol van het forum voor mij heel erg belangrijk is. Misschien nog wel belangrijker dan de internettherapie, en wat stukjes (anoniem) voorgelezen... daarna nog wat shots in huis, kopje thee drinkend, krantje lezend, theewater opschenkend.. weliswaar zonder helemaal in beeld te komen... Eind deze week of anders begin volgende week gaat het uitgezonden worden. Een item over de internet-therapie van Tactus bij Nova dus.... ....en nu komt de adrenalinedip... ik snak naar een borrel en ga zo mijn hardloopschoenen maar aantrekken om de adrenaline weer af te laten vloeien.. pfffffff... maar het was wel een heel bijzondere ervaring!

Borderline is niet alleen grenzeloos qua inname van dingen, maar ook in je activiteiten en het feit dat je je grenzen vaak niet aangeeft. Een ander kenmerk is het zwart wit denken.. of het is goed, of het is fout.. Daarbij mag je natuurlijk geen fouten maken en moet alles perfect zijn. De ene dag voel je je fantastisch en de volgende dag ben je ineens heel depri (vaak ook omdat je die dag dat het fantastisch gaat weer veel te veel doet). Vaak heb je erg heftige gevoelens en wil je die het liefst wegmaken.. met wat dan ook.. Je leven hangt vaak aan elkaar van afweermechanismen. Verder heb je vaak een niet zo realistisch (te negatief) zelfbeeld. Er zijn goeie behandelingen voor, antidepressiva kan je gevoelens wat minder scherp maken, bij sommige mensen werkt een snufje antipsychotica ook heel goed. Verder is het heel goed om gedragstherapie te doen, of de linehan. Therapie moet zich er niet zozeer op richten je verleden te onderzoeken maar vooral op gedragsverandering. bv assertiviteitstraining om te leren je grenzen te verkennen en aan te geven, RET therapie om je gedachten te leren uitdagen en zo zijn er nog meer van dat soort therapieen. Als je met prozac begint zal je je eerst wel waziger en rottiger voelen, dat duurt meestal een maand ofzo voordat je serotoninespiegel zich daaraan heeft aangepast. Dat is even doorzetten helaas. Verder is er veel informatie over borderline te vinden op internet. Als je meer vragen hebt kan je me altijd pb-en

Ik merkte ook na mijn uitglijder dat het moeilijker is om dan weer de draad op te pakken. Daar schrok ik best wel van. Maar nu ben ik weer anderhalve week verder en gaat het goed en heb ik het duiveltje weer in zijn doosje teruggeduwd! Dus.. geef het de tijd!

Ja pietje puk, dat herken ik maar al te goed. Laatst op mijn werk moest mijn baas even weg, of ik even de tent wilde runnen.. ik zeg dan (te snel) ... Ja hoor is goed... en dan schiet ik toch opeens in de stress, heel erg.. telefoon ging honderd keer af, (5 x misschien maar zo voelde het niet) klanten kwamen massaal aan de deur (okee 2 klanten), er bleek iets niet pluis met onze email en er kwam een monteur en die mopperde omdat we verkeerd papier in de printer gedaan hadden......... ondertussen moest ik ook nog een opdracht afmaken en alles wilde ik goed doen... Dan kan je mij dus opvegen. Ik ben dan zo krampachtig bezig om alles in de hand te houden, iedereen tevreden willen houden, alles op te lossen en het overzicht te houden terwijl dat helemaal niet nodig is. De baas was maar anderhalf uur weg, en ik ben er een week beroerd van geweest en natuurlijk die avond teveel gedronken... Dus.. dat doe ik niet meer! Voortaan zoekt hij maar iemand die zonder bijgevoelens en gedachten gewoon de telefoon op kan nemen.... en waarom denk je dat ik de halve pasen heb gewerkt? ja dat superverantwoordelijkheidsgevoel voor mijn opdrachten. Niemand willen teleurstellen! en dan is een opdracht nooit af want er is altijd wel iets wat beter kan... pfffffff.... soms... en daarom werk ik dus maar 3 ochtenden! Ik ben het me zeker bewust en probeer het ook altijd een stapje voor te zijn, maar zit er dan toch weer middenin voor ik het weet... Hoe stabieler ik ben hoe minder ik die neiging heb.. en hoe minder ik drink, hoe stabieler ik me voel. Dus er is nog hoop!

