Spring naar bijdragen

Donderdag 13 maart 2008


Gem

Aanbevolen berichten

Goedemorgen lieve forumleden!

Ik ben volkomen brak opgestaan en ga maar een halfuur later naar mijn werk. Alles maalt zo in mijn hoofd, dat ik er niet meer van kan slapen, dus daar maar genieten van de morgen die aanbreekt.
Om even op de discussie van gisteren terug te komen inzake schuldgevoelens... ik denk niet dat ik in zelfmedelijden (Ziza) blijf hangen. Mocht dat zo zijn dan zou de kans dat ik aan de zuip zou raken heel groot zijn. Het is voor mij JUIST een stimulans om niet te drinken en het beter te doen dan ik het de afgelopen jaren gedaan heb!! Kortom kop omhoog en er voor gaan!!!!
Wat wel een trigger is, is de spanning die ik nu door omstandigheden heb. Een trigger waardoor ik alert blijf. Ik ben er nog niet dat is duidelijk. Ik moet nog hard werken aan mezelf, maar dat is niet erg, want ik doe er wel wat aan! En zolang ik in beweging blijf en voorwaarts blijf gaan, mag het van mezelf.
Dit was even en stukje peptalk tegen mezelf, omdat ik bij het opstaan de dag even niet zag zitten.
Ik ben weer een klein beetje op het spoor, straks gaat het wel beter en dan gaan die brandende tranen (ik huil niet, kan ik niet helaas) ook wel weg.

Allemaal een fijne dag! Hou vol!! Ik drink niet en ik hoop dat velen met mij meedoen!!

Knuffel voor jullie allemaal! :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 126
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Goh ik lag ik bed en dacht ben om 7.08 vast aan het nadenken hoe ik jullie een mooie dag ga wensen.

Ach, dat doe ik dan bij deze. Discussie gisteren? Ik lag er om 22.30 in met een boek. Dat was mijn goeie derde punt van gisteren.

Ik begin in ieder geval met opgeheven hoofd aan de dag.

Dag dag!
En Dag allemaal!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedenmorgen!

Goeie discussie gisteren, waarvoor dank, maar ik was te moe om een zinvolle bijdrage te leveren, dus ik heb mijn rol beperkt tot lezen en leren. Wellicht kom ik er nog op terug want ik herkende er veel in...

Ik vind dat jullie goed bezig zijn en ik ben er trots op jullie mede-forum-genoot te mogen zijn! :present:
En ja, ik doe mee, ik drink vandaag ook niet... kop d'r veur!

Fijne en droge dag toegewenst aan iedereen, en: hou vol hè! :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen.

Dit voelt toch echt beter hoor. Net mijn schriftje ingevuld. En ik doe weer mee. Al mijn schuld, schaamte, spijt, angst en .. oh hoe nu verder... en ik kom er nooit vanaf... gevoel, is gelukkig weer helemaal verdwenen. Moet op mijn oude dag nog zoveel leren, ach ja, blijven we jong bij, zal ik maar denken.
FF werken en dan zie ik jullie vanmiddag wel weer.

Gem: je doet het zo harstikke goed: sheer up!!! :heart:

Houtje: met opgeheven hoofd.. ik doe mee.

Water: sterkte ook vandaag.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goeie morgen allemaal,

Ik ga zo werken, de laatste ochtend van de week.
Gisteren is er hier weer veel bruikbare ervaring uitgewisseld.

Soothe, dat was idd Broeder Jacob (Vlaams, maar de noten zijn dezelfde).

Gem, sterkte op je werk. Kop op het is de laatste werkdag van de week.

Houtje, :rose:

Water, :)

An, oude dag? Het leven is pas begonnen.


Zo, ik ga er vandoor. Tot vanmiddag.
Oh, ja, en ik drink niet. Iemand die meedoet, vandaag?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik stond onder de douche nog na te denken (het denkt altijd zo heeeeeeeeeerlijk onder de douche kennen jullie dat? mijn beste ideeën krijg ik vaak daar)..... over de discussie van gisteren en bedacht me dat we het er ooit eerder over hadden gehad.

Omdat het zo moeilijk is zonder wrok/boosheid/woede allerlei negatieve emoties naar jezelf om te kijken.

Tapas :heart: zei toen: probeer om te kijken in MILDHEID naar jezelf.

En verder denk ik dat iedereen probeert het "gat" dat we zelf geslagen hebben weer op een andere manier te dichten.

