
Houtje
Forumdeelnemers-
Aantal bijdragen
9.322 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Soort bijdrage
Profielen
Forums
Kalender
Alles door Houtje geplaatst
-
Orleando, Je kunt ook een willekeurige psycholoog bellen uit de Gouden Gids of je gemeentegids en (later) een verwijzing van de huisarts halen. Je hebt in 2008 (dat heeft iedereen) recht op 8 uur psychologische hulp. Heel eerlijk snap ik niet wat het probleem is. Je hebt vorige week toch al gebeld voor een afspraak met de huisarts voor vandaag? Dan ga je toch gewoon en leg je het uit? Hij/Zij heeft toch ook librium gegeven (chloordiazepoxy) dus die weet er toch van? Naar mijn weten is er niets veranderd t.o.v. vorige week woensdag toen ik je op de hart drukte om hulp te zoeken samen met je man bij een psycholoog. Nou weer ruzie over twee biertjes, je bent bang dat ze je kinderen afpakken, je mist je ouders nog vreselijk, al die heftige emoties, hoe ben je van plan daarmee om te gaan zónder alcohol en zónder hulp van buiten? Je klinkt mij (sorry dat ik het hard zeg) eerder als een bang meisje van vier jaar oud toen, met de grote boze reus (je man) dan dat jullie samen een gezin vormen met je kinderen. Ben je zelf nooit boos op je man omdat die geen flikker voor je doet alleen maar boos is? Sorry, maar ik word hier echt plaatsvervangend opstandig en boos van. En nou hup, bellen !!!! Anders zet je de kinders maar even voor de TV beneden en bel je boven, desnoods met je mobiel. Je hebt hulp nodig. Punt uit. Ik hoor graag van je wanneer je gebeld hebt en hoe het ging. En ten tweede: een wijze raad van een collega-moeder: je hóeft je kinderen niet de hele dag lekkere dingen te geven en leuke dingen met ze te doen. Het is erg belangrijk dat ze zich zelf ook leren vermaken, al is het maar 10 minuten. Jij bent niet op de wereld om te zorgen dat je kinderen een fantastisch leven hebben. Volgens mij loop je regelmatig aan het randje van een uitputting (logisch met drie kleintjes en alle drukte van school, spelen en zwemles) maar wees dan ook eens aardig voor jezelf. Ga even op de bank zitten met een boek, even bellen met een vriendin.
-
Goedemorgen Ik zit hier al strak in Paas-Outfit. Ga zometeen mee met mijn Relatie (50/50 relatie) Los-Vast Relatie mee koffiedrinken met zijn ouders. Had zin om eens wat moois uit de kast te trekken dus aangezien ik altijd in spijkerbroek loop krijgt hij een hartverknettering net mooi . ANSA-team, ik zou er absoluut NASA van maken: Op naar de sterren en daar voorbij!!!!!!! Maar goed, ik heb geen team (jammer! wil er iemand nog meedoen, alleen Ziza zit bij mij in buurt).
-
Ook hallo Nok Nok Nok en meteen Welterusten dan maar, Had een erg mooi Paasmis in de kerk, het leek met Kerstmis, het sneeuwde toen ik naar huis liep, klokken luidden, wel sfeervol. Verder rust hier aan het front, kids zijn een dag en een nacht bij Ex. Ik ga nog een sapje drinken en naar bed. Welterusten allemaal. p.s. ik rook nu vijf jaar niet meer en dat blijft een heerlijk gevoel, daar geniet ik soms nog meer van dan van niet meer drinken, omdat je dat zélf niet ruikt. Geeft me wel een gezond gevoel, zeker met zo'n multi-sapje erbij. Allemaal een fijne Paasochtend morgen!
