dhen

quote: Originally posted by: niwi quote: Originally posted by: dhen Gelukkig wel Kate, ik heb al bijgetekend voor jaar 3 het wordt hier wel een droge woestijnbende he... Ik ben een vis: gek op water

Gelukkig wel Kate, ik heb al bijgetekend voor jaar 3

tjemig wat een lap tekst :$

Hoi Bronnen, ik dronk elke dag en ik dronk veel, drank was het enige wat perse in huis moest zijn, bij tekort naar de nachtwinkel etc. Ik ben wel eens korte periodes gestopt maar nooit omdat ik vond dat ik een drankprobleem had, wel omdat ik het te duur vond worden of een andere keer omdat ik wilde afvallen of omdat iemand zei, jij drinkt wel veel. Toen ik aan het eind van mijn drinken m'n uiterste best deed om een fles sterke drank per dag weg te krijgen en dit ook bijna lukte begon ik te denken dat ik gek was: wie heeft er nu als voornaamste doel om elke dag de bodem zien te bereiken van een fles sterke drank. Verder kreeg ik steeds vaker valpartijen, black outs etc. Ik ben cold turkey gestopt en na een paar dagen hier op adb terechtgekomen omdat ik ging googlen op de afkickverschijnselen, het trillen, niet slapen etc leken me niet gezond. Omdat ik al een paar dagen niet had gedronken kreeg ik het advies door te gaan met stoppen. Ik heb een paar basisregels/ adviezen hier opgevolgd: partner is ook gestopt met drinken, nooit drank in huis en bij elke trek op adb komen en net zo lang blijven totdat de trek weg was. Was het rustig op het forum dan ging ik teruglezen, oude dagdraadjes. Bij het teruglezen begonnen mij een paar dingen te dagen, ik was een alcoholist (wie ikke?? ja dus) er kwamen nogal wat dramas bij terugvallen las ik, de meesten vielen langdurig terug of verdwenen van het forum. Ik leerde dat achter elke trek een emotie zat en ik daagde mezelf uit om naar die emotie te kijken en niet naar de trek. Na een maand of 3 gestopt te zijn begon ik mij te realiseren dat ik al sinds m'n 15de verslavingspatronen had, dat als het leven te moeilijk voor mij was dat ik wegdook in de veiligheid die een verslaving mij bood. Ik besloot dat ik hoe dan ook niet meer wilde weglopen voor welk gevoel dan ook in mij. Ik sta nu bijna 2 jaar droog, hou nog steeds dezelfde principes aan: partner drinkt niet in huis (3 keer per jaar buitenshuis max 2 glazen dan staat ie al op z'n kop ) geen drank in huis, bezoek neemt overgebleven drank mee als ze perse alco wilden drinken maar ik haal het niet voor ze in huis, vragen ze om een wijntje dan zeg ik: o nee dat heb ik niet in huis, zal ik het even voor je halen, ben ik met 10 min. terug? Vaak hoeft het dan al niet meer. En bij trek naar het forum, ook nu nog, hoewel er gelukkig niet vaak trek meer is. Mijn eigenwijs zijn in het drinken: nou ik drink lekker toch heb ik omgezet in een eigenwijsheid voor niet drinken: al dondert de wereld in elkaar ik drink niet. Je kracht om de verslaving in stand te houden kan je ook gebruiken in kracht om met de verslaving te stoppen. Verder ben ik aan de slag gegaan met mijn emoties om te drinken, praten hierover helpt door het spiegelen, zelfhulpboeken, therapie die ik vroeger al eens had gehad en nu pas begon te begrijpen etc. M'n leven loopt lekker, wat normale ups en downs, maar ik weet nu dat ik dat allemaal zonder drank kan. Ik weet dat ik alles in het leven nu zonder drank kan en weet nu de opluchting als ik bij trek niet ben gaan drinken, baal ik savonds een keer omdat ik eigenlijk wel trek heb maar niet drink dan is het de volgende ochtend altijd lekker opgelucht wakker worden, de trek is weg en ik ben er niet ingetuind. Belangrijk voor mij in het hele proces is de draai van zelfvernietiging naar zelfopbouw, mijn negatieve zelfbeeld dwong mij tot verslaving, mijn positieve zelfbeeld wil geen verslaafde zijn. De verslaving in alco ben ik wat mij betreft wel kwijt zolang ik maar van het spul afblijf. Mijn positieve zelfbeeld werk ik nog steeds aan maar loopt lekker, heb er alleen soms meer geduld voor nodig en meer werk aan dan ik soms wens, maar ben er optimistisch onder, vind leven leuk, niet altijd gemakkelijk, maar wel een leuke uitdaging en ik had mezelf en m'n omgeving geen beter kado kunnen geven dan dit allemaal aan te gaan.

Kate, mooi een heel jaar, dan heb je alles al 1 keer zonder drank gedaan en weet je dat je dat de volgende keer ook kan Van harte: :present::present::present::present:

Hoi Snoepje je krijgt trek in drank door de emotie, verdriet, die je nu voelt. Ik heb geleerd dat achter elke trek een emotie zit. Probeer ze los te koppelen, emotie en drank hebben niks met elkaar te maken, dat zegt alleen dat verslaafde stemmetje maar daar luisteren we niet meer naar. Je wilt drinken omdat je die emotie niet wilt voelen, maar dat verdriet gaat niet weg door de drank.

Ha die Bor, wat een power Gaat goed met je zo te lezen, fijn

Yep Max, net als de drank, zijn we ook allemaal met ons gezonde verstand aan begonnen.

