Houtje

Goed zo Charlie !!!! Wat een verschil met 2 maanden geleden, die spirit van je :present:. Duik maar heerlijk je bedje in en geniet van je welverdiende dagrust zonder jww. Enne, nog even wil ik zeggen dat ik veel respect heb voor je verhaal van gisteren en dat ik er ook wel een traantje om moest laten. Maar ik denk aan het "breiwerk" en ga verder breien. Tot vanavond!

Ik stond onder de douche nog na te denken (het denkt altijd zo heeeeeeeeeerlijk onder de douche kennen jullie dat? mijn beste ideeën krijg ik vaak daar)..... over de discussie van gisteren en bedacht me dat we het er ooit eerder over hadden gehad. Omdat het zo moeilijk is zonder wrok/boosheid/woede allerlei negatieve emoties naar jezelf om te kijken. Tapas zei toen: probeer om te kijken in MILDHEID naar jezelf. En verder denk ik dat iedereen probeert het "gat" dat we zelf geslagen hebben weer op een andere manier te dichten. Mijn psychiater zei ooit (de man moet een boek gaan schrijven): Het leven is géén breiwerk, je kunt het helaas niet uithalen en opnieuw beginnen. Maar je kunt wel heel netjes proberen verder te breien en hoe langer je dat doet, hoe minder het broddellapje (zo heet dat heren) van het begin nog opvalt. Of te wel: keep up the good work dóórgaan zoals we bezig zijn is de ENIGE manier. En of je dat nou doet om dat je trots bent, spijt hebt, of een combinatie die bij jezelf past, het maakt niet uit. Dat is jouw persoonlijke motivatie om ook vandaag weer tot een (ééntje maar hè, dat is te overzien) succesdag te maken. Ik heb mezelf weer een stapje vooruit geholpen door de "breiwerk"-gedachte, en vandaag probeer ik géén steken te laten vallen. Ik ga naar de speurtscheul, ik mag het weer proberen na een fikse periode (4 weken vind ik lang) maar ik ben al aangekleed en zit al klaar het is pas 9.10 uur. Het lichtbakken van de week heeft me wel geholpen vind ik. Vandaag natuurlijk lichthappen op de fiets. Zoon gaat (net 13 hè) na school vanmiddag met de trein naar Rotterdam en is hopelijk om 21 uur weer thuis. Ik prijs me elke dag gelukkig (Gem!!!! :heart: ) dat hij gewoon elke dag naar school gaat en probeer van het moment nog te genieten. Als ik zie hoe vreselijk moeilijk andere moeders het ermee hebben, knijp ik mijn handjes nog maar even dicht. Wat dát betreft dan wel. Allez luitjes, tot strax, laterzzzzzzzzzzzzzzzzz.

Goh ik lag ik bed en dacht ben om 7.08 vast aan het nadenken hoe ik jullie een mooie dag ga wensen. Ach, dat doe ik dan bij deze. Discussie gisteren? Ik lag er om 22.30 in met een boek. Dat was mijn goeie derde punt van gisteren. Ik begin in ieder geval met opgeheven hoofd aan de dag. Dag dag! En Dag allemaal!