Ik denk dat anderen minder last hebben van die muur en die gevoelens. Ik had mijn muur nodig ter zelfbescherming tegen het overspoeld worden door emoties en gevoelens (van mezelf en anderen). Ik herken die muur heel goed en realiseer me opeens dat hij me niet meer in de weg staat en dat ik hem een functie heb gegeven.. Schijnbaar heb ik er een deur en ramen in gemaakt. Ik kan ook echt niet zonder die muur, want die biedt me veiligheid... en ja, ook eenzaamheid... maar steeds minder.. hoe ik dat gedaan heb? tjee.. ik denk door te accepteren dat ik ben wie ik ben en dat het is zoals het is, door mijn verwachtingen bij te stellen, en door gebruik te maken van die muur (dit alles met hulp van een paar heel goeie peuten hoor) Ik ben voorzichtig dingen gaan ondernemen, vrijwilligerswerk, een hond nemen.. dingen die me onder de mensen brengen maar niet te intensief zijn.. kontakten die aan mijn muur willen knabbelen heb ik afgestoten.. niemand verteld mij meer hoe ik moet zijn en denken en voelen, en verder is internet voor mij het grote wondermiddel. Daar kan ik kontakt met mensen hebben vanachter mijn eigen veilige muurtje, oftewel, op mijn eigen tempo. Ik heb mijn leven aangepast aan mijn kwetsbaarheid. Ik realiseer me nu ook waarom ik ging drinken in gezelschap.. voornamelijk omdat ik me niet veilig voelde en bang was dat mensen mijn muur zouden zien en ook bang was dat de muur me niet kon beschermen. In gezelschap kon ik eigenlijk alleen van achter mijn muur vandaan komen na een flinke dosis drank.... Nee, ik denk niet dat iedereen zo'n muur heeft...

Nee Houtje, je bent geen zeur... je kinderen zijn je het dierbaarst en dat is geweldig. Voor je ex zijn de kinderen schijnbaar alleen maar een herinnering aan een ooit - verleden.. en dat doet pijn want daarmee doet hij ze zoveel tekort. Lijkt me heel moeilijk om dat te zien gebeuren. Trouwens, wat superslim dat je een vriendin de overdracht heb laten doen... en dat je kadootjes had meegegeven.. je kent je ex schijnbaar te goed.. en nee je bent niet gek, je bent een zorgzame moeder die probeert haar kinderen te geven wat ze nodig hebben... en die er voor ze wil zijn, zonder alcohol. Ik heb er bewondering voor! Heel veel sterkte met de verjaardag vandaag, maar dat komt wel goed.

fijn dat het toch gelukt is en .. ik heb hier net zo'n monster, echt waar, wil nooit op schoot.. schreeuwt de hele dag om aandacht die je niet mag geven.. maar ze is zo mooi.. en zo zacht.. en elke keer als ze dan toch naast me op de bank ligt en ik mag haar aaien dan ben ik weer dankbaar. Verder vind ze het heerlijk om mijn haar te wassen .. brrrrr.. ruw tongetje hoor! Ja, volgens mij kiezen de beestjes hun baasjes soms uit.. mijn hond lijkt echt nog veel meer op mij en dat is soms erg lastig... Het is idd de hoogste tijd voor een schoonheidsslaap, ik duik er ook in! weltrusten Emma!

Wat was het stil zaterdagavond? hopelijk was iedereen iets leuks aan het doen. Ik ben naar het jaarlijkse hoogtepunt hier geweest........Het Bloemencorso... kijken naar zwaaiende meisjes op grote wagens waar vele handen bloedig bloempjes ingestoken hebben en net iets te dikke marjorettes die rillend in hun pakjes hun dansjes doen.... Hoewel ik niet veel gezien heb want ik was met mijn zus en we hebben weer eens flink bijgepraat, komt er meestal niet van, was eigenlijk voor het eerst sinds heel lange tijd en best bijzonder. Houtje, Heeft je ex nog aan je dochter gedacht? Emma, voel je je weer wat beter vandaag? en de kat ook? Tosca, heb je het alcoholmonster weer in de hoek kunnen drijven? Wat zal Satja het koud hebben in haar tentje... Hermiena, loop je nog steeds te rennen? zondag is een rustdag hoor!! en voor iedereen die ik natuurlijk nu vergeet.. maak er een fijne zondag van!

