dhen

Ik vind dat ook prettig aan het forum, zoveel dingen die we dan weer herkennen. Soms ga ik wat losser van het forum omdat ik praten over drank wel een beetje gehad heb, ik wil verder. Maar ja dan lees ik weer zo'n draad als hier en dan herken ik weer wat of het zet me aan het denken wat ik wel leuk vind. Het loslaten van drank bleek/blijkt voor mij loslaten van zo ontzettend veel, zoveel misvattingen in mijn hoofd die als ik er bewust mee omga gewoon niet blijken te kloppen maar onbewust blijf denken. Het is een hele uitdaging om te onderzoeken wat nu eigenlijk werkelijk waar is, voor mij. Mijn moeder is niet overleden maar veel contact heb ik er niet mee en wil ik er ook niet meer mee. Ook omdat ik mijn leven wil, mijn zelfstandigheid, mijn vrije ontwikkeling, niet door me af te zetten tegen haar maar ook niet voor haar goedkeuring. Ik heb veel dingen gedaan om me af te keren van de opvoeding, de denkbeelden. Maar me tegenovergesteld gedragen van dat soort denkbeelden lijkt dan misschien wel succesvol; nou ik lijk tenminste niet op hun, maar het zegt niks over wie ik ben. Me aangepast gedragen, naar hun goedkeuring, zegt ook niks over mij. In beide gevallen ben ik niet mezelf. Toch laat ik me halve leven leiden door denkbeelden van goedkeuring of juist express afkeuring (uit verzet). Maar waar ben ik zelf in dat alles, wie zou ik zijn als ik vrij was van goedkeuring of afkeuring van anderen. En kan ik dat, kan ik mijn unieke zelf zijn, durf ik dat. Kan ik uitfilteren wat ik onbewust ben gaan doen, en in mijn verslaving keurig in stand hield, gewoon omdat het veiliger leek. Ik denk van wel, het groeit in ieder geval en ik voel me er lekker bij. Maar er zit veel bewust-worden-van in, en veel loslaten, zogenaamde zekerheden loslaten. Er komt wel iets terug namelijk een zekerheid van bewustwording en een zekerheid dat ik, ik mag zijn. Als ik dip dan ben ik even de weg kwijt of eigenlijk ben ik weer een denkbeeld aan het loslaten, iets wat ik op m'n onbewuste automatische piloot dacht, maar bewust blijkt zo'n denkbeeld een misvatting. Vaak kan ik er wel om lachen, hoe kan ik nou m'n hele leven hebben gedacht dat dit groen is terwijl nu ik helder kijk is het gewoon blauw. Ook een rare ontdekking voor mij is, dat andere mensen positiever over mij denken dan ik dat zelf doe. De (overleden) vrouw die voor mij de grootste betekenis in mijn leven had, loslaten, heeft haar eigenlijk juist dichter bij mij gebracht omdat ik nu pas begrijp dat ze dat wilde, dat ik, ik ben, en daar zonder haar gelukkig mee kan zijn. Weet je, zij liet los, gaf mij mijn leven, ik hield vast aan verlies. Bij het loslaten van een denkbeeld of een persoon, weet ik nu, dat ik mag vertrouwen dat mijn ik daar niet door weggaat, dat ik mezelf niet verlies, die blijft, ook al voelt het op dat moment niet zo.

Ok Blondie, ik snap het, bedankt voor je antwoord. M'n complimenten trouwens hoe nuchter je vandaag weer naar alles kijkt

Hoi Blondie,heb je drank in huis dan? Ik zat gisteren even terug te lezen en ik begrijp anders niet hoe je binnen een uur kon besluiten om van je zus bellen, drank te gaan halen en te gaan drinken? Voor mij werkt de drempel van geen drank in huis en aan de bel trekken bij trek goed. Komt er geen reactie op het forum, harder roepen, totdat er wel reactie komt

Hee kijk wie we daar hebben, Soothe :present:

quote: Originally posted by: Sara Lieverds het heeft me zó geholpen om hier te schrijven............ Nu, een paar dagen later, begin ik dat echt te voelen. Het is genoeg geweest nu, ik heb gerouwd, gejankt, gezopen, geschreeuwd en nu het hele verhaal hier op mogen schrijven. Dat is helend geweest, zelftherapie, met jullie steun. Nu mag en kan ik verder. Zelf. Alleen maar niet meer eenzaam. Er is weer een toekomst en niet meer alleen een verleden!!! Dank jullie Mooi dat je ook weer toekomst ziet

En dat is toch lekker, er voor gaan, voor je nieuwe leven en niet meer voor de drank

Sara

BB, van harte met je verjaardag, ook voor Fran, nieuw pup, 3 potige kat en hond. :present::present::present::present::present: Tot 11 uur wachten op taart, heeft Jane weer lekker bedacht, met dat gezin van jullie is er dan geen taart meer over

Jane, "anticiperen kan ik leren". Mmm daar ga ik eens ff over nadenken. Jopie, ja idd richting, fijner woord dan doel.

Hoi Tom, misschien bouw je te snel af? Hadden ze geen advies voor je, zoveel eenheden per dag minder ofzo? Ik heb een dag of 10 lopen trillen en nauwelijks geslapen maar ik ben van de 1 op de andere dag gestopt.

Hoi Josje, 22 maanden en nog wat gestopt. Ja het is een lekker gevoel, wel een beetje verraderlijk want heb het idee dat ik zonder problemen een glas zou kunnen gaan drinken, maar ja daar tuin ik maar niet in, lijkt me niet handig.