Fijn Max, ik ken er ook tig en ik deel je mening niet, professionele handelaren hebben een kans, particulieren in de daghandel niet. Trouwens gezien de ontwikkelingen bij pensioenfondsen doen de professionelen het ook bar slecht. Alleen nu, sinds ze 50% van de handel buiten de beurs laten plaatsvinden, zijn ze in staat om hun dekkingsgraad weer aan te vullen. Los daarvan zal het je niet helpen om van je verslavinggedrag af te komen, het houdt het in stand. Het is geloven in illusies, dromen, je zelf groter maken dan je bent, najagen van materie etc. allemaal lastige valkuilen voor een verslavingsgevoelig persoon zoals de meeste hier, incl. ikzelf.

Yep will, hier alles ok

Klopt, Kate het is ook niet echt verveling, heb zat te doen maar meer wat baldadig, klaar in de startblokken maar ik mag nog niet van start. Brr dat is wel koud, ik stop meteen weer met zeuren

Kate, ja ik doe wel wat andere dingen maar ik verveel me ook wat, das lastig want daar word ik wat vervelend van soms. Maar ach ik hou een zonnig humeur

Max ik begrijp volledig dat je dat graag wil geloven, maar het zijn bewezen feiten dat een daghandelaar op termijn een gokker blijkt en dat er weinig over blijft.

Hoi Kate, nee helaas, komt pas in april langzaam op gang, vanaf 1 mei alles open.

Daytraden is gokken en op lange termijn zijn er bijzonder weinig mensen die er geld aan over houden.

Hoi Snoepje, hoe groter je verwachting van iets of iemand is hoe groter vaak de teleurstelling. Probeer zo min mogelijk te verwachten, alles wat je dan krijgt is meegenomen en zie je ook meer als een kadootje dan als iets wat niet goed genoeg is omdat je meer verwachtte. Je stopt met drank voor jezelf, om te leren dat je gelukkig kan zijn zonder een verslaving, dat is soms een lange weg maar wel mogelijk, de weg is heuvelachtig met toppen en dalen maar het is een mooie weg, vind ik. En als alles tegenzit dan grijns je een keer om jezelf, je denkt tjee wat een puinhoop, maar je weet ook dat je ermee bezig bent, dat je puin aan het ruimen bent en daar mag je blij mee zijn, dat je het kan, dat je het durft om wat aan je situatie te doen en dus niet meer machteloos bent over jezelf.

feli Jopie, geef hem eerst een knuffel

Vind ik ook, makkelijker en leuker als je er gewoon helemaal van af bent, nooit meer de overweging hoeven te maken: zal ik wel of zal ik niet. Ik vind het nu niet erg meer niet-drinken, mis het niet en snap bijna niet dat ik het jaren meende nodig te hebben.

Nee, Spud, ik wie ik ben en schrijf naar ik aanneem ook zo, wat je misschien terugziet is dat m'n zelfvertrouwen groeiende is.

Hoi Spud, ja dhen = dhendro en nee ik heb geen megaval gemaakt, het gaat lekker met me.

Hoi Soothe, ik heb ook een dip gehad van verknoeid leven en van schuldgevoel naar mijn partner, soms nog baal ik als een stekker van wat m'n leven had kunnen zijn en wat ik ermee gedaan heb. De onmacht van het was zo niet nodig geweest. Toch heb ik er mee te dealen dat het zo is geweest, dat het zo is en (bizar genoeg misschien) zelfs nodig is geweest. Net zo als dat je eerlijk onder ogen ziet wat verslaafd zijn met je doet, is er geen andere keus dan onder ogen te zien dat je leven is gelopen zoals het gelopen is. Toch is niet alles weggesmeten, niet alles was voor niks, je weet dat er redenen waren voor verslaving, ook als je daar niet blij mee bent. Er zijn ook redenen voor herstel, je kan het leven nu aan zonder verslaving en je weet nu dat je daar veel veerkracht voor nodig hebt, wat niet meer gedempt kan worden. Maar die levenskracht heb jij (ben jij) dus en daar kan je soms heel blij mee zijn, met wat je bent. Er komen mooie mensen uit een verslaving kruipen zo af en toe, kijk maar naar jezelf in de spiegel dan zie je er 1 staan (en als je dat niet gelooft, dan geloof je het maar omdat ik dat zeg , ik kan het weten, ik leer hier soms mooie mensen kennen)

Wat is het toch lekker om gewoon niet te drinken, zelfs waar ik bang voor ben word steeds minder, gisteren iets gedaan wat me best wel een beetje eng leek, totdat ik mij realiseerde dat ik dat eng vond toen ik dronk. Het is nu helemaal niet eng meer, dat denk ik soms alleen nog omdat toen ik stevig dronk dat wel vond. Ik ben nog steeds mijn beeld aan het bijstellen, wat is nuchter waar, maar zit nog als ander beeld in mijn hoofd. Ben nog langzaam weer diegene aan het worden die ik was voor mijn 12 jaar drinken (+ 12 jaar drinken ervaring rijker.) Langzaam groei ik uit mijn drinkende zelfbeeld en wereldbeeld, het is nog wennen merk ik soms. Maar goed ik heb er geen 12 jaar voor nodig om er uit te groeien denk ik optimistisch, jaartje of 3-4 dan snap ik m'n nuchtere leven wel. Het verschil met voor en na m'n zuipen is dat ik daarvoor mezelf niet durfde te zijn, nu mag dat wel met elke keer een angstje doen wat gewoon geen angstje meer blijkt te zijn, leuk is dat

jaja Niwi, nuchter is het een stuk simpeler om op je tellen te passen

Tjemig niknok, ik ben net zo blij dat ik niet aan drinken hoef te denken, lijkt me vervelend voor jou om elke dag gefixeerd te zijn om tot 3 te tellen. Drinkend raakte ik nogal uitgeteld in m'n leven, nuchter tel ik weer lekker mee in het leven.

neeeeee, ben ik ook allemaal helemaal echt niet hoor