geen dank, graag gelezen.. je klinkt als iemand met een te groot hart Emma!! en daar moet je soms een beetje mee oppassen.. vooral oppassen dat je jezelf niet vergeet! Je kan het nu eenmaal niet iedereen naar de zin maken, maar je bent het eigenlijk aan jezelf verplicht om het jezelf naar je zin te maken... ga je dat een beetje proberen? goedzo!!! Hoe is het nu met de beestenbende? vreselijk he, als ze ziek zijn, konden ze dan maar praten... en katten en pillen pfffff.. ik heb hier heel wat gevechten met die rotbeesten gehad om er een pil in te krijgen, in de houtgreep tussen mijn benen, bek openwurmen, pil erin, over het keeltje wrijven.. tot ze gaan slikken.. kat weer los.. kat doet tuf.. pilletje op de grond... hele verhaal opnieuw!! rotbeesten!! In het ergste geval een handdoek om de kat doen zodat niet je handen ook nog eens openliggen.. ach ja, het zijn schatjes.. hebben ze eenmaal door dat ze een pil moeten dan zijn ze opeens verdwenen zodra jij een poging doet om heel onopvallend die pil te pakken.. loeders! de kat die ik nu nog heb, die krijgt van mij geen pillen.. dat is drama.. een wilde asielkat! dus die zal wel pilloos ooit doodgaan, maar is nu toch al 13 en gelukkig van een sterk soort. kom, ik ga maar eens een zondagdraadje openen!

Prachtig Verientje.. en ja ik dacht idd even.. ojeee... hahahaha.. maar die rare lente van vandaag doet wonderen he, ik merk het ook.. programmaatje WARMTE.EXE draait nu ook weer volop! Ik vind het een heel mooie omschrijving van hoe je de liefde voor jezelf weer aan de praat kunt krijgen, bedankt voor dit mooie verhaal! Tosca meid.. gisteren lukte het je de fles leeg te gieten in de gootsteen, dus bereikte je niet het punt van dronkenschap waar je naar verlangde.. het duiveltje kreeg toen even alle kans om je met zijn drietand te gaan treiteren.. " jaja, je weet het wel, je kan niet zonder mij he" het etterbakje potverdorie!! dus kreeg hij zijn voet tussen je deur en wilde je even weer ervaren hoe dat ook alweer was (net als ik vorige week donderdag) en koos je er ook voor... en nu weet je het weer.. al die negatieve gevoelens die er bij komen kijken, het schuldgevoel en de schaamte... en dat rotduiveltje lacht zich een hoedje in zijn vuistje, die denkt dat hij de deur nu weer opengezet heeft... wat zal die morgen balen als hij ziet dat jij je refusal weer inneemt.. grmpfffff... weer niet gelukt! geef niet jezelf de schuld maar dat etterbakje van een drankduiveltje wat alles doet om zijn kans te grijpen, gelukkig heb je een wapen daartegen! De refusal!! Zet je wapen morgen weer in en ga weer gewoon verder waar je gebleven was. Je weet nu weer wat voor ellende die drank kan oproepen! ik vind het moedig dat je het hier verteld hebt, en schaam je niet dat je nu even niet positief bent, want juist voor die rare uitglijders die we soms toch weer moeten maken... om ons geheugen op te frissen waarom we ook alweer willen stoppen...is dit forum. Succes morgen, en leg de refusal vast in het zicht! een beter wapen tegen drankduiveltjes bestaat er niet!

Zeven maal zeven min 1 dag.. maar die tellen we gewoon niet mee toch? dat was gewoon een hormoongestuurd foutje! Ik ben net thuis van de wekelijkse werk-borrel, en nee, vond het geen succes zonder alcohol, dus dat weet ik nu ook weer. Wat worden mensen toch luidruchtig met drank op.. Ik heb zelf ook flink zitten tanken en een hele fles spa op.. maar kwam gewoon niet in de stemming.. Ach het was een experiment dus dat heb ik er weer van geleerd.. en ook dat je van Spa veel moet plassen...

