dhen

Ok Topper, niet dat op gaan drinken, het helpt niks. Geef jezelf een knuf dat je dit doet, linkerhand op je rechterschouder en rechterhand op je linkerschouder

Geertjegeert van harte met je eerste maand, mooi

Je hoeft niet weg van het forum Topper, als je liever hier blijft tot de trek wat minder wordt gewoon blijven, heb je nog drank in huis ?

Will Bazma

Topper niet gaan drinken omdat je bang bent om 2 of 3 kilo aan te komen, je lichaam reageert gewoon op dat afkicken. Alcohol heeft ook veel calorieën daar kan je wat voor in de plaats snoepen toch ? Probeer hier door heen te komen, de trek wordt steeds minder als je gestopt blijft.

ok Snoepje, succes

Ha die AR :present:

Snoepje, als ik kwaad ben op iemand om wat hij/zij doet, dan ben ik eerst kwaad op diegene, dan kwaad op mezelf omdat ik me niet zo moet aanstellen om kwaad te worden. Als ik die 2 kwaadheden nou ff met rust laat, gewoon ok ik mag kwaad zijn, niet kwaad daarom worden. Dan kom ik wat tot rust en merk ik dat ik eigenlijk verdrietig ben, want ik voel me in de steek gelaten. Dan dat gevoel weer accepteren, ok ik voel me verdrietig, in de steek gelaten etc, ok dat mag ook, ik mag me best ff verdrietig voelen. Als ik me dan verdrietig voel, wordt de kwaadheid al minder. Als ik dan ff lekker verdrietig ben geweest is de kwaadheid naar die ander en mezelf al bijna weg, want eigenlijk was ik niet kwaad maar verdrietig. Als ik dat weer snap ben ik niet meer boos op diegene waar ik kwaad op was en ook niet meer boos op mezelf, ik vergeef mezelf dat ik kwaad werd en die ander neem ik zijn actie ook niet meer kwalijk want die was best te begrijpen en niet gericht erop om mij boos of verdrietig te maken. Ben ik door die fases heen van kwaad - naar verdriet - naar het mezelf of een ander niet kwalijk nemen, dan is er weer ruimte voor: ok en wat ga ik nu eens doen. Het ligt dan niet meer bij een ander maar wat kan ik zelf doen en dan ga ik iets doen wat ik leuk vind of iets wat goed voor mij is. Ik heb dan losgelaten dat hoe ik me voel bij die ander ligt maar ben weer terug bij m’n eigen gevoel. Ik hoef me niet meer machteloos te voelen over een situatie of over m’n gevoel want ik heb het zelf weer in de hand.

Nou dat vind ik aardig dat je dat zegt Hannah, maar ik ben bang dat ik er veels te laat achter zou zijn gekomen wat ik met die ervaring had kunnen doen, hoe ik die positief had kunnen aanwenden. Maar bedankt voor je opmerking, sympathiek

Nee, ik heb geen kinderen en soms denk ik wel eens, dat is maar goed ook, als ik kijk naar de kinderen van m’n broers en zussen. Wat een drama’s worden er generatie op generatie doorgegeven. Maar verantwoording voor mijn leven heb ik wel en gelukkig ben ik ook weer in staat om die te nemen. Jammer dat je weer een borrel denkt te moeten nemen, Bor

ja idd, moeilijk proces om weer van af te komen.

Originally posted by: Sowhat Bor,het is geen aanval naar jou toe. Toen ik het las dat je zoon jou gerust stelde kreeg ik ook kippenvel,omdat het de opgekeerde wereld is. Het kind neemt de ouderrol op zich quote> sorry, dat ik een halve quote pak, maar dat had ik dus ook, kippenvel, herkenning, altijd moest ik mijn huilende en zieke moeder troosten en zelfs nu nog. Nooit kind kunnen zijn, omgekeerde wereld, ik dacht wel eens ik ben haar moeder, en dan dat eeuwige schuldgevoel. Pff pas afgelopen jaar begreep ik m'n schuldgevoel en dat dit niet hoeft, niet simpel.

Het is hoe het voor mij praktisch is Bor en voor jou ook kan zijn en ik heb nooit gezegd dat het eenvoudig is.

Bor, dat ben ik niet met je eens, het gaat erom hoe je er zelf mee omgaat. Door te stellen dat jouw leven door buitenstaanders wordt bepaald geef je het uit handen, blijf je slachtoffer van de omstandigheden en blijf je in de verslavinggedachten. Door de omstandigheden te aanvaarden die je niet meer kan veranderen, kan je gaan werken aan wat wel goed is, waar je wel invloed op hebt en ontdekken dat wat je wel kan meer waard is dan te blijven in wat niet kan.

Bor als jij de schuld of het verdriet bent, dan vind ik dat een keus, de keuze om (onbewust) te blijven kiezen voor de schijnveiligheid van verslaving of de gevoelens die daar bij horen, een weg die helaas voor de meesten van ons herkenbaarder en tot een gewoonte is geworden maar uiteindelijk doodlopend is en dat is triest, voor jezelf en je omgeving. Madelief

fijn Tine AR van harte met je nieuwe maand 1 Bor, feli met je verjaardag

Akelei, ik vind het mooi om te lezen hoe jij je leven omzet naar doen, greintje zelfspot om de moed er in te houden, herkenbaar