Mijn psychiater zei ooit (de man moet een boek gaan schrijven): Het leven is géén breiwerk, je kunt het helaas niet uithalen en opnieuw beginnen. Maar je kunt wel heel netjes proberen verder te breien en hoe langer je dat doet, hoe minder het broddellapje (zo heet dat heren) van het begin nog opvalt.

Of te wel: keep up the good work :) dóórgaan zoals we bezig zijn is de ENIGE manier. En of je dat nou doet om dat je trots bent, spijt hebt, of een combinatie die bij jezelf past, het maakt niet uit. Dat is jouw persoonlijke motivatie om ook vandaag weer tot een (ééntje maar hè, dat is te overzien) succesdag te maken.

Ik heb mezelf weer een stapje vooruit geholpen door de "breiwerk"-gedachte, en vandaag probeer ik géén steken te laten vallen.

Ik ga naar de speurtscheul, ik mag het weer proberen na een fikse periode (4 weken vind ik lang) maar ik ben al aangekleed en zit al klaar het is pas 9.10 uur. Het lichtbakken van de week heeft me wel geholpen vind ik. Vandaag natuurlijk lichthappen op de fiets.

Zoon gaat (net 13 hè) na school vanmiddag met de trein naar Rotterdam en is hopelijk om 21 uur weer thuis.

Ik prijs me elke dag gelukkig (Gem!!!! :heart::heart: ) dat hij gewoon elke dag naar school gaat en probeer van het moment nog te genieten. Als ik zie hoe vreselijk moeilijk andere moeders het ermee hebben, knijp ik mijn handjes nog maar even dicht. Wat dát betreft dan wel.

Allez luitjes, tot strax,

laterzzzzzzzzzzzzzzzzz.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goed zo Charlie !!!!

Wat een verschil met 2 maanden geleden, die spirit van je :present::present::present:. Duik maar heerlijk je bedje in :lips: en geniet van je welverdiende dagrust zonder jww.

Enne, nog even wil ik zeggen dat ik veel respect heb voor je verhaal van gisteren en dat ik er ook wel een traantje om moest laten.

Maar ik denk aan het "breiwerk" en ga verder breien.

Tot vanavond!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Als jij schrijft: "Allez luitjes" Houtje, denk ik meteen verder in het Frans en lees ik Allee lowietjes!

Waar denkt het het best? Waar krijg je je beste ideeën? Ik in bed. Ik kan zo ineens wakker worden en een :light: in mijn hoofd hebben: ach jaaaaahh, zo zit het allemaal in elkaar! Maar ja, te bedonderd om op te staan en het even op te schrijven. Dus als ik de volgende morgen wakker word denk ik, verdikke, ik had toch zo'n goed idee? Waar ging het ook alweer over? Carmiggelt heeft daar ooit een prachtige column over geschreven, "Eekhoorntje op lange weg". Ook zo'n notoire innemer, trouwens.

Charlie welterusten. Jij klinkt zo goed te laatste tijd.

En van hieruit veel goede wensen voor iedereen. Je kan je leven niet meer uittrekken als een breiwerk, mooi gezegd. Zo is dat.
Maar andere mensen kunnen dat ook niet. We hebben allemaal fouten gemaakt. ZELFS mensen die nooit teveel hebben gedronken hebben fouten gemaakt. Iedereen heeft wel wat op haar/zijn kerfstok.
We zijn geen seriemoordenaars (hoop ik) en ik geloof niet dat iemand hier ooit iets met een kwade intentie heeft gedaan. Wel uit frustratie of innerlijke pijn. Kinderen heb ik niet dus daar kan ik niet over meepraten. Ik heb andere mensen pijn gedaan en anderen hebben mij pijn gedaan. That's life!
Laten we proberen om onze steekjes op de pennen te houden, in het patroon dat we zelf het mooiste vinden. Ik kies voor een kabelsteek.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Precies Vie en Houtje en meer, nav Charlie gisteren was het enige wat me te binnen schoot, jezelf wel vergeven maar het niet vergeten. Je kan het verleden niet veranderen maar je kan wel je best doen in het heden. Het is wel erg prettig als anderen je het verleden vergeven.

Ik heb met drank altijd meer mezelf verwaarloosd dan anderen, voordeel van alleen wonen, en alleen drinken.. okee, mijn hond heb ik verwaarloosd door hem snachts op straat te zetten ipv hem uit te laten.
Ik heb anderen wel tekort gedaan met mijn katers realiseer ik me nu, maar meer nog door mijn 'slachtoffer' zijn waardoor ik anderen buiten spel zette. Dus vandaag doe ik het weer anders en houd ik het droog en zorg ik dat ik bereikbaar ben voor anderen.

en nu als de donder naar mijn werk, ben al laat... tot vanavond en houd het droog vandaag!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemorgen allemaal,

Ik sluit me aan bij de niet drinkers....vandaag drink ik niet!