Wat heb je dat mooi omschreven en wat knap van je dat je het niet uit de weg gaat, die eenzaamheid... en die oude pijn.. ik wens je veel sterkte bij het een plekje geven daarvan! Het zet mij ook aan het denken, waarom ben ik gaan drinken, eigenlijk heel makkelijk.. Vroeger leerde ik al snel dat wie ik was niet goed was en wie ik niet was wel.. oftewel, ik deugde niet en moest vrolijker, socialer, gevatter, zekerder enz zijn dan ik was.. eerst vanuit mijn ouders daarna vanuit mezelf.. wist ik veel wie ik nou in werkelijkheid was.. Als ik dronk dan kwamen al die gevoelens op de achtergrond, had ik pret en vond ik mezelf een leuk iemand. Zo wilde ik nou zijn.. maar zo was ik niet... Verder dronk ik vooral als ik over mijn grenzen was gedenderd.. alle gevoelens die dat opleverde wegdrinken, want hoe hou je anders jezelf op de been. Ik denk dat ik het toen ook nodig had om te kunnen blijven "bestaan" komt weer het na-de-dagbehandeling-verhaal, want dat is zo'n keerpunt in mijn leven geweest. Toen moest ik eindelijk accepteren dat ik niet was wie ik zijn wilde, maar allang goed was zoals ik was.. (is dat nog te volgen?) Dat is zwaar geweest.. want alle dingen die ik van mezelf verafschuwde moest ik dus gaan accepteren. en alles loslaten wat ik niet kon bereiken.. maar het is me uiteindelijk gelukt. het drinken bleef wel doorgaan, soms een periode wat meer, soms minder.. en was denk ik deels een gewoonte geworden om te kunnen ontspannen en even de controle te laten varen. Tot een jaar of 2 geleden ik op mijn werk hierover aangesproken werd, ik was namelijk behoorlijk dronken geworden op een feestje van het werk.. schaam schaam... en werkte zowiezo vaak met een kater.. wat niet bevorderlijk was voor mezelf en mijn omgeving. Toen heb ik eindelijk ook hulp gezocht voor het drinken, alleen was dat hulp met lange wachtlijst en een hulpverlener waarmee ik niet denderend klikte. Op eigen houtje ben ik in die tijd gaan minderen en besloot nog maar 2 dagen per week te drinken. Dat was al een hele vooruitgang... maar afscheid nemen van de drank kon ik (nog) niet. dus 2x per week, en feestjes enzo.. was flink zuipen... Het afgelopen jaar was erg stressvol vanwege mijn herkeuring en ik begon weer meer te drinken om die spanningen te kunnen handelen... al bleef het wel bij meestal 2 avonden per week. Ik wist gewoon niet hoe ik het anders kon doen. en het idee dat ik nooit meer zou "mogen" drinken, trok ik echt niet. Tot begin dit jaar.. ik wilde niet meer zo doorgaan.. en toen kwam Tactus op mijn pad en vooral dit forum. Eindelijk kon ik de stap zetten! met kleine stapjes die een steeds grotere stap worden. Ik dronk vooral om de spanning af te laten glijden, dat is nu wel duidelijk na anderhalve maand fikse spanningsklachten. en om de controle even te mogen laten varen, en om mezelf te mogen belonen, en om even geen verantwoording te hoeven nemen... en wat Satja ook schrijft.. om niet de confrontatie met bepaalde gevoelens te hoeven aangaan. Nu ik niet meer drink is het gevolg tweeledig.. de rottige gevoelens nemen af dus ik hoef de confrontatie ook niet meer zo vaak daarmee aan te gaan. en ik voel me minder rot omdat ik niet meer drink. Dubbele winst dus uiteindelijk!

hahahahahahahahaha.. welnee ben je gek!! Katrien wel, die kwam met de juiste oplossing!

Katrien, jij bent helder joh... en je hebt nog gelijk ook! ik lees het terug hier boven en zie nu de vooronderstellingen die ik heb: (niet drinken saai, wel drinkers gelukkig?) laat ik dat dan maar omzetten in niet of ex drinkers stabiel en evenwichtiger zorgen voor zichzelf durven confontatie met hun gevoel aan te gaan durven verder te kijken dan de avond nemen de regie over hun eigen leven wel drinkers genieten van een kort moment betalen de prijs daarvoor zijn vaak op de lange termijn niet zo gelukkig kun je niet altijd van op aan doen onvoorspelbare dingen. en er zijn vast nog wel aanvullingen op te vinden maar het was een zeer helpende gedachte!! dank je Katrien!!