Snoepje wat ik heb geleerd de afgelopen 2-3 jaar is dat ik gewoon veel kanten uit kan met m’n gevoel. Het zwart-wit verdween en het werd een mengsel van kleur, iets, een gevoel, is niet altijd zoals ik denk dat het is, het is vooral welke waarde geef ik er aan. Hoe zwaar laat ik iets zijn. Wat mij heeft geholpen is, kijk vooral in het nu, doe iets zo bewust mogelijk. Als ik ging afwassen, nu maak ik dit kopje schoon, nu boen ik die pan en verder niks, geen andere gedachten. Die vaat is gewoon sneller weg dan als ik er tegen aan blijf kijken van: heelp ik moet nog afwassen etc. en zo bij alles, niet van ik moet nog zus en zo, maar doen, niet tegen die berg werk gaan aankijken. Verder merkte ik dat ik vaak gedachten had van, voor wie doe ik dit, onbewust zat ik met die gedachte te wachten op goedkeuring of een compliment van wie dan ook. Totdat ik tegen mezelf kon zeggen, ik doe het voor mezelf, ik vind een schoon huis prettiger om in te leven, ik vind een geordende administratie prettiger om in te werken, ik vind het soms fijn om iets belangeloos voor een ander te doen enz. Zodra ik ga zitten wachten op beloning voor iets wat ik doe of gedaan heb leg ik het bij een ander en kan ik gaan dippen omdat die beloning uitblijft. Dat soort gevoelens kan ik aan m’n jeugd koppelen, een leven lang wachten op het er mogen zijn, wachten op goed genoeg zijn. Maar ik ben nu volwassen, ik hoef niet te wachten op, ik kan nu zelf leven. Wachten op iets maakt me ongelukkig, valse hoop, verwachtingen, illusies, dromen die niet uitkomen enz. Ik leef nu, ik ben vrij, ik kan mijn keuzes maken. Me vastbijten in iets wat niet fijn is, is voor mij gekoppeld aan verslaving, als ik me maar lang genoeg vastbijt in alles wat er niet is en wat er had kunnen zijn, heb ik voordat ik het weet trek in een borrel of ben op z’n minst somber, de last van de nieten. Tuurlijk kan ik die kant kiezen maar dan blijf ik in mijn verslavingsgedachten hangen, een doodlopend cirkeltje van dit is niet goed en dat is niet goed, een harde kant die kan omslaan in jaloezie, rancune, verbittering etc. Gelukkig kan ik daar ook uit, niet blijven hangen in wat had kunnen zijn, niet blijven zitten in wat mij is aangedaan of overkomen. Blijf ik daar wel in hangen dan blijf ik een verslaafde ook al drink ik niet, maar wel een verslaafde aan de nieten, het leven is niet leuk, ik heb ontsnapping nodig, ik heb beloning nodig enz. Om daar uit te komen en uit weg te blijven kijk ik naar wat ik nu wel kan en dat is veel, veel meer dan toen ik vast zat in m’n ongenoegens. M’n gevoelens over verdriet, pijn, gemiste kansen mogen er wel zijn maar alleen als constatering, nuchter. Hierdoor wegen ze minder zwaar, sommige feiten zijn er gewoon maar ik hoef niet in dat gevoel te blijven, ik hoef die lasten niet als een te zwaar beladen pakezel, te blijven dragen, ik kan ze erkennen, accepteren dat ik bepaald verdriet, pijn of schuldgevoel heb, maar ik hoef niet met die last van schuld of verdriet te leven door zelf het verdriet of schuld te zijn. Het is maar een onderdeel niet mijn hele ik, ik ben het verdriet of de pijn of de schuld niet. De negatieve gevoelens afwijzen heeft voor mij geen zin, ik moest er doorheen dat ze er mochten zijn, dat ik accepteerde dat ik ze had maar zo mag ik net zo goed mijn blije gevoelens er laten zijn, ik mag vrolijk zijn, ik mag een liedje neuriën, ik mag genieten van een fluitende vogel, van iets wat ik nu weer kan enz. Het werkt voor mij het meest bevrijdende als gevoelens en gedachten er mogen zijn, maar constateer alleen dat ze er zijn, hang er geen waarde aan van goed of slecht, door te oordelen over gevoelens worden ze hard, oordeel niet, laat het er gewoon zijn en het is zachter, milder. Naarmate dat meer lukt kan de hardheid meer weg uit jezelf en geef je meer ruimte aan de zachte kant die je ook hebt, maar die je, alleen maar nuchter weer kan terugvinden want een verslaafde is, vind ik, bikkelhard naar zich zelf en de wereld om hem heen.

mooi Gaby dat je dit nuchter aan wil gaan, dapper

Akelei probeer niet naar je falen te kijken maar naar wat wel lukt, als ik alleen naar m’n falen zou kijken kan ik mezelf tot op de grond afbreken. Gewoon kalm aan, doel stellen, als je alleen maar niet drinkt heb je het vandaag goed gedaan, de rest komt wel en op een gegeven moment lukken meer dingen wel en wordt het faalgevoel minder.

Fleur 8 maanden, mooi, ik vond 8 maanden een moeilijke, net er tussen in, lang genoeg om misschien weer wat te kunnen drinken, te kort om het echt als veilig te zien. Maar goed, sla die twijfelfase maar over, gewoon lekker zo doorgaan :present::present:

Shahire, succes, ik kan je alleen maar wensen ga er idd voor, het is alle moeite waard, ook als we dat even niet zien, dan blijkt het later toch wel weer zo te zijn

Eks en Yaya van harte met 1 jaar, ik vind het heel mooi dat het jullie gelukt is. Iemand zei eens tegen me het tweede jaar wordt makkelijker want dan heb je alles of bijna alles al eens zonder drank gedaan. Dat vond ik idd het tweede jaar wel een handige opsteker als ik het moeilijk kreeg zei ik tegen mezelf: kom op je hebt het al een keer zonder drank gedaan, dat kan je nu ook. Gefeliciteerd :present::present::present::present::present::present::present::present::present::present::present::present::present::present:

min 11 hier, gaat lekker

Ok Lidia, bedankt voor je antwoord, nu begrijp ik je reactie beter.