Fruitvlieg, welkom op het forum!
Ik hoop dat je je tegen 5 uur vanmiddag wel een stuk beter voelt dan nu...
maar dat de herinnering aan je brakke gevoel nog levendig is!
Al moet ik eerlijk zeggen dat een kater hebben mij nog nooit weerhouden heeft
om te gaan drinken, eerder het tegenovergestelde...ik ging juist vroeger drinken om de kater kwijt te raken!
Je hebt al 2 keer een langere periode niet gedronken, dus stoppen kun je!
Nu nog leren hoe het vol te houden, proberen te achterhalen waarom je dan toch weer begint!
Misschien is de internetbehandeling van Tactus iets voor je (anoniem, gratis en succesvol)??

Wat is dat toch....vraag ik mezelf af hoor!
Het niet drinken willen belonen, juist ja...met een drankje???
Of te denken dat ik uiteindelijk wel weer sociaal zou kunnen drinken.
Dat heb ik nu al zo vaak geprobeerd, en ik weet dat het uiteindelijk niet werkt.
Het gaat even goed, maar uiteindelijk drink ik dan toch weer veel meer dan ik
met mezelf afgesproken heb!
Als ik me al niet aan mijn afspraak met mezelf kan houden....?
Wat zegt dat dan over mij?
Dat ik onbetrouwbaar ben? Nee dat is onzin, ik houd me aan alle afspraken...behalve aan die ene!
Ik ben een meester geworden in het mezelf voor de gek houden wat drinken betreft!
En al drink ik nu al een poos niet meer, ik kan nog steeds moeilijk open en eerlijk kijken
naar mezelf!
Ik doe het wel, maar ervaar ook dat ik behoorlijk wat blinde vlekken heb...:o
Charlie dank je wel voor je openheid en eerlijkheid gisteren, je hebt me aan het denken gezet!
Jou verhaal maakte mij duidelijk dat ik voorbij de schaamte moet komen, om eerlijk te kunnen kijken naar mijn eigen gedrag........!
En eerlijk en open kijken naar mijn eigen gedrag is nodig om gestopt te blijven, in mijn gedrag van voorheen liggen de oplossingen om het nu anders te doen!
Werk aan de winkel dus....maar dat is wel zinvolle tijdsbesteding, want ik; en dus ook mijn gezin; worden er alleen maar wijzer van!

@Kohtje, ik ben heel benieuwd naar je ervaring met de nieuwe therapie...
Wil je er iets over vertellen?

@Gem,
voor jou een :present: !
Je doet het toch ieder dag maar weer!

@Corinne,
Weet je, ik vind het zo knap van je dat je nu open durft te praten over je gevoelens...
juist omdat het gevoelens zijn die misschien wel veel mensen herkennen maar ze nooit hardop uitspreken! Ik hoop dat de hulpverlening je deze keer niet teleur zal stellen!

Zo en nu tijd voor AKTIE....
ofschoon.......ik kan natuurlijk Houtje vragen of ze mijn strijk wil doen :D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Juist!
Goedemorgen....

Heavy hoor, het kost me veel meer energie dan een paar avonden doorzakken!
Maar ik voel dat het voor de goede zaak is.
Weet nu ook waar die stap terug voor is, hij is nodig, zodat je niet té snel gaat...
De laat-even-bezinken-stap...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik had een heel verhaal geschreven maar bedenk me dat je daar niets aan hebt:
WAAR loop je het meest tegenaan? Ik vind bv. elke dag koken best moeilijk, maar ga daar tegenwoordig anders mee om.

Is het de sleur, de herhaling? Ik hoor graag van je, misschien kunnen we elkaar helpen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat doe jij eigenlijk veel, Pippi!
Misschien het móeten eens loslaten.
Het lijf wil een beetje rust, net als de pan.
Wees een beetje mild, je hersteld.
Het komt wel weer. Doe als ik, nutteloze dingen zoals wandelen...
En laat es 1 dag in de week de boel, de boel. Een Pippi-dag!!!