goed plan Satja.. ik probeer nu ook op de momenten dat anderen drinken en ik niet, te observeren hoe dat is. Ben ik dan saaier? of niet? zijn die anderen zoveel gelukkiger? of niet? Het zal best lastig worden van het weekend, met al die meiden op stap.. en dan ook nog terrasjesweer (pak je korte broek maar vast in) maar ik weet dat je het kan!! en jij ook!! en na dit weekend kan je dan vol trots zeggen dat je nu al 7 weken niet meer gedronken hebt!! toppie he!! en wandelen is intensief.. en gaat veel makkelijker met een helder hoofd dan met een katerhoofd Pietjepuk, je omschrijft precies de kern, verantwoording nemen voor je leven. dat wil je gewoon niet altijd, dat is ook een beetje mijn strijdpunt.. het kleine stemmetje binnen in mij dat dan heel hard roept: 'wat kan mij het schelen, schijt aan de hele boel, ik maak zelf wel uit wat ik doe, niemand vertelt mij wat ik met mijn leven moet doen.. duuuuuuuh, lekker puh'. maarja dat hoort niet meer bij een dame van 43 he.. hoewel.. dat is lastig om afscheid van te nemen merk ik.. of ik zie het gewoon nog een beetje te zwart wit, want dat is natuurlijk ook wel een beetje mijn makke.. Waar ik vooral blij mee ben als voordeel van het niet drinken is het schuldgevoel en de schaamte die ik niet meer op het moment en achteraf hoef te voelen... dat scheelt bakken met energie!! en brengt veel meer evenwicht.

Andere strategie en hopelijk andere reactie, moedig hoor Houtje!! ik ben heel benieuwd en zit met je mee te denken.. om 4 uur een kaarsje aansteken ten teken van afscheid van de kronkelperiode? Je doet het zo goed dat ik die over de grond liggende kronkeltijd zo graag zou willen wegnemen, maar dat kan je alleen zelf! Heel veel succes met je nieuwe strategie! Ik ga vandaag de volgende uitdaging aan, voel me sterk dus waarom niet.. de wekelijkse vrijdagmiddagborrel op het werk. Een van mijn dierbaarste collega's viert haar verjaardag dan en ik wil daar bij zijn. Ik heb al gezegd dat ze voor mij iig 2 flessen spa moeten inslaan en omdat iedereen weet dat ik niet meer drink kan ik het ook niet maken om wel te drinken.. dat moet toch veilig genoeg zijn lijkt mij.. ingedekt aan alle kanten en als ik toch een onweerstaanbare trek krijg dan ga ik toch lekker naar huis? Nu eerst mijn hardloopschoenen maar eens aantrekken en met dit mooie weer maar weer eens wat gezonds gaan doen! want deze week heb ik iets te veel gesmokkeld met eten.. verlate paaseitjes enzo... Iedereen veel succes vandaag en vanavond!! en weet.. neem die eerste niet, dan komt alles goed!

Dan moet je echt gaan hoor Houtje... het is een hele ervaring om het live te horen, heel anders dan op de CD's ...en zorg dan dat je niet vooraan staat voor het totaalbeeld! Van de 100 foto's die ik gisteren met mijn ietwat gedateerde digitaaltje heb gemaakt zijn er 10 echt prachtig geworden... dus kan ik nog even heerlijk nagenieten!!

Nou, ik ben weer thuis, het concert was echt heel erg goed! Als Spinvis ooit in de buurt komt!! GAAN!!! Toch kwam ik niet helemaal in de stemming, gewoon ook omdat ik na gisteravond cursus en vandaag de hele dag werken moe ben, en omdat we vooraan stonden waardoor je het overzicht mist.. er is ook zoveel te zien... er draait film mee, 8 muzikanten.. maar het was zo gaaf. Ik heb foto's staan maken en ben ze nu aan het downloaden.. dat helpt me op zo'n avond ook om mezelf een houding te geven. Wat wel lekker is is om na zo'n avond gewoon nuchter thuis te komen!! allemaal nieuwe ervaringen!! en morgen niet geradbraakt op te hoeven staan!

Is dit nu de donderdagdraad of niet? Nou, ik gebruik hem nu maar als donderdagdraad!! oooooh ik heb zo'n zin in vanavond! Ik ga naar een concert van Spinvis.. heb de muziek even lekker hard staan. Het is ontzettend lang geleden dat ik zoiets gedaan heb.. en ga dat voor het eerst van mijn leven ook nog eens alcoholvrij doen en hoop alles goed in me op te kunnen nemen!.. gewoon dronken worden van de muziek... ben er helemaal hyper van!! voor wie spinvis niet kent.. het is een introverte ex-postbode die op zijn zolderkamer in nieuwegein zijn eigen muziek maakt, zijn eigen tracks componeert en inzingt.. en dat op een bandje zette. Zijn muziek viel in de smaak en hij heeft het nu gearrangeerd voor met een band. De teksten zijn wat dromerig, de muziek eigenlijk ook. Voor wie geinteresseerd is geraakt: SpinviS als je dan op clips klikt dan zie je wat live registraties! oooh ik heb er zin in!!!!