-
Allemaal een goeie zaterdag gewenst. Helaas is die bij de meesten druk met boodschappen doen e.d. Als we dan ook maar twee mooie rustige dagen terugkrijgen..... en de eerste laten we staan. Gisteren was weer eens vrijdag, en dat heb ik weer eens geweten. Niet dat ik het vre-se-lijk moeilijk had, maar toch, ik liep te tja, hoe zal ik het zeggen, ik liep te trekken naar iets, weet niet wat, en opeens dacht ik o jaaaaaaaaaaa tuurlijk het is vrijdag, dan mag het. En niet gedaan hoor. Ik ga aankleden en de laatste boodschappen doen. Fijne dag allemaal.
-
Vrijdag 21 maart 2008
discussie antwoordde op een safidepafi van Houtje in Ditjes, datjes & dagdraad
Goedemorgen is goedemiddag geworden, Gisteren een lange werkdag gehad, en op tijd in bed mét een pilletje ik mag het niet promooten dat doe ik ook niet maar mijn hoofd is soms zo'n draaiende kermis dat alles even "stil" moet de stekker eruit dus. Heeft goed geholpen, werd om 10 uur wakker en tot half 12 liggen soezen, niets voor mij. Maar hard nodig, voel me nu weer helemaal fris. Geen zin in de boodschappen, maar ik ga ze zometeen wel doen. Vanavond naar de kerk denk ik. Morgen gaan de kinders naar mijn Ex, dus heb ik 1,5 dag het rijk alleen. -
Har, Eigenlijk waanzinnig grappig . Kinderen van gestresste ouder zijn MINDER GEZOND . MAAR MAAKT U ZICH VOORAL GEEN ZORGEN. Want dan gaat u stressen en........... Hahahahahahahahahaahahahaha. .
-
Okee Marjo ZEER HERKENBAAR. Ik vind niet dat het per PB moet, er is wel meer dat hier de revue passeert en wat ons bezig houdt. Als die emotionele dingen en dat opvoeden hebben ook te maken met hoe wij als mensen functioneren. En dan nog wat, we merken het wel! Mijn dochter is 10 en wilde ook op Hyves, en ze heeft een eigen account, ze gaat er voorzichtig mee om, en als ze rare boodschappen en of meldingen krijgt meldt ze het aan mij. Ze weten redelijk goed wat er speelt, ook op het internet (sex e.d.) ze hebben géén internetfilter (Zoon zou dat direct ontwijken) want ik ga er van uit dat ze op straat ook allerlei rare mensen en dingen kunnen tegenkomen en daar heb ik ook geen filter voor. Maar dochter heeft één keer wat raars gezien en kwam dat melden met zo'n gezicht van: jaaaaaa hoor, het gaat over sex. Daar heb ik dus geen zin in. Okee, weggeklikt en klaar. Zoon speelt heel veel games online (jongen + puber = gamen online) met de X-box. Best té veel naar mijn zin, nl. een uur of 2-3 per dag. Hij komt om ~ 1600 uur uit school en gamet (ik game, jij gamet) tot na het eten. Zit ook vaak op internet voor huiswerk, online-boekbesprekingen. Wij hebben bedraad internet dus is het me te gortig dan trek ik beneden de stekker eruit. Ik ga ervan uit dat hij als hij naar school fietst en hij heeft eigen geld (hetgeen het geval is) hij ook met zijn vriendjes een pornoblaadje zou kunnen kopen en tja, daar zit ik dus niet zo mee. Hij is er nog niet mee bezig, maar dat komt wel. Sexueel zijn ze overigens helemaal voorgelicht en ik ben blij dat ik daar vroeg mee begonnen ben, tegenwoordig is het een onbespreekbaar onderwerp. Mijn motto is: ik geef (vooral hem) ze liever wat ruimte, dan dat ze stiekum gaan internetten. Ze hebben allebei een eigen pc. Ze lezen ook allebei de krant en zien het journaal en hebben een