Nou An en Charlie, Ik herken wel degelijk dat schuldgevoel. Alleen al het feit - en dat is genoeg - dat je voor de alco ging en DUS niet voor je kinderen is iets waar ik grote moeite mee heb en zal houden. In mijn beeld is het iets anders: ik heb altijd alles met ze gedaan wat "moest" en als ze in bed lagen ging ik drinken. De laatste jaren, na de geboorte van de tweede, is het wel snel erger geworden. Gelukkig heb ik toen ook weer kunnen minderen. En ik probeer altijd maar te denken: GELUKKIG heb ik kunnen stoppen, want zo'n dagboek als jij vond hadden mijn kinderen ook kunnen maken. En dat kunnen ze nog steeds, ik ben een half jaar héél erg ziek geweest in 2004 (en toen was ik al alleen) toen had ik heel ernstige kinkhoest en steeds longontstekingen en andere infecties, echt ik ben in 4 maanden bijna 20 kilo afgevallen, zo ziek was ik. Voel ik me ook nog steeds onwijs rot over. Als ik één keer flink hoest (en je houdt gewoon een akelige hoest na zoiets) rennen ze al hun kamer in en doen de deur op slot, bang voor het geluid van het overgeven. Van kinkhoest ga je namelijk steeds overgeven bij het hoesten. Dan nog het schuldgevoel over de echtscheiding, dat is ook niet mis. De kinderen hameren er af en toe zelf ook vrolijk op dat ik niet zo'n ruzie met pappa had moeten maken en dat we dan nooit waren gescheiden. En in stilte vraag ik me vraag af, hoe het anders gelopen zou zijn als ik de laatste 2-3 jaar vóór de scheiding was gestopt met drinken. Was ons huwelijk dan nog te redden geweest? Het is nu ook wel vreselijk moeilijk, in mijn eentje, met mijn ziekte, op dit moment loop ik bijna over met tranen, ruzie met allebei de kinderen, natuurlijk weer over huiswerk, computeren, tv kijken, ze maken ook voortdurend ruzie met mekaar, daar word ik triest van. Eén oplossing helpt echter niet omdat het geen oplossing is. En O JA, ik heb ooit de tip gegeven (zelf verzonnen) als je het zo moeilijk hebt met jezelf en de rest, probeer dan vóór het slapen drie fijne, leuke momenten op te schrijven. Dan dwing je jezelf goed en eerlijk na te denken over de dag. Ik doe het zelf ook en het helpt (zo'n boekje van ikea wat je gratis krijgt is er prima geschikt voor). Het mag héél klein zijn: bv. ik ben blij dat ik Zoon naar de bus kon brengen om 7.40 uur en dat hij dat waardeerde. Ik ben blij dat ik naar het grof vuil ben geweest en eindelijk die twee kapotte printers heb opgeruimd. En voor vanavond komt er vast nog eentje. Misschien een tip voor méér van ons?

Zo ik ben weer naar binnen komen waaien. Het is nu wel behoorlijk heftig aan het worden. Ben benieuwd of het buitensport-gebeuren vandaag doorgaat..... Fietsen wordt tussen 9 en 15 afgeraden.

Eerst LEZEN Vie dan pas gillen !!!!!!!!!!!!!! Ik zei: quote: Als ik zometeen verdwenen ben dan weten jullie dat ik gisteren niet goed gereageerd heb en dat ik een "ban" heb maar ik zou het niet op prijs stellen. Bepaald niet. Ook al ben ik niet goed rustig gebleven. ALS dus Als. Maar gelukkig is dat niet zo. Wel een leerproces, eerst dat ik zo boos werd. Maar eigenlijk hebben we eerst geprobeerd hulp te bieden, bla-die-bla, en uiteindelijk ben ik woest geworden, tja, dat is niet wat we willen, maar tja, beurd is beurd, en uiteindelijk heb ik mijn emoties weer beteugeld en verstandig gereageerd. Ik hoop alleen dat Tactus dat draadje weghaalt........ ik mag het niet graag per ongeluk nog een keer lezen.

Als ik zometeen verdwenen ben dan weten jullie dat ik gisteren niet goed gereageerd heb en dat ik een "ban" heb maar ik zou het niet op prijs stellen. Bepaald niet. Ook al ben ik niet goed rustig gebleven.

Ja Vie dat is ook wel weer zo. Maar als het aan én je kids komt én je moeder is het niet gek dat die bezinning pas later komt (ook een leerprocesje) en dat je gewoon kwaad wordt. Die emotie heb je nodig om de bezinning te kunnen vinden. Tactus is ingelogd dus ik ben benieuwd wat ze gaan doen met gisteren.

Hier heb ik de eerste Kliko zien gaan, het is inderdaad pittig aan het stormen. * "ik zag twee Kliko's samen vliegen vult-u-maar-in.