Je gaat goed, volgens mij! Een :present: en wat :rose:

Mijn ouders komen vanmiddag langs. Mijn moeder belde vanochtend om te feliciteren dat we (Klaas en ik) elkaar 21 jaar kennnen, vandaag. Nooit meer aan gedacht... Zó lief van ze. Dus ik spurt zo eerst even naar de bloemist :D (voor mam)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nou.. ik weet nog niet of Klaas het wel weet... ;)

Kijk wel uit naar mam!
Dus ik móet zo wel even stofzuigen (ojee)..
Ze is nogal allergisch voor het één en ander!
Kom de keuze bloemen nog wel even melden, kijken wat je er van vind....:)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik herken wel veel. Ik heb thuiszorg weet je wel van de Gespecialiseerde Hulp omdat ik vaak zo depressief ben dat ik niet eens mijn bed uit kan komen zo ellendig voel ik me.

Helaas laat die (zeer aardige mevrouw daar niet van) niet even lekker haar handen wapperen, maar samen maken we altijd een weekindeling die me helpt.

Ik kak om 1700 uur ook compleet in. Dus om 1600 uur zet ik alles voor het eten klaar. Dat ik vooral niet meer hoef NA TE DENKEN ervoer dat is het ergste.

En in huis ben ik een stuk minder streng geworden merk ik. Ik ben rommeliger, zeg maar zelfs viezer geworden en stap er wat makkelijker overheen. Ik eet wat minder super-verantwoord en gooi er elke dag een vitamine-pil in bij de kids. Het enige dat ik écht elke dag doe is de was en de strijk of de was opvouwen, vaak ook als ik een moeilijk uurtje had/heb.

Mijn huis is niet groot, en vroeger had ik een eigen studeerkamer. Dat staat nu allemaal opgepropt in de woonkamer, en ik presteer het iedere keer weer om toch nog plek te vinden voor een nieuwe stapel spullen. Nu weer voor mijn moeder. Tja, die kan zich er niet meer aan ergeren zal ik maar zeggen. En ik doe goed werk voor haar, dat weet ik zelf ook wel. Ik kan nét onder mijn buro met mijn benen tussen de stapels door. Het ergert me wel maar ik heb andere prioriteiten. Bijvoorbeeld de belastingen, dat moet nu eerst echt gedaan. En het "lijste" van vandaag.

En Pippi, als ik jou zo hoor, is DOSEREN de kunst. Misschien (kinderachtig) een schemaatje voor jezelf dat je elke dag één ding doet? Bv. de keuken is één, de slaapkamers zuigen, de andere keer doe je de bedden, ik doe veel werk boven bij de TV. Gewoon omdat ik dan niet werk dat ik aan het werk ben.

En anders......... scrollen maar weer !!!!!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pippi, ik geloof oprecht dat je moe bent en de sleur zat. Maar het kan erger!! Met alle respect, je werkt niet. Dus je kan veel naar eigen behoefte indelen.
Mijn vriendin komt echt tot niets. Nauwelijks een privé leven. 6.30 uur op en naar het werk 17.30 uur thuis. Dan eten koken (nooit junkfood) Voor drie man koken! Tijdens het eten koken, wassen draaien en van de rekken halen. Na het eten strijken. Men moet toch een beetje netjes op het werk komen.
Te moe om nog te lezen of TV te kijken. Dan vroeg naar bed, om de volgende ochtend acte de présence te geven.
Dan tussen alles door met de hond lopen en ook zij moet stofzuigen en ramen lappen.
Ik zeg vaak, dit houdt geen paard vol!!! Dus Pippi, men is nooit de enige. Het maakt jouw bestaan niet lichter, maar wel goed om te realiseren. Ook zij heeft geen minuut voor leuke dingen!
Hollen en draven, dat is het!! Ze leeft niet om de was te doen en ik vind één keer per maand het bed doen voldoende, maar de kinderen knikkeren alles in de wasmand. Een voortdurend naar perfectie streven en een hoge dosis verantwoordelijkheids gevoel, zorgt voor geen minuut rust, afgezien van Za en Zondag.

Groet Pippi, ik ga mijn huis doorwerken, ook geen zin!! :D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Soothe,

Ik weet wat je bedoelt.
Misschien is het wel zo (een beetje) dat juist dat streven naar perfectie en enorme verantwoordelijkheidsgevoel zoveel energie kosten.

Ik wéét dat ik alleen "maar" vrijwilligerswerk doe en dat Anna 32 moet werken om haar kin boven water te houden, maar noch zij, noch ik, noch Pippi kiezen voor onze situatie. Ieder moet op zijn eigen manier proberen er wat van te maken. Dat we alleen het beste willen, vooral voor onze kinderen, siert ons (en sloopt ons). Hoevaak sta ik niet met tranen wegslikkend in de keel, langs sportveld of op schoolplein omdat ik niet meer KAN?