mening over wat er gebeurt in de wereld. Ik denk dat dat het beste bij hen past. Zoon kan ik niet tegenhouden, dat gaat hij gamen als ik slaap. Tja. Dan maar slapen als ik slaap en overdag gamen. Overigens, tijdens dat gamen rennen ze ook online achter elkaar aan en duwen elkaar van muurtjes e.d. Ik hoor dan luid gelach uit zijn kamer en dan denk ik: dat is ook contact met andere kinderen, alleen met Britten en Amerikanen. Maar het is moeilijk en je moet elke dag op je qui-vive zijn over wat je wel en niet goedvindt. Achterover leunen is er gewoon niet bij. En nu ga ik sporten, mijn eigenste verslaving (NOT )
-
Pippi, Ik heb (en dat is gewoon werkliteratuur ) een abonnement op de J/M, gisteren kwam het blad binnen: special bij nummer 4 (april 2008) ZO OVERLEEF JE DE PUBERTEIT! Helemaal vol tips, gesprekstechnieken, cijfers, weetjes, verhalen van andere ouders, Het is inderdaad 5 euri maar ik zou zeggen KOPEN !!!!!!!! (en ik laat hem gewoon op tafel liggen zodat die gasten hem ook kunnnen lezen, dat doen ze nl. wél). Een leuk leesbaar, herkenbaar artikel: "Alleen kalmte kan je redden". Ik citeer: ruzie gaat in 9 van de 10 keer over hetzelfde: hangen voor de tv of computer, niet luisteren, rotzooi, bedtijd en huiswerk. Er wordt een stukje geciteerd uit het boek van Marga Akkerman dat heet "Wat nou.....pubers". Dat boek ga ik misschien wel kopen. Als ik dan zo'n verhaal lees dan denk ik altijd: gelukkig, ik ben niet de enige én het ligt dus niet aan mij. Een hele opluchting. (enne, alleen kalmte kan je redden betekent dus........ niet iets anders hè).
-
Ook goedemorgen Nok Nok Nok !!! De Pasen begint al aardig te naderen. Mijn Jongste heeft (basisschool!) vanmorgen een Paasontbijt op school, vind ik altijd zo raar, ook met Kerst, terwijl het Feest nog moet komen wordt het op school al gevierd en de 23e december wordt de hele school weer afgetakeld...... Vanmorgen dus een paasontbijtje de kids trekken lootjes en maken voor elkaar een ontbijtje met bv. een croissant, eitje, broodje, enz. Er is in de plaatselijke winkel géén mini-pakje hagelslag of boter meer te krijgen !! Dalijk naar de Speurtscheul, nooit echt zin in. Latersssssssssssssssss. Speciaal voor Orleande: hoe gaat het met je? Na gisteren?
-
Tja, Pippi. Herkenbaar probleem! Grote mond = kamerarrest voor een aantal uren. Fysiek geweld ook (slaan, duwen, knijpen). Puber laat ik soms iets méér vieren omdat de gierende hormonen hem zelf soms in de weg zitten. Het is moeilijk !!!!!!!!!!!!!
-
HUH !!!!!!! Ik ben langer bezig, dat is het enige. Ik vind het soms ook nog hartstikke moeilijk, maar het is wel de moeite waard. Maar dat heb ik je al geschreven. Dat inzicht en dat vertrouwen in jezelf moet groeien hoor. Neem de tijd !!!! @Spud, succes vanmiddag, je merkt vanzelf of het bij je past hoor. Ik ben nu echt weg en zal tussen de middag even komen "piepen".
-
Geeft niet. Ik moet nu wel echt weg, en jij volgens mij ook. Ik duim voor je. Het is niet makkelijk.
-
nog een pb
-
Ik neem altijd een lekker kopje koffie met warme melk en een suikerklontje, dat heb ik het gevoel dat ik even wat energie krijg. Ontbijtkoek erbij of een boterham. Dit soort emoties vreet energie. Zooooooooo vreemd dat ik geen spriet ben ook al ben ik 1.80 meter .