Das lief van je Har, dat ik mijn slingers terugkrijg. En bedankt voor de opsteker ik zet hem in een vaasje. Jij ook een fijne dag maar volgens mij zit je goed in je velletje. Heeeeeeeeeeerlijk toch. Ook een bakkie koffie? Dan zet ik even verse (Senseo hahahahahaha )

Ah Pippi, dat moet je niet doen. Ik had dat omgekeerd: eerst was ik ontzettend boos, en daarna heb ik wat van die gedachtentherapie toegepast dat het NIET AAN MIJ ligt. Of had je rotgevoel met je vriend te maken, Mr. Vermicelli?

Kom maar Corinne, ik breng je wel even. Wil je op je eigen plekje zitten?

Vie, je geeft niet om je jubelleum maar toch: :light::light::light::light::light::light::light::light: En het Span-team: :light::light::light::light::light::light::light::light: Na 9 uur wordt afgeraden te fietsen dus het is gewoon veiligheid dat ik ze even breng. De één heb ik naar het staion gebracht, mag terug lopen en de ander breng ik even naar school. Last but not least (de laatsten zij zullen de eerste zijn !!!!!) Tapas van harte proficiat met je verjaardag. Houd de storm buiten en wees blij met de leuke dingen die vandaag op je pad komen. :musicnote::D:present::musicnote::D:present::musicnote::D:present::musicnote::D:present::musicnote::D:present::musicnote::D:present::musicnote::D:present::musicnote::D

Goedemorgen Ik ga er maar een rustige dag van maken. Eerst even taxi spelen ivm de storm en daarna ga ik me niet meer zo opwinden als gisteren en mijn energie beter gebruiken.

Voor iedereen een en een om vannacht te koesteren. Dat was dan 3500. En ik ga naar bed.

Omgeven en gedragen --------------------------- Wat zijn wij mensen toch omgeven en gedragen; we stellen soms veel vragen en vinden niet de zin totdat het tot ons dóórdringt dat wij geborgen zijn, dat soms de tranen drogen als wij verbonden zijn. Schrijver: Adeleyd, 16-01-2008 ------------------------------------ Laten we dáár maar een over nadenken !!!

Ik mot nog ff naar de 3500 zien te komen, nog 2 nu. Even prakkezeren op een mooie afsluting van deze roerige dag.

Lekker spaghettivreethonger dat doe ik ook wel eens. En dan, o gruwel, zo droog of met tomatenpuree uit blikje, brrrrrrrr als ik eraan denk........brrrrrrr. Maar soms stuurt mijn maag me gewoon.

7 februari of maart of zo 2007 ik ben het alweer kwijt geloof ik, ruim 500 postings. O ja Vie, was jij ook boos? Ik was eerst heel boos, en later heel rustig. Wat een vooruitgang hè.

447 is toch nog het record zo te zien. Op woensdag 16 januari Blacky was jarig en tja............die moest zooooooooooo uitgebreid gefeliciteerd natuurlijk !!!!!

Nou we scoren heel aardig met 15 ingelogden zo laat...........en het draadje staat op 413 (nu 414).

Soothe, doe jezelf een lol en sla dit draadje over. Gewoon lekker gaan slapen want het draadje van vandaag leidt tot niets. Welterusten !!!! XXX

No Way José ik houd het bij Spa Rood en de Chips, meer niet.

Dank je wel Har voor het compliment. Hier is voor haar niets te bereiken of hulp te krijgen. En ik heb het nummer voor haar opgezocht, ondanks mijn eigen pijn. Daar wil ik boven staan namelijk.

Pippi, het is NIET jouw verantwoordelijkheid, ook al meen je iets te zien waarvan jij alleen denkt dat jij het kan zien, dan is het nog niet jouw exclusieve verantwoordelijkheid (ik bedoel die van jou alléén) om daar iets aan te doen. Dat moet RV zelf willen en tot nu toe zie ik daar geen enkel teken van/voor.