Cheryl, je hebt geen modder in je hoofd, wel een wirwar van veel en negatieve gedachten en aannames over jezelf.. en dat is lastig en vooral erg vermoeiend.. ik herken dat al zijn ze bij mij nu aardig stil komen te staan. Jij bent net zoveel waard als ieder ander. Ieder mens is op zijn eigen manier mooi en doet dingen die soms minder mooi zijn. Ieder mens bestaat uit plusjes en minnen.. probeer je de plusjes ook nog te zien? want die zijn er echt! Spannende dag vandaag, donderdag he!.. vanavond ga ik naar Spinvis, een popconcert dus.. en ik wil niet drinken. En dat gaat me lukken hoor!! ik beloof het gewoon aan jullie dat ik het niet zal doen! dus bij deze! vanavond ga ik aan de SPA! Iedereen veel sterkte weer vandaag!

Ik vind het zo lief van mijn Tactusjuf.. die heeft vandaag een verhaaltje opgestuurd over PMS en alcohol: Alcohol en PMS Bij PMS (PreMenstrueel Syndroom) is de stemming vaak slecht, er zijn pijnklachten. Je bent gewend om dan (meer) te drinken. Dit kan trek oproepen, volgens het conditioneringprincipe. Je lichaam gaat zich bij voorbaat als het ware instellen op de komst van alcohol als stemmingsverbeteraar en pijnbestrijder. Dit gevoel noemt men trek of zucht (craving). Kijk op onze homepage onder zin in drinken. Als men pijnstillers gebruikt, dan kan de alcohol zeker harder binnenkomen, ook bij paracetamol en dergelijke. We kennen ook controleverlies op gebied van snoepen en roken bij PMS-klachten. Daarnaast denken we dat ook de hormonale onbalans een rol speelt. Alles gaat dan een beetje anders, ook de stofwisseling. Dit heeft dan weer effect op het verdragen van de alcohol. Het is in elk geval goed om tijdens deze dagen extra attent te zijn op het omgaan met trek en zelfbeschermende maatregelen te nemen tegen teveel drinken. Deze behandeling kan daarbij zeker helpen. Je zou ook eens naar je huisarts kunnen gaan voor medicatie bij PMS-klachten. Als de hormonen wat meer in balans zijn, zou dit wellicht ook een gunstig effect kunnen hebben op de hevigheid van de trek in drinken. Ik zit er aan te denken om misschien refusal te vragen bij de huisarts om dat te kunnen nemen op mijn maandelijkse pms donderdag... Lijkt me trouwens zowiezo handig voor die twijfelmomenten

Aha, dus dat was het, de PPS!!! Emma, het is ook lastig als je alleen bent. Wat dat betreft ben ik blij dat ik een hond heb.. die brengt structuur aan, en je komt buiten, en je spreekt mensen, vaak dagelijks. (ik tenminste wel maar ik praat ook wel heel makkelijk). maar ik herken precies wat je schrijft.. alleen zijn, feestdagen, koud.... Misschien is het voor mij makkelijker omdat ik vaak liever alleen ben dan onder de mensen... maar dat is ook anders geweest. Laat die 10 PPS dagen maar over je heenkomen. Schrijf hier geregeld, dan ben je ook al minder alleen.. en zodra het zonnetje schijnt genieten van je nieuwe balcon... Heel veel sterkte meid, en pak jezelf als het lukt bij je lurven.. ga dingen ondernemen.. stuk fietsen, lopen, en zet je zelf weer in beweging! Daar krijg je ook weer energie en voldoening van. Ik ben blij.. mijn boekje is af!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! EINDELIJK!! dus morgen lekker vrij genomen en even lekker uitrusten!

Zou het ook met "te druk" te maken kunnen hebben? Bij mij werkt het zo dat als ik teveel hooi op mijn vork neem en daarna is het rustig dan heb ik zooooo'n zin in een borrel.. dat zijn echt mijn trekmomenten. Misschien is bij jou het rustpunt om een uur of 4? Ik vind het knap dat je de refusal trouw iedere ochtend neemt terwijl je weet dat je smiddags die gierende trek hebt! dat getuigt nog eens van wilskracht!! Of het ooit overgaat dat weet ik niet. De eerste 5 weken waren bij mij eigenlijk vrij makkelijk maar op het moment ben ik er ook weer heel erg veel mee bezig.. wel, niet, waarom wel , waarom niet.. Ik wens je veel sterkte toe. Af en toe gierende trek is te doen, maar dagelijks lijkt me heel erg moeilijk!