-
Nee hand op mijn hart, als je bedoelt dat ik je persoonlijk ken, NEE. Maar ik HERKEN zoveel. En ik weet wat voor proces het is, hoe moeilijk en pijnlijk het is, en hoeveel energie het kost.
-
Enne over je kids, je hoeft niet elke dag wat leuks met ze te doen, je mag gerust een uurtje op de bank gaan liggen met een boekje of blaadje, en ze zelf laten spelen. En de kleintjes zet je gewoon voor de video met wat lekkers. Als je dat niet 365 dagen per jaar doet, 8 uur per dag, geeft dat niets. Ze zijn bij jou in de buurt, daar gaat het om.
-
Ik weet niet waar je woont, maar bij ons kun je bij het maatschappelijk werk een aantal uren per week zó binnenstappen.
-
En voel je a.u.b. niet schuldig hè. Ik ben alleen maar blij dat je zo eerlijk durft te zijn. Zoals ik al zei, je kunt ook deze conversatie uitprinten en meesturen. Lees je pb even.
-
Dat is niet erg, dat je bang bent. Dat snap ik hartstikke goed. Huil maar en pak maar een knuffel van een van de kids of zo. Als je je bang voelt, dan laat je volgens mij (???) de emotie toe. En dat wil ik graag, dat je toelaat dat je bang, verdrietig, in de war, eenzaam, dat je dat allemaal BENT EN MAG ZIJN en niet wegzuipt. Pas als je die emoties toelaat, kan je beginnen te genezen. Denk ik hoor. Maar meestal als ik zo'n buikpijn ergens van krijg, klopt mijn gevoel wel.
-
Ik wacht tot 11.15 ik moet vóór 1200 uur wat boodschappen doen, maar dit is ZO BELANGRIJK. En vanmiddag ben ik de hele middag weg, er is een Schoolvoetbaltournooi en als Dochter een beetje leuk voetbalt (en dat kan ze) hebben we niet alleen de poule-wedstrijden, maar ook kruisfinales, halve finales, enz. Vorig jaar was ik tot 17.30 uur zoet.
-
Lieve Orleando, Volgens mij weet je drommels goed diep in jezelf dat je kinderen er last van krijgen als je er NU niets aan doet. Je hebt je eigen ervaringen als bewijs. Laat dat bewijs je niet leiden. Jij bent een ander mens, met andere inzichten, je leeft in een andere tijd. Nu is er wel begrip voor dit soort moeilijke omstandigheden en voor mensen die zo liefdeloos hebben moeten opgroeien is er hulp die zo hard nodig is. Je wilt dat gedrag niet doorgeven, maar hoe dan wel? Als ik je verhaal lees en invul op de puntjes......wat ik niet weet (van jou, maar wat ik van mezelf kan invullen met mijn eigen ervaringen met mijn ouders, brrrrrrr) dan is je mond houden en je best doen absoluut niet de goeie oplossing. Misschien word je wel boos op mij, dat mag, maar liever boos op mij dan op je kinderen maar ook niet op je man. Die moet ook door een heel proces met een vrouw die aan het veranderen is. Nee, je ouders kunnen je fysiek niet (meer) raken, maar vergis je niet, je beoordeelt jezelf nog steeds volgens hún normen en daarom ben je zo streng voor jezelf. Je hoopt dat iemand vandaag of morgen zegt: Meid, wat ben je een fantastische vrouw en moeder, je krijgt volgend jaar een lintje hoor. Maar dat lintje krijg je NOOIT. Ja later, als je kinderen opgroeien tot volwassenen en je gaat zien dat ze goed opgevoed zijn en dat ze de normen en waarden uitdragen die jij erin gestopt hebt. Maar je mond houden en het vuur uit je sloffen rennen? Klinkt gevaarlijk in mijn ogen. Ga naar die maatschappelijk werkster, schrijf haar/hem een brief, print voor mijn part uit wat er hier vandaag geschreven is, maar laat het er niet op aankomen. Echt, je kan dit niet alleen met je mond houden voor de lieve vrede. Dan word je ziek of gebeurt er iets anders. Geloof me alsjeblieft. Al is het maar 1%. Ik moest allang weg zijn, maar ik wacht nog heel even op je.