Wat ik respecteer in je verhaal, is dat je op geen enkele manier veroordelend bent t.a.v. het verschil in al onze drie situaties (en dat respecteer ik dubbel, want ik weet hoe andere mensen erover denken). Dank daarvoor. Oprechte dank.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Echt niet, dat ik ga scrollen...!
Niet als ik herkenbare dingen lees!
Ik ben er net achter dat ik een totaal verkeerd beeld heb
van mezelf en van hoe anderen het doen....:$
Als ik een keer geen zin heb in huishoudelijke karweitjes..dan voel ik me schuldig als ik ze niet doe!
Zichtbaar maakt het echt geen verschil, als ik het nu schoonmaak is het over een uur of wat weer vies!
maar het blijft wel knagen, want het is mijn verantwoordelijkheid in dit gezin om te zorgen dat alles netjes is...!
Nu ik me langzaamaan weer onder de mensen durf te begeven, merk ik dat ik heus niet de enige ben die af en toe wat laat liggen...!
Het standaardzinnetje lijkt te zijn, "let niet op de rommel hoor" of "ik ben alvast begonnen aan de voorjaarschoonmaak" !

Ik ben helemaal niet zo anders als de rest.........dat denk ik alleen maar!
En de lat ligt bij mij misschien ook wel veel te hoog......tja dat perfectionistische :huh:
Toch, niet drinken helpt echt wel om meer activiteit te ontplooïen, maar het is niet het wahalla ineens!
Soms is de energie er gewoonweg niet om iets te doen.....en dan???
Dat weet ik dus nog niet........!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja Pip weet je? Er is nooit iemand in huis die tegen ons zegt: zooooooooooo ga jij maar eens even lekker zitten met een bakkie, morgen komt de rest wel.
Dat zul je zelf moeten leren.
Een schema (ik schrijf bv. alles in mijn agenda, heb zo'n tandartsenagenda weet je wel :D ) helpt wel daarbij.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Veel plezier Marjo!

Over huishouden: stel je een dag voor dat je blaakt van zelfvertrouwen en zin hebt in iets heel leuks, dan doe je dat huishouden er toch fluitend even bij? En als je je minder voelt lijkt dat huishoudgedoe ineens een heel zware opgave.
Ik bedoel, je kan je maar in je hoofd heel moe voelen, bijvoorbeeld van al het denkwerk dat je moet verzetten. Geen wonder dat je dan geen zin hebt in stoffen en dweilen.
Ik hou niet van het huishouden doen, met name de afwas. Jawel, ik heb nu een afwasmachine voor het eerst van mijn leven, maar zelfs het inruimen van dat ding vind ik al vervelend. Het enige dat me wel genoegen geeft is het verschonen van het bed, maar dan alleen omdat schoon beddengoed zo lekker ruikt en omdat ik er lekkerder in slaap.
Vaak, als ik me rot voel, zijn ook dingen die ik vroeger leuk vond niet meer leuk, maar een stroperige opgave.

Corinne ik moest erg lachen om jouw opmerking dat je alleen maar de deurmat stofzuigt. In mijn flatje (zei ze nostalgisch) had ik tapijt in de woonkamer. Moet je net hebben met een katje dat vaak kotst, het zag er niet meer uit op den duur. Daar moest ik elke dag stofzuigen, voor de katten- en hondenharen.
Hier hebben we plavuizen (yech, ik heb een hekel aan plavuizen, zo koud aan je pootjes) en wordt er ook meestal gedweild, wat op zich een feest is voor de grootste kat en de hond, want die gaan dan glij-wedstrijden doen. Dat wil zeggen, ik gooi een balletje weg en zij gaan er achteraan en glijden uit op de natte vloer.

Er is me hier wel eens gezegd dat ik in kindertaal spreek. Misschien wel. Een commissielid van de Ammanstichting (= voor de opleiding van dove en slechthorende kinderen) heeft me gevraagd om een boekje te schrijven voor kinderen van 6 tot 8 jaar. Ik wil dit heel graag doen, maar wat weet ik van kinderen van die leeftijd? Ze zijn tegenwoordig al zo veel wijzer dan toen ik zelf die leeftijd had.

Een heel verhaal, scrollen maar! Ik moest het even kwijt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...