Hoi Jopie, einddoel, hoezo? heb ik niet, stoppen is een middel geen doel, het doel is als niet verslaafde een prettig leven maar dat kan ik niet als een einddoel omschrijven denk ik. Einddoel van het leven is dood gaan, maar daar heb ik nog geen haast mee Wat wel werkt voor me, en dat bedoel je denk ik met de busvergelijking, is het totaalplaatje houden, overzicht, dat stoppen met drinken, gestopt blijven, leren leven zonder of met minder overlevingsstrategieën, een onderdeel van m'n totale leven is en niet alles, slecht een deel, een belangrijk deel weliswaar, maar het totale plaatje is leven vanuit m'n oorsprong of zoiets fraais

Hier gaat het wel lekker, weer wat meer evenwicht gevonden tussen m'n willen en kunnen. Blijft een kwestie van geduld en een mengeling van acceptatie en doen, waarbij ik me bij het doen wat lekkerder voel. Drank is mijlenver weg in m'n beleving, voel me alsof ik nooit veel heb gedronken en nooit een drankprobleem heb gehad beetje raar wel lekker. Vraag me af of dit weer zo'n fase is of dat ik alles er omheen werkelijk aan het loslaten ben. Nou ja, merk ik vanzelf, nietwaar

Goedemiddag Blondie, 6 maanden, top ! :present::present::present::present::present::present::present:

m'n weegschaal is stout :$

Blondie van harte: :present::present::present::present: owww 38, ben je toch mooi een jaartje of 6 eerder dan mij verstandig geworden

jezelf een vraag stellen daarmee begint verzet en dan die vraag aan een ander stellen Remco Campert

Kore, jarig vandaag? lees ik in een ander draadje. Van harte

Nou dat was een gezellige week, manlief achter het behang geplakt, hem daar toch maar weer weggehaald toen mezelf er maar ff achter verborgen en er ook weer uit. Verschil tussen kunnen en willen. Niet kunnen doen wat je wilt levert de nodige discussies en frustraties op. Voordeel is wel dat dit tegenwoordig zonder drank gaat. Het triggert bij mij wel een beetje, een vage knaag van, mmm normaal zou ik een borrel hebben bij dit soort gesprekken. Het is wel een lekker gevoel om dat nu te doen zonder de frustratie van ik moet er een borrel bij, die is weg. Blijft de frustratie tussen willen en kunnen, zonder borrel wil ik meer, maar kan dat niet automatisch. Balans nodig tussen kunnen en willen en het onderscheid te zien. De hele discussie met manlief is geëindigd in een eenvoudige conclusie, wat we willen kan op dit moment niet, maar op zich willen we wel hetzelfde. Nou ja de neus wijst weer dezelfde kant uit, nu gewoon doen wat ik wel kan, komt de rest vanzelf en kan ik wat ik wil of wil ik wat ik kan ofzo

Witte, mooie wensen, heel mooi

Tjemig zeg, 22 maanden droog en ben af en toe nog aan het ontnuchteren. Het verschil tussen zien wat er is of wat ik dacht dat er was of moest zijn. Het is ook niet meer, wat brengt het volgende jaar mij, het is wat doe ik er mee met zo'n fraai mooi jaar voor m'n neus. Het verschil is, ik kan het zelf, er wat goeds van maken of niet en dat heeft weer te maken met of ik het durf. Ik wil niet gaan drinken omdat ik nu weet dat ik kan leven zonder, ik ben niet meer bang, niet echt. Als drank een houvast was om het leven aan te kunnen en als je dan leert dat leven zonder kan en dan ziet dat wat er is, gewoon goed is omdat het zo zuiver is. Dan denk ik dat ik nooit werkelijk heb durven waarmaken wat in mij zat. Maar als ik ben wie ik ben dan ben ik iemand en als ik iemand ben dan ben ik niet bang, want de werkelijke angst is dat ik niets ben. (of niet goed genoeg ben). Drank zet mij een spiegel voor mijn neus van: je kan het leven niet zonder, je vind het leven te moeilijk zonder, je bent bang zonder. Niet dat drank dat zegt, ik zeg het, maar drank bevestigt mijn niet zijn, er even niet zijn, er even niet willen zijn. Dus ik wil niet gaan drinken, elke verslaving houdt mij weg van mijn durf om mijn leven te leven en te zijn wie ik ben. Ik wil er zijn, voor mij, voor jou, ook als ik bang ben of als jij bang bent, dan zijn we samen misschien minder bang of gaan we ergens schuilen totdat we niet meer bang zijn. Mijn dank aan diegenen waar ik dit jaar soms even virtueel mocht komen schuilen

blondie, fijn dat ze weer thuis zijn

Sara, mooi bericht van je, in vertrouwen verder gaan. Op je vraag van vanochtend, ja ik mis nl wel eens, maar andersom zou ik gr ook missen. Ik kom ook wel voor vragen te staan wat wil ik nu eigenlijk nl/gr en wat is praktisch haalbaar. Maar wil het me niet echt afvragen, het is te ver weg, ik kan niet in de toekomst kijken. Het stoppen met drinken heeft veel meer impact op me dan ik ooit had verwacht. Ik kan alleen maar stap voor stap verder en moet dus echt geen zevenmijlslaarzen aantrekken want dan loop ik mezelf voorbij en dat heb ik nou net veels te lang gedaan, aan mezelf voorbij gaan. Dus kalm aan, voor mij, niet te ruige plannen of doelen, rustig verder lopen zoals het nu gaat en idd, zoals je zegt, in een vertrouwen dat het zo goed is.

hee BB, malloot, ga buiten spelen met je bollen en puddingbroodjes trek aanwakkeren is verboden owww wacht, aanpassing, je bent natuurlijk gestopt met roken, ok dan mag het

hee ho stop, hierblijven jij, neem een oliebol, appelflap, steek een sterretje aan, doe een gillende keukenmeid na, maar blijf zitten waar je zit