-
Har :$ Het is helaas zo. En ik kan het niet nalaten een ander daarmee te vermoeien
-
Ik zat te typen toen je zelf al zoiets zei. Goed zo !!!!!!! En nou doorzetten!!!!!!!! Maatschappelijk werk is ook een prima idee. Maar je MOET wat doen denk ik. Nu heb je ons nog om mee te denken, maar als je een uitglijder hebt (wat zómaar kan, sprak de deskundige) en je komt hier niet meer terug omdat je je schaamt of weet ikveel wat voor reden, dan ben je weer een handvat kwijt. Complimenten meid, je bent aan het knokken en dat valt niet mee (sprak wéér de deskundige ).
-
@Orleando, Ik zit hier hardop te praten tegen je ik BLIJF erbij. Als jullie niet zover samen kunnen komen dat je beter gaat communiceren (hoe, dat maakt me niet uit) heb ik daar nog steeds zorgen over. Ik onderschrijf wat Har zegt. Het feit dat jij een slechte prater bent, is het probleem van de betreffende therapeut en DIE moet profi genoeg zijn om er toch wat uit te trekken dat wat jullie belemmert / weerhoudt van een normale communicatie. Ik heb in dit eenzame gevecht "omdat je zoveel van de kinderen houdt" en "omdat je je vader en moeder in ere wilt houden" het gevoel dat het toch erg veel voor ánderen is. Doe je eigenlijk ook de internettherapie? Daar krijg je ook hele goeie inzichten van, over wat wel en niet helpende gedachten zijn. Kun je niet met je man afspreken dat jullie een uurtje per twee dagen of drie dagen, dus twee keer in deweek, samen erover praten. Voor mijn part dat je hem een brief schrijft dat je je afgewezen voelt. Zo komt het bij mij over. Als hij zich keihard omdraait, ik zou ALLANG woest zijn geworden, en dat is niet de bedoeling. En het feit dat je zo moeilijk kan praten, is dat niet JUIST één van je problemen, waarom je slecht je emoties weg kan zetten door ze te uiten en te bespreken. Je zult merken, naarmate je kids groter worden, dat ze ALLES maar dan ook ALLES van je in de gaten hebben. Misschien een mooie tijd om er wat aan te doen vóór ze gaan puberen. Ik ben blij dat ik de therapie gedaan heb toen ze nog jonger waren. Ik zit wel erg te drammen realiseer ik me, maar meid, ik zie gewoon allemaal valkuilen voor je en daar wil je bij helpen en je voor beschermen. Dat is niet mijn taak, maar misschien kun je 1% van wat ik zeg gebruiken, en dan heeft het toch nut gehad. Als ik je verhaal zo lees van je dagelijkse GEVECHT dan krijg ik gewoon een beetje buikpijn. Dat moet je je niet aantrekken, zo bedoel ik het niet, maar misschien is het een signaal voor je. Kan de huisarts jullie niet eens samen op gesprek hebben en uitleggen aan je man hoe moeilijk het voor jou (en voor hem) is en wat wederzijds begrip oproepen? Bij ons in de praktijk zit ook iemand van Indigo dat is Altrecht (Midden-Nederland) de oude Riagg, en die kan gewoon ik geloof gratis met mensen praten met allerlei soorten problemen. Een soort laagdrempelige hulp. Bij ons heet het http://www.indigodirect.nl/ maar misschien kunnen zij of je huisarts zelf je verder helpen.
-
Orleando, voor die ontwenningsverschijnselen had je toch librium van de arts gekregen (chloornogwatnogwat / chloordiaxepoxy heet het geloof ik)? Is het geen idee dat gewoon te gebruiken en te erkennen dat je last hebt van die ontwenning?